Chapter 3

Kinabukasan ng madaling araw, sumakay kami ng bus ni ate Darlene patungong Maynila para dalhin niya ako sa magiging trabaho ko. Magkahalong excitement at kaba ang nararamdaman ko.

Hindi ako nakatulog nang maayos dahil sa kakaisip kung ano ang mga posibleng mangyari lalo na't kapag nakasahod na ako. Ang saya siguro sa pakiramdam!

Kaya dapat, sipagan ko!

"Bale ako na pala ang magpo-process ng about sa magiging benefits mo. Yung magiging amo mo ro'n, siya ang mismong magi-interview sa 'yo at magpapasahod. May mga accounts ka na ba para sa benefits?" tanong ni ate Darlene.

"A-Ano ba 'yong mga 'yon?" nagtataka ko namang tanong. Hindi ko naman alam kung ano ang sinasabi niya.

"Benefits para sa health mo, sa ipon and all. Mukhang hindi mo pa alam. H'wag kang mag-alala dahil tutulungan na lang kita na makagawa ng account. Ako na ang bahala. Basta ang gagawin mo lang, magtrabaho ka nang maayos," payo pa sa 'kin ni ate Darlene. Tumango ako at ngumiti sa kaniya bilang sagot.

HINDI ko akalain na nakatulog pala ako sa byahe. Nagising ako pero nasa kalagitnaan pa rin kami ng daan.

"Malapit-lapit na tayo, Mercedes. Ito nga pala. Binilhan na rin kita ng pagkain. Baka nagugutom ka?"

Kinuha ko ang binili niyang dalawang nilagang itlog at tinapay na may palamang hotdog. May kasama rin itong tubig.

"Salamat, ate Darlene," saad ko bago kumain. Bigla na lang may pumasok sa isipan ko kaya napatanong ako sa kaniya. "Kilala mo ba kung sino yung magiging amo ko?"

"Basta si Sir Tarvande ang magiging amo mo. To tell you honestly, hindi ko talaga siya kilala. Yung anak niya kasi ang nagpapa-assign ng tagapagbantay para sa tatay niya," paliwanag ni ate Darlene. Sandali na lang akong napatango sa kaniya.

Halos isang oras at mahigit pa ang nagdaan hanggang sa makarating na kami sa terminal ng bus. Nakita ko na ang pangalan ng lugar na 'to ay Pasay.

Isa-isa na kaming bumaba nang pumarada na ang bus. Sumakay na rin kami ng sasakyan na ang pangalan ay taxi dahil ang sabi ni ate Darlene, mas mabilis kaming makakarating sa bahay ng magiging amo ko.

Matapos lamang ng mahigit bente minuto, nakarating na kami papasok sa bawat malalaking bahay at natapat sa isang malaking gate.

"Ito po ang bayad. Tara na, Mercedes," saad ni ate Darlene. Sa pagbaba namin, bumungad sa harapan ko ang isang napakalaki at napakagandang gate.

"Sino sila?" tanong sa 'min ng gwardya.

"Ako si Darlene. Ako yung pinapapunta ni Sir Red dito. Nand'yan po ba si Sir Tarvande?" tanong naman ni ate Darlene.

"Ahh... kayo po si ma'am Darlene Hernandez?" paninigurado ng gwardya.

"Opo. Ito po ang ID ko," saad naman ni ate Darlene. Nang makasiguro na ang gwardya ay pinagbuksan niya kami ng gate. Pumasok na kami ni ate Darlene patungo sa malaking pinto ng mala-palasyong bahay.

"Ang ganda naman dito! Ang laki-laki ng bahay! Napakayaman naman ng magiging amo ko!" pagmamangha kong sabi kay ate Darlene habang nagniningning ang mga mata kong tinignan ang buong paligid.

"Oo, mayaman talaga ang may-ari nito. Tara na sa loob."

Sa pagpasok namin, nagsabi si ate Darlene sa isang kasambahay na nandito na kami. Pinaghintay kami saglit at 'di kalaunan, may dumating na isang matandang lalaki na hindi ko alam kung anong edad. Maputi na ang buhok niya at balbas sarado rin siya. May guhit-guhit na rin ang mukha niya, pero ang katawan, malaki na para bang sanay magbuhat ng mabibigat na bagay. Nakapormal ito na suot at may salamin din ito sa mga mata.

Sa tindig at pagtingin pa lang niya sa 'min, para niya kaming pinagbabantaan.

Ito ba ang babantayan ko? Mukhang malakas naman.

"Hello po, sir. Kami po pala ang—"

"Hindi ba't sinabi ko na sa inyo na hindi ko kailangan ng alalay? Bakit ba ang kulit ninyo?!" tanong kaagad ng matandang lalaki sa medyo kataasang boses. Mukhang hindi niya gusto ang pagdating namin.

"Si Sir Red po ang nagpasabi sa 'min kaya nagpa-hire po kami ng magiging alalay po ninyo. Ito po si Mercedes Abeleda. Siya po ang magbabantay sa inyo," pagpapakilala sa 'kin ni ate Darlene. Ngumiti ako sa magiging amo ko at marahang tumango paibaba.

"Siya? Tsk! Mukhang bata pa. Ilang taon ka na? 17?" tanong nito sa 'kin.

"22 na po ako," pagtatama ko.

"Kahit na. Tsk! Bakit kasi kailangan pa ng mag-aalalay? Ano ba ang akala sa 'kin ni Red? Mahina? Hindi kaya ang sarili?" naiinis pang tanong ng matandang lalaki.

"Mas mainam po siguro sir na tawagan po ninyo si sir Red para—"

"Hindi na kailangan. H'wag mo 'kong pangunahan," pagtutol ng matandang lalaki sa sinasabi ni Darlene.

Napakasungit naman pala ng taong babantayan ko.

"Ayoko ng makipagbangayan pa sa anak ko. O sige, tatanggapin ko ang babaeng 'to bilang mag-aalalay sa 'kin, pero hindi sa lahat ng panahon. Ayokong parang may asong palaging nakabuntot sa 'kin," saad pa ng matandang lalaki.

Napangiti ako nang malapad dahil sa sinabi ng matandang lalaki. Bagaman halatang napilitan siya, masaya naman ako dahil may trabaho na ako!

"I-Ibig niyo pong sabihin, tanggap na po ako?" masaya kong tanong sa magiging amo ko.

"Bingi ka ba, hija? Hindi ba't kasasabi ko lang?" tanong naman ng matanda.

"P-Pasensya na po, sir. Maraming-maraming salamat po sa pagtanggap sa 'kin! Salamat po talaga, sir! Gagawin ko po lahat ng makakaya ko para mapagsilbihan ko po kayo nang maayos!" pangangako ko sa kaniya.

"Dapat lang. Magpaturo ka kay manang para may magawa ka kaagad," pag-uutos sa 'kin ng amo ko kaya agad akong kumilos.

Bago pa man ako makalayo, narinig ko pa ang sinabi niya.

"Ikaw naman, sabihin mo sa anak ko na hindi palaging siya ang masusunod. Makakaalis ka na."

Sa laki ng bahay, hinanap ko pa kung nasaan ang kusina ng malaking bahay ni sir ngunit may isang matandang babaeng kasambahay naman ang sumulpot sa unahan ko.

"Sino ka, ineng? Saan ang punta mo?" tanong nito.

"Ako po si Mercedes Abeleda. Ako po 'yong bagong kasambahay at magbabantay po kay sir..." napaisip pa ako dahil nakalimutan ko ang pangalan ng amo ko.

"Sir Fiandro?" tanong niya. "Bakit ang bilis mo naman yatang natanggap?"

"H-Hindi ko po alam e, pero pinahahanap niya po sa 'kin si manang para maturuan ako. Sino po ba 'yon?" tanong ko sa kaniya.

"Ako ang hinahanap mo," saad ng matanda. Doon ay marahan akong napatango dahil siya pala ang tinutukoy ni sir Fiandro. "Ako si Lucelle o mas kilala sa tawag na Manang Lucelle. Ako ang mayordoma sa mansion na ito. Sumunod ka sa 'kin."