บทที่ 1 - สนใจแค่ความพอใจของตัวเอง

บทที่ 1

(เหตุการณ์ทุกอย่างภายในนิยายเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องสมมติขึ้นมาจากจินตนาการของนักเขียน มิได้มีเจตนาที่จะเสนอข้อมูลเชิงประวัติศาสตร์หรือข้อเท็จจริง และไม่ได้มีเจตนาสร้างความเกลียดชัง ขัดแย้งหรือแตกแยกใดๆ)

”สหายของลูก คือหลานชายคนเดียวของสมเด็จพระจักรพรรดิโออุจิพ่ะย่ะค่ะ”

สหายผู้นั้นที่เจ้าฟ้าชายกำลังเอ่ยถึงก็คือ ไฟ เจ้าชายมาเฟีย ลูกครึ่ง ซากุระ-เดมอน-ไทย เป็นเจ้าชายแห่งฟีนิกซ์ บิดาของไฟเป็นน้องชายแท้ๆ ของสมเด็จพระจักรพรรดิโออุจิ จักรพรรดิซากุระองค์ปัจจุบัน

“อะไรนะ?” กษัตริย์ดูตกใจ เพราะไม่คาดคิดว่า ว่าที่พระคู่หมายของผู้หญิงที่ลูกชายต้องใจ จะเป็นถึงหลานชายของจักรพรรดิซากุระ ซึ่งเป็นจักรพรรดิที่ครองบัลลังก์ประเทศมหาอำนาจอันดับสองของโลก

ในเวลานี้ประเทศซากุระเป็นมหาอำนาจรองบริทแลนด์ เป็นรองเพียงแค่บริทแลนด์ ประเทศเดียว

ซากุระเป็นมหาอำนาจอันดับสองของโลก ที่มีอำนาจทางการทหารแข็งแกร่งไม่แพ้ประเทศใดในโลก ด้วยเทคโนโลยีทางทหารที่ก้าวหน้าและมีประสิทธิภาพสูงสุด มีระบบการป้องกันที่ทันสมัย ที่เต็มไปด้วยนวัตกรรมและระบบที่สามารถตอบสนองทุกสถานการณ์ได้อย่างรวดเร็วและแม่นยำ

กองทัพซากุระประกอบด้วยกองกำลังที่มีความหลากหลายและครบครัน ตั้งแต่กองทัพบกที่มีทหารที่ฝึกฝนอย่างดีเยี่ยม และอาวุธหนักที่สามารถโจมตีได้ในระยะไกล ตลอดจนทัพเรือที่ยิ่งใหญ่กับเรือรบขั้นสูงเช่นเรือบรรทุกเครื่องบินและเรือดำน้ำที่มีความลับสุดยอดในการทำสงครามใต้น้ำ

ที่สามารถปกป้องน่านน้ำได้อย่างไม่มีที่ติ และกองทัพอากาศที่มีเครื่องบินรบล้ำสมัยพร้อมระบบป้องกันภัยที่ทันสมัยที่สุดในโลก อีกทั้งยังมีกองกำลังพิเศษที่มีความสามารถสูงสุดในการดำเนินภารกิจลับในทุกสภาพแวดล้อม

และซากุระยังไม่หยุดพัฒนาแค่ในด้านการทหาร แต่ยังเน้นการพัฒนาเทคโนโลยีใหม่ ๆ และการศึกษาด้านวิศวกรรมเพื่อเสริมสร้างความแข็งแกร่งให้กับอำนาจทางการทหาร โดยการพัฒนาหุ่นยนต์ทหาร เทคโนโลยีการป้องกันภัยทางไซเบอร์ และระบบอาวุธที่สามารถโจมตีได้ทุกสถานที่จากอวกาศ

ซึ่งทั้งหมดนี้ทำให้ซากุระกลายเป็นผู้ครอบครองอำนาจที่สามารถควบคุมภูมิภาคและอิทธิพลในระดับโลกได้อย่างมั่นคง

ด้วยความแข็งแกร่งในด้านการทหารและเศรษฐกิจที่มั่งคั่ง ซากุระจึงกลายเป็นประเทศที่มีอำนาจการต่อรองในเวทีโลกและเป็นภัยคุกคามที่ทุกชาติไม่กล้าที่จะท้าทาย

เมื่อพูดถึงซากุระ ไม่มีใครกล้าเผชิญหน้าโดยไม่คิดถึงผลลัพธ์ที่จะตามมา ซากุระมีอำนาจเกือบจะเทียบเท่าบริทแลนด์ การมีเรื่องกับซากุระ จึงเป็นสิ่งที่ผิดพลาดอย่างมหันต์

ในอดีต ซากุระยิ่งใหญ่มากกว่านี้ แต่ปัจจุบันอำนาจลดน้อยลง แต่ก็ยังถือว่ายิ่งใหญ่เป็นอันดับสองรองจากบริทแลนด์

ซากุระก็คือซากุระ ยิ่งใหญ่และมีอำนาจมากถึงขั้นที่บริทแลนด์และเดมอนไม่อยากจะยุ่งด้วย

ซึ่ง ประเทศเดมอน ก็เป็นประเทศมหาอำนาจอันดับสามของโลก เป็นรองเพียง บริทแลนด์ และ ซากุระ

“หลานชายของจักรพรรดิแห่งซากุระ?” กษัตริย์ทวนอีกครั้ง ยังไม่อยากจะเชื่อว่า ต่อจากนี้บริทแลนด์และซากุระอาจจะเป็นปรปักษ์ต่อกัน

“เสด็จพ่อฟังไม่ผิดพ่ะย่ะค่ะ...เป็นคนผู้นั้น”

”ซากุระในตอนนี้...เฮ้อ” ความยิ่งใหญ่ของซากุระ ทำให้กษัตริย์ถึงกับถอนหายใจ

“ช่างเถอะ ในเมื่อลูกต้องการเจ้าหญิงองค์นั้น พ่อก็จะทำทุกทางเพื่อให้ลูกได้สมหวัง”

กษัตริย์ดูเหมือนจะเกรงใจและไม่อยากเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับซากุระ แต่ก็ไม่ได้กลัว พูดง่ายๆ กษัตริย์กลัวว่าประชาชนผู้บริสุทธิ์จะต้องเดือดร้อนจากการใช้อำนาจของสองมหาอำนาจที่อาจจะทำสงครามกันเพียงเพราะผู้หญิงคนเดียว ถ้าเกิดสงครามขึ้นมา โลกคงต้องเผชิญกับความหายนะครั้งใหญ่แน่นอน

หากคนผู้นั้นเป็นหลานชายของจักรพรรดิประเทศอื่น กษัตริย์คงไม่รู้สึกขนลุกซู่มากขนาดนี้ แต่พอบอกว่าเป็นซากุระ ก็ทำเอากษัตริย์บริทแลนด์ว้าวุ่นไม่น้อย

“ไอแซ็ก”

“พ่ะย่ะค่ะ ฝ่าพระบาท“

”พรุ่งนี้ไปเชิญพระเจ้าโอเชียนนัสกับสมเด็จพระราชินีนาตาชา และเจ้าหญิงแห่งวูล์ฟมาที่นี่เพื่อล่าสัตว์ แล้วก็เตรียมของหมั้นหมายเอาไว้ด้วย”

การล่าสัตว์ ฟังดูโหดเหี้ยม แต่ชนชั้นสูงนิยมทำอะไรโหด ๆ การล่าสัตว์ เป็นกิจกรรมที่ถูกสงวนไว้ให้ชนชั้นสูงเท่านั้น เป็นกีฬายอดนิยมของชนชั้นสูงหรือราชวงศ์ชั้นสูง

นอกจากนี้ การที่กษัตริย์บริทแลนด์ชวนกษัตริย์อีกประเทศไปล่าสัตว์ด้วยกันนั้น ก็มีเหตุผลหลายประการ เช่น

การทูตและการสร้างสัมพันธ์ เพราะการล่าสัตว์เป็นกิจกรรมที่ได้รับความนิยมในหมู่ชนชั้นสูงในยุโรปมาเป็นเวลานาน และการชวนกษัตริย์อีกประเทศไปล่าสัตว์ด้วยกันก็เป็นวิธีหนึ่งในการสร้างสัมพันธ์และความไว้เนื้อเชื่อใจระหว่างสองประเทศได้

สองคือ การหารือเรื่องสำคัญ การล่าสัตว์มักจัดขึ้นในพื้นที่ห่างไกลและเป็นส่วนตัว ซึ่งทำให้กษัตริย์มีโอกาสหารือเรื่องสำคัญในบรรยากาศที่ผ่อนคลายและเป็นกันเองมากขึ้น

สามคือ การแสดงความเคารพ การชวนกษัตริย์อีกประเทศไปล่าสัตว์ด้วยกัน เป็นวิธีหนึ่งในการแสดงความเคารพและการต้อนรับ

สี่คือ การสร้างความบันเทิง การล่าสัตว์เป็นกิจกรรมที่ให้ความบันเทิงและความตื่นเต้น

อย่างไรก็ตาม เหตุผลที่แท้จริงในการชวนกษัตริย์อีกประเทศไปล่าสัตว์ด้วยกันนั้น จะแตกต่างกันไปในแต่ละกรณี และอาจมีปัจจัยอื่นๆ ที่เกี่ยวข้อง เช่น สถานการณ์ทางการเมืองในเวลานั้นหรือความสัมพันธ์ส่วนตัวระหว่างกษัตริย์ทั้งสองประเทศ

ส่วนกรณีของสมเด็จพระราชาธิบดีคาร์โลที่สองและพระเจ้าโอเชียนนัส คือทุกเหตุผลที่กล่าวมา เพิ่มเติมคือการบีบบังคับให้พระเจ้าโอเชียนนัสทำตามคำสั่งทางอ้อม

“รับพระบัญชาพ่ะย่ะค่ะ ใต้ฝ่าพระบาท”

”เสด็จพ่อ ทำเช่นนี้จะดีหรือพ่ะย่ะค่ะ“ แม้ปากจะพูดออกไปแบบนั้น แต่ภายในใจของสมเด็จเจ้าฟ้าชาย ไม่ได้คิดเช่นนั้นเลยแม้แต่น้อย

”เมื่อครั้งที่พ่ออายุเท่าลูก พ่อก็ใช้วิธีนี้ถึงได้แม่ของลูกมาครอบครอง ตอนแรกอาจจะฝืนใจหน่อย พออยู่ด้วยกันไปสักพัก ทุกอย่างก็จะดีขึ้นเอง จำคำของพ่อเอาไว้ให้ดี ในเมื่อตอนนี้มีสิทธิ์เลือก ก็ต้องเลือกสิ่งที่คิดว่าดีที่สุดให้กับตัวเอง ไม่ต้องสนใจอะไรทั้งนั้น สนใจแค่ความพอใจของตัวเองก็พอ เพราะเราสนใจแค่ความต้องการของตัวเอง ประเทศของเราถึงได้เป็นมหาอำนาจของโลกตลอดกาล”

“ลูกเข้าใจแล้วพ่ะย่ะค่ะ”

สมเด็จเจ้าฟ้าชายน้อมรับคำสอนของพระราชบิดาด้วยสีหน้าที่ใสซื่อ จากนั้นก็สนทนากับพระราชบิดาเล็กน้อย แล้วจึงเดินออกไปจากห้องบรรทม

“หึ” เมื่อเดินออกมาแล้ว สมเด็จเจ้าฟ้าชายก็แค่นหัวเราะในลำคอหนาออกมาเบาๆ ยกยิ้มมุมปากอย่างร้ายกาจ

แววตาเมื่อครู่ที่มองพระราชบิดาด้วยความใสซื่อ พอลับตา แววตาที่ใสซื่อก็ถูกแววตาร้ายกาจราวกับซาตานกลืนกิน บดบังความใสซื่อนั้นจนหมดสิ้น

แววตาขององค์รัชทายาทในตอนนี้ ทั้งร้ายกาจและเจ้าเล่ห์ ร้ายกาจราวกับเป็นคนละคนกับคนเมื่อครู่

****

คำเตือน

นิยายเรื่องนี้มีเนื้อหาที่เหมาะสำหรับ ผู้อ่านที่มีอายุ 18 ปีขึ้นไป และอาจส่งผลกระทบต่อจิตใจของผู้อ่านบางท่าน เนื้อหาประกอบด้วย ฉากความรุนแรงทางเพศ, การฆาตกรรม, การใช้ยาเสพติด, สงคราม, การใช้ถ้อยคำหยาบคาย, การเหยียดชนชั้นและเชื้อชาติ, และพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสมของตัวละคร

พฤติกรรมและการกระทำของตัวละครในเรื่องนี้เป็นเพียงส่วนหนึ่งของการเล่าเรื่อง ไม่ได้มีเจตนาส่งเสริมหรือยอมรับพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสมเหล่านั้น นักเขียนไม่สนับสนุนความรุนแรงหรือการกระทำใด ๆ ที่คล้ายคลึงกับตัวละครในเรื่อง

โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน นิยายเรื่องนี้ไม่เหมาะสำหรับผู้ที่มีความอ่อนไหวต่อประเด็นทางเพศหรือเคยมีประสบการณ์ด้านการล่วงละเมิด รวมถึงผู้อ่านที่ไม่สบายใจกับเนื้อหาที่รุนแรงหรือสะเทือนอารมณ์ หากคุณรู้สึกว่าเนื้อหาอาจกระทบต่อจิตใจ แนะนำให้งดอ่าน เพื่อป้องกันผลกระทบทางอารมณ์หรือจิตใจที่ไม่พึงประสงค์ค่ะ