Share

Chapter 8

Author: EL Nopre
last update Last Updated: 2025-08-05 00:21:57

''TINURUAN mo siyang bastusin ako, 'no?''

''Bakit ko naman siya kailangang turuan pa? May sarili naman siyang isip. She is smarter than you.''

''Huh! Magkaibigan nga kayo. Parehong bastos ang bunganga niyo.''

Tumalikod na ako. Ayokong patulan si Liza lalo na't maraming tao sa paligid. Hindi na rin naman ito sumunod nang pumasok ako ng bahay.

Inabutan ko sa sala na nakahilata ang dalawa kong nakababatang kapatid na lalaki. Bagsak ang mga ito sa kalasingan dahil amoy na amoy ang alak sa paligid.

Pinagbubuksan ko muna ang mga bintana upang makapasok ang hangin. Makalat sa loob. Walang pagbabago. Iyon at iyon ang araw-araw kong nadadatnan.

Naiinis kong nilagpasan ang tambak ng mga hugasin sa mesa at lababo. Deretso na akong pumunta sa silid ko.

Pero bigla akong napahinto sa bukana ng pinto nang abutan ko si Neri na nakahiga sa kama ko habang abala ito sa hawak nitong cellphone.

''Anong ginagawa mo rito?''

''Busy ako kaya huwag mo akong istorbohin.''

''Puwes, lumabas ka dahil hindi ka welcome rito.''

''Haist! Nabaril tuloy ako!'' tukoy nito sa nilalarong online games. Bumangon ito. Pero sa halip na mainis ay gumuhit ang nakakalokong ngisi nito matapos makita ang galit sa mukha ni Denise. ''Ops! Huli ka na sa balita. Evicted ka na rito.''

''Ano?''

''Dahil wala ka nang trabaho, lilipat ka na sa dulo. Sa dati naming silid ni Ponce.''

Saka ko lamang napansin na wala na roon ang mga gamit ko. ''Kuwarto ko ito! Ako ang nagpaayos nito!''

''Pero si Papa ang masusunod dito sa bahay. Kung gusto mong mabawi ito, puntahan mo siya dahil gusto ka rin namang niyang makausap.''

Napakunot ako ng noo.

''Binigyan ni Mr. Cheng ng magandang trabaho si Ponce. Kaya sa tingin ko ay palalayain ka na ni Papa. Mabuti naman dahil araw-araw umiinit ang ulo ko sa'yo.''

Napangisi ako at napailing. ''Umiinit ang ulo mo sa taong araw-araw nagpapakain sa 'yo? Wow! Saan ka nagparetoke? Ang kapal kasi ng mukha mo!''

''Magtalak ka lang nang magtalak diyan dahil iyan na rin naman ang huli.''

''Huwag kang pakasisiguro. Baka baliktarin ko ang mundo mo.''

Natawa si Neri. ''Whoa! Palaban ka na? Sa pagkakaalala ko kasi ay para kang tuta na sunod nang sunod lang kay Mama at Papa. Haissst! Mukhang tama sila. Tulad ka rin ng Mama mo na nasa loob ang kulo.''

''Anong sinabi mo?''

''Alam kong narinig mo 'yon. Huwag kang bingi-bingihan.''

Mabilis akong sumugod at marahas kong hinatak ang mahabang buhok ni Neri na napadaing naman sa sakit. ''Ulitin mo ang sinabi mo!''

''Bitiwan mo ako! Aray! Aray!''

''Huwag na huwag mong babastusin ang Mama ko lalo na nang tulad mong pinulot lang ng kapatid ko sa isang bar! Akala mo ba hindi ko alam na syota ka ng bayan?''

''Hindi totoo 'yan!''

''Hindi totoo o nahihiya ka lang malaman ng mga anak mo na ang ina nila ay cheap na babae?''

Ibinuhos ko ang galit sa dibdib ko sa paghigpit ko ng hawak sa buhok ni Neri.

Malakas ang loob ko nang mga oras na iyon dahil alam kong bagsak ang dalawa kong kapatid sa kalasingan.

''Aray! Tumigil ka na! Tulong!''

''Nasaan na ngayon ang tapang mo? Ilabas mo na para makalbo kita!''

''Aray, aray! Bitiwan mo ako!''

Mas matangkad ako kay Neri. Advantage ang mahahaba kong braso kaya hirap ito na abutin ako.

''Patay ka mamaya sa asawa ko!''

''Tama! Baka patay ka na nga niyang datnan!''

''Makukulong ka!''

''Wala akong pakialam! At least, libre lahat doon! Wala akong pakikisamahan na mga taong ang kakapal ng mukha at apog!''

Tumatakbong pumasok ng kuwarto ang dalawang hipag ko. At parang iyon ang nakuhang pagkakataon ng mga ito para makaganti sa akin dahil sumugod agad ang mga ito sa akin.

Hindi ako sanay sa mg away kahit ilang beses na akong napapaharap kapag si Emie ang kasama ko. At wala rin akong kaalam-alam sa self-defense.

Pero nang mga oras na iyon na alam kong nanganganib sa kamay ng tatlo kong mga ungrateful na hipag ang buhay ko ay bigla na lang lumabas ang pagiging amasona ko. Marahil isa iyon sa mga hidden talent ko.

Hindi ko binibitiwan ang pagkakahawak ko sa buhok ni Neri. At nang makahanap ako ng tiyempo na makawala sa dalawa na gusto nang hawakan ang mga braso ko, marahas kong sinipa ang mga ito saka pinalipad ko ang isa ko pang kamay na sumapol kay Liza at nagpatumba rito.

Pero dahil tatlo sila, dehado ako. Alam ko na anumang oras ay babagsak ako. Pero bigla na lang dumating ang super duper heroine ng buhay ko. And she saved my fvcking day!

''Aahhhhhh!'' sigaw ni Emie nang sumugod na agad pinalipad ang trademark niyang flying kick.

Tama ang naisip ko. Hindi basta aalis ang kaibigan ko nang hindi ako safe. Safeness for her is with my windows close.

Alam ni Emie na kapag nasa loob na ako ng silid ko ay una kong isinasara ang mga bintana. Minsan na kasi akong nasungkitan ng mga gamit at sinilipan ng mga tambay na manyakis.

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • I UNINTENTIONALLY MARRIED MY CEO BOSS   Chapter 109

    "ANO pang hinihintay mo riyan?""H-Ho?""Kumilos ka na."Napasulyap muna ako kay Renzo bago ako nagmamadaling tumungo sa itinuro ni Jonas.Tumayo ako sa kanang bahagi ng kotse. Pero ang kaliwang pinto ang nagbukas kaya agad-agad akong lumipat doon."The CEO has arrived!" anunsiyo ng isang lalaki.Lumabas ang mga bodyguard mula sa unahan ng sasakyan at tatlo pang nasa likuran. Saka rin lang pinahintulutan ang press na kumuha ng coverage. But they were barricaded by Magnefico's security team.Susundan ko sana ng tingin ang may-ari ng mahabang hita na unang lumabas sa pinto, pero naagaw ang pansin ko nang paglapit ni Kino. Gusto ko sana itong senyasan na umalis, pero yumukod ito."Sir..."Saka lang ako napabaling sa mataas na bulto ng katawan na lumabas sa kotse at binati ni Kino.Nanlaki ang mga mata ko at napaawang ang bibig. I was not expecting to be in a dream, pero mukhang iyon nga yata ang nangyayari."Bakit maraming tao rito?"No. I think I'm not dreaming. His voice is not just th

  • I UNINTENTIONALLY MARRIED MY CEO BOSS   Chapter 108

    NAPATAKIP ako sa nakaawang kong bibig. At ramdam ko sa dibdib ko ang pagbilis ng tibok ng puso. Para akong kakapusin ng hininga habang naaalala ko ang isa sa naging pag-uusap namin ni Josh."Sino naman ang mukhang espasol na 'yan?''''Si Renzo Alegre Myeharez. Ang nag-iisang apo ni Chairman Myeharez. At hindi siya mukhang espasol. Mestiso siya.''''Huh! Hamak pa rin na mas guwapo ako riyan!''Sandali akong napaisip. Iba ang pagpapakilala sa amin ni Renzo."Wait. Tama ba ang pagkakaalala ko?"If I'm right, Renzo Alegre Nuńez ang binanggit sa aming pangalan noong araw na maupo sa posisyon ang bago naming director."But what if he's the CEO? Darn! I'm doomed!""Okay ka lang?" tanong ni Kino. "Kakainin mo ba iyan o hindi?""I think I lost my appetite."Isinara ko ang glove box at laglag-balikat akong napasandal sa kinauupuan ko."Anong gagawin ko? Hindi puwedeng mawala sa akin ang trabaho ko. Ito lang ang natitirang pag-asa ko para makalaya ako sa pamilya ko.""May problema ba?"Umiling l

  • I UNINTENTIONALLY MARRIED MY CEO BOSS   Chapter 107

    SA buong araw ng Sabado at Linggo ay hindi umuwi si Josh. Nakapatay pa rin ang cellphone niya."Ano bang nangyayari sa lalaking 'yon? Hindi ba niya alam na nag-aalala rin ako? Paano kung magkaroon ng emergency rito sa bahay niya? Hindi ko man lang siya ma-reach out."Baka hindi ko lang natitiyempuhan na naka-on ang cellphone ni Josh kasi nabasa naman niya ang mensahe na ipinadala ko tungkol sa welcome party ng bagong director ng Marketing."Kahit text o voice mail hindi niya man lang magawa? Haist! Lagot siya sa akin kapag nakita ko siya!"Kinuha ko ang number ni Kino. At siya ang kinukulit ko nang kinukulit. Pero hindi ko rin siya makausap nang matino dahil marami siyang alibi para umiwas."Teka." Napaisip ako. At lalo tuloy akong kinabahan. "Paano kung nakulong na siya nang dahil sa mga utang niya?"Gusto ko nang hilahin ang araw para mag-Lunes na. Si Chairman Myeharez na lang ang tatanungin ko kasi sa opisina nito huling pumunta si Josh. Baka may alam ito."Haist! Nakakainis talaga

  • I UNINTENTIONALLY MARRIED MY CEO BOSS   Chapter 106

    "DRINKS and foods are in the house!"Naghiyawan ang lahat bilang tugon sa malakas at masayang anunsiyo ni Renzo. Tahimik lang ako sa isang mesa kasama ng ilan sa mga katrabaho ko.Parang gusto ko nang hilahin ang oras para makauwi na. Nag-aalala kasi ako. Naka-off pa rin ang cellphone ni Josh. At hindi rin siya nasagot sa mga message ko.Wala namang problema kung hindi niya ako masundo. Puwede akong mag-taxi. Pero sana man lang ay magparamdam siya nang hindi na ako nag-iisip ng mga bagay na hindi maganda.Josh used to take my call. At kahit simple o maiksi lamang ang mensahe, nagre-reply agad siya. Hindi niya ako pinaghihintay ng matagal."Hey," untag sa akin ni Nomi. "Okay ka lang?""Oo naman.""Nakangiti at nagsasaya ang lahat, pero ikaw para kang namatayan."Lalo lang tuloy nadagdagan ang kaba sa dibdib ko dahil sa huling salita na sinabi ni Nomi. "Ano ka ba?" asik ko."O, bakit?""Huwag kang magbabanggit nang tungkol sa patay dahil malas iyon!""Mas malas kung nakatunganga ka lang

  • I UNINTENTIONALLY MARRIED MY CEO BOSS   Chapter 105

    "THERE'S no one who has no family. Lahat ay may pamilyang pinagmulan."Binalingan ko si Renzo. "Tama. Lahat nga ay may pinagmulan, pero hindi lahat ay may kinamulatan. Orphans.""Oh," maikli niyang sambit na nagpatigil sa kanya sa pagtawa."And someone like me who was not loved and was abandoned.""Sorry to hear that."He didn't sound apologetic. He is more like mocking me, not concern at all. As I have dashed my eyes to him, I saw him smirked.Ang gaan na naramdaman ko sa kanya noong una ko siyang makaharap ay bigla na lang bumigat."It seems you're not an orphan. Nasaan ang pamilya mo?""Si Papa, may bago na siyang pamilya. I have three half-siblings. But sometimes, I despise their existence."Napansin ko na dumiin ang hawak ni Renzo sa manibela. Kumulimlim din ang kanyang mukha nang mapasulyap ako sa kanya."Why?""Dahil nasira ang pamilya ko nang dahil sa kanila.""Hindi iyon kasalanan ng mga anak.""Pero kung alam nila na anak sila sa pagkakasala, bumawi man sana sila sa ugali. '

  • I UNINTENTIONALLY MARRIED MY CEO BOSS   Chapter 104

    I SAW a new personality in him habang tumatawa siya. Like those of a villain that I have watched on the dramas.Pero baka mali lang ako."You will choose love over money. Is that your answer to my question earlier?"Hindi ako umimik. Kahit naman mukha akong pera, makapangyarihan pa rin sa akin ang pag-ibig. At naniniwala ako na kayang pakilusin nito ang isang tao para pasayahin ang kanyang minamahal. And together, they can defeat obstacles that come on their way, and then they will live happily ever after.That's how the story I want for an ending. It's not realistic, pero baka posible naman. As I have said, love is powerful."You may go now."Hindi agad ako nakatayo. Iniisip ko kasi na mahaba-haba ang magiging usapan namin.Nasa intro pa lang ako ng pagpapakilala sa sarili ko. It seems he's not interested in knowing more about me. Balak ko pa naman sana na ikuwento sa kanya ang talambuhay ko."I'll call you again kung magpapatimpla ako ng kape."His tone became cold. O, baka naging

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status