Hindi napigilan ni Jarred ang pagtulo ng luha dahil sa sobrang sakit na nadarama habang nagmamaneho at hindi alam kung saan siya pupunta. Sobra siyang nasasaktan sa mga sinabi ni Jasmine, sa naging disisyon nito sa relasyon nila. Dala ba ng pagbubuntis nito kaya ganito ito? Kung dala iyon ng pagbubuntis nito, kailangan niyang intindihin ang fiance. Huminga siya ng malalim at pinahid ang luha na dumaloy sa kaniyang pisngi. Hindi dapat siya maging mahina! Dapat maging matatag siya para sa kaniyang magiging pamilya. Dalawang linggo lang naman ang hinihingi ni Jasmine. Siguro makakaya niya iyon para na rin sa ikapapanatag ng loob ng kasintahan. Naisip niya si Sean, baka sakaling mapayuhan siya nito sa pinagdadaanan niya. Huminto siya sa gilid ng kalsada at kinuha ang cellphone sa bulsa. Idinial niya ang numero nito, ilang ring ang lumipas hanggang sa sagutin nito ang tawag."Dude! May problema ba kaya ka napatawag?" tanong nito. Napangiti siya. Kilalang-kilala talaga siya nito. Alam t
Kanina pa nakatitig si Jasmine sa kaniyang hawak na cellphone. Nagbabakasali na makatanggap ng mensahe galing kay Jarred. Huminga siya ng malalim at mapait na napangiti. Ano ba ang aasahan niya? Humingi siya ng space dito kaya imposible na magpadala pa ito ng mensahe sa kaniya at baka nga galit ito sa kaniya ngayon eh. Natigil siya sa pag-iisip ng may kumatok sa pintuan ng silid na inookopa niya. Bukas pa siya pwede i-discharged. "Pasok!" sigaw niya para marinig siya ng kung sinuman ang nasa labas ng silid. Dahan-dahang bumukas ang pintuan at pumasok si Ronnel na may dalang bulaklak. Nang tuluyang itong pumasok at isara ang pintuan. Sumilay ang matamis na ngiti sa mga labi nito na nakatingin sa kaniya."Good afternoon, Jasmine." anito at lumapit sa kaniya tsaka iniabot ang bulaklak. Iniabot naman niya iyon.Napatitig siya sa bulaklak. Anong meron at binigyan siya nito ng bulaklak? Pwede namang prutas diba? Napatitig siya rito, maaliwalas ang mukha nito at makikita ang saya sa mukha n
"Bes!" tili ni Celine ng makapasok sa silid ni Jasmine. Kinse minuto rin ang hinintay ni Jasmine mula ng tumawag siya sa kaibigan. Dali-daling tumakbo ito patungo sa kaniya. Ngumiti si Jasmine rito at niyakap ang kaibigan ng makalapit ito sa kaniya. Nang maghiwalay sila mula sa pagkakayakap. Tinitigan siya ni Celine at naupo sa upuan sa kaniyang tabi."Kamusta ka na? Pasensiya na naging abala ako nitong mga nakaraang araw. Kung hindi ka pa tumawag, hindi ko malalaman na nasa ospital ka." anito sa malungkot na boses. Ginagap niya ang kamay nito na nasa hita nito at pinisil iyon. "Okay lang ako, pwede na ako umuwi bukas. At tsaka, okay naman na si baby kaya nagpapasalamat ako dahil doon. Okay lang, naiintindihan ko naman eh." aniya rito nang may masuyong ngiti sa mga labi."So, ano ang problema natin? Spill it para mapayuhan kita, dahil sa tingin ko yun ang kailangan mo ngayon." tanong nito. Napangiti siya. Maaasahan talaga si Celine.Napakagat-labi siya nang maalala ang mga nangyari
Hindi maiwasang makaramdam ng kaba si Ronnel ng ipatawag siya ni Mr. Saderra sa opisina nito. May nagawa ba siyang mali o baka naman may ipapagawa ito sa kaniya? Huminga siya ng malalim at lumabas ng elevator ng bumukas iyon sa ika-walong palapag ng gusali kung saan naroon ang opisina ng CEO. Tinahak niya ang daan patungo sa opisina ng CEO sa kanang bahagi ng pasilyo. Nang marating iyon, tumayo si Mr. William na sekretaryo ni Mr. Saderra, ayaw kasi ni Mrs. Saderra na babae ang maging sekretarya nito. Selosa kasi ang asawa nito. Binuksan nito ang pintuan ng opisina at inilahad ang kamay sa nakabukas na pintuan."Pasok ka na Mr. Sarmiento, hinihintay ka ni Sir Saderra." anito. Nagpasalamat siya rito, ngumiti lamang ito sa kaniya at bumalik na sa kaniyang mesa. Naglakad siya papasok ng opisina at ng makapasok, dahan-dahan niyang isinara ang pinto. Nakayuko ang ulo ni Mr. Saderra sa mga papeles na nasa mesa nito pero alam nito na dumating na siya. Nagtaas ito ng tingin at nagtama ang ka
"Sir, may bisita po kayo." ani Ms. Iya nang pumasok ito sa opisina ni Jarred. Napakunot-noo siya. Sino naman ang bibisita sa kaniya? Wala siyang inaasahang bisita ngayon."Sino?" tanong niya. "Si Ms. Viesta po." tugon nito. "Okay. Papasukin mo, Ms. Ferran." aniya. Niluwagan ni Ms. Iya ang pagkakabukas ng pintuan ng kaniyang opisina at pumasok si Genesaret na may dalang paper bag. Nakangiti ito habang papalapit sa kaniya. Napatayo siya."Ms. Viesta. Anong sadya natin?" tanong niya. Nang makalapit ito sa kaniya ibinaba nito ang dalang paper bag sa mesa. Matamis pa rin ang ngiti nito sa kaniya."Pwede ba kitang makasama ngayon sa lunch?" tanong nito. Lumabas siya sa mesa at hinarap ito. Huminga siya ng malalim at tiningnan itong maigi. Kitang-kita ni Jarred ang pagkislap ng mga mata nito na tanda na may pagtingin ito sa kaniya."I'm sorry Genesaret but i'll refuse your offer." aniya. Bumalatay ang lungkot sa mga mata nito dahil sa pagtanggi niya sa paanyaya nito. Napakagat-labi ito a
Nang marating ni Jasmine ng RSC, bumaba siya ng Montero ng pagbuksan siya ng pintuan ni Mang Ador, ang personal driver nila. Nang nakaraang buwan lang nag-hire ang kaniyang magulang ng personal driver dahil kadalasan nagpapaiwan si Samuel sa opisina at nauunang umuwi si Adhalia at ayaw ng kaniyang ama na magmaneho ang kaniyang ina ng mag-isa. Ganoon ka-alaga ang kaniyang ama sa kaniyang ina. Ganun din si Jarred sa kaniya.Nang nasa tapat na siya ng sliding door ng kompanya, binati siya ni Mang Sandoval na tinugon naman niya ng isang pagbati rin. Dagli siyang pumasok ng buksan nito ang sliding door. Halos lahat ng mga nasa lobby ay napatingin sa kaniya. Kitang-kita sa mukha nila ang paghanga at inggit dahil siya ang mapapangasawa ni Jarred Racqueza. Dumako rin ang paningin nila sa may kaumbukan niyang tiyan, ilang buwan na lang ang hihintayin niya at mailalabas na niya ang anghel na bunga ng pagmamahalan nila ni Jarred. Nagtungo siya sa elevator bitbit ang malaking paper bag na nagla
Natigilan si Jasmine ng marinig ang sinabi ni Jarred. Napatingin siya sa kasintahan at hindi maiwasan na tumalim ang kaniyang mga mata. Kailan ba titigil si Genesaret sa pagpapapel sa kanilang relasyon? "Galit ka ba sa akin, baby?" nag-aalalang tanong ni Jarred sa kaniya. Mukhang natakot ata niya ang kasintahan dahil sa pagbabago ng kaniyang ekspresyon. Ngumiti siya rito at umiling. Walang dahilan para magalit siya sa kasintahan."Hindi ako galit sa iyo, baby. Walang dahilan para magalit ako sa iyo. Ano ang sinadya niya sa iyo?" tanong niya. Bumuga ito ng marahas na hininga."Akala ko galit ka. Kinabahan ako doon." anito. Natawa siya. Tumayo siya mula sa pagkakaupo at umupo sa kandungan nito tsaka ipinalibot niya ang braso sa leeg nito. Nagulat ito sa ginawa niya."Bakit naman ako magagalit sa iyo? Malaki ang tiwala ko sa iyo, baby at alam ko na hindi mo siya e-entertain-in diba?" aniya na may pilyong ngiti sa mga labi. Ngumiti si Jarred."Oo, baby. Sa katunayan, prinangka ko na siy
Hindi maiwasang kabahan ni Jarred ng makita ang galit na ekspresyon ng kasintahan dahil sa natuklasan nito. Bakit ba kasi hindi niya iyon sinabi kanina? Hindi naman kasi niya alam na bubuksan nito ang laptop niya. Madali lang kasi ang password niyon, pangalan nito. Lumapit siya dito at sinapo ang mukha nito."Huwag ka naman magalit, oh? Nagawa ko lamang iyon dahil sobrang namimiss kita. Hindi ako mapalagay ng sabihin mo sa akin na kailangan mo ng space, kaya nakisuyo ako kay tita na lagyan ng device ang kwarto mo para makita kita. Sorry, baby. Please forgive me." aniya rito na hindi maiwasang panginigan ng kamay dahil sa kabang nararamdaman. Hindi pa rin nagbabago ang ekspresyon ng mukha nito. Blangko ang ekspresyon nito."Baby, tell me naman kung ano masasabi mo?" aniya. Tumawa ito ng malakas na ikinakunot-noo niya. Anong ibig sabihin nito? Pinagtitripan ba siya ng kasintahan? Sinapo nito ang mukha niya."Hindi naman ako nagagalit sa iyo. Prank lang na naggagalit-galitan ako para mak