THE NEXT day, maaga kaming pumasok. Habang hinihintay na magsimula ang klase, tumambay muna kami ni Amy dito sa loob ng cafeteria. Hinihintay namin si baklush.
Tiningnan ko ang relo ko, 7:34 na sa umaga. 7:00 no'ng nakarating kami dito. Pambihira talaga si bakla. Late na naman.
Nangalumbaba ako sa lamesa. tinitigan ko ang kaibigan kong busy na busy sa pagbabasa. "Amy, baka naman gusto mo ng kausap? Hindi puro 'yang libro. Mahigit trenta minutos na tayo dito oh. Mapapanis na 'yong laway ko," reklamo ko.
Ibinaba naman niya ng bahagya ang librong hawak. "Wala ka naman ibang bukambibig kung 'di si Brent mo. Magbabasa na lang ako. Pero sige, magsalita ka lang diyan. Nakikinig naman ako. Para hindi mapanis 'yang laway mo," anito. Ipinagpatuloy ulit ang pagbabasa.
Kahit kailan talaga 'to. Simula ng masawi sa pag-ibig, nag-iba na ang ugali. Nagiging mainipin at mabugnutin na. Pero kahit ganyan 'yan, napaka-caring pa din niya. Kaya siya ganyan sa 'kin dahil natatakot rin siyang masawi ako sa pag-ibig. Ang pinakaayaw niya kasi sa lahat ay 'yong pinag-aalala siya.
"Alam mo naman na crush na crush ko si Brent. Ngayon may naisip akong paraan para mapansin niya ako." Tinaasan ako nito ng kilay. "What?" Ang sama ng tinigin e.
"Kung 'yan ay kalokohan, huwag mo ng ituloy."
"Ito naman. Wala naman masama kung susubukan ko 'di ba? I'm thinking about how to win his heart. Ayaw mo no'n? Si Elaina Bree Mostoles ay ang unang girlfriend ni Brent Manu Chadwick. O 'di ba, ang gandang pakinggan. Bree and Brent." Pumapalakak kung sambit at bumungisngis. Kenekeleg eke enebe.
"Tawag diyan, kabaliwan 101." Si Amy.
"Tse. Basta may naisip akong plano. Tanungin mo naman kung paano." Umupo ako ng maayos.
"Oh, paano?"
Pumitik ako sa ere. "Magpapansin ako kay Brent para makuha ang loob nito at para makuha ko ang puso niya."
"Eww. Ano ka aswang? Puso?" tila nandidiri nitong sambit.
"Ang T mo. Hindi ko sinabing dudukutin ko ang puso niya. Baliw 'to. Parang 'di top 1. What I mean is, I'm gonna think and try some ways to win his heart."
Umiling-iling ito. "Nababaliw ka na. Gusto mo bang mapahamak? Basag-ulero 'yon. Paano kung mapahamak ka? Nag-iisip ka ba? Kapag tinalo mo 'yon, malamang lahat ng babae niya dito sa campus ay makakalaban mo."
"I appreciate your concerns for me, my dear best friend. Pero duh, siyempre hindi ko naman ipapahalata 'no. Alam ko ang gagawin ko. Gagawa ako ng paraan, 'yong bang 'di halata masyado. Baliw 'to. Magpapapansin lang ako. Makikita mo, ma-f-fall 'yon sa 'kin," confident kong sabi.
"Fall? Malabo. Baka ikaw ang ma-fall. Alam mong babaero 'yon. Umayos ka."
"Ako ng bahala. Trust me ano ka ba. Suportahan mo na lang ako," maangas kong sambit.
"Desperada!" may diin nitong tugon.
"Oo na. Kapag hindi tumalab ang mga paraan na gagawin ko at walang nangyari, ititigil ko na, promise." Itinaas ko pa ang kanang kamay ko, animo'y nanunumpa.
"Bahala ka. Basta binalaan at pinaalalahanan na kita. Bilang kaibigan mo, nasa likod mo lang ako. Alam mo naman 'yong nangyari sa 'kin at ayaw kong mangyari 'yon sa 'yo. Mag-iingat ka lang. Basta kahit ano man ang mangyari, nandito lang ako."
Tumayo ako at tinabihan siya. Napayakap ako sa tuwa. "Wahh, thank you talaga, beshfren."
"Uy, uy, anong meron dito?" napakalas ako sa pagkakayakap kay Amy. Sinamaan ko ng tingin si bakla.
"Wow... anong oras na teh?" tanong ko.
"Sorry na." Paawa epek ni bakla. "Tara na."
"Naku, pasalamat ka, good mood ako ngayon, bek," sabi ko. Tumayo na kami ni Amy. Isinabit ko na sa katawan ko ang dala kong sling bag. Inayos ko ang skirt ko. Pinampag ang itim kong damit. Fave ko ang black. Hindi naman mainit basta cotton ang tela. Inayos ko ang pagkaka-tuck in nito.
Naglalakad kami papuntang booth ng crushy ko. Ngayon ko sisimulan 'yong plano ko. Baka sakali na mapa-ibig ko siya. Hindi ako natatakot sa kaniya. Alam kong bad boy 'yan. Bad girl naman ako. Match kami 'di ba. Aba, no'ng high school nga nanununtok ako ng lalaki. Lalo na kapag manyakis. May pagka-boyish ako dati, sa totoo lang. Pero dahil kay Brent, nag-iba na ang ihip ng hangin. Natuto na akong mag-bestida, mag-palda, mag-pulbo, mag-liptint, etc.
Basta natuto na ako sa girl's stuff. At saka dahil din 'yon sa kaibigan ko. Gusto rin nito na magpakababae talaga ako. College na nga raw kami. 'Tapos kung bawalan niya ako, e siya naman may impluwensya sa 'kin.
At saka pumasok naman ako sa martial arts club sa amin dati, ngunit isang buwan lang. masyadong mahal e. Mahihirapan sila tatay. Kaya naman kahit papaano ay may alam ako. Self-defense ba.
Tanaw ko na ang booth nila Brent. At nakikita ko na rin siya. Shet! Pareho kami ng kulay ng damit. Match made to heaven ba 'to?
Nawala ang ngiti ko ng linapitan siya ng isang babae. Hinalikan niya sa labi si Brent ko. Ang landi!
"Girl, nakikita mo 'yon 'di ba?" tukoy nito sa naglalaplapan. Si Brent at 'yong babae. "Sumuko ka na," ani Amy.
"Hindi ko pa nga nasisimulan, susuko na agad? Hindi ako gano'n ka-weak." Sabi ko. Pinaglagutok ko ang mga daliri ko. Nangangati ang palad ko. Ikinuyom ko ang mga 'to. Parang gusto kong manuntok ng hipon.
...
SUMMER ENDS. Like how the dandelions dance along with the wind. Finally, his mission has an end. But he left me something unwritten. How long I have been waiting for him to come back? Days? Weeks? Three weeks. He left, without me knowing his whereabouts.Damn that man! He really fond of pissing me off. He promises to tell everything, but where on earth he has been? Sam got traumatized. Her parents suddenly went home when they found out what happen. One of their maids told me that she doesn't want to talk. That's why her parents decided to bring her to a psychia
I WAS awakened by loud noises. Screams. Cries. Seeking helps! Fears. I can sense their fears. I opened my eyes but closes them again when the light coming from the yellow bulb embraced my sight. My hands hurt, so as my back.Darn! I slept on the cold floor."Let me go! Help!""Let us go!"All I can hear were those words. They. Yes, they. They keep on screaming and shouting. But no one dared to look us in. Seeing their faces hopeless, makes me want to kill that freaking devil!I gritted my teeth! Wait until a grim reaper reaps your soul, Liam Prynne!Kung hindi lang ito planado, maaaring isa na rin a
“EXACTLY, baby.”Help! I can’t breathe!Baby daw?Baby!!!!“At sino naman angipapainniyo?” tumingin ako sa kaniya. “Ang please, don’t call me baby, lalo na’t may fiancé ka na.Kilabutanka nga.”Tumawa ito. “You’re cute when you’re jealous.”Tumaas ang isa kong kilay, “Jealous? Saan banda?” angkapaltalaga ng mukha niya.Umiling ito, &
I EMBRACED myself as the wind blew stronger. I should’ve brought a jacket. The lights hanging on the garlands gives a fantastic view all over the place.I look serious as I reached his place. He’s sitting above the soft sand, both hands towering from aback, with eyes intently looking on the beautiful horizon… I supposed.I composed myself not to make unnecessary noise. But I was shocked on what he did.“The sand was still warm… and you need this,” his voice seems so concern, “You may get urinary tract,” sabi nito nang tanggalin niya ang kaniyang damit at inilagay iyon sa ibabaw ng buhangin para aking upuan.Damn muscles!My mind screamed out.
NANG MATAPOS kaming mag-usap ni Amy ay nagpasya kaming bumalik sa loob dahil talagang nagugutom na ako. Nakakainis nga ito dahil tawa ng tawa dahil sa tunog ng aking tiyan.Tinanggal ko ang aking sapatos dahil nalagyan na ito ng buhangin. “Besh, hindi ba’t may klase tayo bukas? Wala ka namang balak mag-absent hindi ba?”Tumawa ito. “Gosh, nasaan ba utak mo besh?”Kumunot-noo ako. “What do you mean?” inilapag ko ang aking sapatos sa shoe rack sa gilid ng pintuan.“Wala tayong pasok bukas dahil disinfecting.”“Ano?” bakit hindi ko alam iyon?
“WHERE THE hell are you taking me?” I glared at him. Hindi ito sumagot at nanatili sa daan ang kanyang konsentrasyon.I frowned. Bahagyang nakaharap ang katawan ko sa direksyon niya.“Brent!” I screamed out of frustration.He lazily looked at me. “What?” he asked, seems innocent. And diverted again his gaze in front.Sinuntok ko ito sa kanyang kanang braso ngunit hindi man lang ito natinag. Still sitting there, eyes on the road. But I saw his grip on the steering wheel, tightened.I punched his arm again, lightly.I almost bumped my head on the dashboard when he stepped on the break and pulled ove