Share

CHAPTER 4

last update Last Updated: 2025-05-20 16:35:50

Day of the wedding. This day should be memorable not irritable. Weddings should be a happy event, but for her it's completely the start of a hellish journey of her life. She's crying not because she's happy, she's crying because of sadness.

She's walking down the aisle with a heavy feeling. She feels like she wants to run away and get the hell out of there, but she can't. She can't disappoint her parents. The ceremony started, until they exchanged their scripted and unwanted vows, to end of the ceremony where the groom should kiss the bride.

"And you may now, kiss the bride." Pagtatapos ng pari sa seremonya ng kasal nila. Itinaas ni Xavier ang kanyang belo bago sya binigyan ng magagaang dampi ng halik sa labi nya. Magaan iyon kumpara sa huling halik na pinagsaluhan nila.

"Hello Mrs. Aurelia Andrada." Nakangiting tawag nito sa kanya, ngiting aso lang ang ibinalik nya dito. "Back off," naka ngiti pero may pagpapahiwatig na sabi nya dito tsaka tumingin at ngumiti sa mga tao sa loob ng simbahan.

Pagdating sa reception ay nakaupo lang sya. Wala siyang gana na kumain. "Bride, food oh." Hindi nya namalayan na nakalapit na si Glea sa kanya. "Hi, bes." Bati ko dito. "Wag ka magpaka-stress, kasal mo ngayong araw, eh," pabirong sabi nito. Inirapan nya si Glea. "Yeah, thanks for informing me, bitch," sarkastikong sabi nya.

Matapos ang reception ay dinala siya nito sa bahay na magiging bahay nila, si Xavier na mismo ang nag-drive ng sasakyan nila after reception. Hindi naman kasi ito uminom ng marami dahil ayaw daw nitong malasing.

"We're here," he plainly said. Pinagbuksan siya nito ng pintuan ng kotse atsaka iginayak papasok sa loob ng bahay. Inalalayan siya nito sa kanyang damit. He's a gentleman din naman pala. Komento ng kanyang utak.

Her eyes widened when she saw the inside of the house. Pagbukas ng entrada na pinto ay sumalubong sa kanila ang isang eleganteng hallway. The house colors are white, gray, black, and gold. The tile of the house is marble. It's so elegant, but something caught her eyes.

Their wedding pictures. There was a big portrait of them smiling like it's a real happiness. There's also a lot of pictures that were taken just earlier. She looked at their portrait. "Perfect combination, isn't it?" Narinig nyang sabi ni Xavier na niyakap sya galing sa likod.

"Can you believe it?" She heard him talking, she could feel his breath on her hair. He's taller than her, she's only on his shoulder level. "Can we go change now? I want to sleep. I'm tired." Sunod sunod na sabi nya dito. He chuckled on her hair. "Yeah, sure. I'd love that," he teasingly said.

Naglakad sila pa-akyat sa hagdan papunta sa ikalawang palapag ng bahay. May pagka-spiral ang hagdan at nang makarating sila sa itaas ng bahay ay binuksan ni Xavier ang isang pintuan.

"This is my room, our room now." Bago nito tuluyang binuksan ang pintuan. Black and gray with touch of white ang kulay ng kabuuan ng kwarto. Maganda at hindi naman ganun kasakit sa mata. "That one...." Turo nito sa isang sliding door. "That's my home office, it's connected here. That's the bathroom, there's the balcony, and that's the closet. The bigger closet is yours." Pagtuturo nito sa kanya ng mga lugar sa loob ng kwarto. "Go now, change. Mauna ka. Susunod ako pagkatapos mo." Nagpasalamat sya dito bago umalis para makapag palit ng damit.

»»————> 𝑥𝑎𝑣𝑖𝑒𝑟 <————««

Xavier sat down and poured himself a whiskey. He can't believe that he's now married to the woman he's been obsessed with. He smirks on himself. "Cheers to my victory." He chuckled on his own thought.

He waited for her to finish cleaning herself up. When she opened the bathroom door, his gaze shifted on her. She's wearing a simple oversized shirt and short shorts. Her hair is tied in a messy bun. She looks tired as fuck.

His eyes never leave her cute small body frame. Oh, just dreaming of holding that small waist, cupping those big breasts, and spreading those long thin legs. "Stop fantasizing over me. Knock it off." She protested. "Sorry, I just wondered a bit." He raised his two hands as surrender.

She rolled his eyes on him, she's about to walk past him when he pulled her and kissed her passionately. Xavier grabbed the dress out of her hand and threw it on the couch. She didn't push him this time. Tinutugon nito ang bawat halik na ibinibigay nya.

"Walang tulakan?" asked while laughing. "Wala, papaawat kaba?" sarkastiko nitong tanong. He just chuckled and continued to kiss her, kiss of a hungry beast. "Ahhhh...." She let out a sweet moan when he slid his one hand inside her shirt.

That made him more eager, he started to walk towards the bed while kissing her. He pushed her on the bed and started to unbutton his shirt. After unbuttoning his shirt he started kissing her again. From her chest, to her shoulder, to her jaw, and cheeks, to the tip of her nose, before settling on her lips.

Then he stopped and looked at her. "No, we're not going to do it tonight." He said and kissed her nose. "You're tired from the event. You must take a rest." He positioned her comfortably on bed. "Take a rest. I'll just take a shower." He planted a kiss on her forehead before closing all the lights and heading to the bathroom.

After showering he laid down beside her. He hugged his wife possessively. "I know you're not yet sleeping. Let me hug you, don't fight." He held her tightly and closed his eyes. He may be the happiest man on earth tonight. "Good night." He kissed her temple and shoulder before completely closing his eyes.

»»————> 𝑎𝑢𝑟𝑒𝑙𝑖𝑎 <————««

Aurelia remained awake. Hindi siya makatulog. Maraming tumatakbo sa kanyang utak. Halo-halo. Iba-iba. Hindi nya alam kung ano ang tama. Pero naisip nya, why not give their marriage a shot?

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • His Runaway Obssesion   CHAPTER 33

    Ang buong magdamag ay naging tila walang katapusan para kay Aurelia. Nakahiga siya sa malamig na sahig ng safehouse, nanginginig sa kaba, habang si Xavier ay nakaupo lamang sa upuang kahoy, walang imik, nakatitig sa kanya na parang binabasa ang laman ng kanyang utak. Hindi niya alam kung alin ang mas nakakasakal—ang ideya na nasa kamay ng sindikato ang kanyang anak, o ang bigat ng presensiya ni Xavier na hindi kumukurap sa pagbabantay sa kanya. “Twenty-four hours…” bulong ni Aurelia, halos wala sa sarili. “Paano kung… paano kung hindi ko magawa? Paano kung patayin nila si Anchali?” Dahan-dahang tumayo si Xavier, naglakad palapit sa kanya. May hawak itong baso ng alak na hindi pa nababawasan. Yumuko ito, inilapit ang mukha sa kanya. “Stop saying things like that. She won’t die. I won’t let that happen.” Mariin siyang tumitig dito, pinipigil ang luha. “At ano’ng gagawin mo, Xavier? Pupunta ka doon, papatayin mo silang lahat? Hindi mo naiintindihan—baka sa oras na makita ka nila, si

  • His Runaway Obssesion   CHAPTER 32

    Mabigat ang bawat hakbang ni Aurelia habang hinihila siya ni Xavier sa madilim na eskinita. Ang mga kamay nito ay parang bakal na mahigpit na nakakapit sa kanyang bisig. Ang paligid ay puno pa rin ng putukan at sigawan, ngunit sa pandinig niya’y tila lahat ng iyon ay lumalabo, natatakpan ng isang bagay lamang—ang hagulgol ng anak na kinuha mula sa kanya. “Anchali…” bulong niya, nanginginig ang labi, habang patuloy ang pagtulo ng luha. Ngunit si Xavier, tila bingi. Nakatitig lang ito sa kanya, ang mga mata’y kumikislap ng kakaibang alab, at sa kabila ng kaguluhan, para bang siya lang ang mundong nais nitong sakupin. “Xavier, please…” halos magmakaawa ang kanyang tinig. “Tulungan mo akong hanapin si Anchali. Hindi mo ba nakikita? Kinuha nila ang anak ko!” Huminto ito, hinila siya papalapit hanggang sa halos magdikit ang kanilang mukha. Amoy alak at pulbura ang hininga nito, ngunit higit na nakakatakot ang malamig na titig. “Hindi mo naiintindihan, Aurelia,” madiin nitong wika. “Ka

  • His Runaway Obssesion   CHAPTER 31

    Ang hangin ng gabi ay puno ng usok at pulbura. Ang putok ng baril ay umaalingawngaw sa magkabilang panig, parang kulog na walang tigil. Habang patuloy ang bangayan ng sindikato at ng mga tauhan ni Xavier, pilit na tinatahak nina Aurelia at Anchali ang madilim na eskinita, bawat hakbang ay laban sa oras.“Mama, my ears hurt…” iyak ni Anchali, tinatakpan ang kanyang tainga.“Just a little more, anak… please, don’t stop. We can’t stop,” bulong ni Aurelia, kahit ang baga niya’y halos pumutok sa hingal.Sa kanilang pagtakbo, napansin niya ang isang sirang bahay sa gilid ng kalsada—bukas ang pinto, at tila walang tao. Wala nang ibang pagpipilian, kaya agad niyang hinila si Anchali papasok.Sa loob, puro alikabok at sirang gamit ang bumungad. Ngunit sapat itong taguan, kahit saglit. Pinaupo niya si Anchali sa ilalim ng mesa, at siya nama’y lumuhod, yakap ang bata.“Shh… anak, stay quiet. They can’t find us here.”Nanginginig ang katawan ni Anchali, ngunit tumango ito at isiniksik ang sarili

  • His Runaway Obssesion   CHAPTER 30

    Maaliwalas ang umaga sa maliit na bahay na inuupahan nila ni Lita. Ang sinag ng araw ay dumudungaw sa siwang ng kurtina, dumadampi sa mukha ni Aurelia habang pinagmamasdan si Anchali na masayang naglalaro ng mga stuffed toys sa sahig. “Mama, look! She’s flying!” sigaw ng bata habang iwinawasiwas ang maliit na manika na may pakpak. Napangiti si Aurelia. “Ang galing naman ng anak ko. Ang taas ng lipad niya.” Tila isang panandaliang kapayapaan ang bumalot sa kanila. Sa mga nakalipas na linggo, kahit natatakot siya kay Xavier at sa kung anong mangyayari, naging sandalan niya ang musmos na tawa ni Anchali at ang kabutihan ni Lita. Parang muling nakahanap ng pamilya si Aurelia. Ngunit ang katahimikan ay parang bulang madaling mabasag. Biglang tumunog ang cellphone na iniwan ni Lita sa mesa kagabi. Napakunot ng noo si Aurelia—hindi madalas na tumatawag iyon sa number na iyon. Nakalagay sa screen ang isang pangalang hindi niya kilala: Aunt Malee. Dahan-dahan niyang sinagot. “Hello?” Is

  • His Runaway Obssesion   CHAPTER 29

    Si Lita. Tahimik ang umagang iyon sa kanilang inuupahang bahay. Nakaupo si Aurelia sa balkonahe, hawak ang isang tasa ng tsaa habang pinagmamasdan si Anchali na naglalaro ng maliit na manika. Si Lita naman ay nag-aayos ng kanyang bag para sa trabaho. Ngunit sa loob-loob niya, mabigat ang kanyang dibdib.Sa ilalim ng kanyang aparador nakatago ang sobre na natagpuan niya kahapon—ang sulat na nagsasabing hindi kailanman makakatakas si Aurelia. Alam niyang dapat niya itong ipakita kaagad, ngunit natatakot siyang masira ang payapang mundong pilit nilang binubuo. Ayaw niyang makita ang mukha ng kaibigan na muling mababalot ng pangamba.“Lita, are you going now?” tanong ni Anchali habang kumakaway, hawak pa ang manika.“Yes, little one. Be good to Mama while I’m away, okay?” ngumiti siya, sabay kindat.“Don’t worry, Auntie! I will protect Mama,” sagot ng bata sa wikang Ingles, buong tapang, na parang sundalong bata.Napatigil si Lita, at kahit paano ay napangiti. Ngunit habang lumalakad pap

  • His Runaway Obssesion   CHAPTER 28

    Pagbaba ni Aurelia sa paliparan ng Bangkok, dama niya ang init at bigat ng hangin, malayo sa simoy ng Pilipinas ngunit may kakaibang pakiramdam ng kalayaan. Bitbit niya ang maliit na bag, dala ang lahat ng ipon at pag-asa.Sa gitna ng karamihan, may batang babae na nakatayo, hawak ang kartong may sulat na “Mama Aurelia”. Mga limang taong gulang ito, maiksi ang buhok, may makislap na mata, at nakangiting abot-tenga.Natigilan si Aurelia. “Mama Aurelia…?” bulong niya sa sarili.Biglang tumakbo ang bata palapit. “Mama!” sigaw nito, mahigpit siyang niyakap sa beywang.Nawala ang hininga ni Aurelia, hindi makapaniwala. “what are you doing here? Where's your tata Lita?” Tanong nito sa bata. Umangat ang bata, nakangiting inosente. "Over there!” may itinuro ito at di kalayuan ay nakita nya ang pigura ng taong tumulong sa kanya. " I'm here, welcome back Ary!" Masiglang bati nito sa kanya at yumakap, pati si Anchali ay yumakap ng mahigpit. Doon tuluyang bumigay ang puso ni Aurelia. Naluha siy

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status