บทที่ 7 วันไนท์สแตนด์

"ดีกว่าอะไร" คิ้วหนาขมวดเข้าหากันอีกครั้งเมื่อคนที่นอนอยู่เงียบไปราวกับกำลังครุ่นคิดบางอย่างอยู่ แม้จะพอเข้าใจได้ว่าการที่เธอเป็นแบบนี้เพราะฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ แต่การกระทำที่หลับนอนกับคนอื่นอย่างง่ายดายมันก็ชวนให้รู้สึกหงุดหงิดไม่น้อย

"คุณไม่อยากทำเหรอคะ หรือว่า...คุณมีแฟนแล้ว" เมเกรซดันตัวลุกขึ้นพร้อมกับลูบไล้ไปที่ท่อนแขนแกร่งอย่างยั่วยวน ดวงตาคู่สวยยังคงจ้องมองใบหน้าคมคายอย่างรอคำตอบ

"แล้วคุณคิดว่ายังไง"

"ฉันไม่...อื้อ!!" หญิงสาวเบิกตาโพลงด้วยความตกใจเมื่อร่างสูงโน้มลงมาประกบจูบแนบชิดอย่างไม่ทันตั้งตัวพร้อมกับดันตัวเธอให้นอนราบอย่างแรง ริมฝีปากหนาบดขยี้เรียวปากบางอย่างหนักหน่วงจนรับรู้ได้ถึงรสชาติของแอลกอฮอล์ที่ดื่มไป เมเกรซหลับตาลงช้าๆ แล้วปล่อยให้ทุกอย่างเป็นไปตามอารมณ์อยู่อย่างนั้นจนเดนส์ค่อยๆ ผละจูบออกหลังจากที่ตักตวงความหวานจนพอใจแล้ว

"ผมเป็นผู้ชาย เรื่องแบบนี้ไม่ได้เสียหายอะไรอยู่แล้ว แต่คุณแน่ใจใช่ไหมว่าอยากให้ผมทำ"

"แล้วฉันเป็นผู้หญิงมันเสียหายตรงไหนเหรอคะ เราทั้งคู่ต่างกันตรงไหน?"

"..."

"ในเมื่อเราเองก็ถูกใจกันทั้งสองฝ่าย มันก็เป็นความสมัครใจไม่ใช่เหรอคะ เพราะคุณเองก็ต้องการเหมือนกัน" เพราะหากเขาไม่ต้องการคงไม่พาเธอขึ้นมาบนห้องแบบนี้ เมเกรซสบตากับคนตรงหน้าอย่างไม่หวาดกลัว ท่าทางของเธอทำให้ชายหนุ่มหลุดเสียงเค้นหัวเราะในลำคอออกมาเบาๆ

"พยศจริงๆ สินะ"

"งั้นพรุ่งนี้ก็จำให้ได้แล้วกัน ว่าเธอเลือกเอง" น้ำเสียงแข็งกร้าวพร้อมกับสรรพนามใหม่ในตอนสุดท้ายทำให้เมเกรซขมวดคิ้วเล็กน้อย แต่ยังไม่ทันที่จะได้เอ่ยถามร่างบางก็ถูกดันให้ล้มตัวนอนราบอีกครั้งพร้อมกับใบหน้าหล่อที่ซุกไซ้บริเวณลำคอขาวเนียนอย่างหื่นกระหาย หญิงสาวค่อยๆ หลับตาลงช้าๆ และยกเรียวแขนขึ้นมาโอบกอดแผ่นหลังแกร่งไว้แน่น สัมผัสวาบหวิวที่ไม่เคยได้รับมาก่อนทำให้คนตัวเล็กปล่อยตัวปล่อยใจไปอย่างง่ายดาย อย่างน้อยถ้าหนีการหมั้นไม่พ้นคนแรกของเธอก็ยังเป็นคนที่เธอได้เลือกเอง

"ผมไม่ใช่คนอ่อนโยน" ชายหนุ่มผละใบหน้าออกมาหลังจากที่ตักตวงความหวานจนพอใจแล้วพร้อมกับปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตของตัวเองไปด้วย ดวงตาคมยังคงจ้องมองคนใต้ร่างด้วยสายตายากจะคาดเดาอยู่แบบนั้น หากแต่เมเกรซที่กำลังเมาอยู่ตอนนี้ไม่มีทางรับรู้ความรู้สึกของเขาได้

"ไม่เป็นไรค่ะ"

"แบบนี้คุณจะเรียกความสัมพันธ์ของเราว่าอะไรดีล่ะ วันไนท์สแตนด์ได้ไหม?" เดนส์เอ่ยถามคนที่นอนอยู่พร้อมทั้งถอดชุดเดรสให้เธอไปด้วย ตอนแรกเขาไม่คิดว่าจะทำอะไรกับเธอแบบนี้แต่เพียงแค่ได้เห็นท่าทางยั่วยวนของเธอความอดทนของเขาก็ขาดผึ่งอย่างง่ายดาย

"คุณอยากให้เป็นแค่นั้นเหรอคะ"

"ถ้าผมขอมากกว่านั้น คุณจะให้เป็นอะไรดี" เมเกรซนิ่งเงียบไปครู่หนึ่งอย่างใช้ความคิดในขณะที่เสื้อผ้าบนร่างกายค่อยๆ ถูกถอดออกไปทีละชิ้น ก่อนที่เธอจะเอ่ยออกมาอย่างไม่ค่อยมีสตินัก

"ไว้พรุ่งนี้ฉันค่อยให้คำตอบคุณค่ะ" ชายหนุ่มพยักหน้ารับอย่างว่าง่ายให้กับคำพูดของหญิงสาว เพราะเขาเข้าใจดีว่าเมเกรซคงยังไม่มีสติเท่าไรนัก ก่อนที่ใบหน้าหล่อจะโน้มลงไปตะโบมดูดดุนหน้าอกอวบอิ่มตรงหน้าเพื่อปลุกเร้าอารมณ์ให้แก่คนที่นอนอยู่ก่อนจะเริ่มบรรเลงบทรักกัน สัมผัสแปลกใหม่ที่เธอไม่เคยได้รับมาก่อนทำให้ร่างเล็กบิดเร่าไปมาด้วยความเสียวซ่าน ริมฝีปากอวบอิ่มเปล่งเสียงครางออกมาจนฟังไม่ได้ศัพท์ ดูเหมือนว่าการกระทำของเขาจะยิ่งทำให้เธอหลงใหลในตัวผู้ชายคนนี้มากขึ้นไปอีก

"คุณบอกว่าไม่เคย งั้นผมคงสดได้ใช่ไหม" เดนส์ผละใบหน้าออกมาจากหน้าอกขนาดใหญ่พร้อมกับเลื่อนมือไปสัมผัสกับความเปียกแฉะบริเวณใจกลางความเป็นสาวไปด้วย ในขณะที่เมเกรซลอบกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ให้กับความขนาดของดุดันที่ผงาดแข็งชันอยู่ตรงหน้า

"ไม่ต้องกลัว มันเข้าไปได้"

"มัน...จะเจ็บไหมคะ" คนตัวเล็กสบตากับชายหนุ่มด้วยแววตาที่สั่นไหวเล็กน้อย ทั้งๆ ที่เธอเป็นฝ่ายขอให้เขาทำเองแต่ตอนนี้กลับกลายเป็นกลัวสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นเสียอย่างนั้น

"ต้องลองดู" มุมปากหนายกยิ้มอย่างร้ายกาจพร้อมกับเคลื่อนตัวไปแทรกกลางหว่างขาเรียวอย่างรวดเร็ว ฝ่ามือหยาบกร้านจับขาทั้งสองข้างแยกออกจากพร้อมกับใช้ปลายหัวบานถูขึ้นลงเพื่อแหวกกลีบกุหลาบที่ปิดสนิทไปด้วย ในขณะที่เมเกรซเริ่มหอบหายใจถี่ๆ เมื่อชายหนุ่มดันความใหญ่โตเข้ามาทีละนิด

"อื้ออ~" มือเรียวกำผ้าปูที่นอนแน่นจนยับยู่ยี่เมื่อสิ่งแปลกปลอมนั้นเข้ามาลึกกว่าเดิมมากขึ้นเรื่อยๆ สายตาเริ่มพร่ามัวจากน้ำตาที่ไหลเอ่อออกมาเพราะความเจ็บปวดที่ได้รับ

"อย่าเกร็งมันเข้าไม่ได้"

"มันเจ็บ อึก...เหมือนตรงนั้นจะฉีกเลย กรี๊ดดดด!" เมเกรซกรีดร้องลั่นเมื่อคนด้านบนอัดกระแทกแก่นกายใหญ่เข้ามาในคราวเดียวโดยที่ไม่ทันตั้งตัว กลิ่นคาวเลือดที่คละคลุ้งไปทั่วห้องนอนสีดำทำให้น้ำตาใสเริ่มไหลออกมาอย่างกลั้นไว้ไม่อยู่ ในขณะนี้เดนส์เริ่มขยับสะโพกเข้าออกทันทีโดยไม่ให้เวลาเธอปรับตัวแม้แต่น้อย

ปึก! ปึก! ปึก! ปึก!

"อื้อ! คะ...คุณเดนส์พอก่อนค่ะ หยุดก่อนเกรซเจ็บ"

"ครั้งแรกก็แบบนี้แหละ เอาบ่อยๆ เดี๋ยวก็ไม่เจ็บแล้ว" สะโพกแกร่งอัดกระแทกกระทั้นความใหญ่โตเข้าไปอย่างไม่ยั้งแรงราวกับต้องการลงโทษที่เธอปล่อยตัวปล่อยใจให้ผู้ชายอย่างง่ายดาย เดนส์เลื่อนมือไปจับล็อคเอวคอดไว้มั่นไม่ให้คนตัวเล็กขยับหนีไปไหนก่อนจะเร่งจังหวะการร่วมรักให้หนักหน่วงมากยิ่งขึ้นกว่าเดิม

"อ อ๊ะ! ช้าหน่อย อื้ออ ทำไมมันแรงกว่าเดิมแล้ว" ไร้ซึ่งความสุขอย่างที่คิดไว้ ร่างบางดิ้นพล่านไปมาอย่างหนักด้วยความเจ็บปวดแม้เธอจะพยายามมีอารมณ์ร่วมไปกับเขาแล้วแต่มันก็ไม่ช่วยอะไรเลย ความคับแน่นที่บริเวณช่วงล่างทำให้รู้สึกแสบอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน เล็บคมยกขึ้นมาจิกที่แผ่นหลังแกร่งอย่างแรงเมื่อคนด้านบนโน้มใบหน้าลงมาซุกไซ้ที่ลำคอระหงอีกครั้งพร้อมกับขบเม้มแสดงร่องรอยความเป็นเจ้าของอย่างเอาแต่ใจ ก่อนจะเลื่อนลงมาดูดดุนยังหน้าอกขนาดใหญ่ที่กระเพื่อมขึ้นลงตามจังหวะการร่วมรักด้วยความหนักหน่วง

"คุณเดนส์ อ๊า! อย่ากัดค่ะ เกรซเจ็บไปทั้งตัวเลย"

"ซี้ดด ฉันบอกเธอแล้วไงว่าฉันไม่ใช่คนอ่อนโยน" สรรพนามที่เปลี่ยนไปหลุดออกมาจากปากคนตัวสูงอีกครั้งจนเมเกรซขมวดคิ้วยุ่ง ท่าทางของเขาในตอนนี้ไม่เหมือนกับคนที่เจอกันเมื่อหนึ่งชั่วโมงก่อนเลยแม้แต่น้อย

ปึก! ปึก! ปึก! ปึก!

เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังก้องไปทั่วบริเวณห้องนอนหรูเคล้ากับเสียงร้องของหญิงสาวที่ร่างกายโยกคลอนไปมา เดนส์สบตากับคนที่นอนอยู่นิ่งก่อนจะจับเรียวขาเล็กขึ้นมาพาดที่บ่าแกร่งเพื่อให้สอดใส่ไปได้ลึกกว่าเดิมโดยไม่สนใจเสียงร้องของร่างบางเลยแม้แต่น้อย

"อึก! ไม่ไหวแล้ว พะ...พอก่อน"

"ฉันใกล้จะแตกแล้ว อดทนอีกนิด อ่าส์!" ชายหนุ่มกัดฟันแน่นจนเส้นเลือดปูดโปนจากความเสียวซ่านที่เข้าเล่นงาน ร่างกายของคนใต้ร่างสร้างความสุขให้แก่เขาได้มากกว่าที่คิดไว้เป็นอย่างมาก

"ซี้ดด ไม่ไหวแล้วว่ะ" เดนส์อัดกระแทกความใหญ่โตเข้าไปจนสุดความยาวเมื่อใกล้แตะขอบสวรรค์เต็มทีก่อนจะอัดกระแทกอย่างแรงอีกสองสามครั้งและปลดปล่อยความต้องการออกมาในที่สุด

"อะ! อ่าส์!!" ใบหน้าหล่อซบลงที่ซอกคอขาวเนียนพลางกดจูบเบาๆ หลังจากที่บทรักได้จบลงแล้ว ในขณะที่เมเกรซนอนหอบหายใจถี่ๆ อย่างหมดแรง ก้อนเนื้อที่อกด้านซ้ายกระตุกวูบเมื่อสัมผัสได้ถึงความอุ่นวาบบริเวณท้องน้อย แต่ยังไม่ทันที่จะได้เอ่ยถามอะไรร่างเล็กไร้เรี่ยวแรงก็ถูกพลิกตัวนอนคว่ำอย่างรวดเร็วโดยที่ทั้งคู่ยังเป็นหนึ่งเดียวกันอยู่

"อ อ๊ะ! พอแล้ว เกรซไม่ไหวแล้ว" เมเกรซเอ่ยบอกคนด้านหลังด้วยน้ำเสียงกระท่อนกระแท่นเมื่อเอวสอบเริ่มสะบัดเข้าออกอย่างเนิบนาบอีกครั้ง

"อย่าลืมสิว่าเธอเป็นคนขอเอง เพราะฉะนั้นต้องทนให้ได้นะครับ" ริมฝีปากหนาแสยะยิ้มเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงร้ายกาจ ถ้อยคำอ้อนวอนของเธอไม่สามารถเรียกร้องความเห็นใจจากเขาได้ ชายหนุ่มเริ่มบรรเลงบทรักต่อด้วยจังหวะที่หนักหน่วงอีกครั้ง ยิ่งเห็นเธอเจ็บเขาก็ยิ่งเร่งจังหวะการกระแทกกระทั้นให้มากกว่าเดิม เพราะความเจ็บปวดเหล่านั้นมันเป็นสิ่งที่เขาต้องการมอบให้เธอตั้งแต่แรก