Library
Search
Home / Romance / Lorenzo Montemayor"The CEO’s Twins & Young Beautiful Nanny" / Morning Stolen Kiss

Share

Morning Stolen Kiss

Author: LC
last update Last Updated: 2025-07-16 15:32:40

Naalala ko Un una kita namin sa mansion Yung una ko Naamoy ang scent nya..

Nakayuko ako ngayon. Halos ilang pulgada na lang mula sa mukha niya. Pinagmasdan ko ang pilikmata niyang mahaba. Yung labi niyang parang bahagyang nakaawang sa bawat hinga niya.

Naalala ko pa ‘yung biodata na pinasa ni Lorraine sa akin noon — mabilisang forward lang dahil wala akong oras. Nasa New Zealand pa ako no’n, buried sa meetings, deadlines, at late-night negotiations.

At ‘yung buhok… **Maiksi.** Hindi katulad sa resume.

I trusted Lorraine. Akala ko okay na ‘yon.

Isa lang siyang yaya. Walang epekto sa personal kong mundo.

Pero ngayon?At lalong hindi siya mukhang babaeng nawalan ng anak.

Oo, may lungkot sa mata niya minsan. Pero ‘yung katawan niya? Parang hindi pa dumaan sa gano’n na hindi Sya nagkaanak.

Too young. Too tempting.

Hindi ko rin makalimutan ang unang araw na nakita ko siya.

**Si Mhiya.** Lorraine introduced her like it was nothing.

> *“Kuya, si Mhiya. Siya ‘yung yaya ng kambal
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter
Previous Chapter Next Chapter

Latest chapter

  • Lorenzo Montemayor"The CEO’s Twins & Young Beautiful Nanny"    Investigate

    Garden Cabin — Lorenzo’s POV Pagkalapat pa lang ng glass door, hindi pa man kami nakaupo, agad na akong humarap kay Miguel. "Tell. Me. Now." Isa-isa kong sinabing may diin ang bawat salita. “Relax ka muna.” Natawa si Miguel “I-ready mo na lang ang susi ng Black McLaren mo, bro.” Napatingin ako sa kanya nang matalim. “I’m not in the mood, Miguel.”. Ngumisi siya. Pero ‘yung ngiting may bigat sa likod. “Kaya nga sinasabi ko—relax ka muna talaga.” Bumaling siya sa iba naming barkada. “Dahil sure ako… hindi mo magugustuhan ang maririnig mo.” Tumigil sa ngiti si Miguel. Binaba ang bote. Tumingin sa akin, diretso, walang biro sa mata niya. Hindi ko na kinailangang umupo. Hindi ko na kayang maghintay. **“ **Tumingin din sina Jordan at Carlo sa amin, halatang nagtataka.** **“Naconfirm ko. Kanina lang.”** **“Confirmed ko na… matagal nang may gusto si Daryl kay Mhiya.”** **Nanigas ang panga ko.** Hindi ako nagsalita. Pero naramdaman ko ‘yung apoy na biglang sumiklab sa d

  • Lorenzo Montemayor"The CEO’s Twins & Young Beautiful Nanny"    Rejected

    CHAPTER 22 Cabin Garden Area Nasa garden area ulit kami ng cabin—yung part na paborito ng kambal pag late afternoon. Mahangin, tahimik, at maaliwalas.. Nauna si Sir Lorenzo dito. Wala pa ‘yung barkada niya, kaya kami lang dalawa… Ako sa bench habang nilalaro si Lian, siya naman—nakaupo sa sofa sa tapat ko. Tahimik. Pero ramdam na ramdam ko ang mga tingin niya. Kakauwi lang niya kahapon galing ibang bansa. Wala pang 24 hours ata… pero heto na siya, Parang ako ini-inspect ng immigration sa tingin nya.. Napakagat ako sa labi. Mayaman siya. Busy. Matalino. Mysterious. Pero kung trip lang, baka barya lang sa kanya ang pamasahe ng airplane. Apat na araw lang siya sa New Zealand, tapos bigla nalang bumalik. Para saan?Bigla akong natauhan sa tanong ko. ‘Wag assuming, Mhiya. Para kambal nya.. Napalingon ako nang marinig ang tawa ni Sir Miguel mula sa gate. Sunod-sunod nang nagsidatingan ang t Kaibigan —Sir Miguel, Sir Jordan, at Sir Carlo. Ang ingay nila. Ang

  • Lorenzo Montemayor"The CEO’s Twins & Young Beautiful Nanny"    IWASAN..

    **MHIYA – POV** Kakaalis lang ni Sir Lorenzo ngayong umaga. Apat na araw din siyang nandito sa mansion. Tahimik lang ako habang pinapaliguan ko sina Lian at Lucas sa malaking baby tub sa gilid ng banyo ng nursery. Pero kahit busy ako, hindi maalis sa isip ko ‘yung nangyari nun huwebes ng madaling araw.. Pagmulat ng mata ko—nandun siya. Nakatayo sa gilid ng kama ng kambal. Malapit sa akin. Nakatingin. *Sa akin.* Before ako magising, nananaginip ulit yata ako?Agad akong napapikit ulit inaalala Un paniginip ko , kasi may naramdaman ako. Mainit.Mabilis. *Parang may dumampi sa labi ko kagaya ng dati.. * Napaangat ang kamay ko sa bibig ko nang bahagya…O baka guni-guni lang ‘yon, kasi antok pa ako. Sabi niya, nagising daw si Lucas kaya ginising sana niya ako—pero hindi na raw natuloy kasi nakatulog na ulit ang bata. Pero bakit parang hindi ‘yon lang ang dahilan kung bakit siya nandun? Bakit parang… May *tinatago* siya? Huminga ako nang malalim. Tumayo ako at inayos ang sarili ko

  • Lorenzo Montemayor"The CEO’s Twins & Young Beautiful Nanny"    addicted..

    **LORENZO – After the Call** Pagtapos ng tawag, ilang segundo akong nakatitig lang sa itim na screen ng tablet. Tahimik ang buong opisina. Pero ang dibdib ko, parang drum na binabayo. **Daryl. Twenty-five.** Mas malapit sa edad ni Mhiya. Mas malapit sa kanya kaysa sa'kin. *Matagal na silang nagkakausap? Palagi silang magkasama?* I clenched my jaw. **Hindi ko gusto 'yon. Hindi talaga.** Tumayo ako, diretso sa floor-to-ceiling glass window City lights ng BGC sa harap ko — pero wala akong pakialam Ang nasa isip ko lang ay ang imahe ni Mhiya, nakasakay sa likod ng kotse, katabi si Daryl, nagtatawanan. **DAMN.** Binunot ko agad ang phone at tinawagan si Miguel. **“BRO! Kumusta? Nakauwi ka na?”** May halong asar agad ang tono niya. **“Yeah. I need you to check something—actually, someone.”** Diretsong sagot ko. **“What?! Damn, straight to business agad.”** Narinig kong sumipol siya. **“Who’s the unlucky soul?”** Humigpit ang hawak ko sa telepono. **“The driver. Sa man

  • Lorenzo Montemayor"The CEO’s Twins & Young Beautiful Nanny"    Ako na..

    **Wednesday evening**. Nasa video call kami. Hawak ko ang tablet, nakaupo sa sala kuwarto ng kambal. Si Sir Lorenzo, nasa office nya pa rin. Halatang pagod, pero pilit nakangiti sa mga anak niya. **“Dada!”** sabay sigaw ng kambal. Kumaway-kaway pa si Lian habang nakapatong sa hita ko. Si Lucas naman, hawak na naman ang dibdib ko habang nakatingin sa Daddy nya. Nakangiti lang ako sa kambal, pinapanood sila. Kinakausap sila sir Lorenzo.. tungkol sa robot, sa pagkain, at kung kelan uuwi si Sir Lorenzo. Pagkatapos ng tawanan, napatingin bigla sa akin si Sir. **“Mhiya...”** Nagulat ako. Napatingin ako diretso sa screen. **Reminder, Mhiya. Goal mo. Iwasan si Sir. Iwasan si Sir.** Pero bakit parang... hindi ko maigalaw ang bibig ko? **“Mhiya?”** Mas seryoso na ang tono niya. **“What are you thinking?”** Napakagat ako sa labi. Hindi ko siya matingnan ng diretso. **“Ah... sorry po, Sir,”** mahina kong sagot. **“Naisip ko lang po malapit Un po Un pasukan.”** Tahimik

  • Lorenzo Montemayor"The CEO’s Twins & Young Beautiful Nanny"    Napapansin..

    **Montemayor Mansion – Kusina** Mhiya POV. Nasa kusina kami nina Manang at Lhey, kumakain. Kakaibang tahimik ngayon sa buong bahay. Ang Kambal naman nakay kina Ma’am Laura. Gusto raw nila ng bonding time with their apos. At si Sir Lorenzo? Kakalis lang kaninang umaga. Out of the country na naman. Pero mamayang gabi, may schedule kami for videocall kasama sina Lucas at Lian. Ganoon na talaga routine namin tuwing wala siya. Parang part-time call center agent na rin ako sa gabi. Tahimik lang akong ngumuya ng tinapay, nang biglang nagsalita si Lhey. **“Alam mo, Manang…”** Nilingon niya si Manang na busy sa paghihiwa ng mangga. **“Napapansin ko na talaga kay Sir Lorenzo.”** Napakunot-noo si Manang. **“Ano na namang pinapansin mo, ha, Lhey?”** **“Hindi ka mapapansin ni Sir Lorenzo kahit magsayaw ka pa sa harap niya!”** Tawanan sila. Ako naman, ngumiti lang. Nilagyan ko ng peanut butter ang pandesal. **“Hay naku,”** Lhey umirap sabay kagat sa kanyang tinapay. **“Matagal k

More Chapters

You may also like

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status