KABANATA 15

Kabadong tanong ko sa aking nakakabatang kapatid. Randam ko ang lamig ng paligid dahil alam ko na mayroong di magandang nangyayare o mangyayare palang.

“Si papay ate .....” humikbing ani niya sa kabilang linya.

“Sinugod siya uli sa ospital ate. Hanggang sa ngayon hindi parin siya nagigising.” nahihirapang saad nito. Halos mapako sa kinatatayuan si ella ang paligid ay onti-onting bumabagal ang takbo para sa kanya. Para siyang may pasan na sobrang bigat. Mabigat na sakit na di maiibsan. Pang ilan na ospital ang kanilang ama dahil sa komplikasyon sa kanyang atay.

“Hihinto po muna ako ate. Wala pong magbabantay ki ate monique si mamay nasa ospital para ki papay.”

“Pero paano bunso paano na ang pangarap mo?” tanong ni ella na namamaos.

“Mahalaga ang pangarap ko ate pero mas mahalaga ang pamilya natin. Darating din tayo sa pangarap natin sa ngayon tanging ito lang ang maitutulong ko sa'yo ate ella.” malumanay na saad ni ilijah.

“Di ko alam bunso. Pasensya na at malayo si ate.”

“Ano ka b