MasukShare
01-ยาคุม
Terakhir Diperbarui:
2024-11-25 18:03:49#เภสัชกรไฟฟ้า
ตอนที่ 1
-ยาคุม-
(ไฟฟ้า)
ร้านขายยาที่ผมไม่คิดจะเข้ามา เพราะว่าไม่ชอบกลิ่นยาพวกนี้ แต่มีความจำเป็นต้องมา เพราะว่ามีบางอย่างมันดึงดูด
ผมชื่อไฟฟ้า อายุยี่สิบเก้า ทำงานอยู่ในบริษัทเอกชนแห่งหนึ่ง เออนะก็ไม่รู้ว่าทำไมพ่อแม่ตั้งชื่อแปลก ๆ อย่าว่าแต่ผมประสาทจะแดกกับชื่อเลย เพื่อน ๆ และคนรู้จักก็ชอบถามประจำ จนตอนนี้มันทำให้ผมเริ่มชินแล้ว
"มีอะไรให้ช่วยไหมครับ" แล้วแม่งก็เป็นซะแบบนี้ เผลออีกทีเดินเข้ามาในร้านขายยาอีกจนได้
"เอ่อ...ขอซื้อยาคุม" แล้วกูจะซื้ออะไรล่ะ นึกไม่ออกคิดไม่ทัน คนขายมันก็ดันจ้องหน้า เลยต้องตอบไปว่าต้องการแบบนั้น ทั้งที่ผมไม่รู้จะซื้ออะไร เดินผ่านร้านนี้ทีไรแม่งเหมือนมีแรงดึงดูด ดึงดูดจริง ๆ นะ
"อีกแล้วเหรอ!"
"เออดิ มีหน้าที่ขายก็ขายไป พูดมากไม่เอาหรือไงตังค์อะ" ปากอันแสนหวานของผมมันเลยลั่นเบา ๆ
"ก็คนมันสงสัย คนอะไรซื้อยาคุมได้แทบทุกวัน ยกเว้นวันไหนร้านปิดที่ผมจะไม่เห็นคุณ สรุปเอายี่ห้ออะไรครับ" ดูไอ้เภสัชฯ คนขายยาสิ มันบ่นเหมือนผมไม่ใช่ลูกค้า แล้วการที่ผมมาซื้อยาคุมเนี้ย หนักหัวเภสัชอย่างมันนักเหรอวะ กวนตีน!!
"แบบเดิม"
"ครับ"
เวรกรรมอะไรของผมที่ต้องมาทำอะไรแบบนี้ ทั้งที่ไม่เคยคิดจะทำ เหมือนปากแม่งล็อกไว้แค่ว่าให้พูดยาคุมงั้นแหละ อยากตบปากตัวเองแม่งให้แตก ไอ้ปากเวร
"กินยังไง"
"ถามอีกละ"
ผมถามเภสัชที่ตอนนี้กำลังมองหน้าผม สายตาที่มองเหมือนมันเอือมระอา แต่ผมว่ามันคงเอือมระอาผมจริง ๆ นั่นแหละ แต่ช่างแม่งครับผมไม่สนใจ
"ถามก็ตอบดิวะ หน้าที่อะรู้จักไหม.....หน้าที่!" ผมจ้องหน้าคืนแล้วพูดย้ำเน้นคำ
"เฮ้อ~~ทำไมผมต้องมาเจอลูกค้าแบบคุณด้วยนะ....กินแบบนี้นะครับ ฟังแล้วจำ! ย้ำว่าต้องจำนะครับ ไม่ใช่เปิดประตูสะดุดฟุตบาท แล้วทำความรู้ที่ผมบอกหล่นลงพื้น....."
แล้วไอ้เภสัชมันก็ถอนหายใจออกมา แล้วก็บ่น ๆ ผมอย่างหน่าย ๆ จากนั้นก็อธิบายการกินยา เวลามันพูดผมก็เอาแต่จ้องหน้า หูก็ฟังสิ่งที่มันพูดไปด้วย เข้าใจบ้างไม่เข้าใจบ้าง ก็มองแล้วเพลิน จนแทบไม่อยากจะเดินออกไปไหน
"เข้าใจใช่ไหมที่พูดไป" ไอ้เภสัชฯ พูดย้ำแบบกระแทกเสียง
"ไม่อะ อธิบายอีกที" เอียงคอยักไหล่แบบกวน ๆ เข้ามาแล้วยังไม่อยากออกไป
"อะไรของคุณครับเนี้ย" ผมว่ามันคงเอือมผมเต็มทน แต่แล้วไงล่ะ คนอย่างผมมันหน้ามึนพอที่จะอยู่กวนไอ้เภสัชฯ ต่อ 😉
"หน้าที่! ครับ หน้าที่!" ผมจิ้มนิ้วลงแผงยาแรง ๆ เป็นเชิงสั่ง
"เฮ้อ~~" แล้วไอ้เภสัชฯ หน้าขาวก็ถอนหายใจยาวอีกรอบ
จากนั้นไอ้เภสัชฯ หน้าขาวก็อธิบายวนไป ส่วนผมก็มองหน้ามันแล้วอมยิ้ม ไม่รู้สิครับว่าทำไมต้องยิ้มที่ได้มองเวลามันเคลื่อนไหว แค่ปากขยับก็ทำให้ผมจับจ้องไม่อยากวางตา
"ถ้ารอบนี้ไม่เข้าใจ เชิญเสิร์ซใน g****e นะครับถ้ายังฉลาดพอ"
"!!"
พูดจบมันก็เดินหนีผมเลยครับ ที่พูดทิ้งท้ายนี่มันหลอกด่าผมว่าโง่ปะวะ!?
"อ้าวเห้ย!! นี่มึงหลอกด่ากูเหรอวะ!....สัสเอ้ยฝากไว้ก่อนเถอะมึง" ตะโกนแหกปากอย่างลืมตัว รู้ตัวอีกทีคนมองเต็ม เลยทำได้แค่เจ็บใจเบา ๆ ครั้งหน้าผมจะมาเอาคืน
Bab terbaru
Love Pharmacist เภสัชกรไฟฟ้า 50 | ตอนจบ
//วันถัดมา//เคมี“พี่พร้อมไหม?” ผมจับมือพี่ไฟฟ้า พร้อมกับเอ่ยถาม เมื่อเห็นพี่เขายืนกลืนน้ำลายลงคอ ด้วยสีหน้าคิ้วขมวด เพราะพวกเราสองคนนั่งอยู่ในรถราวสิบห้านาที“พะ พร้อม” ตอบตะกุกตะกัก ดูน่าสงสารมากเลยครับ“ถ้าพี่ไม่ไหว วันหลังเราค่อยมาใหม่ก็ได้นะ” เห็นสีหน้าเขาแล้วผมรู้สึกเป็นห่วง“ยังไงก็มาแล้ว เป็นไงเป็นกัน” พี่ไฟฟ้าสูดลมหายใจเข้าเฮือกใหญ่ ก่อนจะพูดออกมาด้วยน้ำเสียงหนักแน่น“ถ้าพี่โอเค เราเข้าไปกันเลยไหม?”“อืม”ตกลงกันได้ผมกับพี่ไฟฟ้าจึงพากันเดินมุ่งตรงเข้าไปในบ้าน การมาครั้งนี้ผมได้ส่งข้อความบอกพ่อกับแม่ไว้ล่วงหน้าแล้วว่าจะพาเพื่อนสนิทมาทำความรู้จัก ซึ่งแม่ก็ตอบกลับมาว่ายินดี และตามด้วยข้อความของพ่อ บอกจะรออยู่ที่บ้าน ซึ่งดูท่านก็ตอบปกติ ไม่ได้ถามต่อให้มากความ“แม่ครับ พ่อครับ ผมมาแล้ว” ผมพูดเมื่อเดินมาในบ้าน ตรงโซนรับแขก“สวัสดีครับ” พี่ไฟฟ้ายกมือไหว้พ่อกับแม่ของผม และฉีกยิ้มอ่อนเบา ๆ“มากันแล้วเหรอ เดี๋ยวแม่เอาน้ำมาให้ คุยเล่นกับพ่อไปก่อนนะ” แม่เงยหน้าจากจอทีวีแล้วทักทายพวกผมด้วยรอยยิ้ม แม่ของผมเป็นคนใจดีครับ“นั่งสิ” เป็นเสียงพ่อที่บอกกล่าว แล้วพวกเราก็นั่งลงเก้าอี้ข้างกัน“ขอ
Love Pharmacist เภสัชกรไฟฟ้า 49|เหมือนลมหายใจเดียวกัน
เหมือนลมหายใจเดียวกันเคมี“คืนนี้พี่จะค้างที่นี่ใช่ไหม?” ผมถามพร้อมด้วยน้ำเสียงเว้าวอน หลังจากรถยนต์จอดสนิท“ก็ว่าจะไม่...”“พี่ไฟฟ้า” ผมเรียกเสียงอ่อนเหมือนอ้อนวอนตัดบท“แต่ทำงานเหนื่อยขี้เกียจขับรถกลับ” ประโยคตอบรับทำให้ผมฉีกยิ้มทันที“งั้นรีบขึ้นไปกันเถอะ พี่จะได้อาบน้ำแล้วพักผ่อน”“อืม”จากนั้นผมและพี่ไฟฟ้าก็ขึ้นมายังหอพัก เขาวางสีหน้าบึ้งตลอดตั้งแต่เดินทางมา แต่ผมก็ไม่ได้ว่าอะไรมากมาย เพราะกลัวว่าพี่เขาจะเปลี่ยนใจ เห็นโหด ๆ แต่บางทีก็อ่อนไหวง่ายเหลือเกินผมเข้าใจในความโกรธที่พี่ไฟฟ้าเป็นดี หลังจากที่พี่ไฟฟ้าหนีออกมาในวันนั้น ก็นั่งคิดทบทวนเหตุการณ์อยู่หลายหน จนผมตระหนักได้ และรู้นิสัยของพี่ไฟฟ้าว่าเป็นคนยังไง เขาเป็นคนคิดมากและขี้หวง แม้นิสัยที่แสดงออกมานั้นจะห่าม แต่ลึกแล้วเขามีใจเปราะบางแต่แสร้งเข้มแข็ง ผมไม่น่าจะใส่อารมณ์กับพี่ไฟฟ้าไปแบบนั้น ทั้งที่รู้นิสัยใจคอเขาเป็นอย่างดี ผมรู้สึกผิดและเสียใจมาก เมื่อย้อนคิดในเรื่องราวเหตุการณ์ใต้ตึกคณะในวันนั้นผมไม่ได้คิดอะไรกับรุ่นพี่ แต่ใจผมรู้ดีว่ารุ่นพี่คิดยังไงกับผม ซึ่งเป็นอย่างที่พี่ไฟฟ้าคาดเดา เขาชอบผม แต่ผมปฏิเสธไปแล้ว การที่รุ่
Love Pharmacist เภสัชกรไฟฟ้า 48 | บอกรักไม่จำเป็นต้องมีคำว่ารัก
วันต่อมาผมเข้าบริษัทตามปกติ เพราะวันนี้มีนัดประชุมเรื่องโครงการใหม่ หลังจากที่เมื่อเช้าไปเยี่ยมไอ้กลาส ตอนนี้กลาสรู้สึกตัวแล้ว และมีน้องเพชรพลอยคอยดูแลไม่ห่าง ผมยืนสังเกตท่าทีของกลาสและน้องเพชรพลอยอยู่ด้านนอกผ่านช่องกระจกเล็ก ๆ เลยไม่อยากเข้าไปขัด ทำให้เสียบรรยากาศ กลาสมันดูปฏิบัติกับน้องเพชรพลอยแตกต่างจากแต่ก่อน เห็นแล้วทำให้ผมยิ้มตามและรู้สึกยินดี บางทีการที่บอกว่ากลบข่าวเรื่องเกย์ อาจจะทำให้ทั้งสองคนมีการพัฒนาความสัมพันธ์ที่ดีต่อกันอย่างไม่รู้ตัวก็ได้“ทำไมพี่ไม่อ่านข้อความหรือรับสายผมบ้าง” ระหว่างที่ผมจอดรถสนิทและกำลังจะปิดประตู เสียงที่แสนคุ้นเคยก็ดังขึ้น จึงทำให้ผมนิ่งและหันไปมองด้วยสีหน้าเรียบ“ไม่ค่อยว่าง พอดีช่วงนี้มีโครงการใหม่เลยยุ่ง ๆ” ผมตอบแล้วเดินเลี่ยงออกมาจะเข้าไปในตึกสำนักงาน“พี่หลบหน้าผม”“เปล่า...แล้ววันนี้ไม่ไปเรียนหรือไง?”“คุยกันก่อนพี่ไฟฟ้า” เคมีมันคว้าแขนของผมไว้ ทำให้ผมหยุดเดิน แต่ไม่ได้หันกลับไปมอง น้องมันเลยขยับมายืนตรงหน้าของผม“วันนี้กูมีประชุม”“พี่โกรธผมใช่ไหม?”“ไม่ได้โกรธ...จะให้โกรธเรื่องอะไรล่ะ”“ก็เรื่องเมื่อสามวันก่อนที่เราทะเลาะกัน”“กูผิดก็ขอโทษ
Love Pharmacist เภสัชกรไฟฟ้า 47 | คนขี้อิจฉา
ผมขับรถออกมาอย่างคนไร้จุดหมาย ตอนนี้หัวสมองมันเริ่มจะประมวลภาพพวกนั้นเรื่อย ๆ อย่างไม่หยุดหย่อน ผมอยากจะเชื่อคำพูดของเคมี แต่อดที่จะคิดไม่ได้...เสียงโทรศัพท์มือถือดังขึ้นทำให้ผมหลุดจากความคิดเรื่อยเปื่อย“อืม...ว่าไงไม้?”“อยู่ไหนวะไฟฟ้า”“ขับรถอยู่”“มึงเห็นข่าวไอ้กลาสหรือยัง?...ด่วน ๆ เลยตอนนี้”เมื่อไม้บอกด้วยน้ำเสียงที่ฟังแล้วร้อนรน ผมเลยรีบจอดรถข้างถนนทันที แล้วเปิดดูหน้าข่าวตามลิงก์ที่ไม้มันส่งมาให้ในแชต“เกิดอะไรขึ้นกับไอ้กลาสกันแน่”“กูก็ไม่รู้ ตอนนี้ไอ้กิตอยู่กับไอ้กลาส ติดต่อไปก็ไม่มีใครรับสาย”“กูจะไปโรงพยาบาลตอนนี้แหละ”“อืม ๆ เดี๋ยวกูจะออกไปเดี๋ยวนี้เลย”“เจอกัน”“อืม”ทันทีที่ผมเห็นข่าวก็ตกใจจนมือสั่น เพียงแค่เห็นภาพของไอ้กลาสที่โชกเลือด แม้ภาพข่าวจะมีการเซ็นเซอร์เอาไว้ ผมก็รู้ว่านั่นคือกลาสเพื่อนสนิทของกลุ่มผม พวกเราเพิ่งจะเจอกันเมื่อไม่กี่วันก่อน เหตุการณ์นี้มันเกิดขึ้นเร็วจนผมตั้งรับไม่ทัน ห่วงว่ากลาสจะเป็นอันตราย แม้ผมจะไม่ค่อยรู้เรื่องราวที่กลาสเจอ ว่าต้นตอเกิดจากอะไรกันแน่ แต่ผมรู้ว่ากลาสไม่มีศัตรูที่ไหนเลย นอกจากวงการธุรกิจของครอบครัวมัน//โรงพยาบาล//ผมมาถึงในเวล
Love Pharmacist เภสัชกรไฟฟ้า 46 | เหตุเกิดจากคนอื่น
(ไฟฟ้า)“เบื่อว่ะ”“เบื่อไรของมึงอีกครับพี่ไฟฟ้า”“บางครั้งกูก็รักอิสระ แต่กูก็อยากมีโมเม้นมีแฟน แต่กูก็ยังรักอิสระ แต่กูก็อยากมีแฟน แต่บางครั้งกูก็อยากอยู่คนเดียว แต่กูก็อยากมีแฟนอะ”“แต่ตอนนี้กูอยากถีบมึงมากครับพี่ เพราะกูรำคาญมึง และกูก็อยากอยู่คนเดียว”“โอ๊ย!...ใจร้าย หยอกเล่นหรอก ก็มึงไม่สนใจกูเลยไง เอาแต่สนใจหนังนี่หว่า”ผมพูดขึ้นระหว่างที่เราสองคนกำลังนั่งดูหนังด้วยกันในวันหยุดสุดสัปดาห์ อาการไหนก็ไม่รู้ครับ แต่ผมอยากจะกวนตีนไอ้ดื้อที่มันไม่สนใจผมสักนิด เอาแต่นั่งดูหนังอย่างใจจดจ่อ เลยอยากจะเรียกร้องความสนใจ แต่เหมือนน้องมันจะไม่ค่อยแคร์แถมยกเท้าถีบผมจนตกโซฟาก้นกระแทกพื้นอีก“สมน้ำหน้า”“มึงจำไว้เลยเคมี อย่าให้ถึงทีกูนะ ถีบมาได้ไอ้บ้านี่”“กวนอยู่ได้คนกำลังดูหนังสนุก ๆ กลับบ้านไปเลยไป”“ไม่กลับ...กูไม่กลับ”“ลูกดี ๆ ที่ไหนปล่อยให้พ่อแม่อยู่บ้านลำพังวันสุดสัปดาห์”“ลูกดี ๆ แบบกูนี่แหละ”“ทำตัวเหมือนไม่มีที่นอนเป็นของตัวเอง”“ทุกที่คือที่นอนของกูไงครับ”“ต่อปากต่อคำเก่งเหลือเกิน”“ต่อปาก...มึงกล้าปะทะกับกูปะล่ะ”“วุ้ย! วนมาเรื่องลามกอีกละ”กวนกันไปกันมาด้วยความมีไหวพริบแบบผม เลยท
Love Pharmacist เภสัชกรไฟฟ้า 45 | แค่เห็นหน้าก็อดใจไม่ไหว
“พี่ใจเย็นก่อนสิครับ”“เห็นหน้ามึงแล้วกูอดใจไม่ไหวเคมี”เพียงผมเปิดประตูเข้ามาในห้องพัก ก็ถูกลุกล้ำด้วยการไล่จูบ ถูกพี่ไฟฟ้าดันแผ่นหลังแนบชิดกับผนังห้อง สองมือของเขาถอดเสื้อของผมอย่างคนรีบร้อน ตอนนี้ทุกอย่างล่อแหลมแม้เราสองคนจะยังไม่ถึงเตียงนอน เขาปลุกปั่นอารมณ์ของผมจนยากที่จะหักห้าม“พี่ครับ”“กูต้องการมึงเคมี รักมึงมากนะ”เขาบอกรักผมทั้งที่ยังดอมดมตามซอกคอ นั่นยิ่งสร้างความปั่นป่วนภายในร่างกายของผมให้ร้อนรุ่ม“เรายังไม่ได้ทำความสะอาด”“ช่างแม่ง แข็งจนจะระเบิดแล้ว”“อื้ม พี่ครับ”ผมดันอกของพี่ไฟฟ้าไว้ แล้วเตือนในเรื่องการเตรียมความพร้อมสำหรับก่อนทำกิจกรรมบนเตียง แต่พี่ไฟฟ้าไม่ได้สนใจสักนิด เขายังเล้าโลมตามร่างกายของผมไม่หยุดหย่อน เขาบดจูบปากของผมด้วยความช่ำชอง จูบอย่างดูดวิญญาณผมก้าวขาเดินตามแรงของพี่ไฟฟ้าอย่างไม่รู้ทิศทางด้วยความเคลิบเคลิ้มจากรสจูบที่พี่เขาปรนเปรอ รู้สึกวาบหวามจนขนลุกซู่ไปทั้งตัวตอนนี้เสื้อผ้าของเราสองคนหลุดออกจากตัวด้วยความรวดเร็ว จนเผยให้เห็นร่างกายที่เปลือยเปล่าของกันและกัน ผมเริ่มทัดทานแรงเร้าของพี่ไฟฟ้าไม่ไหว ดันเขาให้นั่งลงบนเก้าอี้ ตัวตนที่ขึงขังชี้หน้าผมอย่
Anda juga akan menyukai
ลลิตจะปกป้องหม่าม้าเอง
ไอละมุน317 DibacaCan't deny #ของคุณเชาว์
Blue Horizon65 DibacaMerry Kiss Mas พรที่ขอมาส่งแล้วครับ
DILEMMA 28349 Dibacaสตรีมเมอร์คนนั้นช่วยหยุดยิงมั่วสักที
นัก(ละ)เลง268 Dibacaอุ่นใจใกล้กัณฐ์ Tossakan the series
Karinrumpa76 Dibacaคุณหนูเดียร์อยากได้เกียร์พี่เดือนสิบ
ปามาลี1.2K Dibacaเด็กดีของพี่หมอ
จินต์พิชา1.2K Dibacaซ่อนกลิ่นรัก
การัณย704 Dibaca
