Lover Of The Mafia Boss

Sa madilim na bahagi ng isang private port, tahimik na nagmamat'yag si Rox, sa mga stevedore at dockworker na ngayo'y binababa mula sa isang cargo vessel ang napakaraming containers.

Kulay itim lahat ng suot niya, at balot rin ng bonet mask ang kanyang mukha.

May dala-dala, siyang malaking backpack, at doon niya ilalagay ang mga imported products na nanakawin niya.

Mayamaya, naibaba na lahat ng mga containers, at isa-isa na itong binuksan, at tsinek, ng mga trabahante.

Habang si Rox naman ay nag-aala ninjang nagpalipat-lipat ng pwesto. Limitado lang ang mga kilos niya dahil may mga guwardya sa paligid.

Tumigil na dapat siya sa mga ganitong gawain, pero magmula nang ma-ospital ang kanyang ina, napilitan siyang gawin ulit ito. May mga matino naman siyang side line, pero hindi pa rin ito sapat.

Hindi rin siya makapag-apply ng magandang trabaho dahil kahit high school ay hindi siya nakapagtapos.

"Oh, magmiryenda raw muna kayo sabi ni boss. Mamaya niyo na i-deliver ang mga 'yan," sabi ng isa sa mga trabahante ng pantalan.

"Ayos! Wala na sila!” Natuwa namang reaksiyon ni Rox.

Nilapitan niya agad isa-isa ang mga container, at hinalungkat ang mga laman nito. Pero agad siyang napahinto matapos makita ang laman ng mga karton.

"T-teka, mga baril?!" Gulat niyang reaksiyon, at sa tingin niya’y, walang permit o smuggled ang mga ito.

Mayamaya, may narinig siyang mga taong paparating, kaya agad siyang nagtago at nagsumiksik sa likod ng isang karton.

"Gago ka talaga! Ba't ‘di mo sinara mga ‘to?! Lagot na talaga tayo kay boss pag nanakawan ulit tayo!” sabi ng isa sa mga dumating.

Sinara naman agad ng mga ito ang nasabing containers, at kasama na ro'n ang pinagtaguan ni Rox.

"Nalintikan na! Pa'no na ako makakalabas ngayon?" aniya, at tumayo na agad para makapaghanap ng paraan.

Mabuti na lang ay hindi ni-lock nang maayos ang pinataguan niya, kaya nakalabas pa rin siya.

***

"Who the hell are you?!" Isang matipunong boses ang kanyang narinig, sabay kumasa ito ng baril.

Si Darcos Ruggieri ito, isang Italo-Filipino billionaire businessman, at mafia boss. Ito rin ang nagmamay-ari ng private port na kinatatayuan nila.

"Itaas mo ang mga kamay mo at lumuhod ka!" ma-awtoridad nitong utos kay Rox.

Malupit na mafia boss si Darcos, at hindi ito nagdadalawang isip na pumatay. Lalo na kung ito ay sagabal sa kanilang operasyon, at isang traydor.

Pero itinaas lang ni Rox ang mga kamay niya at hindi siya lumuhod.

"Bibilang ako ng tatlo! Kapag hindi ka pa rin lumuhod, sabog na 'yang utak mo!" Pagbabanta ni Darcos.

"Isa!”

“Dalawa!”

“Tat—"

Hindi na natuloy ni Darcos ang pagbibilang nang biglang humarap si Roxine sa kan'ya at mabilis nitong ni-high kick ang hawak-hawak niyang baril.

"Argh, shit!" daing ng binata, sabay tumilapon ang baril na hawak niya.

Dali-dali namang kumilos si Rox at tumakbo papasok sa isang bodega roon.

"Damn!" kunot noong ani Darcos, sabay pinulot ang baril niya, at agad na sinundan ang babae.

Mabilis namang nagtago si Rox nang makapasok ito ng bodega.

Malawak ang loob doon at punong-puno ng mga de kartong produkto ang paligid, kaya hindi agad siya makikita ni Darcos.

Pero may bigla na lang nahulog na bagay sa mga naka-file na karton na pinagtaguan niya, kaya natunton siya ni Darcos.

At nang marinig niyang may mga yapak ng paa na papalapit sa kanya, agad niyang pinulot ang nakitang baseball bat sa gilid.

Agad niyang pinaghahampas ang mga kamay ni Darcos na may hawak-hawak na baril.

"Argh! Damn it!" daing muli ng binata, at nag-aapoy na ito sa galit.

Tatalikod na sana si Rox para tumakbo, pero mabilis na nahawakan ni Darcos ang jacket niya.

Hinila siya nito nang malakas, dahilan upang pareho silang matumba.

Tumilapon sila sa mga naka-file na karton at natabunan sila nito. Stuff toy lang naman ang laman ng mga ito.

Hindi na nga hinintay pa ni Rox, na unang makatayo si Darcos, at agad niya itong pinuluputan gamit ang mga hita at binti niya.

Kahit papa'no'y marunong naman ng self defense ang babae, dahil no'ng sumali siya sa isang grupo ng gang noon, tinuruan sila ng martial arts ng kanilang leader.

Napansin naman agad ni Darcos, na hindi binti ng isang lalaki ang pumupulupot sa kanya.

Kahit malakas si Rox, alam niya ang kaibahan ng lakas ng isang lalaki, sa lakas ng isang babae, kaya nakaisip siya ng brilliant idea.

Gamit ang mahahaba niyang mga kamay at daliri, marahas niyang hinawakan ang mala pader na dibdib ni Rox, at mariin iyong pinisil. Dahilan para lumuwag ang pagkapulupot ng babae sa kan'ya.

"Bastos!" Galit namang reaksiyon ni Rox, at agad nitong binitawan si Darcos.

Habang ang binata naman ay hawak-hawak ang nasakal niyang leeg at hinahabol ang kanyang hininga.

"Damn, talagang mapapatay kita!" Nanginginig sa galit si Darcos, at kating-kati na itong makaganti sa babae.

Tumayo naman agad si Rox, at nang tatakbo na sana siya, agad siyang napahinto dahil may dumating na mga armadong kalalakihan.

"Boss!" sabi ng isa sa mga ito.

Mga tauhan ito ng binata, at agad nilang tinutukan ng baril si Rox.

Nagmadali namang tumayo si Darcos, at marahas nitong hinila ang damit ni Rox.

Pinuluputan niya ang leeg nito gamit ang makikisig at matitigas niyang braso.

"Bi-bitawan mo 'ko!" Pagpupumiglas naman ng babae, at nahihirapan na itong huminga dahil sa higpit nang pagkakasakal ng binata.

Tumilapon naman siya sa sahig, nang patulak na siyang bitawan ni Darcos.

Agad siyang naghabol nang hininga habang hawak-hawak ang kanyang leeg.

"Tanggalin niyo ang bonet mask niya!" Utos ni Darcos sa mga tauhan niya.

Agad namang sumunod ang mga ito, at mahigpit nilang hinawakan si Rox. Tapos marahas nilang tinanggal ang bonet mask nito.

Nanlaki na lamang ang mga mata ni Darcos, matapos nitong makita ang pagmumukha ni Roxine. Baby face ito, at walang adams apple. Nakapang-lalaking gupit rin ito.

“Sinasabi ko na nga ba…hindi ka lalake!” kunot noong ani Darcos, pero sinamaan lang siya nang tingin ni Rox. Nginitian pa siya nito nang nakakaloko.

Labis naman siyang napipikon na rito, kaya agad niyang inagaw ang baril ng kanyang tauhan at tinutok ito kay Rox.

Akmang babarilin niya na sana ang babae, pero…