Share

CHAPTER 4

last update Last Updated: 2025-05-20 16:35:50

Day of the wedding. This day should be memorable not irritable. Weddings should be a happy event, but for her it's completely the start of a hellish journey of her life. She's crying not because she's happy, she's crying because of sadness.

She's walking down the aisle with a heavy feeling. She feels like she wants to run away and get the hell out of there, but she can't. She can't disappoint her parents. The ceremony started, until they exchanged their scripted and unwanted vows, to end of the ceremony where the groom should kiss the bride.

"And you may now, kiss the bride." Pagtatapos ng pari sa seremonya ng kasal nila. Itinaas ni Xavier ang kanyang belo bago sya binigyan ng magagaang dampi ng halik sa labi nya. Magaan iyon kumpara sa huling halik na pinagsaluhan nila.

"Hello Mrs. Aurelia Andrada." Nakangiting tawag nito sa kanya, ngiting aso lang ang ibinalik nya dito. "Back off," naka ngiti pero may pagpapahiwatig na sabi nya dito tsaka tumingin at ngumiti sa mga tao sa loob ng simbahan.

Pagdating sa reception ay nakaupo lang sya. Wala siyang gana na kumain. "Bride, food oh." Hindi nya namalayan na nakalapit na si Glea sa kanya. "Hi, bes." Bati ko dito. "Wag ka magpaka-stress, kasal mo ngayong araw, eh," pabirong sabi nito. Inirapan nya si Glea. "Yeah, thanks for informing me, bitch," sarkastikong sabi nya.

Matapos ang reception ay dinala siya nito sa bahay na magiging bahay nila, si Xavier na mismo ang nag-drive ng sasakyan nila after reception. Hindi naman kasi ito uminom ng marami dahil ayaw daw nitong malasing.

"We're here," he plainly said. Pinagbuksan siya nito ng pintuan ng kotse atsaka iginayak papasok sa loob ng bahay. Inalalayan siya nito sa kanyang damit. He's a gentleman din naman pala. Komento ng kanyang utak.

Her eyes widened when she saw the inside of the house. Pagbukas ng entrada na pinto ay sumalubong sa kanila ang isang eleganteng hallway. The house colors are white, gray, black, and gold. The tile of the house is marble. It's so elegant, but something caught her eyes.

Their wedding pictures. There was a big portrait of them smiling like it's a real happiness. There's also a lot of pictures that were taken just earlier. She looked at their portrait. "Perfect combination, isn't it?" Narinig nyang sabi ni Xavier na niyakap sya galing sa likod.

"Can you believe it?" She heard him talking, she could feel his breath on her hair. He's taller than her, she's only on his shoulder level. "Can we go change now? I want to sleep. I'm tired." Sunod sunod na sabi nya dito. He chuckled on her hair. "Yeah, sure. I'd love that," he teasingly said.

Naglakad sila pa-akyat sa hagdan papunta sa ikalawang palapag ng bahay. May pagka-spiral ang hagdan at nang makarating sila sa itaas ng bahay ay binuksan ni Xavier ang isang pintuan.

"This is my room, our room now." Bago nito tuluyang binuksan ang pintuan. Black and gray with touch of white ang kulay ng kabuuan ng kwarto. Maganda at hindi naman ganun kasakit sa mata. "That one...." Turo nito sa isang sliding door. "That's my home office, it's connected here. That's the bathroom, there's the balcony, and that's the closet. The bigger closet is yours." Pagtuturo nito sa kanya ng mga lugar sa loob ng kwarto. "Go now, change. Mauna ka. Susunod ako pagkatapos mo." Nagpasalamat sya dito bago umalis para makapag palit ng damit.

»»————> 𝑥𝑎𝑣𝑖𝑒𝑟 <————««

Xavier sat down and poured himself a whiskey. He can't believe that he's now married to the woman he's been obsessed with. He smirks on himself. "Cheers to my victory." He chuckled on his own thought.

He waited for her to finish cleaning herself up. When she opened the bathroom door, his gaze shifted on her. She's wearing a simple oversized shirt and short shorts. Her hair is tied in a messy bun. She looks tired as fuck.

His eyes never leave her cute small body frame. Oh, just dreaming of holding that small waist, cupping those big breasts, and spreading those long thin legs. "Stop fantasizing over me. Knock it off." She protested. "Sorry, I just wondered a bit." He raised his two hands as surrender.

She rolled his eyes on him, she's about to walk past him when he pulled her and kissed her passionately. Xavier grabbed the dress out of her hand and threw it on the couch. She didn't push him this time. Tinutugon nito ang bawat halik na ibinibigay nya.

"Walang tulakan?" asked while laughing. "Wala, papaawat kaba?" sarkastiko nitong tanong. He just chuckled and continued to kiss her, kiss of a hungry beast. "Ahhhh...." She let out a sweet moan when he slid his one hand inside her shirt.

That made him more eager, he started to walk towards the bed while kissing her. He pushed her on the bed and started to unbutton his shirt. After unbuttoning his shirt he started kissing her again. From her chest, to her shoulder, to her jaw, and cheeks, to the tip of her nose, before settling on her lips.

Then he stopped and looked at her. "No, we're not going to do it tonight." He said and kissed her nose. "You're tired from the event. You must take a rest." He positioned her comfortably on bed. "Take a rest. I'll just take a shower." He planted a kiss on her forehead before closing all the lights and heading to the bathroom.

After showering he laid down beside her. He hugged his wife possessively. "I know you're not yet sleeping. Let me hug you, don't fight." He held her tightly and closed his eyes. He may be the happiest man on earth tonight. "Good night." He kissed her temple and shoulder before completely closing his eyes.

»»————> 𝑎𝑢𝑟𝑒𝑙𝑖𝑎 <————««

Aurelia remained awake. Hindi siya makatulog. Maraming tumatakbo sa kanyang utak. Halo-halo. Iba-iba. Hindi nya alam kung ano ang tama. Pero naisip nya, why not give their marriage a shot?

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • His Runaway Obssesion   CHAPTER 17

    Sa gabing iyon, hinalikan ni Xavier si Aurelia. Hindi ito halik ng pag-ibig. Ito’y halik ng pag-angkin. Halik ng lalaking naniniwala pa ring may pag-asa. Halik ng isang lalaking hindi na marunong kumilala ng pagkakaiba ng pagsuko at pakunwaring pagpayag. At si Aurelia, habang nakapikit at nilulunod ang sarili sa eksenang ito, ay may isang bagay na iniisip lamang: Kapag lubos na siyang naniwala... saka ako lalaban. Halik na hinanap hanap nya sa tagal ng panahon, halik na sinubukan nyang hanapin sa iba. Ngunit ayaw nyang magpadala sa darang ng nadarama. Hindi nya nais na bumalik sa isang pagiging tanga. Lumalalim ang halik sa pagitan nilang dalawa. Pinilit nyang itulak ito, ngunit hinapit nito ang kanyang bewang ng mahigpit at inilagay nito ang isang kamay sa kanyang batok upang mas idiin ang mga labi nya sa mga labi nito. Pait ng nakaraan ang nangingibabaw sa kanya, hindi gustong magpatuloy ang halik nilang dalawa at hindi din nya gustong itulak ito at itaboy. M

  • His Runaway Obssesion   CHAPTER 16

    Mabigat ang katahimikan ng gabing iyon. Para bang ang hangin mismo ay may dalang pasaning hindi maipaliwanag. Mula sa bintanang barado ng rehas, tanaw ni Aurelia ang papawirin — abuhin, walang araw, at tila sumasalamin sa kanyang kalagayan. Sa loob ng ilang linggo, tiniis niya ang bawat araw, bawat hapunan, bawat pagtitig ni Xavier na puno ng ilusyon. Ngunit ngayong umaga, hindi niya na kaya ang pagpapanggap. Sa bawat guhit ng kanyang lapis ay hindi na sining ang lumalabas kundi sigaw — sigaw ng isang pusong sinakal, sinabitan ng mga tanikala ng pagmamahal na wala na. Pumasok si Xavier, tangan ang tasa ng tsaa. Ngumiti. Para bang walang nangyayaring mali. "Good evening, love," aniya. Hindi sumagot si Aurelia. Tinitigan lang siya, malamig, walang galaw. Ibinaba ni Xavier ang tasa sa mesa. Tasa iyon ng paborito nyang iniinom sa gab. "Ayaw mo ba akong bati-in? Hindi ba masaya ang babae kapag may kasama siyang lalaki na nagmamahal sa kanya?"Doon na bumigat ang loob ni Aurelia.

  • His Runaway Obssesion   CHAPTER 15

    Tahimik ang buong araw ngunit sa likod ng katahimikang iyon ay may pusong bumabayo, isang isipang gising at nilulunod ng taktika. Si Aurelia, bagamat nakakulong sa isang silid na walang bintana, ay hindi kailanman nawalan ng ilaw sa kanyang paningin. Hindi na ito takot. Hindi na ito kawalan ng pag-asa. Ang nararamdaman niya ngayon ay galit na pinatibay ng pagkabigo—at plano. Nakahiga siya sa kama, nakatingin sa kisame, pinapakinggan ang bawat tunog sa paligid. Ang pag-ugong ng mga sasakyan sa labas ng kanyang pinagkakukulungan. Ang mahinang ugong ng air conditioning. At ang mga hakbang ni Xavier—laging palapit, laging mapagmatyag. Dumating ang oras ng hapunan. Bumukas ang pinto at pumasok si Xavier, dala ang tray ng pagkain. “Hindi ka kumain kaninang tanghali,” banggit niya habang inilalapag ang tray. “Hindi kita ginugutom, Aurelia.” “Alam ko,” sagot niya, malamig ngunit mahinahon. “Kaya kakain ako ngayon.” Muling nagliwanag ang mga mata ni Xavier, tila batang nabigyan ng lar

  • His Runaway Obssesion   CHAPTER 14

    Basang-basa pa ang sahig ng abandonadong gusali sa labas dahil sa ambon mula kagabi. Nanginginig ang katawan ni Aurelia habang mabilis siyang naglalakad palayo sa lugar kung saan siya ikinulong ni Xavier. Ang puso niya’y kumakabog sa dibdib, ang bawat hakbang ay tila naghuhumiyaw ng pag-asa. Sa kanyang kamay, mahigpit na nakakuyom ang maliit na susi—ang susi ng kanyang posas, ang simbolo ng kanyang panandaliang tagumpay. Hindi na siya lumingon pa. Ang tanging hangarin niya ay makatawid sa kalsada, makahingi ng saklolo, makalayo... makalaya. Bumungad sa kanya ang isang kariton sa gilid ng highway. May isang matandang lalaki roon, nag-aayos ng kanyang mga kalakal. Lumapit siya. “Manong... tulungan niyo po ako, pakiusap,” garalgal ang boses niya, namamaos sa takot at pagod. Napalingon ang matanda at tila ikinagulat ang itsura niya—basag-basag ang labi, may galos sa noo, at walang suot na sapatos. “Anak, ayos ka lang ba? Anong nangyari sa’yo—” Hindi na niya narinig ang kasunod. Isan

  • His Runaway Obssesion   CHAPTER 13

    Madilim ang paligid. Tila ba nalunod sa gabi ang mga pader ng kwartong iyon—walang bintana, walang orasan, at tanging mahinang ilaw mula sa kisame ang nagbibigay ng gabay sa anino. Hindi agad naalimpungatan si Aurelia. Parang binabalot pa rin siya ng makapal na ulap, mabigat ang talukap ng kanyang mga mata, at ang huling alaala niya ay ang pagkaladkad sa kanya sa loob ng van.May malamig na pakiramdam sa kanyang pulsuhan—nakaposas siya.Kasunod ay ang kirot sa kanyang batok, at saka ang lagim ng panibagong reyalidad.“Aurelia,” tinig na mababa, malapit, halos nakasiksik sa kanyang tenga.Napapitlag siya, bumukas ang kanyang mga mata. Naroon si Xavier, nakaupo sa tabi ng kanyang kama—isang folding bed na parang hiniram lang mula sa isang lumang ospital. Naka-itim siyang long sleeves, bukas ang dalawang butones, at sa kanyang mga mata ay may kakaibang ningning. Hindi na ito ang Xavier na dating nanliligaw ng may tula sa bibig at bulaklak sa palad. Ito ang Xavier na puno ng buhol at udyo

  • His Runaway Obssesion   CHAPTER 12

    Umuulan noong araw na iyon.Makulimlim ang kalangitan, at bawat patak ng ulan sa bubong ng bagong inuupahang apartment ni Aurelia ay tila tinig ng mga alaala — paulit-ulit, palihim, mahapdi. Nasa loob siya ng kanyang munting silid, isang tasa ng kape sa kanyang tabi at ang kanyang sketchpad na muling napuno ng mga di matapos-tapos na guhit. Isang damit na tila wala pang anyo, isang siluetang parang laging nawawala sa gitna ng linya.Tahimik ang paligid, pero hindi ang kanyang isipan.Hindi pa rin siya ganap na malaya. Kahit sabihin niyang bumabangon na siya, kahit anong lakas ng loob ang ipakita niya, may mga tanong pa ring kumakapit. Lalo na ang isang katanungang hindi pa niya nasasagot — nasaan ang mag-ina ni Xavier?Hindi niya dapat iniisip iyon. Pero gabi-gabi, sa pagitan ng kanyang mga panaginip at pag-gising, bumabalik ang mga tagpong pilit niyang nilimot. Si Xavier, ang babae nito — ang babaeng dahilan kung bakit tuluyang gumuho ang tiwala niya.Ngunit ngayon, tila may bahid ng

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status