Chapter 3

Ang hindi niya alam, nagtatago lang pala si Rox sa likod ng pinto, at paglingon niya sa kanyang likuran, sinalubong agad siya nito nang malakas na high-kick sa mukha.

Tinady'akan pa siya ng dalaga sa sikmura, dahilan para siya ay mapaatras.

“Ahhh, shit!" daing niya, at nagdugo agad ang ilong niya.

Sinamaan niya nang tingin si Rox, habang ang babae naman ay nakaangat pa rin ang mga kamao, at sinasamaan din siya nang tingin.

Agad naman siyang tinalikuran ni Roxine, at nagmadali itong tumakbo sa may pintuan.

Pero hindi pa man nahahawakan ng babae ang door knob, biglang bumukas ang pinto, at bumungad sa kan'ya si Franco, ang tapat na tauhan ni Darcos.

Tinutukan agad nito ng baril si Rox, kaya dahan-dahang napaatras ang babae.

Hindi naman nakapagtimpi pa si Darcos, at hinila niya agad si Rox. Tinampal niya ito nang malakas, dahilan para tumilapon ang babae sa kama, at mapadapa roon.

"Demonyo ka!" Napahawak na lamang si Rox sa natampal niyang pisngi, at sinamaan nang tingin si Darcos.

"If you think na makakaalis ka rito ng gano'n kadali, p'wes nagkakamali ka! Dadaan ka muna sa impyerno bago ka makakalabas dito! Kaya umayos ka, at 'wag mong inuubos ang pasens'ya ko! Dahil baka next time, mapatay na kita!” pagbabanta ni Darcos. Tumalikod naman agad ito at lumabas na sila ni Franco.

Naikuyom na lamang ni Rox ang kanyang mga kamao dahil sa galit. Tapos ay pinahiran niya ang mga namuong luha sa mga mata.

***

Tumungo naman agad si Darcos sa kanyang study room, at pabuntong hiningang umupo sa kanyang swivel chair.

“Come in!” masungit na aniya nang may biglang kumatok. Si Manang Corazon ito, ang kanyang mayor doma at may dala-dala itong orange juice.

"Magpalamig ka muna, hijo, para mabawasan ‘yang init ng ulo mo," sabi ng matanda, sabay lapag ng juice sa desk.

"Thank you manang, but I think wala 'yang epekto sa init ng ulo ko ngayon!" sabi lang ni Darcos, at salubong pa rin ang mga kilay nito.

"Sa tingin ko nga, hijo, eh kulang na nga lang bugbugin mo ang anak ng best friend mo kanina," mahinahong sabi ng matanda.

“Nakita niyo rin pala," ani Darcos.

“Oo, hijo, at napakalakas nang pagkatampal mo sa kanya. Hindi ba parang sobra na yata iyon?"

Napatayo naman si Darcos sa kinauupuan, at lumapit sa may bintana.

"I don't like what I did to her, Manang. Nakakaubos kasi siya ng pasens'ya. Sobrang tigas niya, kaya kailangan ng daanin sa dahas. You know me, manang. Hindi ako sanay na may pini-please na tao, lalo na kapag matigas ang ulo," sagot ng binata at kunot pa rin ang noo nito.

"Seguro ay namana niya kay Philip ang kaangasan niya.” Napaismid naman agad si Darcos dahil sa sinabi ng matanda.

"Tsk, tomboy kasi!” sabi lang ng binata.

"Pero babae pa rin siya, hijo. Daanin mo na lang sa charm mo. Malambot naman ang puso ng mga babae. Saka, mabait naman at masunurin ang best friend mong si Philip, baka may nakuha rin siyang gano'ng ugali sa tatay niya," dagdag ng matanda.

"I don't think so, Manang Cora. But I’ll try my best na pakisamahan siya nang maayos," ani Darcos.

“Kayang-kaya mo ‘yan, hijo. Ikaw pa ba, eh ang expert mo pagdating sa mga babae,” cheer ng matanda at bahagya lang napatisngi si Darcos.

***

Maya-maya, malalim na ang gabi, pero hindi pa rin nagkakalaman ang sikmura ni Rox. Hindi kasi nito kinakain ang pagkaing binibigay sa kan'ya ni Manang Cora. Natatakot ang babae na baka may lason ang mga pagkain.

Agad naman itong napabangon sa higaan nang muli na namang bumukas ang pinto ng kawartong iyon.

Bumungad agad sa kan'ya si Darcos, at matalim ang mga titig nito sa kanya.

Kasama nito ang mga tauhang sina Franco at Alex. May dala-dala pang tubig at pagkain ang mga ito.

"Ayaw mo raw kumain sabi ni manang?!" tanong agad ni Darcos habang salubong ang mga kilay nito.

"Hindi ako nagugutom!" Pagsusungit naman ni Rox, at sinamaan nang tingin ang binata.

"Ano ka, robot?! Kumain ka na!" pamimilit ni Darcos.

"Hindi ka ba makaintindi? Hindi nga ako gutom!" Pagmamatigas pa rin ni Rox, dahilan para kumulo na naman ang dugo ni Darcos.

"Talagang inuubos mo ang pasens'ya ko, Roxine!" pasigaw nitong sabi, at ‘kinalaki iyon ng mga mata ng babae.

"T-teyka, alam mo ang pangalan ko? Sino ka ba talaga, ha? Ano ba talaga ang kailangan niyo sa 'kin?" may pagtatakang tanong ni Rox.

"Kumain ka na lang at 'wag ng maraming tanong!" sagot lang ni Darcos.

"Ayo'ko! Hindi ako kakainin hangga't 'di mo sinasagot ang tanong ko!" palabang ani Rox.

"Oh, really? At ako pa talaga ang hinahamon mo?!” nayayamot nang ani Darcos.

"Franco, Alex, hawakan niyo siya!" utos nito sa mga tauhan.

"T-teyka, anong gagawin niyo, ha?" pagpupumiglas ng babae, nang hawakan na siya ng mga ito.

"Ayaw mong kumain 'di ba? P'wes, susubuan na kita, pero iba ang ipapakain ko sayo!" ani Darcos, sabay humawak ito sa sinturon niya at dahan-dahan itong tinanggal.

"H-hoy, a-anong binabalak mo, ha? Itigil mo nga 'yan! K-ka-kain na ako!" tila natakot namang ani Rox.

"Ano? I can't hear, you!" pang-aasar pa ni Darcos, at ngumiti ito nang pilyo. Pati ang mga tauhan nito ay lihim ring natatawa.

"Ang sabi ko kakain na ako! Bingi ka ba?!” pasigaw namang sabi ni Rox, at doon na tumigil si Darcos.

"Good! Franco, Alex, bitawan niyo na siya!" ma-awtoridad nitong utos.

"Oh? What are you looking at? Kain na!" anito nang sinamaan pa siya nang tingin ni Rox.

"Tsk, hindi na ako magtataka kung may lason 'to!" sabi ng babae, nang hawakan na nito ang kutsara.

"At ba’'t pa kita lalasunin kung p'wede naman kitang barilin na lang?" pilosopo namang ani Darcos.

Wala namang nagawa si Rox kundi kumain na lang. Dinampot niya agad ang fried chicken leg at sinubo ito.

"A-ang sarap!" anito sa kanyang isip, at nabilaukan pa.

"Tsk! Ayaw mong kumain, pero nabulunan ka sarap," pang-aasar muli ni Darcos.

"Ubusin mo 'yan at magpakabusog ka. If nakulangan ka pa, sabihin mo lang kay Manang Cora," dagdag pa ng binata.

Tumalikod naman agad sila ng mga tauhan niya, at lumabas na ng silid na iyon.