Chapter 29

"Arabella, anak?." naalimpungatan ako sa magkahalong katok at pagtawag sa akin sa labas ng kwarto ko. Nang mabosesan ko iyon ay dinilat ko na ang mata ko. "Nasa baba ang nobyo mo, kanina ka pa hinihintay. Bumaba ka na'lang, anak."

Mabilis akong napabangon sa higaan at agad na dumiretso ng banyo para mag-ayos ng sarili. Hindi ko na nagawang sagutin pa si Mama sa pagmamadali.

Nababangag pa nga ako, wrong timing naman 'tong si Vincent.

Ala-singko na nang tuluyan akong makaramdam ng antok kanina.

Yung mga binitiwang salita ni Johan kagabi ay labis na nakapag-pagulo ng isipan ko. Hindi ko tuloy matantsa ang tunay kong nararamdaman sa bahaging iyon.

Pagkatapos kong ayusin ang sarili ko ay agad akong bumaba, sinalubong ako agad ng presensya ni Vincent.

Pinukulan ako ni Papa ng tingin na hindi ko man lang namalayan na nasa tabi lang pala ng nobyo ko. Ngumuso-nguso ito na ang pinupunto ay si Vincent. Napailing ako sa itsura ni Papa.

Hindi naman sa ayaw ni Papa kay Vincent, ngunit alam kong