Share

Just Say Nothing : โคตรคนปฏิเสธโลก (NC 18+)
Just Say Nothing : โคตรคนปฏิเสธโลก (NC 18+)
Author: L.sunanta

บทนำ : ดำน้ำ (18+)

Author: L.sunanta
last update Last Updated: 2025-04-27 06:27:46

ร่างเปล่าเปลือยพู่ระหงส์นอนเหยียดกายอยู่ในอ่างอาบน้ำเซรามิค เสียงน้ำร้อนจากหัวก๊อกดังกระทบแพรน้ำวูบไหวเจื้อยแจ้วอบอุ่น สาวสะพรั่งวัย 16 หลับตาพริ้มปล่อยตัวปล่อยใจให้ความฟินชอนไชไปทั่วทั่งร่าง เธอไม่สนหรอกว่าจะเสียเวลาไปมากแค่ไหนเพราะในดินแดนส่วนตัวนามสุขาวดีแห่งนี้ มีแต่เธอคนเดียวเท่านั้นที่เป็นเจ้าของ มันคือความสุขที่สาสมแล้วที่สาวแรกแย้มอย่างเธอจะได้รับ หลังจากการนั่งหลังขดหลังแข็งกรำตำราเรียนมาตลอดทั้งวัน

.

ปาดสายตาผ่านม่านฟองสบู่ที่ลอยฟุ้ง เล็บเท้าที่เพ้นท์มายังคงเปล่งประกายสวยสด เหมาะสมกับราคาค่างวด

.

"อืม.. ใช้ได้เหมือนกันนะร้านนี้ ดูท่าน่าจะสวยติดทนแบบนี้ไปอีกหลายวััน ถ้าไม่ใช่เพราะพีี่บอกว่าชอบเอมจะไม่ทำบอกตรง ๆ ไหนขอดูอีกข้างสิว่ายังติดทนดีอยู่รึเปล่า.. ฮึบ!"

สาวเจ้าพรั่นพรึงกับตัวเองคนเดียวตามประสาคนวัยฝัน เธอยกขาอีกข้างขึ้นพาดกับขอบอ่างระหว่างนั้นเอง แพรน้ำที่เต็มไปด้วยฟองสบู่ก็ได้สยายตัวออก เผยให้เห็นหน้าอกหน้าใจขนาดพอดีมือที่เปล่งปลั่งกระทบแสงไฟพร้อมกับไออุ่น ๆ น้ำร้อนกว่านี้เธอคงสุก ตรงกันข้ามเพราะกลุ่มควันบาง ๆ ที่ฟุ้งขึ้นมาเมื่อครู่ จึงทำให้เด็กสาวจินตนาการไปถึงดวงหน้าของใครบางคนซึ่งเป็นคนที่เธอรัก

.

"พี่แฟรงค์.."

หล่อนกระแอมในลำคอขบริมฝีปาก

.

"อืม.. อ่ะ.. อาาา~! พี่เห็นนมหนูไหม อยากจับไหมคะจะบีบก็ได้นะ อื้อออ! หนูยอมทุกอย่างเลยถ้าพี่ต้องการ~! พี่คนเดียว"

.

"หมับ!"

.

"อื้อ.. แบบนั้นละค่ะพี่ บีบเลยถ้าพี่ชอบเขี่ยหัวนมด้วยยิ่งดี"

"อ่ะ.. อ่ะ.. อร๊ายยยย!"

.

ต้นขาเสียดสีไปมาลำตัวบิดออกทางขวาตะแคงโค้งในอ่าง ปล่อยให้ความอุ่นร้อนเล้าโลมลำตัวตามมาด้วยการใช้นิ้วเรียวเสียวสะท้าน เธอใช้มันตวัดวนไปบนยอดถัน ส่วนอีกข้างเอื้อมลงมาสะกิดตลิ่งย่ำยีถ้ำรัก

.

"เจ๊าะแจ๊ะ ๆ , เจ๊าะแจ๊ะ ๆ"

.

"พี่แฟรงค์ขา.. พี่แฟรงค์.. โอ๊ยยยย!.. พี่แฟรงค์.. พี่แฟรงงงงค์!!! "

.

มวลน้ำที่กระฉอกล้นขอบอ่างบ่งบอกซึ่งทุกสิ่ง เด็กสาวซ่านเสียวจนคิ้วย่นยับยู่ยี่กระทั่งแรงแขนเริ่มอ่อนแรง เธอถึงได้ลดระดับด้วยการจอมจมลงสู่ก้นบึ้งทิ้งไว้แต่เพียงฟองบุ๋ง ๆ กับแพรผมดกดำที่สยายเป็นวงกว้าง แก้มป่องอมอากาศ ชะเอมเริ่มทบทวนกับตัวเองว่ากำลังทำอะไรอยู่ ส่ิงที่ทำลงไปเมื่อครู่นั้นแสนจะน่าอับอายและน่ารังเกียจ พี่แฟรงค์ที่เธอรักคงไม่ชอบอะไรแบบนี้แน่ถ้าเขารู้ความจริง ประธานนักเรียนหน้าตาดีอย่างเขาจะรู้สึกอย่างไงถ้ามาจับได้ทีหลังว่าโดนสาวรุ่นน้อง ใช้เป็นแบบในการสนองราคะ

.

"บ้า ๆ ๆ เราทำบ้าอะไรลงไป บ้าที่สุด!"

.

"เฮือกกก!"

.

พอเริ่มคิดได้ร่างเปลือยก็ดีดตัวเองขึ้นมาเหนือน้ำ อกกลมสวยเด้งดึ๋งดั๋งพร้อมกันกับปอยผมที่สะบัดอ้อมหลังมาปกปิด เธอยังคงหลับตาด้วยฤทธาของฟองสบู่ที่กระเซ็นมาโดนเข้า มันรู้สึกเจ็บแสบและคัน ๆ แต่ทำไมนะทำไมกันพื้นที่สงวนตรงนั้นถึงได้รู้สึกเสียวมากกว่าเยอะ เปลือกตาเริ่มค่อย ๆ ปริเผยอ ถึงจะยังเบลอ ๆ แต่นั่นก็มากพอที่จะทำให้เธอสังเกตเห็นเงาตะคุ่มบนหว่างขาของตัวเอง

.

"ไม่นะ!"

"ใครน่ะ! ใคร! ออกไป! อร๊ายยยยย! ช่วยด้วย!!!"

.

ใช้เท้าถีบกระแทกร่างเปลือยต่อสู้อย่างสุดแรงด้วยความตกใจ และสัญชาตญาณการเอาตัวรอด ก่อนหน้านี้เจ้าหล่อนไม่ได้รู้เนื้อรู้ตัวเลยว่ามีใครบางคนนอนแช่อยู่ในอ่างด้วย เพราะว่ามันเป็นไปไม่ได้! มันเหมือนกับว่าชายคนนี้วาร์ปเข้ามาข้างในตอนที่เธอเผลอ เหมือนผีที่ลอยทะลุผ่านประตู หนำซ้ำยังรุกล้ำเธอโดยใช้เพียงแค่คำพูด

.

"ชู่ววววว! ชะเอม! พี่เอง พี่แฟรงค์เอง! เงียบก่อนสิ"

ร่างหนาเอ็ดเสียงดัง พลันถลันตัวขึ้นมาเอามือปิดปาก ตาประสานตาทำให้สาวเจ้าชะงักงันไปชั่วขณะ

.

"ช่ายแบบนี้แหละเด็กดี อยากเอากับพี่ก็ต้องทำตัวดี ๆ สิครับ"

ชะเอมงงมากกับสิ่งที่เกิดขึ้น เธอตกอยู่ใต้อาณัติของเขาแต่โดยดี ก่อนจะยกปลายเล็บที่จิกอยู่บนท่อนแขนอันกำยำนั้นออก ส่ายหน้าไปมาดวงตาเบิกโพลง

.

"อืม.. อืม.. อั๊ก.. อืม"

เธอพยายามจะสืื่อสาร

.

"ไม่ครับ พี่ไม่ปล่อยมือหรอก เพราะพี่รู้หมดแล้วว่าอะไรคือสิ่งที่เอมต้องการ ที่ครางออกมาเมื่อกี้คือชื่อพี่่ทั้งนั้นเลย จริงไหม?"

.

"แล้วอีกอย่างที่ข้างนอกนั่น ตรงลานจอดรถพี่เช็คดูแล้วว่าคุณน้าแอนนากับน้าจัสตินไม่อยู่ ฉะนั้นในบ้านหลังนี้ ไม่สิ! ในอ่างอาบน้ำใบนี้จึงมีแค่เราสองคน เราจะทำอะไรกันก็ได้แล้วพี่ก็ได้เริ่มมันไปแล้ว มันอาจจะเจ็บ ๆ หน่อยแต่ถ้าเสียวมากก็บอกได้นะ"

.

ดุจปั้นจั่นถล่มหินผา! แกนแข็งขนาดมหึมาจากตัวแทนนักศึกษากระหน่ำใส่ปากถ้ำแบบไม่เลี้ยง! สองกายรวมเป็นหนึ่ง กอดรัดฟัดเหวี่ยงอยู่ในสมรภูมิรักที่แสนจะเปียกชื้น ชะเอมทั้งเขินและหน้าแดง ใจหนึ่งก็อายใจหนึ่งก็อดใจไว้ไม่อยู่ โปรดอย่าถามหาเหตุผลถึงการมีตัวตนของพี่แฟรงค์ เธอกลัวเหลือเกินว่าพอประติดประต่อเรื่องราวได้แล้ว พี่เขาจะหายไป

.

"พี่่แฟรงค์..!"

"พี่แฟรงค์ขา!.. พี่! "

สอดแขนอ้อมแผ่นหลังแกร่งเข้ามา กันฟันจิกปากซี๊ดลมหายใจ สลับกับการซุกใบหน้าลงที่ซอกคอ

.

แอ่นอกตั้งเต้าลำตัวสะบัดเป็นพัก ๆ ก่อนจะกระตุกดิีดขึ้นพ้นขอบอ่างเมื่อกิจกรรมดำเนินมาถึงกระบวนท่าสุดท้าย หญิงสาวกรีดร้องด้วยเรี่ยวแรงที่เหลืออยู่ทั้งหมด หว่างขาเธอหลั่งน้ำใสออกมามากมายจนจำแนกไม่ได้ว่านั่นน้ำรักหรือน้ำร้อน อวัยวะทุกส่วนบีบเกร็งตอดตุ๊บ ๆ ซึ่งในที่สุดเธอก็ถึงจุดสุดยอด!

.

รสชาติแห่งกามอารมณ์ตอบแทนเธอด้วยการสำลัก การปล่อยตัวปล่อยใจให้ชายในฝันเพียงชั่วครู่ทำให้เธอเผลอดื่มน้ำเข้าไปหลายอึก จากความสุขสมเลยกลายเป็นความทรมาน สาวชะเอมดิ้นทุรนทุรายก่อนจะพบว่าพื้นที่รอบกายกลายเป็นความดำมืด! เวิ้งว้างสุดหยั่ง! ขาก็หยั่งไม่ถึง! มันคล้ายกับว่าร่างกายเธอโผล่พรวดออกมาอีกมิติ

.

สำลักน้ำกระอึกกระอัก! สูดลมหายใจทีไรดันไม่มีอากาศ เธอกำลังจะตายชะเอมคิดได้ในชั่วบัดดล เสี้ยววินาทีที่สาวเจ้าใช้มือคลำตัวแล้วเจอเสื้อผ้านั่นแหล่ะที่เฉลยซึ่งทุกสิ่งทุกอย่าง ว่า ณ ตอนนี้เธอกำลังคิดสั้นฆ่าตัวตายอยู่! แล้วก็กำลังจมลงเรื่อย ๆ ด้วยฝีมือของหินก้อนใหญ่ที่เธอเป็นคนบรรจงผูกถ่วงไว้ที่ข้อเท้าของตัวเอง

.

ผมสลวยลู่ขึ้นไปด้านบนเป็นพู่ ฟองอากาศฟดผุด ๆ ออกจากเบ้าตาและโพรงจมูก เด็กสาวรู้ซึ้งแล้วว่าที่ผ่านมานั้นแค่คิดไปเอง ความผิดหวังจากการโดนพี่แฟรงค์ปฏิเสธรักคือสาเหตุของเรื่องทั้งหมด ปล่อยมือทั้งสองข้างลอยปลิวเหนือหัว เลิกดิ้นเลิกต่อต้านปล่อยให้ความเป็นจริงทำงานว่าเธอไม่เคยมีอะไรกับเขา

.

"จิตสุดท้ายสินะ.. หนูคงเป็นของพี่ได้แค่ในฝันเท่านั้นพี่แฟรงค์.."

เด็กสาวยักไหล่แสยะยิ้ม กลืนความทุกข์ทรมานไว้ใต้ดวงหน้าอันซีดผืด

.

"หนูขอโทษที่หนูสวยไม่พอ ลาก่อนตลอดกาลค่ะ.. สุดที่รักของหนู"

.

"บุ๊ง ๆ ๆ ๆ "

.

ก้อนอิฐตัวหนอนถ่วงเอาชุดนักเรียนขาวแวววับ จมลงสู่เบื้องล่างของก้นสระชลประทาน แต่แล้วในสภาพกึ่งหลับกึ่งตื่นใกล้ตายเต็มทีจู่ ๆ ก็มีมือที่มองไม่เห็นคู่หนึ่งช้อนตัวเธอเอาไว้ มันแฝงไปด้วยความอบอุ่น มันเต็มไปด้วยความหวัง ชะเอมหลุบสายตาลงมองในขณะที่เงาดังกล่าวกำลังช่วยแกะเชือกที่ข้อเท้าให้ เสี้ยววาบหนึ่งในใจเธอก็ไพร่คิด

.

"พี่แฟรงค์!"

.

แต่ก็ไม่! เพราะฮีโร่คนดังกล่าวเลือกที่จะตอบสนองท่าทีอันวิงวอนนั้น ด้วยการกระชากคอเสื้อและเหวี่ยงเธอขึ้นพ้นขอบน้ำแบบพรวดเดียวจบ!

.

"นังเด็กร่าน! ดอกทองอย่างมึง! กูเสียเวลาโดดลงมาช่วยก็บุญแค่ไหนแล้ว"

บุรุษปริศนาคิด ระหว่างตีขาว่ายน้ำสวนตามขึ้นมาบนพื้นผิว

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • Just Say Nothing : โคตรคนปฏิเสธโลก (NC 18+)   ภาคสถาบัน BPI / บทที่ 176 : เบอร์แบโต้โอ้เย่!

    ผนังนุ่มยืดหยุ่นสูงสีขาวโพลนสะอาดตา พื้นเป็นเบาะรองรับน้ำหนักได้มากเด้งดึ๋งดั๋ง ก่อนมันจะถูกจำลองเป็นสิ่งนั้นสิ่งนี้ห้องเรียนของสถาบัน BPI ถูกกำหนดให้เป็นแบบนี้ทั้งหมด ครูแต่ละคนมีสิทธิ์เลือกวิชาที่ตัวเองถนัดเพื่อใช้สอน แล้วหลังจากนั้นสภาพห้องจึงค่อย ๆ ผันแปรไปเป็นสิ่งแวดล้อมที่เหมาะสม เฉกเช่นกรณีของเฟอร์นันโดที่เป็นวิหารสอนศิลปะ.แล้วนี่คืออะไรกัน?! สารภาพบาปมาซะดี ๆ ใครตอบได้บ้าง?! เหตุไฉนห้องของครูเบอร์แบโต้ผิวหมึกถึงได้กระจอกงอกง่อยเช่นนี้ เขายังไม่ได้กดเลือกวิชาที่จะสอนเลยด้วยซ้ำ ผลบาปแห่งเวรกรรมก็ได้จัดพื้นซีเมนต์แข็ง ๆ ปูนหยาบ ๆ กับฝาผนังที่เป็นซี่ ๆ คล้ายตะแกรงลูกกรงมาให้ซะงั้น ขนาดกว้าง x ยาวของมันก็เท่ากับห้องของครูคนอื่น แต่สิ่งแวดล้อมภายในนี่สิเรียกได้ว่าต่างกันลิบลับ.ภาพเหตุการณ์ตัดข้ามมาฝั่งนี้แล้วโดยสมบูรณ์แบบ เบอร์แบโต้กำลังเผชิญอยู่กับทุกขเวทนาอย่างหาที่เปรียบมิได้ เมื่อจู่ ๆ ก็โดนลูกทีมตัวเองที่คัดสรรเองกับมือจ้องจะเอาชีวิต พวกเขาวิ่งปรื๋อประหนึ่งมีพี่วินมอไซต์เป็นไอดอล สเต็ปการจ้วงเท้าถี่รัวยิ่งกว่าการออกตัวของฮอนด้าเวป.โดยไม่ต้องง้อกระจกหลัง เพียงเบอร์แบโต้หัน

  • Just Say Nothing : โคตรคนปฏิเสธโลก (NC 18+)   ภาคสถาบัน BPI / บทที่ 175 : นักเรียนเลว!

    การเรียนการสอนวิชาศิลปะศึกษาดำเนินไปอย่างเข้มข้น สรีระความเป็นมนุษย์ถูกถ่ายทอดผ่านฝีแปรงและการบอกเล่าอันเร้าใจ เฟอร์นันโดสอนเด็กแม้กระทั่งระบบอวัยวะภายใน เขาสอนให้อันธการ , เรนโบว์ , และสกายด์ รู้ด้วยว่าสิ่งใดคือ "หัวใจ" สิ่งใดคือ "สมอง" ปอดรูปร่างหน้าตาเป็นแบบไหน วัณโรคเกิดขึ้นที่ใดและเหตุไฉนมันถึงพรากชีวิตตลกดังแห่งยุคอย่างโรเบิร์ตสายควันไปจากสังคมสารขัณฑ์.เขาสอนหมดแบบละเอียดยิบ ผ่านการใช้จานสีและพู่กันที่เด้งออกมาจากออนิวแทร็ปของตนเอง ป่ายปัดมันกลางอากาศไม่กี่ 10 ครั้ง พลังแห่งห้องจำลองนี้ก็ได้สร้างวัตถุเสมือนจริงออกมาให้เด็ก ๆ ได้เห็น แม้ว่าสุดท้ายแล้วจะพากันอ้วกแตกอ้วกแตนไปกับความน่าสะอิดสะเอียนสังเวชของตับม้ามเครื่องใน ที่ถักทอกันขึ้นมาเป็นระบบกายวิภาคในร่างกายมนุษย์ก็ตามที.กระทั่งเวลาผ่านไปจนพลบค่ำเวลาแห่งการพักผ่อนก็มาถึง ณ จุดกึ่งกลางวิหารซึ่งมีรูปปั้นเทพกรีกโบราณองค์ต่าง ๆ ยืนเรียงรายเป็นฉากหลัง ที่ตรงนี้เตรียมจะกลายเป็นที่ซุกหัวนอนอ้ันเวิ้งว้างสุดหยั่งที่สุดเท่าที่เคยมีมา เพดานสูงโปร่งกว้างกังวาน ประตูเหล็กบานใหญ่ที่ปิดมิดชิดกันคนนอกเข้า เศษเถาวัลย์ดอกไม้ใบหญ้าที่ขึ้นปก

  • Just Say Nothing : โคตรคนปฏิเสธโลก (NC 18+)   ภาคสถาบัน BPI / บทที่ 174 : Avenger รวมตัว!

    สารพัดอาหารเสริมที่สวาปามเข้าไปพุ่งลงมาเปรอะเปื้อน จิตสัมผัสแรกแทบไม่ต้องคิดอะไรมาก เฟอร์นันโดสลัดลูกศิษย์ตัวจิ๋วลงจากบ่าในทันที เขาสะบัดข้อมือพรึบพรับโก่งตัวงอทำปากจู๋พลางแค่นสายตาจ้องเขม็งมาที่เรนโบว์แบบไม่ไว้หน้า ทำเอาสาวเจ้าถึงกับต้องก้มหน้าหลบขอโทษขอโพยเป็นการใหญ่."หนูเขอโทษค่ะครู.. หนูขอโทษ.. หนูผิดไปแล้ว..ว..ว..ว".พูดไม่พูดเปล่าด้วยความที่ตัวเองมีพลังฟรุ้งฟริ้งเป็นทุนเดิม หล่อนก็เลยจดจ้องกลับไปที่เนื้อตัวอันแปดเปื้อนไปด้วยอาหารเหลวของครู ก่อนจะกระพริบตาปิ๊ง ๆ กลับไปให้สองสามที."ปิ๊งงง! , ปิ๊งงง!"."ฟ้าววว~!".โคตรแม่มเอ๊ยนึกว่ายกพระราชพิธีจรดพระนังคัลแรกนาขวัญ มาประดิษฐานจากท้องสนามหลวง พืชพรรณทักษาหารนี่เรียกได้ว่าถักทอขึ้นมายึกยือเต็มร่างกาย ผสานรวมเข้ากับสีสันซาวด์เอ็ฟเฟคที่ไม่รู้ว่ามาจากไหน แป๊บเดียวครูเฟอร์์นันโดของเราก็ได้เสื้อคลุมตัวใหม่ ที่มีลักษณะเป็นชุดเดรสยาวคลุมเข่าคล้ายกับชุดคลุมท้องสีชมพูหวานแหวว แซมด้วยลายดอกไม้นานาพันธุ์กับดวงตะวันใส่แว่น.ซึ่งแน่นอนว่าเขาไม่ชอบใจนัก."อืม.. เรนโบว์! ครูจะพูดยังไงกับเธอดี!"."สกุนาหวานอื่นมีหมื่นแสน.. ไม่เหมือนแม้นพจม

  • Just Say Nothing : โคตรคนปฏิเสธโลก (NC 18+)   ภาคสถาบัน BPI / บทที่ 173 : โคตรทีม! แห่งสมดุล

    เหมือนเอาผีในหนัง conjuring มาขี่ไม้กวาด เป็นการสมาสเอาความ horror มารวมเข้ากับแฟนตาซีได้อย่างพิลึกพิลั่น ด้วยความสัตย์จริงว่าคงไม่มีผู้กำกับคนไหนทำหนังแนวนี้ออกมาเป็นแน่ มันย้อนแย้งเกินไป คนบ้าอะไรร้องไห้ออกมาเป็นสีน้ำเงิน ดีแค่ไหนแล้วที่ไม่ปล่อยแสงเลเซอร์ออกมาได้ด้วย.เด็กน้อยยังคงปล่อยให้น้ำตาไหลลงพื้นต่อไปอีกกว่าครึ่งนาที เขาหยุดมันไม่ได้และเท่าที่รู้คือสิ่งนี้น่าจะเป็นวิธีเดียวที่จะทำให้บาเรียสลายตัวออกไป บาเรียของเรนโบว์ยังคงอยู่ บางเรียของเฟอร์นันโดก็เช่นกัน แล้วบาเรียอันไหนล่ะที่คลายพันธนาการออกไป คำตอบก็คืออันตรงกลาง!.รถเข็นเด็กทั้งคันที่เฟอร์นันโดเคยขย่มโครม ๆ นั่นแหละคืออาณาเขตอีกอันที่มันครอบคลุมอยู่ มันกักขังเงาสะท้อนของรถทั้งคันเอาไว้ ทั้งที่ความจริงแล้วในห้องนี้มีรถเข็นอยู่แค่คันเดียว ซึ่งเป็นคันที่จอดอยู่ห่างจากจุดตรงนี้ไปไกลกว่า 10 เมตร."แกร๊ก ๆ ๆ , แกร๊ก.. ก.. ก.. ก.. ก , แกร๊ก ๆ ๆ ".เสียงม่านบาเรียขยับเขยื้อน พวกมันทั้งหกด้านสั่นครือพลางยุบตัวลงจมหายไปใต้พื้น เช่นเดียวกันกับรถเข็นที่จอดอยู่ภายในที่จู่ ๆ ก็เปลี่ยนสีสันเป็นสีดำสนิท พลันยุบตัวลงมาเป็นเงาแบน ๆ แน

  • Just Say Nothing : โคตรคนปฏิเสธโลก (NC 18+)   ภาคสถาบัน BPI / บทที่ 172 : "อาโออิ" แปลว่า สีฟ้า

    "หยุดนะครู.. อย่าทำแบบนั้น.. เขาจะเวียนหัวนะ!"เสียงใสแจ๋วของเรนโบว์ตะโกนดังลั่น เธอพยายามห้ามปรามมิให้เฟอร์นันโดขย่มตู้ เพราะพละกำลังช้างสารของเขาอาจจะทำร้ายเพื่อนของเธอได้.มวลน้ำวิตามินสีเหลืองยังคงกระเพื่อม มันกระฉอกซ้ายทีขวาทีราวกับถังซักผ้าพลังปั่นสูงที่ต้องหยอดเหรียญสิบถึง 4 เหรียญ แต่ครานั้นเด็กที่อยู่ภายในก็ยังไม่มีปฏิกิริยา ฟองอากาศเงียบสนิท อนุมานว่าอีกไม่นานหมอนี่คงต้องตายจริง ๆ ครูหนุ่มก็เลยต้องโต้ตอบกลับไป."ไม่ได้หรอกเรนโบว์! เราต้องเติมออกซิเจนให้แก่เขาแบบเดียวกับที่เกษตรกรทำกับฟาร์มกุ้ง หรือไม่ก็กังหันน้ำชัยพัฒนาที่เขาเอาไว้ใช้บำบัดน้ำเสีย ขอเวลาฉันหน่อยเถอะ! ฉันเป็นครูนะ! ฉันต้องรับผิดชอบชีวิตลูกศิษย์ทุกคนอยู่แล้ว!"."แต่ครูคะ.. ไม่ได้ค่ะ.. ยังไงก็ไม่ได้!".ความดื้อแพ่งเกาะกินหัวใจเหมือนเรนโบว์จะโชว์อารยะขัดขืน โดยการป้ายคำสั่งครูด้วยน้ำยาลบคำผิด เธอคิดว่าสิ่งนี้ไม่ถูกต้อง ประชาชนต้องมีสิทธิ์มีเสียงเท่ากันทุกคน ครั้นจะยอมให้ผู้ใหญ่ใช้ความรุนแรงโครม ๆ โตมาจะร้องเพลงชาติไทยให้ใครฟัง "ให้มันจบที่รุ่นเรา" คือสิ่งที่เธอคิด แล้วชั่วขณะจิตหลังจากนั้นเด็กหญิงก็ลงมือ.เธ

  • Just Say Nothing : โคตรคนปฏิเสธโลก (NC 18+)   ภาคสถาบัน BPI / บทที่ 171 : บาเรีย โอซาว่า

    คำพูดของอันธการเมื่อตอนก่อนหน้าวนเวียนเข้ามาในความคิดของเฟอร์์นันโด เขาจำได้ลาง ๆ ว่าเด็กพวกนี้แต่ละคนล้วนมีพลังจากยีนที่ไม่เหมือนกัน ต่างคนต่างมีจุดเด่นจุดด้อยต่างกันไป อัธการเป็นความมืดตัวแทนแห่งภูตผีวิญญาณ ส่วนเรนโบว์นั้นพลังที่แท้จริงของเธอยังคงเป็นปริศนา ซึ่งก็เป็นไปได้สูงเหลือเกินว่าสิ่งที่แสดงออกมา น่าจะเป็นเพียงแค่เศษเสี้ยวหนึ่งที่กระฉอกล้นโดยที่เธอไม่รู้ตัว."คงต้องเป็นหน้าที่ครูอย่างเราสินะ ที่ต้องปลุกสิ่งนั้นขึ้นมาให้เต็มร้อยเปอร์เซ็นต์ แล้วก็ต้องสอนพวกเขาให้ใช้พลังในทางที่ถูกที่ควรด้วย เอาน่าอย่างน้อยเด็กผู้หญิงก็ยังดีกว่าไอ้มืดฝั่งโน้นล่ะวะ ของสวย ๆ งาม ๆ ยังไงก็เจริญหูเจริญตากว่าภูตผีปีศาจเป็นไหน ๆ บรึ๊ยยย!".มีการ Bully กันเกิดขึ้นโดยที่ก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน ว่าเฟอร์นันโดสะกดคำว่า "อันธการ" เพี้ยนเป็น "อันตรธาน" ไปได้ยังไง ถึงได้รังเกียจเดียดฉันท์เขานัก เขากอดอกครุ่นคิดถึงประเด็นดังกล่าวอยู่นานสองนาน หัวคิ้วย่นยู่ขมับเต้นตุบ ๆ กลายเป็นความเครียดในชั่วขณะจิต ที่กัดกินมโนสำนึกแห่งความเป็นครูจนแหว่งวิ่น.แต่แล้วจู่ ๆ ก็มีสิ่งมหัศจรรย์เกิดขึ้นอีก คุณพระช่วย! ช่อมงกุฏดอกไม้

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status