Chapter 109- SEMICOLON

MAS napadiin pa ang pagkakapikit ni Leopold nang marinig ang pag alingawngaw ng putok ng baril upang ihanda ang sarili sa napipintong kamatayan.

Subalit, ilang segundo na ang nakalilipas ay gising pa rin ang kaniyang diwa. Kaya muli siyang nagmulat. Ang nag-aalalang mukha ni Jonas ang bumungad sa kaniya.

“J-Jonas?” wala sa loob na tanong niya sa lalaki.

“Yeah, and what the fuck were you doing? You almost let the enemy take your life, you bastard!” sermon sa kaniya ng lalaki habang tinutulungan siyang makatayo. “Nakita mo ba ang mukha ng sniper?”

Mahinang tumango naman ang binata sa katanungang ito ng kaibigan. Napansin din ni Jonas ang gloomy aura na nanggagalin kay Leopold na siyang ipinagtaka naman niya.

“That’s good. We can at least make a sketch and know his profile. Mula doon ay maaari na natin siyang ma-track,” wika pa ni Jonas.

“There’s no need to do that.”

Napakunot naman ang noo ni Jonas sa tinurang ng binata. “What do you mean?”

Namagitan ang saglit na katahimikan sa pagitan