BULWAGAN(PAGTATAKDA)

Nuong ikatlong linggo ng ikalimang araw at pangalawang buwan ng taong 1941 ay naganap nga ang pagtatakda sa unang bulwagan.

" Hindi lingid sa kaalaman ng lahat na ang maitatakdang bagong taga pag mana ay hihirangin ng konseho bilang itinakdang Prinsipe."wika ng hariK Kahit na batid ng niya na maaring mag karoon ng matinding hidwaan sa pagitan ng mga angkan, ay maluwag nya paring ipinahayag ang pagtatakda sa bagong prinsipe. At kahit pa magiging isang daan ito ng pag aaklas ay nag bakasali parin siyang imungkahi ang gusto niya. Kaya naman sa harap ng buong kapulungan ay walang halong pangamba niyang inilahad ang kanyang sa loobin kasabay ng pilit na pagkubli sa kanyang malubhang karamdaman.

"Paunmanhin sa aking kapangahasan kamahalan, subalit hindi kaya napaka aga pa upang mag takda ng bagong prinsipe?

Ang pag-uusisang katanungan ng punong ministro. Na nag papahiwatig ng maraming ibig sabihin sa mga kasapi ng konseho. At dahil sa hindi tapat na kapanalig ang punong ministro,kaya bumubuo siya ng palaisipan sa utak ng mga tao sa loob ng bulwagan.

Gayunpaman, sa umpisa pa lang ay batid na ng hari na maraming tututol. Subalit ang bagay na iyon ay isa lamang ding paraan ng kamahalan nang saganun ay matiyak niya kung sino ang mga taong nasa panig niya.

"Anu ang ibig mong sabihin ministro?"

tanong naman ng isa sa maharlikang angkan.

Kaya naman ang lahat ng nasa bulwagan ay napa lingon sa punong ministro dahil sa nararamdaman nila ang palaisipang binubuo nito. Kung kaya't ni nais nilang tukuyin ng punong ministro ang kanyang nais na iparating

"Hindi naman siguro maitatago ang malakas na pangangatawan ng ating kakamahalan. Kaya naman papaano nyo po naisipang mag takda ng bagong prinsipe sa agarang pagpapasya?"puno na wika ng punong ministro kasabay ng bahagyang pag yuko.

Subalit sa likod ng pag galang ay may itinatagong pangungutya sa kanyang mukha .

Ito ay dahil batid niya ang karamdaman ng Hari, kaya batid niyang hindi lang nito kayang sabihin sa lahat na ang dahilan ng kanyang pag tatakda ng bagong prinsipe ay upang itago ang kanyang sakit.

Kung saan ang katotohanang ito ay matagal ng natuklasan ng ministro, sapagkat nuon pamang hirangin siya bilang Hari ay may isang tagna na patungkol sa sakanya.

Isang tagna na siya ay baba sa kanyang trono dahil sa isang malubhang karamdaman, kaya naman para sa ministro ay isa itong pag kakataon para sa tapat na angkan.

"Subalit ministro wala namang masama kung magtatakda ng bagong prinsipe ang ating kamahalan!! hindi ba mga kasama?"tugon naman ng ikalimang ministro ng konseho

"Sang ayon ako sa sinabi ni ministro Iso, dahil mas maiging pumili ng bagong itatakda ang ating kamahalan habang siya ay malakas pa. Upang maiwasan din ang kaguluhan sa hinaharap, At Ng saganun ay maisagawa ang preparasyon para sa pagsasanay ng bagong itinakda."

pagsasang-ayon naman ng maharlikang nasa ikatlong lalawigan. Kaya naman dahil sa pag ugong ng kanilang saloobin ay biglang napalitan ng bagong simpatsa ang kapulungan, at sa halip na alamin ang palaisipang binitawan ng punong ministro ay nabago ng biglaan ang pananaw ng lahat tungkol sa pag tatakda ng Hari, Isang dahilan Kung bakit nawalan na ng kakayahang tumugon ang punong ministro.

"Kamahalan, kinagagalak po naming malaman kung sino ang inyong itatakda." Wika naman ng Isa sa mga nasa tapat na angkan.

"Kamahalan, nais po naming malaman kung sino ang tinatangi nyo bilang bagong itinakda." Tanong naman ng ikatlong ministro ng konseho.

At ang iba naman ay nag papahayag ng kani-kanilang katapatan sa pagtakda ng bagong prinsipe.

"Kung ganun, nais kong ihain sa pulong ang prinsipeng si shattu!"

Sagot naman ng hari sa Buong kapulungan.

Nang sandaling tukuyin ng mahal na Hari ang pag kakakilanlan ng baong itinakda ay natahimik ang lahat at mula sa ibaba ay rinig ang kani-kanilang mga bulong bulungan na para bang may mga bumabagabag sa kanila, ang iba naman ay makikita na para bang bigla silang nabuhayan ng pag-asa dahil sa batid nilang mahusay nga ang prinsipeng nais na itakda ng Hari.

Ilan pang mga sandali, habang nakaupo sa trono ang Hari ay nakaramdam ito bigla ng pag katakot at lungkot dahil sa isang katotohanang balang araw ay iiwan niya ang trono, bayan at mamamayan sa mga taong na sa kanyang harapan. Kaya naman labis ang kanyang pangamba dahil sa kanyang nakikita.

" Kamahalan,(yuyuko) ipagpaumanhin Po ninyo, subalit si prinsipe shattu ay dalawampung taong gulang palamang kaya paano nya pamumunuan ang bayan!? wika naman ng ikalawang anak ng Hari na si HAGAN.

Ang kanyang mga sinabi ay bahagyang pumukaw sa mahal na Hari. Sapagkat batid ng kamahalan na hindi talaga ito nag-aalala para sa kakayahan ng kanyang pamangkin, bagkus ito ay isang hudyat ng paninibugho dahil sa hindi siya ang pinili ng kanyang Ama.

"Hindi bat sa ganung gulang ko rin napamunuan ang bayan ng Virgania? Sagot naman ng Hari kung saan ang lahat ng nasa bulwagan ay sumang-ayon sa sinabi nito

"Sang-ayon po ako sa sinabi nyo kamahalan, sapagkat tunay na hindi maitatanggi ang inyong kagitingan bilang Hari. Gayunpaman, hindi po ako tumututol sa sinabi ni prinsipe HAGAN sa kadahilanang hindi nyo po katulad ang prinsipeng si shattu. Maaaring nakikitaan nyo po sya ng mga kakayahan, subalit hindi po iyon sapat. Isa pa naririto at buhay pa ang inyong anak na si prinsipe HAGAN at hindi lingid sa kaalaman ng lahat na mahusay din siya sa pamumuno, bakit hindi nalamang sya ang inyong itakda kamahalan".

Pagpapaliwanag ng punong ministro sa kanyang saloobin. At nang mga sandaling iyon ay nabaling sa prinsipeng si HAGAN ang attensyon ng lahat nang nasa bulwagan atsaka bago tumango-tango ang ilan na nagpapahiwatig ng kanilang suporta sa minungkahi ng punong ministro.

"Sumasang ayon ako sa mga iminungkahi mo punong ministro. tipid na sagot ng Hari

At dahil dito'y palihim na napangiti ang punong ministro habang bahagyang nakatingin sa prinsipe, dahil sa katotohanang si prinsipe Haggan talaga ang pinag lilingkuran niya at hindi ang Hari ang bayan o ni mamamayan. Sapagkat tanging si prinsipe Haggan lamang ang nag ahon sa kanya. Dahil mula sa pagiging isang maharlika ay tumaas ang kanyang kinabibilangang angkan, at ngayon ay isa na sya sa mga nasa Tapat na angkan.

"Subalit, ang pagiging Hari ay hindi lamang sa pakinabang ng iilan kundi ng buong bayan!!at hindi lahat ay ganito ang hangarin kaya nga hindi rin lahat ng prinsipe ay nakatakdang maging Hari".

matalinhagang tugon ng Mahal na Hari. Kaya naman agad siyang tumayo at nag salita upang wala nang makapag salungat sa kanya, dahil batid na niya ang maaaring mangyari.

At upang maitala sa kasaysayan ang kauna-unahang pagpupulong para sa pagtatakda ng bagong Prinsipe ay ipinag utos naman ng Hari sa punong manunulat na itala ang lahat ng kanyang mga sasabihin.

Kaya gamit ang panulat at pinaghabing mga kawayan ay itinala nga ng punong manunulat ang pagtakda sa unang prinsipeng hahalili sa trono.

"At ngayon ipinahahayag ko sa harap ninyong lahat at sa bulwagang ito na si prinsipe shattu ay hihirangin bilang bagong itinakdang prinsipe ng palasyo, At sampung araw mula ngayon ay masasaksihan ng buong bayan ng Virgania ang kanyang nalalapit na pagpapakasal. Kayat sino mang maibigan ng prinsipe ay hihirangin bilang bagong Reyna"

Pagkatapos ay hinawi niya ng bahagya ang kanyang kasuotan upang ibaling ang tingin sa bandang kanan, kung saan nakatayo ang mga kasapi ng konseho.

"Punong ministro, sa sandaling makapili ng irog ang mahal na prinsipe nais kung maisakatuparan mo at ng iyong mga kasama ang kautusan para sa araw ng paghirang sa prinsipe bilang bagong Hari."

"Masusunod kamahalan"(tugon Ng punong ministro kasabay ng pag yuko niya at ng mga sumangguni sa bulwagan bilang tanda ng pag galang) .

Subalit kasabay din ng pag galang na iyon ay ang isang malaking dagok sa kanya at sakanyang angkan ang pag tatakda sa prinsipeng si shattu.

Sa kabilang banda naman ay pansin at dama rin ng mahal na Hari ang labis na pag kadismaya sa sarili ng kanyang anak na si prinsipe Haggan.

Maya-maya pa pag katapos ng Haring mag salita ay tumayo naman ang punong manunulat atsaka iniabot sa Hari ang kautusan, upang itoy maselyuhan at maitala sa buong bayan ng Virginia.

Kaya naman sa parehong araw at oras ay naselyuhan ang kautusan iyon. Kaya naman ang lahat ay wala nang nagawa pa, at sa halip na sumalungat ay sumangyon nalamang ang buong kapulungan.

Gayunpaman, sa likod ng pag sang-ayon ay ang katotohanang pagiimbot ng mga kalooban. Sapagkat, ang kautusan ng Hari ay pabor sa mga kapanalig niya, Subalit naging Isang malaking dagok para sa ibang angkang nag hahangad ng trono.