Chapter 4

Rox's POV

Manyak na lalaking 'yon! Balak pa yatang ipakain sa 'kin ang hotdog niya! Hayst! anong impyerno ba 'tong pinagdalhan sa 'kin? at ba't kilala ako ng boy afam na 'yun? Sino ba talaga siya?

Tsk. Kailangan makahanap na agad ako ng paraan kung pa'no makatakas dito. Kailangan ko pang puntahan si nanay sa ospital. Baka ano ng nangyari sa kanya.

Pero sa kalagitnaan nang aking pag-iisip, agad akong napatingin sa may pinto nang muli na namang gumalaw ang door knob.

Si boy afam agad ang pumasok sa isip ko, kaya mabilis akong napatayo at inihanda ang sarili. Tsk, baka may binabalak na naman ang lokong ‘to.

Nakahinga naman ako nang maluwag nang makitang hindi pala siya. ‘Yong matandang babae pala ito na nagdadala sa 'kin ng pagkain dito. Nakangiti siya sa 'kin at may dala-dala siyang mga paper bag.

"Ma'am Rox, ito na ang mga damit na pinamili ni sir para sayo. P'wede ka ng maligo," mahinahong aniya sabay lapag ng mga paper bag sa kama.

“Siya nga pala, ako si Corazon—ang mayor doma rito. Kung may kailangan ka, ‘wag kang mahihiyang magsabi sa 'kin,” may ngiti niyang pakilala.

Tumango lang ako bilang tugon tapos tumalikod na siya at lumabas. Lumapit naman agad ako sa mga paper bag at nangunot na lang ang noo ko matapos makita ang mga laman nito.

Teka, mga night dress?! Gago ba ang lalaking ‘yon?! Kita niyang tibo ako tapos dress ang pinamili niya para sa 'kin?! Loko 'yon, ah!

Nangunot na lamang ang noo ko dahil sa inis.

Pero teyka, ba't niya ako pagsusuotin ng ganito? May binabalak kayang masama ang manyak na ‘yon?

Lagot. Hindi naman kaya isa siyang bugaw?! Naku, kailangan ko na talagang makaalis dito.

Kahit maangas ako ay medyo nakaramdam rin ako nang konting takot, kaya agad akong tumakbo sa may pintuan, at sinegurong naka-lock nang maayos ang pinto.

Hindi ko kayang suotin ang mga dress na binigay nila, kaya naghalungkat ako sa mga drawer ng silid na ito.

Tila jackpot naman ako dahil may nakita akong panlalaking puting t-shirt rito, at may pajama pa. Ayos! Napangiti ako dahil sa tuwa.

Hinubad ko na agad ang t-shirt na suot ko at tanging makapal na layer ng bandage na lang ang natira sa pang-itaas ko.

Yes. Nakabalot ng bandage ang mga dyögä ko upang hindi ito lumantad dahil may kalakihan pa naman.

Tsk! Kahit tagong-tago na itong B-1, at B-2 ko, nalaman parin ng hayop na lalaking ‘yun na babae ako! Manyak talaga!

Hanggang ngayon naiinis pa rin ako sa tuwing maalala ko kung pa’no niya pisilin ang mga dyoga ko kanina. Tsk. Sarap niya talagang iuntog sa pader.

Darcos's POV

Inaamin ko na sobrang saya ko kasi nahanap ko na ang mag-ina ni Philip, but it seems my patience will be tested because of Rox's feistiness and stubborness.

Hanggang ngayon masakit pa rin ang katawan ko dahil sa pambubugbog niya sa ‘kin kanina. Bakas pa rin ang mga pasa ko sa mukha, at hindi ko pa maigalaw nang maayos ang mga kamay ko na pinalo niya ng baseball bat.

Kunot noo akong naglalakad ngayon papuntang secret surveillance room, dito lang sa mans’yon. Maraming nakalagay na CCTV camera sa bawat sulok dito, at kasama na roon ang room kung nasa'n si Rox. Gusto ko siyang i-check dahil baka may ginagawa siyang kalokohan ngayon.

And when I finally checked her room on the monitor screen, napalunok na lang ako nang makita kung ano ang ginagawa niya at the moment.

Dahan-dahan niya lang namang tinatanggal ang makapal na bandage na nakabalot sa dib-dib niya.

I started sweating and felt a slight heat in my body. Especially when the bandages were removed from her body and her healthy breasts were revealed.

Fuck!

I was speechless, and I didn't expect na may kalakihan pala ang breasts niya. Malapader kasi ‘yung nahawakan ko kanina.

But I immediately looked away from the monitor screen dahil baka hindi ko mapigilan ang sarili ko.

Anak si Rox ng best friend ko, kaya hindi ko siya p'wedeng pagnasahan. I respected her father kahit patay na siya.

So I just took out my phone from my pocket and dialed Wendy's number—she's a call girl, a sex worker.

"Hello! Where are you?! I want you tonight, pumunta ka agad rito sa mansyon," my authoritative order.

Binaba ko naman agad ang phone at lumabas na ng secret surveillance room.

Even just seeing Rox's healthy boobs on the monitor, nakaramdaman pa rin ako nang matinding init sa katawan and I couldn't calm down until I released it.

Wala namang isang oras at nakarating na si Wendy sa mansyon, at nang makapasok siya sa room ko, hinila ko agad siya, at pinadapa sa kama. I aggressively ripped her clothes and use her body without mercy. I never show affection to her when we have sex. It's all about lust.

“Ugh! Darcos!" ungol niya at may kasama itong daing.

My own pleasure is all that matters to me, and word 'slow' isn't in my vocabulary.

Hindi naman nag-rereklamo si Wendy, sa mga ginagawa ko sa kanya, kaya mas gusto ko siyang ikama kaysa ibang babae.

After a few rounds, our bodies were now wrapped in a blanket. May hawak-hawak na ako ngayong yosi at seryoso itong hinihithit.

"Put your clothes on and leave. This is the last time na gagamitin pa kita," I said seriously without looking at her.

"A-ano? Bakit, baby? Panget ba ang performance ko ngayon? Nagsasawa ka na ba sa 'kin?" may lungkot niyang tanong at nilingkis ang mga kamay sa braso ko.

"H'wag ka nang magtanong! Just leave! I've already transferred the payment to your account!” I replied with annoyance.

"O-okay," malungkot at nakayuko niyang sabi.

"Pero pagkailangan mo ako, baby. Tawagan mo lang ako, okay? Kahit 'wag mo na akong bayaran. Mami-miss kita," she said with a flirtatious tone and kissed me on the cheek. Nagbihis naman agad siya tapos umalis na.

Kahit nakaraos na ako, hindi pa rin mabura sa isipan ko ang nakita ko sa monitor kanina. Sa katunayan, habang binabayo ko si Wendy kanina ay si Roxine ang nasa isip ko.

Napatingala na lang ako sa kisame at napapikit habang nakasandal sa head board ng kama. Naiinis ako sa sarili ko ngayon habang binubuga ang usok nitong yosi.

Damn, get out of my head, Rox!

Rox's POV

Kinabukasan, naputol na lang bigla ang mahimbing kong tulog dahil sa sunod-sunod na pagkatok ni Manang Cora sa kwartong ito. Hayst.

Agad naman akong bumangon at pinagbuksan siya. Namumungay pa ang mga mata ko.

"Buti naman at gising ka na, ma'am. Halika na sa baba, pinapatawag ka na ni sir, para makapag-almusal," may ngiti niyang bungad.

"Susunod na lang po ako, manang. Maghihilamos lang." Sinara ko naman agad ang pinto, nang makaalis na siya.

Sakto. Kailangan kong makalabas dito para makita ko ang bawat sulok nitong mansiyon. Para mapagplanuhan ko kung pa'no ako makakatakas dito. Desperada na ako.