Chapter 5

★Sienna Point of View★

“Maraming salamat po, Doc,” pagpapasalamat ko kay Dr. Perez na siyang doktor nila mama at kuya.

Hindi pa sila nagigising pero, ang mga sugat nila sa katawan ay paunti-unti na gumagaling. Next week na pala ang surgery ni mama. Hindi ko ma-imagine na kung hindi ko tinanggap ang alok ni Denver baka pinaalis na kami sa ospital.

“Mama, Kuya Steve aalis na po muna ako, bibisita po ako uli sainyo. Pagaling po kayong dalawa,” ani ko at umalis na.

Pauwi na ako, mga ilang kilometro na lang ay malapit na ako sa mansion ni Denver. Hindi na ako nagpasama magiging abala lang ako sa kanila. Sapat ma sa akin na nasa maayos na kalagayan sina Mama.

“Sumama ka sa amin.” Isang itim na van ang huminto sa harap ko at pinapilit akong hinahatak ng dalawang lalaking naka itim na maskara.

“Ano ba! Bitiwan ninyo ako! Tul-” hindi ko na naituloy ang paghingi ko ng tulong, dahil may panyo silang inilagay sa bibig ko na s’yang dahilan para dumilim ang paligid ko at mawalan ako ng malay.

★Denver Point Of View★ 

Kakarating ko lang galing office, gusto ko umuwi ng maaga dahil bigla ko na lang gusto makita si Sienna, nagpaalam siyang kanina na dadalawin ang mama at kuya niyang wala pa ring malay.

“Manang Lita, nakauwi na ba si Sienna?” tanong ko sa Head housekeeper ko. Hindi ko kasi napapansin si Sienna.

“Hindi pa rin po siya nakakauwi mula po kaninang alas-dose ng tanghali,” tugon niya.

“Ganon ba, may kasama ba siyang umalis?” tanong ko uli.

“Wala po, ayaw niya magpasama kahit sa driver,” tugon niya.

“Ibig sabihin umalis siya mag-isa?” tanong ko.

“Ganon nga po,” saad niya.

Kaagad kong kinuha ang phone ko sa bulsa ng suot kong pantalon at tinawagan kaagad ang numero ni Sienna.

 Nagriring lang ang phone niya at hindi sinasagot ang tawag, nakailang beses pa rin ang tumatawag pero walang sumasagot.

“Manong ihanda mo ang sasakyan,” nagmamadaling utos ko sa personal driver ko na si Mang Tasyo.

Binuksan ko ang GPS ko at hinanap ang location niya, wala na siya sa hospital. Teka bakit nasa lumang warehouse siya? Mukhang may masamang nangyari sa kaniya.

Kaagad akong sumakay ng sasakyan at ipinamaneho nito papuntang warehouse malapit sa Fort Santiago. Sa tingin ko ay nasa panganib si Sienna.

Habang papunta ako Fort Santiago ay tinawagan ko si Xandro, ang kaibigan kong police superintendent.

"Xandro, I need your help. I think Sienna's been kidnapped. I'll send you the location," I said. And I immediately hung up the call. Xandro has known me since we were kids, so I trust he'll help me.

Kaagad kong sinend ang location kung saan si Sienna, kung sino man ang may kakagawan nito. Pagbabayaran ko siya ng malaki once na may mangyari na masama sa asawa ko.

“Manong bilisan mo pa ang pagmamaneho, baka kung ano na ang nangyari kay Sienna.” Kaagad naman na sinunud ni manong ang utos ko.

★Sienna Point Of View★

Nagising ako sa isang madilim at lumang silid, “Nasaan ba ako? Ang sakit ng ulo ko. Anong oras na? Bakit ako nandito?” sunod sunod kong tanong sa sarili ko. 

Tatayo na sana ako ngunit may tali pala ang mga paa at kamay ko. Kinidnap ba ako? Ay, malamang Sienna, kaya ka nga nandito eh. Pero bakit at sino ang kikidnap sakin? Mga inutangan ba ni papa? Ni kuya? O baka nagandahan sa akin kaya ako kinidnap para gawing slave. My shark! huwag naman po,  ayaw ko pang mawasak ang kuweba ko.

Pero hindi nila tinakpan yung bibig ko pero bakit?

Ang dami kong tanong at natatakot na rin ako, baka naman ibebenta nila yung lamang loob ko. Anong kamalasan naman itong nararanasan ko. Ayaw ko pang mamatay napakabata ko pa, gusto ko pa mag asawa. Teka may asawa na ako ah? Pero contract lang naman yun gusto ko yung mahal ko talaga. 

Gusto ko pang makita sila kuya at mama, naiiyak na ako sa takot. Sisigaw na ba ako ng tulong? Baka walang makarinig sa akin. Pero yun lang ang magagawa ko.

“Tulong! Tulong! Tulongan ninyo akooooo!!!! Kinidnapppp!!!! Po ako!!!! Tulong!!!!” malakas na sigaw ko.

“Pwebe ba tumahimik ka!” Nagukat ako sa malakas na kalampag ng pinto at sinaway ako isang lalaki pagpasok niya, hindi ko maaninag ang mukha niya dahil madilim at sa likod lang nagmumula ang liwanag.

“Ano bang kailangan ninyo sa akin! Bakit ninyo ako dinala rito! Bakit ninyo ako kinidnap!?” pasigaw na tanong ko.

“Wala kaming kailangan sayo, pero ang boss namin meron,” natatawang tugon niya.

“Sino!? Sabihin mo bakit ako? Wala akong ginagawang masama kaya pakawalan ninyo ako!” Sigaw ko. Pinipilit kong kinakalag ang pagkakatali sa kamay ko ngunit masyado itong mahigpit.

“Ay, Raul bakit hindi mo kasi tinakpan yang bibig ng babae na yan, ang ingay-ingay tuloy,” saad ng isa pang lalaki na pumasok. Nakamaskara pa rin sila kala ko ay makikita ko ang mga panget na mukha ng mga ito.

“Takpan mo na yang bibig n’ya, baka may makarinig pa, malalagot tayo kay boss niyan,” dagdag pa niya. Kaagad naman ito sinunod na nagngangalang Raul.

“Huwag ka lalapit! Lumayo ka! Tulonggg!!!!” Sinusubukan kong gumalaw paatras pero nasa pader na pala ako.

“Manahimik ka na lang para hindi ka masaktan, mamaya malalaman mo lahat ng sagot sa tanong mo at makikilala mo na rin ang boss namin pagkarating niya,” saad niya at kaagad na tinakpan ng electric tape ang bibig ko. Pagkatapos ay tumatawa silang umalis at isinara ang pinto.

Ano ng gagawin ko, tanging pag iyak nalang ang kaya kong gawin. Please lord iligtas mo po ako sa kapahamakan. Sana naman may dumating na tulong, may ginawan ba ako ng masama para kidnapin ako? Baka sila Tita Regina sila lang naman ang kilala kong pwedeng gumawa nito sa akin.

Mga ilang saglit na sinusubukan kong makawala sa pagkakatali pero wala pa rin. Nararamdaman ko na mahapdi na ang kamay at paa ko, maya-maya pa ay nawalan na naman ako ng malay dahil sa pagod na naramdaman.