BIGLANG hinawakan siya ni Lukas sa dulo ng baba niya. Iniangat pa nito iyon para lalong magtama ang kanilang mga mata. May pagbabanta sa titig nito sa kanya. “Feel free to leave this office now Miss Domingo. At huwag mong pagsisihan ang pag-alis mo sa akin bilang secretary ko.”Pagalit niyang tinabig ang kamay nitong nakahawak sa kanya. Muli siyang nakadistansya muli dito. “Alam mo Mr. Adriatico, ang gulo mo ring kausap ano? ‘Di ba ayaw mong empleyado na hindi epektibo sa trabaho? So, heto na nga, kusa na akong magri-resign.”“Nasabi ko na ang dahilan ko sa’yo.” Naisuklay nito ang kamay sa wavy hair nito. “Besides may freedom ka naman magdecide, but be ready for the consequences of your action.”Umiling-iling siya na hindi makapaniwala. Napapasuko na siya sa bagong boss pero ayaw niyang ipakita dito ang pagkatalo niya. bumalik siya sa table niya saka prenteng naupo sa swivel chair niya. katulad niya, hindi rin magpapatalo sa argumento si Lukas.Tila naaliw na pinanood siya ni Lukas sa
HINDI niya inaasahan niya ang paglapit sa kanila ni Lukas. Masama pa rin ang tingin nito sa kanya. pakiramdam ni Cataleya ay may nagawa na naman siyang kasalanan. Wala nga lang siyang ideya kung ano iyon.“Andito ka na pala Buddy,” sabi ni Brian pagkakita sa binata. Halatang kakilala nito si Lukas. Nabitawan nito ang kamay niya para makipagkamay sa bagong dating.Pero hindi ito masyadong pinansin ni Lukas. Nilabanan niya ang kaba nang balingan siyang muli ng binatang boss. Naroon pa rin ang panlilisik sa mga mata nito. “Sumama ka sa akin Miss Domingo, now!”Napapitlag siya nang mahigpit siyang hawakan ni Lukas sa braso niya. Lumakad itong muli kung kaya awtomatikong napasunod ang katawan niya. Sinikap niyang patatagin ang balanse dahil nakakaladkad siya sa mga sandaling iyon. Napapatingin sa kanila ang ibang guest doon sa bar.Nagpuyos na naman ang damdamin niya. Balewala kasi kay Lukas kung mapahiya man siya sa maraming tao. Kahit yata sa maraming tao. Namalayan niya na nakalabas sil
“SIMPLE lang Frenny, i-adapt mo na mismo si Lukas sa character mo d’yan sa story mo,” suggestion ni Ria. Nangislap ang mga mata nito dahil sa pagpasok ng nasabing idea. “Sayang kasi ang story mong ito kung hindi mo itutuloy.”Napataas ang kilay ni Cataleya. “Paano ko pa gagagwin ‘yun aber? Ang layo ng ugali ni Von kay Lukas. Halos siya ang dream guy ng karamihan na sweet, caring at gwapo.”“Parang kang ‘di writer!” Pinalo siya ng kaibigan sa balikat. “Tutal, wala pa namang ten chapeter, gawan mo ng isang pangyayari na pwedeng mabago ang male lead mo. Baguhin mo ang back story ni Von.”“Baka naman magalit sa akin ang mga reader ko n’yan,” medyo worried niyang sabi. “At hindi na umangata ang reads.”“Alam mo base sa sinabi mo sa akin about d’yan sa bagong boss mo, ramdam ko magki-click pa rin siya sa readers mo. Mga ganoong male lead na tulad ni Lukas ang kadalasang pumapasok sa trending list. Dagdag, appeal kasi ‘yun sa ating mga babae.”“Naku, sa’yo lang may appeal ‘yun frenny.” Humal
NARAMDAMAN ni Cataleya ang pagbaba sa katawan niya ng sinumang bumuhat sa kanya. Naramdaman niya ang pagtapak ng tsinelas na suot sa buhanginan. Pumatlang ang isang katahimikan hanggang sa may lumapit muli sa kanya. May mga kamay na kusang nagsuot ng eye glass niya sa mata. Luminaw na muli ang tingin niya sa paligid.“Okay na po ba ulit kayo Miss?”Awtomatiko siyang napalingon sa may-ari ng tinig na iyon. Nakita niya ang isang lalaking mataas ng isang pulgada sa kanya at may kapayatan ang katawan nito. Tumango siya nang makilala ito. “Romeo ikaw pala ‘yan, ikaw ba ang bumuhat sa akin p-papunta dito sa may gate ng bahay?”“Opo Ma’am Cat,” anito na parang nahiya sa ginawa. “Pasensya na po kung binuhat ko kayo. Ayoko na po kasing mahirapan kayo sa paglalakad dahil alam kong labo po mata ninyo.”“Sana nagsalita ka man lang, ayan nabigatan ka pa sa akin,” nangingiting sabi niya. Kilala niya ang lalaki, anak ito ng kapit-bahay niyang si Aling Trining. Magkasunuran lang ang munting bahay ng
“KAY Kuya po ba kayo nagtatrabaho Ma’am?” lakas-loob na tanong nito sa kanya. nagpahid ito ng luha sa mga mata.Napaisip siya bago nagsalita. “Kuya? Sino ba ang tinutukoy mo?“Si Kuya Lukas po.”“Ah, okay,” Tumango-tangong siya saka sinipat na mabuti ang mukha ng dalagitang kaharap. “Oo, sa kanya ako nagtatrabaho, ako ang secretary niya. Kaanu-ano mo ba siya? May kailangan ka ba sa kanya?”“Ako po si Aya, step-sister po n’ya ako Ma’am. Baka po matutulungan n’yo po ako na makumbinse po si Kuya Lukas na tulungan ang Mama niya. Kinakailangang ma-operahan po siya sa puso at wala po kaming malaking halaga,” mangiyak-ngiyak na lahad nito. “Pinilit ko pong makabyahe dito sa El Nido mula sa Puerto Princesa.Kinurot ang puso niya sa nalaman buhat kay Aya. Ngayon lang niya nalaman ang sitwasyon ng pamilya na mayroon ang bagong boss niya. Sabagay, hindi naman open book ang buhay ni Lukas sa kanya.“S-sige, gagawin ko ang makakaya ko para mapapayag ko ang boss ko na tulungan ang Mama niya.” Basta
“SIR Lukas, sandali lang!” Paghabol pa rin ni Cataleya sa binatang boss. Hindi man lang siya nilingon nito sa unang pagtawag niya. ngunit nanatiling bingi pa rin ito dahil dire-diretso pa rin itong naglalakad. Alam na naman niya na may kung anong iniisip na naman ito sa kanya.Binilisan pa niyang lalo ang paglakad na may kasamang pagtakbo. Hanggang sa naabutan niya ito at nahawakan sa braso nito. “Sir, sandali lang please. Makinig ka muna sa akin.”Sa wakas ay tumigil ito sa paglalakad, pumihit paharap sa kanya. “Ano pa ba ang dapat mong sabihin mo sa akin Mr. Domingo? Lagi akong naniniwala sa kung ano ang nakikita ko.”Napabitaw sa pagkakahawak ang kamay niya dahil sa ginawang pagtabig nito. Naroon sila sa gilid ng kalsada. Diretso siyang tumingin dito. “Gusto ko lang magpaliwanag Sir Lukas, ayokong haluan ng malisya ang kung anong nakita mo sa clinic kanina.”Luminga-linga ito sa paligid kung saang maraming taong nagdaraan. Nagulat pa siya ng bigla siyang hilahin nito patungo sa isa
NAGSIMULA na ang palaro sa mga single na kababaeha. Pinabilog ang mga ito sa pagkakatayo. Parang tila lahat ay competitive sa pagkakataong iyon at gustong maging partner ng isang Lukas Adriatico. Pang Man of my dream kasi ang datingan nito.“Okay, ready na ang ating mga single lady, simple lang ang mechanic natin,” imporma ng wedding host. “Kapag may tugtog, pagpasa-pasahan ninyo ang bouquet na ‘yan. Kapag tumigil ang music at kung sino ang may hawak ay eliminate na. Klaro ba sa lahat?”Sabay-sabay na tumango ang nasa pitong babae. Sa pagtango ni Cataleya ay mabilis na bumaling ang tingin niya sa nakaupong boss. Hinuli niya ang tingin ni Lukas at nagtagumpay naman siya. Isang naghahamong titig ang ibinigay niya dito na parang bang nagsasabing ‘Humanda ka sa akin Lukas’. Nanatiling blangko ang ekpreyon nito pero kumunot ang noo nito.Pumailanlang na nga ang masayang music sa paligid. Parang pinandidirian ng mga babae ang bouquet. Kapag natanggap ay kaagad ding ipapasa. At s’yempre, al
KUMURAP-KURAP ang mga mata ni Cataleya sa pagkakadungaw niya sa bintana sa writing room niya. Hindi pa rin siya makapaniwala sa namamalas niyang lalaki na bagong kapitbahay niya. Eksaktong nakatapat ang balcony ng naturang bahay sa kabilang bahagi ng silid na kinaroroonan niya.Ano ba ‘yan parang ang liit naman ng mundo para sa amin, nahihiwagaang sabi niya sa sarili. Palihim pa rin niyang pinapanood ang lalaki. Tila nakahalata ito na may nanonood dito at tumingin sa kinaroroonan niya. Mabilis niyang itinakip muli ang kurtina sa bintana.Kailangang maikubli niya ang sarili sa bagong kapitbahay niya. Hindi siya handang magpakita dito.Bigla na namang humangin nang malakas. Pumasok iyon sa writing room niya, hindi sinasadyang nalipad ang picture na nakadikit sa gilid ng monitor ng computer niya. Parang nanadya na lumusot iyon sa bahagyang nakaawang na bintana niya. Hanggang sa ganap iyong nakalabas.Nakadama siya matinding pagkataranta. Mukhang sa direksyon ng bagong bahay ang punta ng