Share

Chapter 1

Chapter 1: First Encounter

"Oh, fuck, you're so soft. As you wrapped your legs around me, I draw you close to me. I feel so strong and pull you up against my tummy. My tongue slides into your mouth, you suck on it, and you give me yours as I suck on it. Oh, fuck! you're moaning! I'm pulling away from your face, looking at you, and saying, "You're so sweet." Oh, I lift your nightgown over your head, exposing your naked body. Fuck! Fuck! Fuck! I groaned, pushed you against the bed, and climbed on top of you."

I heard a knock on my door, so I paused my audio save call for an unknown stranger, my only friend in that audio application. It is an application that allows you to call each other without knowing who the other person is. You only need to listen to his or her audio message.

Fuck! I forgot to close the gate and the door!

"Tao po! Tao po! Knock Knock! Knock Knock! Naa bay mga tawo diri!" (May mga tao ba rito!) malakas na sigaw ng taong nasa baba.

Agad kong inilog-out ang audio app at iniwan sa kama ang aking phone. Itinaas ko rin ang jogging pants at lumabas nang hubad-baro. Lumabas ako mula sa pangalawang palapag kung nasaan ang silid ko.

"Tao po! Tao po!" muli niyang pagtawag.

"I'm coming!" sigaw ko habang bumaba na ako ng de-tiles na hagdanan. Nakita ko ang anyo ng isang babae kahit nasa gitnang bahagi pa lang ako. "Why did you come in? Who are you?"

Yumuko siya ng kaunti nang makita ang itsura ko. Napansin ko pa ang paglunok niya. Sa tingin ko ay namula pa ang pisngi niya.

I couldn't help but silently admire her beauty. Her long, flowing hair was the colour of honey, cascading down her back in soft waves. Her fair white skin seemed to glow in the light, and her eyes, a deep shade of topaz brown, sparkled with intelligence and wit.

Her features were delicate and refined, like those of a fairy tale that my sister used to watch. Her full lips were perfectly shaped, and her nose had a subtle curve that only added to her ethereal beauty. She moved with grace and confidence, like someone who knew the power of her own allure.

I felt drawn to her in a way that I couldn't explain, but I stiffened. I should stop myself. Girls like her are dangerous. They may be innocent-looking, but they could shutter a heart in an instant.

Ayaw ko nang muling masaktan pa! Tama na ang isa! Tama na ang pagpapakababa ko kay Julia. Ayaw ko na!

"Hi, maayong gabii kanimo. (magandang gabi sa iyo.) Pumasok na po ako kasi bukas naman ang gate at ang main door ninyo. Dinalhan pala kita ng ulam," kimi siyang ngumiti at inilagay pa niya sa likod ng kaniyang tenga ang buhok nakatabing sa mukha kahit na may hawak na mga ulam ang kamay.

Pagtingin ko sa ulam na dala niya ay natakam ako. Letchong baboy at inihaw na bangus. Hindi pa naman ako kumakain dahil katatapos ko lang mag-ayos ng mga gamit ko. Bagong-lipat kasi ako rito sa bayan ng Santander at unang gabi ko ngayon.

"I'm sorry, but I don't accept food from strangers." I walked more near her and lightly pushed her out of my home.

"Ha? Hindi naman ako stranger, e! Kapitbahay mo ako," sabi niya na pinatitigasan ang tayo niya para hindi ko siya maitulak ngunit magaan lang siya kaya kahit konting tulak lang ay natatangay na siya.

"We're strangers because we don't know each other. You don't know who I am, and I don't know who you are," brusko kong sagot.

Tumaas ang kaliwa niyang kilay. "So? E, di magpakilala. I'm June Skye Torres, eighteen years old, second year college, and I just live next to your house."

"Walang nagtanong," pambabara ko.

Ngumuso siya. "And I'm single."

"I'm not interested in you. "You're not my type."

Pinasadahan ko nang mabilisan ang itsura niya. Her minidress hugs her slim figure, but due to her height, she could pass for a model. Tantiya ko ay nasa 5'7 siya at hanggang balikat ko lamang siya. Nainsulto yata siya sa narinig niya, kaya mas lalong nalukot ang makinis na mukha niya.

"Just get this and I'll go home. Magagalit si mommy ko kung ibabalik ko 'yan sa bahay. Kukunin niya ang phone ko at hindi na ako makakanood ng kdrama."

Curiosity made my brow furrow. I was wrong. She appears to be a mature woman, but she has a child inside her. Umiling ako at inalis sa utak ko ang pag-iisip sa kanya. Women like her are nonsense. I despise them! They present themselves as emotional, but in reality, they are heartless. They'll make the perfect excuse with their lovely faces, sweet voices, and understanding of how much they know. And when they say they're hurt, they'll make an excuse for themselves to try to make it go away, even if it doesn't work. That's how women are. They are heartless!

"Oh, by the way, do you sing?" Sumilip siya sa paligid ng malaking sala. Iniharang ko naman ang katawan ko.

"Why would you ask if I sing?" diskumpiyado kong tanong.

She's looking around for something, and then she smiles and says, "Do you know I can kick you out of this house like the previous owner?"

Now. This woman confuses me.

"How?"

She giggled. "Magpapakawala ulit ako ng malalaki at maraming daga dito sa bahay ninyo gaya no'ng ginawa ko sa huling nanirahan dito."

Napanganga ako sa gulat. "You're the reason my uncle returned to the States?"

"Ang ingay-ingay kaya niya! Kahit hatinggabi panay ang videoke niya. Buti sana kung mahina. E, nag-eecho ang boses niya sa buong barangay. Hindi lang masita ni Kapitan dahil nalaman naming binibigyan niya ng suhol," she giggled again. Napansin kong nangangalay na sa hawak niyang dalawang ulam.

"Did you know that singing is therapeutic for him? His wife used to sing for him all her life before she died."

Naumid ang dila niya at iniwas ang tingin niya sa akin. "Ganoon ba? Hindi ko naman alam. Sobrang naiingayan kasi ako at nag-aaral ako. Hindi ako makapag review sa lakas ng videoke niya at hindi rin ako makatulog dahil hindi kagandahan ang boses niya." Kumibot ang labi niya. "Pakisabi, sorry. Pero kung gagawa ka ng kalokohan dito, magpapakawala pa rin ako ng mga daga!"

Itinulak niya sa dibdib ko ang dala niyang mga ulam. "Oh, bilis na at marami pa akong gagawing module sa bahay. Bibisita pa ako sa kabila dahil magbibigay rin ako ng ulam." Kinuha ko na lang ang ulam na itinutulak niya sa akin.

"Huwag mo nang hugasan ang pinggan para makaulit ka ulit na mabigyan," pahabol niya bago ako tumalikod sa kanya at humakbang patungong kusina. I transferred each of the foods to my porcelain plates.

Maya-maya ay nakita kong may nag-flash. She smiled as I caught her slipping her phone into the pocket of her minidress.

Natulala ako sa paraan ng pagngiti niya, at hindi ko namalayang nakuha na niya mula sa kamay ko ang dalawang pinggan.

"Crush sana kita, kaso may crush na akong iba." She leaned in close and lightly brushed her large melons against my body.

Fuck!

"Bye! Kung hindi mo ako susungitan next time, number two na kitang crush!" She then walked gracefully, purposefully waving her booty.

What a kid!

Kaugnay na kabanata

Pinakabagong kabanata

DMCA.com Protection Status