Chapter Four

CHAPTER FOUR

AKI's POINT of VIEW

"Sir, sorry na po. Hindi ko po talaga alam na kayo ang boss dito." pagmamakaawa ko habang nakaluhod sa kanyang gilid.

Nakaupo siya ngayon sa swivel chair at may kung anong pinagkakaabalahan sa laptop niya. Ako naman 'tong mukhang ewan na kanina pa nagso-sorry pero ayaw niya pa din akong patawarin.

Gusto niya akong sesantehin pero ayokong mawalan ng trabaho. Gipit na gipit pa naman ako ngayon dahil sinisingil na ako ng may-ari ng inuupahan kong apartment. Ang magtrabaho dito ang naiisip kong solusyon para makaraos ako sa kagipitan. 

"Hindi ko na po uulitin ang ginawa ko, huwag niyo lang akong sesantehin." 

Napa-please gesture pa ako para lang makita niya kung gaano ko pinagsisihan ang ginawa ko. Malay ko ba kasi na siya pala ang big boss dito? Hindi naman ako 'yong tipo na nagre-research muna ng company's background at profile background ng may-ari. Saka masyadong pribado ang buhay niya at hindi ko siya nakikita sa mga media platform kahit na sikat ang InLine Company. 

"Boss?" 

Napabaling ako sa bumukas na glass door at laking pasasalamat nang iniluwa nito si Sir Gino. Baka matulungan niya ako dito.

"May problema po ba? Pinatawag niyo daw ako." kaagad niyang tanong at mabilis na lumapit dito sa gawi namin. "Akira? A-Anong ginagawa mo diyan?" gulat niyang tanong nang mapabaling siya sakin. Balak niya pa sana akong alalayan sa pagtayo ngunit umiling ako at nagmamatigas na hindi tatayo. "Boss? Anong nangyari? Bakit nakaluhod 'tong sekretarya mo?" tanong niya kay Sir Aldrich.

"What?" 

Nakita ko ang pagkunot ng noo ni Boss sabay sara sa laptop niya at saka tumayo. "I already fired her but she keeps on nagging me. She even called me as recruiter na janitor and that's below the belt. She's showing disrespect towards me." litanya niya sabay tingin sakin nang masama.

"Sorry na nga po, hindi ko po sinasadyang bastusin—"

"But you did—"

"Hindi ko nga po sinasadya!" giit ko na mas lalong nakapagpainis sa kanya.

Aakmang lalapit na sana siya sakin at mukhang papatulan na ako nang biglang pumagitna si Sir Gino at sapilitan siyang pinabalik sa pagkakaupo.

"D-mn that girl! Take her away from me. Baka kung ano pa ang magawa ko sa kanya." 

Napailing na lamang si Sir Gino sa sinabi ni Boss bago lumapit sakin. "Pumunta ka muna sa Starbucks, beside wallmart at ibili mo ng breakfast si Boss. Ako na ang bahala sa kanya." pinatayo niya ako pero hindi ko pa din inaalis ang tingin ko kay Boss. "Make sure na walang halong spinach ang bibilhin mo."

"What are you looking at?" sita sakin ni Boss

Napayoko na lang ako saka nag-iwas ng tingin. Galit talaga siya sakin.

Tinalikuran ko na lang sila at tinungo ang labas. Sana pagbalik ko hindi na mainit ang dugo niya sakin. Kawawa naman ako kapag sinesante niya ako nang tuluyan. Ang hirap pa namang maghanap ng trabaho ngayon at kasing laki ng annual salary na ino-offer nila.

Pasakay na sana ako sa elevator nang may bigla akong makalimutan. Mabilis kong nilakad pabalik ang opisina ni Boss at kaagad na binuksan ang glass door.

"Sir Gino, wala nga po—" napatigil ako sa pagsasalita nang makita kong may hinahawakang baril si Sir Aldrich tapos may iilang bundle pa ng pera sa table niya at mukhang nag-uusap sila ni Sir Gino.

Sabay silang napatingin sakin na nagdulot ng pagkalabog ng dibdib ko. Sa sobrang kaba, naisara ko ang pinto at sumandal sa glass wall habang napapahawak sa dibdib.

Hindi naman siguro totoo 'yon diba? O baka naman naglalaro lang sila ng laruang baril dahil 'yon lang ang paraan ni Sir Gino para mapakalma si Boss. 

"Tama! 'Yon lang 'yon!" kausap ko sa sarili ko.

Pero kumusta naman 'yong pera? Fake din ba 'yon?

Maya-maya'y, biglang bumukas ang pinto at lumabas si Sir Gino. "Inutusan kitang bumili ng—"

"Naglalaro po ba kayo?" diretsang tanong ko sa kanya kahit na kinakabahan pa din ako. "Nakita ko po kasing may hawak na—hmmp..." hindi ko na nagawang tapusin pa ang sasabihin ko nang tinakpan ni Sir Gino ang bibig ko at hinila papasok sa loob ng opisina ni Boss.

"Wala kang nakita, okay?" sabi niya pagkasandal niya sakin sa wall at hinawakan ang magkabila kong balikat.

"Pero nakita ko—"

"Wala kang nakita." pagpupumilit niya.

Paanong wala akong nakita, e nakita ko 'yong baril na hawak ni boss? Slow lang ako pero hindi ako bulag.

"Let me talk to her,"

Napayoko ako nang marinig ko ang boses ni Sir Aldrich. Inalis naman ni Sir Gino ang pagkakahawak niya sa balikat ko. Kasabay no'n, naramdaman ko ang presensya ni Boss sa harapan ko.

"Look at me." utos niya pero hindi ko siya sinunod. "I said, look at me." pag-uulit niya.

Magmamatigas pa din sana ako nang hawakan niya ako sa chin at sapilitang iniangat ang tingin ko. "Tapos sasabihan mo na naman ako ng 'what are you looking at' pero kapag hindi ako tumiting—"

"Hey, listen to me." putol niya sa reklamo ko. 

Napanguso na lang ako at hindi siya sinagot. Kinakabahan ako sa titig niya. Kulang na lang ay mahimatay ako dito dahil sa sobrang lakas ng kalabog ng dibdib ko. 

"Never tell anyone about what you saw a while ago." sabi pa niya sakin. "This is a secret between you and me. If you really want to work as my secretary, then keep our secret safe. You must hide it to your self and never tell anyone." seryoso niyang usal saka ako binitawan at tinalikuran.

Mas lalo niya lang dinagdagan ang kaba ko. Sana pala hindi na lang ako bumalik dito. Nakakatakot pa naman ang titig niya sakin kanina na para bang handa akong tuklawin ano mang oras. 

"Gutom na si Boss, Akira. Ibili mo na siya ng breakfast," biglang sabi ni Sir Gino at walang pakundangan na hinila na naman ako palabas ng opisina. "Sa susunod na pumasok ka, knock first before entering the room. Nasa rules 'yan ng kompanya." 

"Pero nakalimutan ko po kasi na wala akong dalang pera pambili ng—"

"Okay, Okay." putol niya at kaagad na kinuha ang wallet sa suot niyang suit. "Hindi naman mapili si boss sa pagkain, maliban lang sa Spinach. Mahigpit kasing ipinagbabawal 'yon sa kanya dahil allergy siya do'n." sabi niya at ibinigay sakin ang tatlong kulay asul na pera.

Three thousand para lang sa breakfast?

"Sobra na po—"

"No. Itago mo na lang kung may sobra. Magfo-follow - up na din ako sa payroll department na dagdagan ang sweldo mo dahil medyo magastos si Boss kung minsan." sagot niya habang nakangiti. Mabuti pa 'to, mukhang mabait at palangiti. Hindi kagaya ng isa diyan.

"Sige po." ngiti ko din pabalik sa kanya saka tumalikod at tuluyan nang umalis para makabili na ako ng inuutos nila.

Atleast kahit medyo kinakabahan ay panatag na ang loob ko na hindi ako matatanggal sa trabaho ko. Ititikom ko lang naman ang bibig ko at huwag ipagsabi sa iba ang nakita ko. 

Pero bakit kasi may hawak na baril si Boss? Sino ang babarilin niya? Hindi niya naman siguro ako babarilin diba? Pero paano kung ako talaga ang punterya ng baril niya? Babarilin niya ba ako kapag may ginawa akong kapalpakan sa opisina niya? 

Kailangan kong mag-ingat. Hindi pa ako handang mamatay.

Pumasok ako sa Starbucks at dumiretso sa counter. Mabuti na lang at wala pa masyadong tao kaya mabilis akong nakapili ng bibilhin ko. Syempre, tinandaan ko ang bilin ni Sir Gino tungkol sa bawal na pagkain ni Boss.

Pagkatapos kong bumili, lumabas na ako para makabalik kaagad sa opisina. Natatakot kasi ako na baka mainip si Boss at bigla na lang akong barilin pagkapasok ko sa opisina niya.

Ang saklap naman kung 'yon ang sasapitin ko. 

"Newbie!" 

Sa kalagitnaan ng pagmamadali ko, biglang may sumigaw dahilan para mapalingon ako sa taong 'yon. Nakangiti itong lumapit sakin habang may hawak hawak na tasa.

Siya 'yong babaeng nakausap ko kanina pagkalabas ko ng elevator. Hindi ko nga lang alam kung ano ang pangalan niya.

"Kumusta? Hindi ka naman siguro—"

"Pasensya na, pero nagmamadali talaga ako ngayon. Kakausapin na lang kita mamaya kapag naihatid ko na 'to kay Boss." Itinaas ko pa ang hawak kong paper bag galing sa starbucks na naglalaman ng pagkain ni Boss.

"Okay. See you later na lang at baka mapagalitan ka pa ni Boss." sagot niya sakin kaya naman dumiretso na ako sa elevator. 

Mahal ko pa ang buhay ko at ayokong mamatay dahil lang sa bala ng baril. 

Papasok na sana ako sa elevator nang makalimutan ko kung anong palapag ang opisina ni Boss. Paktay na, mukhang matutuluyan talaga ako ngayong araw.

Bumalik ulit ako sa babaeng nakausap ko kanina at hinabol siya. "Miss, sandali lang!" tawag ko at mabuti na lang lumingon siya kaagad. "Itatanong ko lang sana kung anong floor ang opisna ni—"

"Sixty-eighth floor... You're welcome... Bye." sagot niya at iniwan ako.

"Thank you," sabi ko pa din at bumalik ulit sa elevator.

Mukhang ma-swerte yata ako ngayon dahil pagkapasok ko sa elevator, walang tao at mag-isa lang ako. Pinindot ko na kaagad ang sixty-eighth sa elevator button para maihatid ko na ang breakfast ni Boss. 

Pinunasan ko pa ang noo ko habang naghihintay na bumukas ang elevator. Inayos ko din ang pagkakatali sa buhok ko para presentable ako sa harap ni Boss.

Pagkalipas ng ilang minuto, bumukas ang elevator kaya lumabas na din ako. Dire-diretso lang ang lakad ko hanggang sa makarating ako sa tapat ng opisina ni Boss. Kumatok ako kagaya ng sabi ni Sir Gino bago pumasok.

"Good morning po. Eto na po ang breakfast niyo, sir." sabi ko nang mabungaran kong mag-isa lang si Sir Aldrich at abala na naman sa trabaho niya.

Nasaan na si Sir Gino? 

"Ilagay mo lang diyan sa table at pwede ka nang lumabas." sagot niya na hindi man lang ako binabalingan ng tingin.

Sinunod ko na lang ang sinabi niya. Pinatong ko sa table na kaharap ng sofa dito sa opisina niya ang binili ko saka lumabas.

"Akira? Naibili mo na ba si Boss?" tanong sakin ni Sir Gino nang makasalubong ko siya pagkalabas ko sa opisina ni Sir Aldrich.

"Opo."

"Good. Makakabalik ka na sa station mo." sabi niya sakin at itinuro ang long desk table na kaharap nitong opisina ni Boss. Hinintay ko muna siyang makapasok sa loob bago ako umupo sa pwesto ko. 

Ang sosyal naman palang mag-trabaho dito. Lahat ng gagamitin ko para sa trabaho ay naka-organize. Binuksan ko ang isang drawer at nakita kung gaano kaayos ang ilang mga dokumento na nakapaloob dito. Pinasadhan ko ang shelf na nasa likuran ko gamit ang aking hintuturo, pero napa-wow na lang ako nang wala akong makitang bakas ng alikabok. 

Grabe. Hindi naman halatang ayaw ng mag-ari sa dumi, diba?

"Akira!" 

Napatayo ako sa gulat nang bumukas ang glass door ng opisina ni Boss at magkasalubong ang kilay na lumabas si Sir Gino. 

"B-Bakit po?"

"Did you just include Spinach on Boss' breakfast list?" kunot noo niyang tanong.

Medyo nagtaka naman ako sa sinabi niya at naguluhan. "Huwag po kayong mag-alala, hindi po ako bumili ng pagkaing may kasamang peanut—"

"F-ck! I told you not to include Spinach. Anong peanut ang pinagsasabi mo?" iritadong tanong niya at saka ako tinalikuran at bumalik sa loob.

Peanut 'yong sinabi niya sakin kanina diba? Dalawang beses niya pa ngang inulit sakin 'yon.