Perlm Marie Olavin"Cheers!" Abot tenga ang ngiti ko habang pinag-uumpog ang bibig ng aming mga baso. Isa-isa ko silang tinignan, ang mga kaibigan ko. At ang nakikita ko sakanila ngayon ay saya na hindi ko nakita dati. Oh, my brainy friends. "Congratulations to us! Ang apat na taon nating paghihirap ay nagbunga rin!"I'm so proud of them. They made it... to the top. And here i am, their number one supporter. Narito ako sa tuwing may achievement sila sa apat na taon na 'yun. "Pero walang mas su-swerte pa kay Perlm na kinasal bago makapagtapos," ani Rosie at humalakhak pa. Sumilaw ang ngiti saaking labi, ngunit hilaw 'yon. Bakit napunta saakin ang topic?!"Oh, yas! Sino bang hindi ma-iinggit sa kaniya, right? Sana ol!" humagikgik si Mildred na medyo lasing na."Shunga kasi kayo, puro kayo aral, hindi tuloy tayo sineseryoso!" ani Amy at inumpog ang ulo sa lamesa nila mommy dito sa balcony.Kaagad kaming naalarma at pinigilan siya. Mga baliw!
Tumigil ang pag-ikot ng mundo ko sa binunyag ni David. Wala akong dapat ikatakot, wala akong dapat na paniwalaan sa mga sinasabi niya ngunit parang totoo ang lahat. Ramdam ko ang sinseridad sa boses ni David. Nababahala siya."I-i, no. Hindi ako na-naniniwala sa'yo," nauutal kong tugon, tanging 'yon lang ang kaya kong sabihin. "I'm not lying, Perlm. I swear, he's a jerk. Mas mabuti pa kung mag-divorce na lang kayo." Divorce? But we have a contract. Ano'ng mangyayari saakin kapag hindi ko nasunod ang nakalagay sa kontrata? God damn! Don't think about breaching the contract, Perlm! Naniniwala ka nga? Naniniwala kang ginamit ka lang ni Deon?E, ano naman ngayon kung ginamit ka niya? Bakit ka nasasaktan? Bakit sumasakit ang dibdib ko? Bakit ako ganito! Fuck! Fuck myself! "Perlm, walang divorce rito sa pilipinas, pero kaya kitang gawing American citizen para mahiwalay ka sa kapatid ko—""I need to ask him first. Stop making decisions about me! About us!" Nanl
Perlm Marie Olavin"Wake up," isang banayad na boses ang aking narinig. Minulat ko ang namumugto kong mga mata nang marinig ko 'yon at tumambad saakin si Deon na nasa gilid ng aking kama, nakatayo siya at malulungkot ang mga mata niyang nakatingin saakin. Hinagod ko siya ng tingit at napansin nakasuot niya ng pang-alis na damit. Kumunot ang noo ko at lumayo ng kaunti. Pinagmasdan ko ang aking sarili. Hindi pala ako nakaligo kagabi, god! Ang baho baho ko na! Suot ko pa itong dress ko at hindi rin ako nakapagtanggal ng make-up.Hindi ko siya pinansin at tinungo ang walk-in closet ng kwarto ko pagakatapos ay kumuha ng simpleng damit para maligo na. Anong oras na ba? Paglabas ko roon nakita ko pa rin si Deon sa aking kwarto pero this time nakaupo na siya roon sa aking kama at tulala ang mga mata saakin.Tumaas ang kilay ko. "May kailangan ka?" Tapos na niya akong gamitin 'di ba? Nakuha na niya ang gusto niya kaya bakit pa siya narito? O baka kas
Dumating na kami sa harap ng bahay ni Lola Alexandra pero tulala pa rin ako. Hindi ako makapag-concentrate dahil sa nakikita ko siyang seryosong nagmamaneho. I feel so weak when i see him like this, acting serious and all. Fuck! You're insane, Perlm! Ginamit ka na nga, nahuhulog ka pa rin sa bitag niya! "Labas," utos niya saakin. "Eto na, lalabas na!"Lumunok ako at umirap lamang. Pagkalabas naming dalawa, sakto namang may tumigil ring sasakyan sa harap ng bahay ni lola. Nagtaka pa ako at sinundan iyon ng tingin hanggang sa iluwa nito si David.Mula sa pagkakalabas, inalis niya ako kaniyang salamin at ngumiti ng matamis saakin. Pero hindi siya ang pinansin ko, ang kotse niya ang pinagtuunan ko ng pansin. Kumislap ang mata ko at nilapitan ang kotse niya. Hinimas himas ko pa ito at nagtatalon sa saya! "Wow! Wrangler! May ganito ka pala, bakit ngayon mo lang naisipang dalhin? Iba 'yung dala mong kotse kahapon, 'di ba?!" tanong ko kay David, nagpunta roon a
Perlm Marie Olavin"Dito po nakatira si Deon dati, La?" tanong ko kay lola nang makalayo na kami sa magkapatid. Inirapan ako ni lola, mukhang galit pa rin siya saakin. Kahit na pumayag na akong sumabay kay Deon gamit ang bago niyang kotse, hindi niya pa rin ako pinapansin Panay lamang ang sunod ko kay lola dahil ayaw kong makausap ang magkapatid. "Lola naman, e. Forgive me, please?" ngumuso ako at pinaglapat ang mga palad.Hinampas ni lola ang braso ko, "Oh siya, pinapatawad na kita! Huwag mo na ulit papalungkutin ang asawa mo! Kapag nalulungkot ang apo ko, napapagastos 'yun. Ganoon siya kapag malungkot, apo, nagsasayang ng pera," bumalik ang dati niyang ngiti sa labi at ginaya ako sa kung saang kwarto.Ngumisi ako, ang bilis talagang magpatawad! Pinagmasdan ko ang third floor ng bahay ni lola. Sandamakmak ang mga pictures nila Deon at David noong bata pa sila. Kasama pa niya ang mga magulang niya. Mayroon ding nakasabit sa pa
Pagkatapos ng kwentuhan naming dalawa ni lola kanina sa third floor, naisipan na rin naming kumain. Bumaba kaming dalawa papunta ng hapagkainan at nahagilap ko agad ang tingin ng dalawang magkapatid saaming dalawa.Nakailang kurap pa ako bago umupo. Naaasiwa ako sa tingin ni Deon. Inabala ko ang sarili ko sa mga pagkaing inihanda ng mga kasambahay ni Lola Alexandra.Saan kaya siya kumukuha ng pera pangsweldo sa mga trabahador niya? Matagal nang hindi nagtatrabaho si Lola. Isa raw siyang teacher noon at nagresign siya agad dahil nagkasakit ang asawa niyang si Lolo Anselmo.Walang imikan sa pagitan ni Deon at David. Pati ako ay napatahimik na rin, paano ba naman ay hindi ako kinakausap ni David. Aba! Whatever! I don't care! Panis na ang Wrangler niya kotse ng asawa ko. "Pahinga na po kayo, lola. Uuwi na rin kami maya-maya," ani ko at marahang hiniga si lola sa kaniyang kwarto. Nakamasid saamin ang nurse niya habang ginagawa ko 'yon.
Perlm Marie Olavin"Ma'am Perlm, goodluck and congratulations po sa kauna-unahan niyong trabaho!" si Manang na mas excited pa saakin. Tinulungan niya akong ayusin ang unipormeng susuotin ko. Hindi naman talaga siya uniform. Isang pencil skirt at itim na blazer ang suot ko at masasabi kong nakakapanibago dahil hindi naman ako nagsusuot ng ganitong damit. Limang pares ang ganito kong damit at iba-iba ang kulay. I look different. How it hugged my delicate little body. It looks good on me. Mukhang masaya ang maging secretary, palaging magaganda ang suot. "Tama na tama po ang pinili kong size sainyo, Ma'am," ani manang at hinaplos ang mahaba at umaalon kong buhok."Salamat po pala sa pagpili, manang. Buti na lang po talaga at nakapabait niyo. Perlm na lang po ang itawag niyo saakin, tutal para ko na rin kayong magulang," humalakhak ako at hinawakan siya braso. Mabilis na napailing si manang sa sinagot ko. "Naku! Ma'am! Nakakahiya
Tumagal sa opisina si Deon. Mga ilang oras din bago niya nagpagpasyahan na pumunta sa nasabing lugar ng meeting. Ako naman ay hindi mapakali sa gahamak na papel na binigay niya saakin. Hindi ko alam ang mga ito..."Basahin at pag-aralan mo," tanging saad niya nang makapasok kami sa kotse. Epekto na rin siguro ng hindi ko pakikinig sa klase ang nangyayari ngayon. Nagbunga ang lahat ng katamaran ko, wala tuloy akong maintindihan kahit na basahin ko nang paulit-ulit ang mga documents na pinasa niya saakin. Bahala na si batman. "What do you think?" tanong niya at nakatuon lang ang paningin sa labas. "I-i think—""It's a good deal, right? Dapat ay alam mo 'yan dahil pinag-aralan mo ng apat na taon sa university ko 'yan, Perlm." Kinamot ko ang tungki ng aking ilong at sumangayon na lamang sakaniya. "M-maganda nga." Lumipas pa ang isang oras. Napakalayo naman pala ng Realos Company. Dalawang oras ang byahe mula sa university, nainip tuloy ako dahil pip