Chapter 53

Leana’s POV

“Hanggang kailan ka magiging ganito Chance?”

Nag-iwas siya ng tingin at napahilot naman ako sa noo.

“Dalawang linggo nang wala si papa.”

“Mas mabuti na iyon kaysa naman sa nagsasama sila ni mama eh puro away naman ang nangyayari. Ayaw mo ba na gumaan muna ang loob nilang dalawa? Ayaw mo ba na magkaroon muna sila ng kapayapaan sa isip? Chance, hindi simpleng ayaw itong nangyayari sa kanila.”

“Alam ko. Pero paano kapag hinayaan natin silang ganito eh masanay silang hindi nakikita ang isa’t-isa? Paano kung hindi na niya tayo babalikan ate?”

Naitikom ko ang bibig ko at nilapitan siya. Hinawakan ko ang kamay niya pero hinigit niya iyon.

“Nagpunta ako kina tito kanina.”

“Bakit?”

“Binisita si papa syempre. Ni hindi mo magawa edi ako na lang.”

Napipikit ako ng mariin at kinumbinsi ang sarili ko na huwag na huwag siyang sisigawan dahil mag-aaway na naman kami. Ni hindi pa nga kami nagkakaayos tapos madadagdagan na naman?

“Lagi na lang siyang lasing ate. Kinausap nga niya