Ch. 33

Atanasha POV

Hindi ko inaasahang ibabalik niya ang aking pag yakap. Nakakulong ako ngayon sa kaniyang nga bisig. Ramdam ko ang matipuno nitong katawan sa sobrang higpit ng pagkakayakap niya sa akin. Para bang nakaramdam ako na nangungulila siya sa pagkawala ko. Ako lang ba ang nag iisip nun? Hindi ko alam pero ganoon na lamang ang nararamdaman ko sa yakap na ibinibigay niya sa akin.

"I miss you..." Napipiyok nitong sambit sa aking tenga na nag dulot ng pag taas ng aking mga balahibo.

Ngumiti lamang ako at idiniin ang ang aking mukha sa kaniyang dibdib. Gusto kong sulitin ang mga oras na ito. Hindi man niya masabi sa akin ang tunay niyang nararamdaman... Sa mga oras na ito ay parang alam ko na ang sagot sa mga tanong na tumatakbo sa aking isipan.

Kusa na akong kumalas sa pagkakayakap matapos ng ilang minuto. Baka mamaya ay may makakita pa sa amin. Hinarap ko siya at ang mga mata nito ay nakatitig l