Share
Kabanata 16
“Prem”
Tawag sa akin ni Ma’am Shen na kakapasok lang ng room tapos papalit sa akin naka nakaabot ang hawak na laptop. InterCom exam na naming ngayon tapos siya ‘yung nag ha-handle sa amin, wish me luck nalang talaga na maipasa ko ‘tong exam na ‘to.
“Inabot lang sa akin yan ng isnag estudyante, from Archi Department ata ‘yun” Sabi niya na inabot na sa akin ang laptop. A white macbook pro and it’s definitely from Isia. Natunganga lang akong tinanggap tapos naglakad na si ma’am sa table niya at nilapag ang mga dalang test papers.
Nilapag ko din ang laptop sa table ko, ba’t niya pa binigay ulit, hindi niya ba gets ang sinabi ko kanina? At talagang prof pa talaga ‘yung inutusan, apaka ano talaga. Nakabukas pa ng konti kaya isasara ko sana kaso ayaw, pagkabukas ko may laman na sobre.
“Hulaan ko, love letter laman niyan&rdqu
Related chapters
Lies of Eyes Kabanata 17
“Ah, kaya pala hindi na nakasunod sa amin kasi nagsasariling mundo sa ibang tao. O to the M to the G, something’s fishy.”Sabay kaming napalingon ni Isia sa likod ko ng may magsalita, si Kino na mapang-asar tumingin habang nakapamulsa ang isang kamay tapos ang isa naman ay maarteng nakatakip sa baba. Nakalimutan ko din naman kasi na naghihintay pala sila ‘don, napasarap kasi si Isia este ‘yung kwentuhan namin.Inirapan ko lang siya saka binalik ang tingin sa inumin ko at inubos na ‘yun since naubos ko na ‘yung mga pagkain. “Tinawag kasi ako ng grasya, sino ba naman ako para tumanggi” sabi ko kay Kino habang nakatalikod ako sa kanya. Si Isia naman na tahimik lang na umiinom.“Alin ba ang grasya? Ang pagkain ba o siya? Woah!” Napalingon naman ulit ako sa biglang pag woah niya, mukhang tanga talaga. Tawa naman siya ng tawa.“Excuse
Lies of Eyes Kabanata 18
Kanina pa ako nakatitig sa Chapter 4 ng research na ‘to, natapos ko na kasi ang isa which kay Penema kaya ito namang kay Henry ako nakikipaglaban. Na fu-frustrate ako sa topic niya, mas complicated pa sa research topic ko. Mula senior high ko pa ‘yun pinaglalaban, if the plastic bottles with shredded plastic waste is effective for additive sa cement blocks.Napatungo nalang ako sa table habang ang mga kamay nasa laptop pa din, ginagawang asmr ang keyboard. Ang sarap tuloy matulog ulit, naputol ba naman kanina dahil kay Isia. Susundan ko pa ng asana si Reyn kanina kasi mukhang galit talaga, ‘di naman ‘yun ganon, baka may problema lang din. Ewan.“Wow! Studerist!”Naangat ko agad ang mukha ko sa pagkakatungo sa lamesa ng may marinig na pamilyar na boses, the one and the very only Cheevy ng taon.Matalim ko siya tinignan habang nakatukod na ang mga kamay sa lame
Lies of Eyes Kabanata 19
“Hoy, ano na? nanonood ka pa ba ng sabong dyan? Bilisan mo nga” Nandito parin kasi kami sa cafeteria at itong si Isia ang pinapalinya ko para makahingi ng mainit na tubig, s***a kanina pa siya dyan tapos hindi pa din nakakasingit. Kanina pa kami pinagtitinginan. Sorry naman. Maya-maya din e nakasuyo na siya ng mainit na tubig, hinihintay niya nalang si ate na nag-iinit ng tubig. Nakapamulsa siya habang naghihintay tapos ako naman ay nag i-scroll lang sa phone ko. And then my phone beeped for a notification. Pau +63975********Hoy, babaita! Nagtanan na pala kayo ni Isia?! Kaya MIA kana sa amin?! OA na text ni Pau sa akin na ikinatawa ko, napalingon pa ako sa paligid ko ng mapansin na malakas pala ang pagtawa ko. S***a, lumingon din si Isia. Tinaasan ako ng kilay saka napatingin sa phone ko. “Tinitingin-tingin mo?” suplada kong sabi habang nakataas ang isa ko
Lies of Eyes Kabanata 20
Napabangon ako ng maramdaman ko na para akong nahuhulog sa kanya este sa upuan. Napalingon naman ako sa paligid, si Isia pala na ina-adjust ang upuan ko para makahiga ako ng maayos, nakatulog pala ako sa byahe. At nakastop kami dito sa Lasang Initao, Cliffside forest reserve park siya, madadaanan talaga papuntang Cagayan. Usually din dito nag s-stop ang mga nagbabyahe kasi ayun nga puro kahoy ang makikita like isang kilometro.“Gusto mo muna bumaba?” sabi ni Isia ng matapos niya ng ayusin ang upuan tapos ako kinusot kusot ang mga mata. Bigla tuloy akong nakaramdam ng gutom, alas dos pa pala ng hapon. Ang bilis niya naman magmaneho? Nasa Initao kami agad.Hinanap ko ‘yung mga pagkain kasi gusto ‘kong kumain, napansin ata ni Isia kaya siya na mismo nag abot sa mga pagkain na nasa backseat.“Anong gusto mo?” tanong niya na hawak-hawak ang burger steak at chicken na meal. Nilingon ko &lsqu
Lies of Eyes Kabanata 21
Tahimik lang kami sa byahe, si Isia hindi na din nagtanong kung ano man ang pino-problema ko, mabuti na din ‘yun kasi baka maiyak lang ako kapag ka napag-usapan namin. Maski ako hindi ko nga alam kung ano ang pino-problema ko e. I don’t know exactly what is it. Inenglish ko lang. CharI am only their daughter, the pressure is all on me. Hindi ako ang panganay pero parang pasan ko lahat. I didn’t even enjoyed my teenage life. Nag e-enjoy dapat ako ngayon sa buhay pero napaka walang kwenta ko naman kung magbubulag-bulagan ako sa mga problema namin. I should be happy, princesses don’t cry but I guess they suffer just like I do.Then my phone beeped.Mama:Ginawa na naman ng papa mo, Prem.Wow.Hindi ko na talaga kinakaya ‘to. Haha.Hindi disappointed that’s what I was expecting. Malalim na buntong hininga ang binitawan
Lies of Eyes Kabanata 22
"Mag message ka sa'kin Prem ha kapag ka nakauwi na kayo" Ngumiti saka tumango kay Alfred. Pasado alas nuwebe ng gabi na kasi tapos ngayon palang ako uuwi. "Tita, uwi na po kami, sorry po talaga sa abala," sabi ko sa mama ni Alfred. Silang dalawa lang kasi dito, aside sa only child siya, broken family din sila. "Naku, hindi kana abala sa amin Prem, minsan kana nga lang maligaw dito e. Oh sya, sige na, mag-ingat kayo ha? Hoy! Kie, mag-ingat sa pag da-drive." Bilin niya sa amin ni kuya saka niya kami ginayak palabas. "Una na kami tita, salamat ulit pagpatuloy nitong si Prem." Nag mano si kuya kay tita saka tinanguan si Alfred. Hindi na kami bago kina tita, kahit si kuya noon nakikikain din sa kanila. Ewan ko ba dito kay kuya, sa mga kaibigan ko nakiki-join din lalo na kapag ka lalaki. "Ba't ba puro lalaki nalang issue mo, Prem. Tomboy ka ba?" B
Lies of Eyes Kabanata 23
Inabutan nalang ako ng umaga kakatunganga, wala e hindi ako makatulog. Pagkapasok ko lang nag kwarto higa ako agad, hindi ko na naisipang magbihis dahil siguro sa sobrang pagod na. Nilingon ko yung kinuha kong hapunan kagabi na nilagay ko sa side bed table na ngayo’y nasisinagan ng araw galing sa bintana. Inabot ko na din ang switch sa lips lamp ko na kulay red.Inaantok naman ako lalo na kagabi na hilong-hilo ako tapos ngayon nga kumikirot dibdib ko na parang ewan, mukhang tumitibok na nga rin utak ko e, shuta mamamatay na siguro ako nito.Napailing-iling naman ako. “Kakain nalang ako, baka mapatay na ako nito ni mama kapag ka nakitang niya ‘tong hindi nakain.” Bulong ko sa sarili habang nakatingin sa pagkain ko na isang itlog, labuyo na noodles at kanin, diba pang diet na pang diet akala mo naman talaga nag da-diet. Bumangon na ako saka inayos ang higaan. Pagkatapos kinuha ko sa ilalim ng kama ang folded table ko pa
Lies of Eyes Kabanata 24
“Nandidilim talaga paningin ko sayo e.”“Kumalma ka nga-oh gumalaw na siya!”Nagising ako sa ingay na nasa paligid ko, pagbuka ng mata ko ay putting ceiling agad ang bumungad, nilibot ko naman ang tingin ko at saktong si Cheevy ang lumapit na nag-aalala ang mukha.Nalukot naman ang mukha ko. “Sa dami ng mukhang pwedeng bumungad sa akin, mukha mo pa talaga.” Pag-aangal ko, narinig ko namang tumawa sa kabilang gilid ko kay nilingon ko, si Kino at Paul. Nahagip pa ng mata ko ang kakasara ng pintuan.“Sino yun?” Tanong ko kina Kino.“Sino pa ba? Edi ang gagong si Mondevar,” Nilingon ko si Cheevy dahil sa sinabi niya. Kumunot ang noo ko. Teka nga.“So nahimatay ako? Bakit daw?” Tanong ko sa kanila. Shuta, kumain naman ako ba’t na naman nahimatay, baka sa susunod matuluyan na talaga ako,
Latest chapter
