Samantha's POV High school ako noong una ko siyang nakilala. Magaling siya sa lahat, kaagaw ko siya pagdating sa academics. Ang gwapo niya, hindi naman sikretong maraming babae sa campus namin ang nagkakagusto sa kanya or should I say nakakalaglag panty ang ngiti niya sa mga babaeng sobrang wild sa kanya. Pero isang bagay ang hindi ko nagustuhan sa kanya ay ang napaka-intimidate niyang tingin pero nang makilala ko siya ng lubusan ay kabaliktaran ng iniisip ko at iniisip ng iba tungkol sa kanya. Isa siyang mabait na gentleman. Pagdating sa sports, lagi siyang nananalo laban kay Matty Nung kasama ko si Matty, lagi siyang nagrereklamo na lagi siyang talo sa bagong transferee, tinatawanan ko lang siya ng mga sandaling iyon ng buhay namin. Pero ngayon, gulo na sa pagitan namin. Simula nung naghiwalay kami ng landas. Ang tagal kong nakabawi mula sa pagkalugmok. Muntik ko nang masira ang buhay ko dahil sa katangahang pagmamahal na iyon na hindi nasuklian ang pagmamahal na ibinigay ko. Par
Ang mga salitang binitiwan niya ay umalingawngaw sa aking tenga at nakaramdam ako ng biglaang pag-aalinlangan nang tumama sa akin ang katotohanan ng sitwasyon.Itinulak ko siya ng malakas at sinabing, "Huwag mo nang subukang sabihin ang mga salitang iyon kay Matty. Mabait siya hindi tulad mo!" sigaw ko sa kanya.I don't want to listen to your lies, leave me alone, get me out of here!" Hinampas ko ng maraming beses ang malapad niyang dibdib pero hindi man lang siya nakaramdam ng sakit at mas inilapit pa niya ang katawan niya sa akin."Mapipilitan akong dalhin ka sa malayo," Aniya sa mahina at magaspang na boses."Oliver, dalhin mo siya sa jet plane." May nitawag siya sa labas. Biglang tumungo sa amin ang lalaki at diretsong binuhat ako at pinasan sa malapad niyang balikat. Nagpupumiglas ako sinuntok ko pa ang likod ng lalaking bumuhat sa akin pero hindi sapat ang lakas ko."Bitawan mo ako!" sigaw ko.Matagumpay nila akong dinala sa jet plane at agad nila akong itinali."Please Liam don
Samantha's POV,Hindi ko alam kung paniniwalaan ko ba si Liam sa mga sinasabi niya. Ang gusto ko lang ngayon ay umuwi. Baka nag-aalala na sila sa akin ngayon dahil nawala ako.Wala akong nagawa para makatakas at lumayo sa lugar na ito. Ang masama pa, pinakulong niya ako sa malaking tirahan niya. Maging ang mga bintana ay nakasara, kaya hindi ako makaalis. Ako ay walang magawa.Kaya dumiretso na lang ako sa banyo at naligo. Hinayaan kong dumaloy ang tubig sa buong katawan ko. Nakakarelax ang tubig sa akin. So it takes a long minute bago ako lumabas at magbihis.Namalayan ko na lang na wala na pala akong damit na maipapalit, kaya tumayo ako at dumiretso sa wardrobe baka may damit siya na pwede kong isuot.Binuksan ko ang wardrobe at nagulat ako dahil ang daming damit na pambabae na parang kabibili niya lang. Ito ay puro maganda at napaka-eleganteng mga damit. Kaya pumili ako ng puting damit na isusuot ko. Tinitigan ko ang sarili ko sa salamin at nabighani ako sa tunay kong kagandahan. P
Liam's POV,Lumabas siya ng kwarto habang ako ay nakaupo sa aking sofa. Natulala ako sa kagandahan niya dahil bumagay sa kanya ang suot niyang damit. Agad akong lumapit sa kanya at humingi ng tawad sa nagawa ko sa kanya kanina."I'm sorry, Sam. Patawarin mo ako." sabi ko habang nakayakap sa kanya. Ramdam ko ang paghinga niya ng malalim at kumalas ako sa pagkakayakap sa kanya.Hinawakan ko ang mukha niya at hinalikan siya sa noo."Huwag ka ng maglakas-loob na gawin ito muli sa akin?" Nagsalita siya sa pamamagitan ng kanyang nagngangalit na mga ngipin."I'm sorry, tayo na?"Tumango siya at agad kong hinawakan ng mahigpit ang kamay niya. Buti na lang at hinayaan niya lang akong hawakan ang kamay niya. Lumabas na kami ng mansion at sumakay sa kotse ko. Pinagbuksan ko siya ng pinto at agad siyang pumasok. Pagpasok ko sa kotse ko, diretso kong ikinabit sa kanya ang safety built. Diretso ang tingin niya sa daan at napatitig ako sa nakalantad niyang maputi at magandang leeg na ikinabighani ko
Samantha's POV, Mabigat ang pakiramdam ko at sumakit ang ulo ko pagkagising ko. Bumuntong-hininga ako at minasahe ang aking ulo, ito ay resulta ng paghihirap na aking nararanasan. Nagulat na lang ako at napatalon sa kama nang iminulat ko ng aking mga mata at nakita ko si Liam na mahimbing na natutulog sa tabi ko "Anong ginagawa mo dito?" sigaw ko Nagulat siya sa lakas ng boses ko at agad na tumayo, kinuskos niya ang kanyang mga mata at nataranta. Naghintay ako ng sagot niya pero hindi pa rin siya umiimik. Bumangon siya sa kama at ngayon ay nakahawak sa kanyang ulo. "Ano?" dilat kong tanong. "Hindi mo ba naaalala ang ginawa mo at ang ginawa natin kagabi?" "Anong pinagsasabi mo? May nangyari ba sa atin?" Tanong ko. "Siguro? Hindi ko alam pero ikaw ang nagpipilit na dito ako matulog sa tabi mo." Sabi niya. "Ahh sh*t," sabi ko at naglakad na palabas. "Sam, san ka pupunta, nandito pa tayo sa bar ko." Sinabi niya. "Ahhhhh..." napasigaw ako dahil sa inis. "I need to go home," dagda
Liam's POV,Lalong gumanda ang isang babaeng nasa harapan ko kapag nanlaki ang mga mata niya dahil sa kalokohan ko. Nung sinabi ko sa kanya na kakagatin ko siya ay nanlaki ang mata niya at lalo siyang nagpacute. Natawa lang siya sa sinabi ko dahilan para makita ang dimple niya. Ang kanyang pagtawa, ang kanyang mga mata, at ang lahat ng bahagi niya ay nakakaakit.Siya lang ang babaeng minahal ko. Ang nag-iisang babaeng tinititigan ko na parang brilyante. Siya ay bihira at siya ay inosente. Iyan ang ilang mga tampok na umaakit sa akin. She doesn't have an idea na ang presensya niya ay pumupuna sa nararamdaman kong kawalan.Mas naging obsessed ako dahil sa kanya. Ayokong may humawak sa kanya kahit sino. Ayoko ng masaktan pasiya ulit. Sa lahat ng nangyari sa buhay ko, siya ang pinakamagandang bagay na meron ko."Sam?" tawag ko sa kanya."Hmm..." sagot niya at tumingin."Gusto ko lang sabihin na ikaw ang pinakamagandang nangyari sa buhay ko."Ngumiti lang siya sa sinabi ko at nagpatuloy sa
Hindi ko alam na may tinatago pa akong nararamdaman para sa kanya kung hindi ko siya nakita kahapon bago nangyari sa akin ang kalunos-lunos na bagay na ito. Ako ay nasa isang lugar kung saan tanging huni ng mga ibon ang maririnig sa labas sa buong lokasyong ito. Isang malaking espasyo na may sinag ng buwan ang nakapagbibigay liwanag sa madilim na silid na ito na nagmula sa isang maliit na butas sa bubong.Nakaupo dito sa sulok, mahigpit na nakatali sa upuan na ito, isang kapirasong damit ay nakatakip sa aking bibig upang maiwasan ang aking ingay.Sinubukan kong tanggalin ang tali sa aking kamay, ngunit hindi sapat ang aking lakas para makatakas ako.Nanlaki ang mga mata ko nang may gumambala sa pagpupumiglas ko — my adrenaline rush nang may lalaking nakatayo sa harapan ko. Tumingala ako para makita kung sino iyon ngunit isang sulyap lamang sa kanyang malalim na kayumangging mga mata na naliliwanagan ng liwanag.Paano siya napunta sa harapan ko ng hindi ko man lang napansin na papunta
Note: Play the Song, (Little Do You Know by Alex And Sierra) when you read this chapter.Samantha’s POV"Maghiwalay na tayo." Matigas ngunit masasakit na salita ang lumabas sa kanyang bibig. Blankong ekspresyon ang makikita sa mukha niya.I stared at him intently straight into his deep brown eyes which incredibly showed disinterest when his gaze met mine.Pinipigilan kong tumulo ang luha ko pero alam kong unti-unting nadudurog ang puso ko. Nabasag ang buong pagkatao ko dahil sa mga katangahang salita niyang binitawan sa kanyang bibig.Sarap murahin ng taong ito dahil deserve niya iyon."Wala ka ba sa sarili mo?!" Sabi ko, ang lalim na ng boses ko habang nakatitig sa kanya. Nanlaki ang mata niya na parang nabigla sa sinabi ko, " I fell out of love, I think you deserved someone who could love you more than I do."Biglang kumikirot ang dibdib ko na ngayon ko man lang naramdaman.Masakit, di ba?Madali niyang sinabi ang mga katagang iyon na parang walang masasaktan. Nakatayo dito na paran