LOGINWalang alam si Curt sa totoong estado ng buhay niya sa Pilipinas. Ang alam lang nito ay scholar siya kaya siya nakapag-aral sa America. Dagdag pa na nagtatrabaho siya sa bar kapag gabi, at nag-aaral sa umaga kaya ang alam nito ay mahirap siya.
Hindi naman siya nag-abala pang sabihin kay Curt ang tunay na pagkatao nya dahil pakiramdam nya ay hindi na importante iyon. Kung mahal talaga siya nito ay hindi basehan ang estado sa buhay.
Isang taon pa lang ang kanilang relasyon ni Curt at nag-propose na agad ito sa kanya. Tinanggap naman niya ang proposal nito. She's not getting any younger... She's already 25 years old!
Sa wakas ay natapos na rin ang shift niya. Uuwi na siya sa apartment. Sumakay sya sa kotse nyang second hand. Binili nya iyon mula sa sweldo nya. Binigyan cya ng pera ng Daddy Angelo nya pambili ng brand new car pero hindi cya bumili, sayang kasi ang pera.
Ang apartment naman nya ay ang daddy nya mismo ang bumili nun para sa kanilang magkakapatid na si Earth at ang bunso nilang si Crystal. Hindi kasi ito papayag na mangungupahan lang siya. Sa ngayon ay sya ang gumagamit dahil nasa Pilipinas ang mga kapatid nya.
Ang akala ng iba ay nagre-rent lang siya doon. High-end kasi ang apartment na pag-aari niya, and everybody thinks na hindi niya kayang bumili ng ganoon.
Dalawa sila ng best friend niyang si Candice ang nakatira doon. Naawa kasi siya dahil wala itong matirhan. Ang alam ng mga magulang nito ay nag-aaral pa ito pero ang totoo ay nag quit na ito sa school at nagtatrabaho nalang sa isang bakery. Nawalan din ito ng trabaho kaya tambay muna ito pansamantala.
May pagka-matigas ang ulo ni Candice. Umaasa ang mga magulang nitong makakatapos ang anak kahit hirap na sa pagtustos sa pag-aaral ni Candice.
Naawa cya sa mga magulang nito at naiinis sa kabigan pero wala naman cyang magagawa kahit pagsabihan nya, kaya pinatira nya ito sa bahay nya ng libre, pati ang pagkain nito ay libre din. Wala itong ambag sa bahay niya.
Ewan nga ba kung bakit hindi pa din ito naghahanap ng panibagong trabaho. Nasanay na ata total napo-provide nya naman ang lahat ng pangangailangan nila. Malaki na din ang utang nito sa kanya but she don't mind. Hangga’t meron siya ay tutulungan niya si Candice dahil best friend niya ito.
Si Curt naman ay doon na rin tumira dahil nakaaway daw nito ang landlord sa unang tinitirhan. Ayaw sana niyang pumayag, pero pansamantala lang naman daw. At hindi nya napansin na umabot na ng isang buwan ay hindi pa rin ito nakahanap ng bagong matitirhan.
Alas onse na ng gabi nang makarating siya sa apartment. Pagod na pagod cya at gusto nang matulog. Madaming tao kanina sa bar dahil friday ngayon. Mabut nalang at wala cyang pasok kinabukasan dahil sabado.
Akmang ipapasok na niya ang susi sa pinto nang makita niyang nakabukas iyon. Napailing na lang siya sa kapabayaan ni Candice. Although safe naman doon dahil fully secured ang lugar pero mas maganda pa rin na maging maingat sila.
Dahan-dahan niyang binuksan ang pinto at pumasok. Ayaw niyang gumawa ng ingay dahil baka magising ang kaibigan niya.
Papasok na sana siya sa kwarto niya nang may narinig siyang halinghing mula sa kwarto ni Candice.
"Ohhh… Ahh… Shit! Fuck me more, baby…"
"Yes Candice, ang sarap mo talaga...."
"Sino ang mas masarap sa amin ni Heaven, huh?"
"Syempre ikaw, babe… Hindi ko pa natitikman si Heaven. Nagpapaka-importante pa kasi. Akala mo kung gold ang p*ke niya."
Nanigas siya sa narinig. Is it her best friend Candice and her boyfriend Curt fucking inside Candice’s room?
Tumutulo lang ang luha niya sa mga naririnig. Hindi niya akalain na sya ang topic ng dalawa habang nagpapakasarap ang mga ito sa sarili nyang pamamahay.
"Bakit ka nag-propose sa kanya kung hindi mo naman pala sya mahal?" narinig nyang muling sabi ni Candice.
"Wala lang. Na-challenge lang ako sa kanya. Masyado kasi siyang seryoso sa buhay. Naawa ako dahil wala cyang social life, puro lang cya work at school kaya niligawan ko."
"Mga walang hiya kayo!" sigaw niya saka marahas na binuksan ang pinto nang hindi na nya kaya ang mga naririnig. Doon niya mismo nakita ang nobyo at best friend niya na kapwa hubo't-hubad at nakapatong sa isa’t isa.
"H-Heaven… bestie?..." agad na wika ni Candice saka tinakpan ang sarili ng kumot. Si Curt naman ay ganoon din at kumalas sa pagkakapatong kay Candice.
"Ang bababoy niyo! Mga walang hiya! Dito pa kayo mismo sa bahay ko? Binaboy niyo ang bahay ko!"
“Y-yeah. Medyo sumakit lang ang ulo ko…”“Wag mo muna pilitin na makaalala, baka makasama pa sa’yo.” nag-aalalang sabi nya saka tinulungang makahiga ng maayos si Duncan.Tumango si Duncan pero halatang may malalim na iniisip.“Babe, CR lang ako ha. Sandali lang ako,” paalam niya kay Duncan.Sila lang dalawa doon. Nagbisita na ang daddy nito kanina pero babalik daw mamaya.Pagpasok niya ng CR ay narinig niyang bumukas ang pinto sa main door at may pumasok. Iniisip niya na nurse o doctor lang para tingnan si Duncan.Mabilis niyang tinapos ang pag-ihi dahil may itatanong siya sa doctor.Paglabas niya ng banyo ay ganoon na lang ang pagkagulat niya nang makitang isang lalaking naka-damit doctor pero may hawak na kutsilyo at akmang sasaksakin si Duncan.“Sino ka???” malakas na sigaw nyaNapatingin sa kanya ang lalaki kung kaya’t natuliro ito at nabitawan ang kutsilyo.Walang malay si Duncan, na malamang pinaamoy ng panyong may gamot dahil nakita niyang may panyo sa tabi ng ulo nito.“Tulong
Nagdaan pa ang mga araw ay unti-unti nang lumalakas si Duncan pero hindi pa din ito nakakaalala. Andoon lang siya palagi sa tabi nito at ang nag-aalaga. Sabi naman ng doctor ay kapag makita nito palagi ang mga taong importante sa buhay nito ay madali nitong maalala ang nakaraan.“Kain ka pa, babe...” sambit niya saka ibinigay ang pinagbalatan na orange.Ngumiti si Duncan sa kanya, kahit hindi siya nito kilala, at least mabait ito sa kanya.“Hindi mo pa din ba ako naaalala?” pasimpleng tanong niya.“Hindi pa… pero kung sinasabi nila na girlfriend kita ay napakaswerte ko naman.” malanding sabi nito sabay tingin sa kanya na parang hinuhubaran siya. “Hihihi… bolero! Alam mo ba na isa kang abogado na bolero? Kaya mo ako napasagot dahil sa matamis mong dila?”Ngumisi si Duncan. “Talaga ba?”“So how’s my tongue taste like? Matamis din ba?”Namula siya sa biro ni Duncan pero sinakyan niya ang biro nito.“Hindi ko sasabihin hangga’t hindi ka maka-alala…”“Damn! Baka naman bumalik na ang alaal
“S-sino ka?” tanong ni Duncan kay Thor.“Ako ‘to, si Thor... pinsan mo, Duncan... Magpinsan tayo.”Tahimik lang si Duncan, tinitigan si Thor na para bang sinusubukang alalahanin ang mukha nito. “I-ikaw... parang nakita na kita...”Nakita niya na nag-iba ang mukha ni Thor.“O-oo, matagal tayong magkasama. Magpinsan nga tayo, diba?”“T-Thor…” ulit ni Duncan sa paos na boses. “Ikaw… bakit…?”“B-bakit ano, bro?” mabilis na tanong ni Thor, pero halatang kabado.“B-bakit... ikaw ‘yung... huling nakita ko?…”“Anong ibig mong sabihin, babe?” tanong niya pero hindi ito sumagot.“Ah, b-baka dahil magkasama nga tayo bago siya na-disgrasya, diba?” mabilis na paliwanag ni Thor.“S-siguro,” pagsang-ayon niya.Hindi na nagsalita pa si Duncan at muling tumingin sa kawalan. Maya-maya ay pinikit nito ang mga mata. Nakatulog ulit si Duncan.“Let him rest. Kailangan pa niyang palakasin ang kanyang katawan. Huwag muna nating siyang biglain makaalala, Miss Crystal. Baka lalo siyang ma-stress,” paliwanag ng
Lumipas ang mga araw at nailipat na rin si Duncan sa private room, pero wala pa rin itong malay. Araw-araw ay binabantayan niya ang nobyo. Hindi siya umaalis kahit sabihin pa nila Jessica at Loraine na kailangan niya ring magpahinga. Paano siya makakapahinga kung ang taong mahal niya ay hindi pa nagigising? Nakapagbisita na rin ang mommy at daddy niya doon. Dinadalhan lang siya ng mga gamit niyang pamalit. Hindi naman siya mapipilit ng mga ito kung ayaw niyang umuwi. Sila lang dalawa ni Duncan sa araw na iyon. Maingat niyang hinaplos ang kamay nito. “Duncan, please... gumising ka na,” bulong niya habang pinipigilan ang luha. “Ang tagal mo nang natutulog... miss na miss na kita.” Napatingin siya sa pinto nang pumasok si Thor. “Crystal, magpahinga ka muna. Ako muna ang magbabantay,” may dala itong paper bag ng pagkain. “Hindi ka pa rin kumakain, diba?”Umiling siya. “Ayokong umalis. Baka sakaling magising siya habang wala ako.” Huminga nang malalim si Thor. “Crystal, ilang araw ka
CRYSTAL'S POV:Hindi niya mapigilan ang umiyak habang nakatingin kay Duncan na puno ng tubo sa katawan. Ang sabi ni Thor ay magkasama daw silang tatlo ng hinarang ng mga tauhan ni Asia at Ruby. Pero si Duncan lang ang sinaktan.Bakit ganun? May pagkakataon na ang mga tauhan na makuha siya dahil wala siyang malay nun. Ilang beses ba naman siya turukan ni Asia ng pampatulog. Sa tuwing magigising siya ay tinuturukan agad siya kaya ganoon na lang na hindi siya magising.Maya-maya ay lumapit si Thor sa kanya. Inakbayan siya nito. Inihilig niya ang kanyang ulo sa dibdib nito. Pakiramdam niya ay pagod na pagod siya.“Thanks, Thor. Thank you sa pagligtas mo sa akin.”“Its okay, Crystal. Gagawin ko ang lahat para sa’yo. Kung ano man ang mangyari kay Duncan ay andito lang ako palagi. Huwag mong kalimutan ‘yan.”Tumango siya pero pilit niyang iwinawaksi sa kanyang isip na may mangyayari kay Duncan. Walang mangyayari kay Duncan! Mabubuhay ito at magsasama sila ng matagal... magpapakasal sila at m
Pagdating nila sa ospital ay agad tumakbo si Crystal papasok sa loob ng emergency room. Sumunod siya, pilit pinapanatiling kalmado ang sarili kahit pakiramdam niya ay kumakabog ang dibdib niya sa kaba.Nakita nila sina Jessica, Loraine, at ang ama ni Duncan na si Tito Ricardo sa labas ng ICU. Nakaupo ito sa bangko, hawak ang ulo, halatang pagod at nag-aalala. Nang makita sila ni Crystal ay agad itong tumayo.“Crystal!” tawag ni Jessica, sabay lapit at yakap sa kanila. “Thank God you’re safe. Akala namin pati ikaw ay sinaktan nila. Napakasama talaga ni Asia at Ruby!”“Nasaan si Duncan?” putol ni Crystal, halos nanginginig ang boses habang tumutulo ang luha.“It’s okay, iha, nasa loob siya. Pero... mahina pa ang tibok ng puso niya. Kailangan nating ipagdasal na magising siya.” sabi ni Tito Ricardo.Hindi na nakapagpigil si Crystal. Agad itong lumapit sa pintuan ng ICU at doon ay sinilip si Duncan sa loob. Puno ng tubo, halos maputla na ang kulay, at may benda sa dibdib.“Duncan...” bulo







