Gusto lang naman ni Adaline na maging maayos ang buhay. Ngunit dahil sa labis na kahirapan na kaniyang kinamulatan, kailangan niyang tanggapin ang reyalidad. Nakipagsapalaran ito sa syudad ngunit alam niya na walang tatanggap sa kaniya dahil hindi ito nakapagtapos ng pag-aaral. Dahil sa isang alok ng isang babaeng kagaya niya na nagmula rin sa hirap ay sinikmura niya itong tanggapin, alang-alang sa pamilyang pinangakuan niyang bibigyan niya ng magandang buhay. Labag man sa kalooban niya na gawin iyon ay wala na rin siyang ibang ginawa kundi mahalin ang trabaho; ang pasiyahin ang mga kalalakihan gamit ang kaniyang katawan. Dumating ang isang lalaking tinanggap siya sa kahit na gano'n ang kaniyang trabaho, itinuring normal kahit na maruming bagay ang tingin sa kaniya. Ngunit hindi sinasadyang nagdalang-tao ito at sigurado siya kung sino ang ama ng bata. Pero paano? Paano niya sasabihin sa taong iyon? Paano kung hindi maniwala ang lalaking iyon? Gagawin niya kaya ang panibagong kasalanan? o paninindigang mag-isa ang batang nasa sinapupunan?
View MoreTHERE'S BEEN A MIX UP
"I'm sorry, the pregnancy was not successful."Lulu Bridge put the phone down and cried in her hands.She had tried all sorts of things but yet she couldn't conceive.Her biggest dream in life was to become a mother."Why am I being punished so much?" She cried in her hands as her husband, Alex Moore, wrapped his arms around her."It's okay, we will conceive," he snuggled her even closer."I'm tired Alex.""Why don't we go down to the hospital for an IVF?""Do you think it will be successful this time? Do we have enough money for one?"Alex had been fired for a long time so Lulu had to work multiple jobs.
"We will make enough money."
She dried her tears, this was why she loved her husband the most, even after being married for four years, Alex still loved her so much.He kissed her forehead, "anything to make your dream come true."Sure his family hated her and broke ties with her for not being able to produce a proper grand child."But what if it still fails?" She had this sudden fear envelope her."Then we will adopt a child," he assured her."I love you so much Alex.""Not as much as I do."Three months laterHer hands were still trembling as she held the report in her hands, "I'm truly pregnant after all these time."Her eyes were blinded by so much tears that she couldn't see the road ahead.She was too excited that she couldn't help but call Alex even though he would be at work.There was no response."We are finally going to be parents!"She kept chanting these words before finally pulling a taxi over.She went home, staring intensely at the paper, would it disappear if she looked away."Tonight calls for intense celebration, I should pull out my most sexy outfit, and cook the most luxurious dinner for my husband!"She set to cooking.She made a delicious banquet of all of his favorite food.She looked through her wardrobe, she didn't have a sexy enough lingerie.She didn't enjoy sex these days as it was a reminder of her barrenness but not anymore."I'll go shopping for the most revealing lingerie!" She took her wallet and hurried out of the house before he could show up.On her way home, she drove past Emery Andrew's house."Stop!" She yelled at the taxi."But this is not the destination you asked for ma'am," the driver was surprised."Yes I know," she shrugged, hurrying to pay him.Emery was her best friend since high school, the two had been close ever since, she was the only person who would be genuinely happy for her.She had used up all her savings on ivf but it didn't bother her, with her husband's job, they would be back on their feet in no time.She was so close to Emery, they had each others' house key.Opening the front door, she saw the living room in a mess, clothes scattered all over the floor and wraps of food."She has a man over for sure, Emery is always messy with a date." She rolled her eyes, picking up and tidying after her.She heard sounds from the bedroom, she was right after all, Emery had someone over.She inched closer to the bedroom and heard Emery sobbing."How do we tell her?! She'll hate me.""No she won't, she loves children very much in fact!" A male voice assured her.Why would she be crying? It worried Lulu."How can I tell her I'm pregnant?! Even if she loves children!"Lulu was shocked. This was good news! She didn't even know Emery was seeing a serious date."How can I tell her that her husband got me pregnant?""It doesn't matter, she's barren anyways, it's her fault." The voice told Lily."She doesn't have to find out…" he saidWait, that voice.Lulu barged into the room, no wonder that voice sounded so familiar!"Alex?!"Both Alex and Emery were startled getting to their feet."Lulu it's not what you think…" Alex started to defend himself.Lulu took the words right out of his mouth with a slap, "so this is what you're up to, lying to me that you have to work late at night? Cheating on me with my best friend?"Her eyes went glossy with tears, "how can you betray me??"Holding his affected cheek, Alex frowned, "and so what? I was only keeping up for your sake now that you know the truth this way," he pulled Emery closer to him, "I'm actually in love with Emery and she's pregnant with my first child."Lulu stood there in shock.Emery sniffed, "I'm sorry Lulu, I didn't mean for you to find out this way."
"Wow…" Lulu was in disbelief. "The two closest people to my heart…""Please leave, I'll meet you at home and we can discuss further, I don't want you to stress Emery and the baby." Alex shunned her.Lulu had no choice but to turn around."I can't believe I am having a child with this devil who I mean nothing to, I'm not going to keep a child with this loser!" She cried as she got into the taxi.She forgot all about her dreams and was fueled by anger."How can Alex repay me this way?"She told the taxi driver her destination and in a few minutes her phone rang.Sniffing, she wiped her tears, it was her doctor from the hospital.Perfect. She can get rid of the baby once and for all."I was just about to call you," she informed the doctor."Mrs Moore, there has been a terrible mistake!"She frowned, "what do you mean?""We just found out, the sample that was mixed with your egg, does not belong to your husband.""What?!" She was confused."I'm afraid there's been a mix up of the sperm ma'am.""One, two, three, smile!" Halos mapangiti ako nang makita ko na naman ang litrato naming lahat no'ng ikinasal ako. Lahat ay kumpleto, walang nakaligtaan kahit pa ang mga katrabaho ko noon ay inimbita ni Gab, pati ang naging amo ko sa kumpanya nila Gab dahil minsan akong magtrabaho roon. "Ma?" tawag ko kay mama at marahang naglakad papunta sa gawi niya. May project kasi sina Gab kaya isang buwan siya nawala, kaya si mama muna ang lumuwas para tumingin sa akin dahil pitong buwan na rin ang pangalawang pinagbunbuntis ko. Mabuti na lang at babae na dahil usapan namin ni Gab na hanggang dalawa lang kapag babae ang pinagbunbuntis ko ngayon. "Nagugutom ka na naman? Kakain mo lang ah," sabi nito saka binitawan ang walis at lumapit sa akin. "Gusto ko po ng sinigang mamaya," nguso ko dahilan para ma-iling ang ibang kasambahay. "Oo sige, magluluto ako mamayang hapunan." Ngumiti lang ako sa kaniya at saka sila iniwan sa sala. Dumiretso agad ako sa kwarto kung nasaan gumagawa si Jace ng ass
"Happy birthday papa," mahinang usal ko habang kinakaway-kaway ang braso ni Jace dahilan para matawa ito. Naalimpungatan tuloy si Gab kaya ako umusog sa kama at hinayaang gumapang si Jace papunta sa kaniya. Nakangiting sinalubong ito ni Gab at ang bahagyang paghalik nito sa leeg ng anak. "Anong oras ka uuwi mamaya?" tanong ko habang nilalabas ang mga gamit na kailangan niya para sa trabaho. Hindi ito sumagot dahil abala ito sa paglalaro kay Jace. Hinayaan ko na lang silang dalawa. Iniwan ko sila sa kwarto para naman paghandaan ng pagkain ang mag-ama, ugali na kasi ni Gab na tuwing umaga ay siya ang magpakain sa anak niya at bago man lang umalis ay maalagaan niya lamang. Nadatnan ko agad ang mga kasambahay na nag-aasikaso na rin, kaniya-kaniya sila ng gawain kaya mabilis natatapos, kaunti lang din naman ang gawain dito sa bahay dahil wala naman masiyadong kalat. "Nay? Hanggang tanghalian na po ba iyan?" tanong ko na nginitian niya. "Oo naman, lalo na't tanghali na rin naman. Papa
Halos hindi maalis ang aking ngiti nang makapasok kami sa mismong bahay, ni hindi ko rin kasi lubos maisip na ganito pala kalaki at halos kumpleto na ang mga kailangan namin, may tatlong kasambahay na ang dalawa ay kasambahay nila Gab at kakilala ang isa. "Ada? Sila ang mga Nana ko, 'yong isa pamangkin ni Nana Lita. Ah, Nana, kilala ninyo na po siya 'di ba?" pagpapakilala nito sa akin. Ngumiti ang dalawang matanda samantalang ang dalaga ay kumaway sa akin. "Aba'y oo naman. Kami pa ata ang unang nakaalam sa relasyon ninyo bago ang magulang mo," sabi nito na ikinatawa namin. Nagmano lang ako sa mga ito na mukhang mababait naman base na rin sa kuwento ni Gab sa akin. "Sila ang makakasama mo rito kapag nasa trabaho ako, si Nana Lita na ang nag-alaga sa akin kaya matutulungan niya tayo, 'di ba nang?" "Ikaw talagang bata ka, kahit sampung anak pa iyan, kaya namin."Halos magtawanan kami dahil sa pang-aasar na iyon ng mga kasambahay. Tinulungan na muna nila kami sa paglalagay ng mga ga
Ilang linggo na ang nagdaan at hindi pa rin ako makakilos, hindi na rin muna tumanggap ng project si Gab para naman mabantayan kami ng anak niya. Hindi rin kasi kami puwedeng umalis hangga't hindi ako magaling, inaayos din kasi ang mga papeles ko at ng bata para sa Maynila ay wala ng ibang problemahin pa. Pinagmamasdan ko lang si Gab na buhat-buhat ang bata habang marahang sinasayaw, madalas lang itong tumingin at ang bahagyang pagngiti nito sa akin. "Hindi niya pa ba kayang magsalita?" tanong ni Gab. Hindi ko alam kung tatawa ba ako o iintindihin siya dahil sa pagkakaalam ko ay naging baby rin si Lucy. "Hindi mo ba nakitang sanggol si Lucy?" tanong ko na inilingan niya. "Medyo malaki na si Lucy no'ng nakita ko siya, kaya wala talaga akong alam sa mga sanggol, normal naman iyon 'di ba? At saka nandiyan naman sina mama kung sakaling hindi natin alam ang gagawin," ngiting asta nito dahilan para panandalian akong huminto sa dapat na pagtayo. Mama? Sa pagkakaalam ko mommy ang tawag
"Anong pakiramdam?" Hindi ko pa rin sinasagot ang mga tanong ni Annie dahil abala ako sa pagtutupi ng mga damit, wala kasi akong magawa mula pa kahapon dahil tinutulungan ko rin si Gab sa pag-aayos ng mga papeles. Buo na rin ang desisyon kong sumama sa kaniya ngunit kapag nakapanganak na lang ako. "Ayan Ada, ah, hindi mo ako pinapansin." "Tinatamad ako magsalita," reklamo ko dahil wala talaga ako mood makipag-usap. May sinabi pa itong hindi ko na narinig at saka siya umalis dahil kailangan niya pang mamalengke kasama ang kaibigan namin dito na si Rhoda. Naglinis na lang ako ng buong kwarto at pati kwarto niya ay nilinis ko na rin. Limitado na lang din ako gumalaw dahil sobrang sakit na ng balakang ko, minsan pa nga hindi na ako makatayo kaya naka-upo na lang. Naaawa rin ako kay Annie kasi alam kong hindi na siya nakaka-ipon, kaya kapag umalis ako rito, isasama ko siya sa Maynila. Kinabukasan ay nagising na lang ako dahil sa ingay sa ibaba. Ang mas lalo pang ikina-inis ko ay ang p
Kanina pa ako panay himas sa aking tiyan at inaabangan kung darating ba siya. Biglaan kasi ang pagtawag nila sa kaniya lalo na't may koneksyon naman sila roon. Kanina pa nakatitig sa akin si Annie na paulit-ulit na nagsusuklay gamit ang daliri. Literal kasi na kinakabahan ako o ano. "Hilong-hilo na ako sa 'yo," bulong nito saka kumuha ulit ng tinapay. "Hindi ka naman ata excited na makita siya ano?" biglang ngiti nito na hindi ko pinansin. Mas mahalaga ang baby ko kaysa sa gano'ng bagay. Gusto ko lang siyang maka-usap nang maayos at linawin ang lahat. Kahit hindi na siya magpaliwanag dahil tapos na rin naman na ang mga nangyari, doktor na kasi ang nagsabing baka maka-apekto sa akin ang mga negatibong nangyayari. "Pero sa totoo lang Ada, bet ko talaga para sa 'yo si Gab. Sana lang maging okay kayo. Kaso siyempre, hindi ako marunong makalimot sa ginawa niya sa 'yo, pero kasi siya ang ama. Sana lang maging okay kayo, pero kasi potangina pa rin ng ginawa niya," nanggigigil na sabi nit
Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.
Comments