Chapter 11

"I still can't believe that you're here now," emosyonal na sabi ni Papa.

"I'm here," nakangiti na sabi ko at ngumiti rin siya.

Noong unang beses na sinabi ni Auntie Rose ang tungkol sa karamdaman ni Papa hindi ko lubos na mapaniwalaan. Inisip ko na gawa-gawa lang niya ang tungkol doon para mapilitang umuwi ako. Wala naman kasi siyang bisyo kaya sobrang nagtaka ako pero ng makita ko ang medical report niya doon pa lang ako nakumbinsi. Hindi naman totally nawala ang lahat ng nararamdaman ko na hinanakit at galit sa kanya pero sa oras na ito iisang tabi ko iyon. Ang tanging iniisip at gusto ko mangyari ay maka-recover siya. Makita na okay siya at kaya na niya. Panalangin ko na lang na sana ay hindi malala ang condition ni Papa at malaki ang chance na malampasan niya. Tama nga ang sabi nila nawawala rin ang sakit ng nakaraan paglipas ng panahon. Bago ako makarating dito hindi ako sigurado kung paano ko siya patutunguhan o paano ang magiging situation namin kapag nagkita na kami. Ayaw ko k