"NA-FOLLOW up niyo na ba ang pending request natin sa Immigration?""May appointment po ako ngayon, sir.""Make sure we'll get the documents within this day. Tatlong araw na ring nakatambak doon ang package. Kung may problema sa naging proseso, let them give you a clear explanation.""Yes, sir.""How about the proposal we made for the AIRCargz? May resulta na ba?""I'm still waiting for their call, sir.""It's been a week already? If they want to turn it down, hindi na nila iyon patatagalin pa. Make an appointment. I will personally visit their place.""Yes, sir.""That's for today. Work hard.""Yes, sir."Nagsitayuan na ang mga tauhan ni Hector. Inabisuhan niya ang kanyang secretary na pagkatapos iligpit ang mga kalat sa mesa ay mag-break muna ito."Sir, gusto niyo po bang i-order ko na lang kayo ng lunch?""No need. I'll leave early today.""Okay, sir."Nang ukupahin ni Hector ang kanyang office table at makalabas na ang secretary niya, bumukas ulit ang pinto. At para siyang tinukla
INALIS ni Josh ang pagkakaakbay sa akin nang matanaw namin na nakalabas na nang gate si Chelsea.Gusto ko pa sana na magtagal kami sa ganoong posisyon hanggang masamyo ko ang lahat nang bango niya sa katawan.Alam ko na ginamit lang niyang rason ang paliligo para ipakita niya sa dating nobya na may katotohanan sa ikinikilos namin, mukha kasing hindi pa nawawala sa isip nito ang pagdududa sa relasyon namin na akala nito ay nagpapanggap lang kami.Totoo naman. Everything between Josh and I is fake. We just had the agreement for our own goal.But sometimes, I have this denial stage. Alam ko na may ibang damdamin akong nakakapa sa dibdib ko. Pero hindi ako sigurado kung tama ito. I can't really control myself. I am starting to fall for him."Magbihis ka na.""Ha?"Tumigil sa paghakbang si Josh na paakyat na sana ng hagdan. Nilingon niya ako at pinasadahan ako ng tingin. Saka ko lang naalala ang suot ko.Mabilis kong iniyakap ang mga braso ko sa sarili ko, partikular sa harapan dahil nakal
TININGNAN ko muna ang repleksiyon ko sa wholebody mirror sa kuwarto ko. Sakto at bumagay naman sa akin ang nighties na regalo ni Emie. Kulay itim iyon na may print ng mga maliliit na larawan ng bituin at half moon."Kasalanan niya ito. Bakit ito pa ang napili niya na ibigay? Puwede naman sanang plato o baso na lang."Napabuntong-hininga muna ako bago ako lumabas ng silid. Patuloy pa rin sa pag-iingay ang doorbell. Mukhang wala yatang balak sumuko at umalis si Chelsea."Bahala na."Hindi ko na nakita si Josh nang lumabas ako. Baka nagtago na sa kanyang silid."Wala ba siyang planong tulungan ako? Mas convincing sana kung nakaakbay siya sa akin na haharap kay Chelsea."Bumaba na ako. Nakakairita ang sunud-sunod na pagtunog ng doorbell na akala mo ay may emergency sa labas. Ginulo ko muna ang buhok ko bago ko pinihit ang seradura. Pinapungay ko rin ang mga mata ko na sinundan ko pa nang paghikab.Napahinto sa pagpindot ng doorbell si Chelsea nang bumungad ako, kunwari ikinagulat ko ang
NAKAPIKIT ako, pero ramdam ko ang pagguhit ng ngiti sa labi ko. Because I smell and feel his presence. He has a masculinity scent and magnetic charm that awakens my desire to touch him.Para akong nananaginip. And in that dream, he was there. He was with me, looking at me admiringly.Gusto ko siyang abutin, yakapin at mahigpit na ikulong sa mga bisig ko. And I will tell him just to stay by my side, forever.Iniunat ko ang isa kong braso mula sa patagilid na pagkakahiga ko. Nakangiti pa rin ako at nakapikit ang mga mata. As if my hand has its own control.There he is. As I touched him, I even smiled sheepishly. I felt embarrassed but thrilled at the same time.If it's really a dream, then I wished more time being sleep hanggang pagsawaan ko siya. Pero mukhang hindi na yata ako magigising dahil hindi ko siya magagawa na pagsawaan.Pinisil-pisil ko ang pisngi niya. It's warm. I like to touch him more. Kaya hinayaan ko ang kamay ko na maglakbay paibaba."Watch out where it going..."Bigla
MULA nang magkaisip ako, walang ibang naging routine ang buhay ko kundi ang magtrabaho at kumita ng pera. Naging second priority ko lang ang pag-aaral ko. Pero nairaos ko naman ang edukasyon ko nang maayos. I even got the highest honorary award.Si Emie lang ang halos naging malapit ko na kaibigan. I have acquaintances, pero hindi ko sila binibigyan ng panahon.Friendship is my very least priorities. Hindi magastos, walang issue. I've heard lots of stories na maraming magkakaibigan ang nag-aaway at naghihiwalay dahil sa iba't ibang mga dahilan. At ayokong ma-drain ang lakas o oras ko sa ganoong mga bagay.Dahil nga boring ang buhay ko, I never experienced leisure kahit na simpleng pagpunta lang sa beach. And now I'm facing the difficulties of not doing it before. Mukhang tinapatan nito ang lahat ng pagsubok at hirap na pinagdaanan ko."No.""Sige na. You have to experience this.""Ayoko nga.""Kasama mo naman ako.""Mas kinakabahan nga ako na kasama ka."Tatalikod na sana ako nang hat
HINDI natuloy ang bar night namin ni Josh. Dere-deretso akong nakatulog. Hindi na rin naman niya ako inistorbo. Pero maaga akong nagising.Akala ko mas maaga na ako, nauna pa pala siya sa akin. At abala na siya sa pagluluto.As I was looking at him from a little afar, with his masculinity exposed behind his apron ay bigla na lamang humilab ang sikmura ko na para bang isang buwan akong hindi kumain.His wholesomeness makes me crave an eat-all-you-can meal. At sigurado akong walang masasayang kahit isang butil ng grasya."Are you done feasting on me?"Napatikhim ako. Patay-malisya akong tumuloy sa paglalakad. "Ang aga mo yatang nagising?""Because my wife is still in beauty rest."Hearing him say na asawa niya ako sends butterflies on my stomach."Nakatulog ka ba nang maayos?"Tumango ako."Ako, hindi.""Bakit?""It's supposed to be our 2nd night honeymoon, pero wala man lang nangyayari sa atin kahit halik.""Kung may makakarinig sa 'yo niyan, iisipin nila na seryoso ka."Ngumiti lang