Third Person POV MAINIT pa ang ilaw sa operating room nang tuluyang humugot si Damon ng huling tahi. Pinilit niyang hindi ipahalata ang pagod habang marahan niyang iniaabot ang ginamit na surgical tools sa nurse. Sa loob ng mahigit isang oras at kalahati, hindi tumigil ang kamay niya sa pag-opera sa lalaking naaksidente at nagtamo ng malalang pinsala sa ulo. Tahimik ang buong team habang binabantayan ang bawat galaw niya. “The Patient is stable. Let’s prepare for transfer.” Isa-isang tinanggal ni Damon ang mga suot niya. Unang inalis ang guwantes—kulubot at mamasa-masa na ang balat ng mga daliri niya sa loob nito. Sumunod ang surgical gown na tinulungan pang hilahin ng isang surgical technician mula sa likod. Ramdam niyang basang-basa ang puting scrub suit niya sa ilalim, sa pinaghalong pawis at init. Sa huli, dahan-dahan niyang hinubad ang face mask at surgical cap, na para bang kasabay niyang inaalis ang bigat sa balikat. Paglabas niya sa operating room, agad siyang sinalubon
Third Person POVNAGISING si Luna sa hilong-hilo niyang ulirat. Napahawak siya sa kanyang sentido dahil pakiramdam niyang parang may nakaipit na unan sa loob ng kanyang ulo at paulit-ulit itong binabangga sa pader. "Aray..." mahina niyang daing nang mapabangon siya. Iginala niya ang paningin at napagtantong nandito siya ngayon sa kwarto ng tinutuluyan niyang resthouse na pagmamay-ari ng manager niya."Cheska?" Tawag niya dito saka napapikit nang mariin.Ilang segundo pa bago bumukas ang pinto at iniluwa nito si Ace, yung personal assistant niya."Oh? Kumusta ang hangover?" Nakahalukipkip ito hahang naglalakad papunta sa gawi niya. "Sige, inom pa. Kulang pa 'yang hangover mo," Inis na binalingan siya ni Luna saka napairap. Masama na nga ang gising niya, tapos dadagdag pa ang isang 'to?Personal assistant niya si Ace pero isa din ito sa mga matatalik niyang kaibigan. Naging kaklase niya ito simula noong highschool, kasama si Sofia. Noong dumating yung time na paunti-unti silang sumi
Third Person POV"Bakit kasi hindi niyo man lang inawat ang kag-gahan ko?" Pabagsak na napaupo si Luna kaharap ni Ace. Nandito sila ngayon sa kusina para mag-agahan. Matapos maalala ni Luna ang kahihiyang nagawa niya kagabi, halos hindi na siya mapakali at kanina pa nangungulit kay Ace."Naku, kung alam mo lang. Sinubukan din naman namin," sagot naman ng isa. "Inumin mo na 'to para maibsan ‘yang hangover mo," inilapit sa kanya ni Ace ang tasa na may lamang turmeric tea."Ano pa'ng mukhang ihaharap ko sa lalaking 'yon?" naihilamos nito ang mga palad sa mukha."Edi ang mukha mong maganda, tch." napairap ang assistant niya sabay inom sa kape. "Ace naman e. Sana sinundo mo na lang ako kahapon. Ba't mo ba hinayaan na siya pa ang magsundo sakin?" "G-ga! Ilang beses ka naming tinawagan kahapon pero ayaw mo namang sagutin. At saka, hindi kami ang nag-utos kay Doc Villaruel na sunduin ka." Nanlulumong naiumpog niya ang noo sa ibabaw ng mesa, sabay atungal ng inis at pagkadismaya—parang gus
LUNA’s POVKANINA pa ‘ko pabalik-balik ng lakad sa sala habang hawak-hawak ang baba.Hanggang ngayon hindi ko pa din ma-gets kung bakit biglaang gano’n sakin yung Damon na ‘yon. Napapaisip pa akong possibleng may sapi siya dahil sigurado akong wala sa bokabularyo niya ang umakto ng gano’n.He’s a cold, heartless, and arrogant surgeon — the kind of man who looks at you like you're just another case to fix, not a person to care about.“Argh!” pakunwaring napasabunot ako sa buhok ko saka pabagsak na umupo sa sofa.“Para kang timang sa ginagawa mo,” sabat ni Ace habang busy sa katitipa sa cellphone niya. “Malay mo, gano’n talaga siya. Caring at concern sa’yo.”Seriously?“You know very well na hindi siya gano’n. Most people define him as suplado, mayabang, at self-centered billionaire. Impossible namang nagbago siya overnight.”Huminto si Ace sa pagcecellphone saka napa-cross arms na bumaling sakin. “That’s how some people see him. Pero may proof ba sila na gano’n talaga si Doc Villaruel?
LUNA’s POVMAKALIPAS ang ilang araw, Damon and I got invited sa isang famous TV talk show para sa exclusive interview bukas.VMG and my management both agreed. Great move na rin daw to further control the narrative and make the people believe na real ang engagement namin at paunti-unting ibaon sa limot ang issue.Wala na din naman ang picture namin na kumakalat online, siguro dahil pina-take down ng VMG, pero hindi pa din maipagkakailang na may ilang mga netz ang nakapag-save sa kani-kanilang phone.Weeks pa lang ang nakalipas simula noong kumalat ang issue, so obviously, fresh pa sa mga utak ng mga netz ang nangyari.Kaya, here we are, trying to make our best to serve them a love story and make them forget about the scandal.~Obvious naman na fake yung engagement nila. Damage control lang ‘yan para ma-divert yung issue nila!~~Real love? Hahaha! Acting lang yan para masagip career ni Luna at reputation ni Dr. Damon.~~She slept with Dr. Damon para lang makasungkit ng billionaire surg
LUNA’s POVKANINA pa ‘ko nakikinig kay Damon habang nagpapaliwanag siya patungkol sa wedding namin. Inaantok na nga ako at gusto ko nang matulog, kaso sa tuwing nahuhuli niya akong nag-aantok-antukan, pinanlilisikan niya kaagad ako ng mata.“I've already taken care of everything. The wedding will be at a private estate—secluded, high-end, and far enough from prying eyes. The venue has a mix of modern elegance and traditional charm, the kind of place that makes media flashes seem irrelevant.” pinapakita niya sakin ang sample pictures ng venue sa hawak niyang ipad.I raised an eyebrow, looking at him. “A private estate? What's the catch?”“Just because it's private doesn’t mean it’s cheap," he replied, scrolling through the pictures. "This place is stunning. It's known for hosting high-profile weddings—exactly the kind of thing that’ll make us look convincing. Small, intimate, but still enough to show the world we're serious... even if we both know it’s all just for show.” He explained,
LUNA’s POVMARAHAN kong kinatok ang pinto ng kwartong tutuluyan ni Damon para ihatid sa kanya ang damit niya.Balak na sana niyang umuwi kanina, kaso paubos na pala ang gas ng kotse niya kaya wala siyang choice na mag-stay dito.At wala din akong choice kundi ang tanggapin na langna dito siya magpapalipas ng gabi.“Mister Villaruel?” tawag ko sa kanya.Ilang segundo pa bago bumukas ang pinto at tumambad sakin ang—“Miss Ferrer, you’re drooling.”Hindi nakatakas sa paningin ko ang biglaan niyang pagngisi. Nang-aasar ba siya?“Tch. Dream on!” I muttered irritably as I pressed his clothes against his chest, giving him a quick shove before turning away and walking off.Oo, aaminin kong nanlaki ang mga mata ko nang makita kong nakatapi lang siya ng twalya sa bandang bewang at walang pang-itaas, pero hindi ako naglaway, ano! Ang dami-dami kong nakitang mas maganda pa ang hubog ng katawan kumpara sa kanya, at hinding-hindi ko pagkakainteresan ‘yang katawan niyang— yummy?— argh! Erase that!
LUNA’s POVPASADO alas sais pa lang ng umaga nang bumyahe kami papuntang Manila para sa exclusive interview mamaya. Nakisabay na din sa’min si Damon dahil maliban sa walang gasolina ang kotse niya, na-traffic din ang sekretarya niya na magsusundo sana sa kanya.“Where’s your ring?” mahinang tanong ni Damon, pero sapat na para madinig ko.Nandito kami ngayon sa backseat, habang nasa frontseat naman si Ace, katabi ng driver.Napabaling ako sa kanya at sunod na napatingin sa kamay ko. “Nandito sa purse,” simpleng sagot ko. “Mamaya ko pa susuotin.”Binigyan niya ako noong nakaraang linggo ng singsing bago kami nagpa-presscon, at pagkatapos nun, tinanggal ko din kaagad kasi hindi ako sanay. Besides, hindi ko naman din kailangan suotin lagi dahil nasa resthouse lang ako. Wala namang mga kamera dun.Hindi na din naman siya nagsalita kaya itinuon ko ang atensyon ko sa labas ng bintana. Tahimik na pinagmamasdan ang nadadaanan namin.“Nagugutom ako. Pwede bang kumain muna tayo?” saglit na napali
LUNA’s POV“HINDI AKO PAPAYAG NA PAKASALAN MO ANG ANAK KO!”“Pa!” napatakbo ako sa gawi nila at nilapitan si Papa, pilit kinakalma ang nanginginig niyang balikat habang nasa harap niya ang lalaking hindi ko inaasahang makikita rito—hindi sa ganitong paraan, hindi sa ganitong pagkakataon.Hinawakan ko si Papa sa braso. “Pa, naman. Kumalma ka nga…”Pero hindi siya natinag. Ang mga mata niyang puno ng galit ay nakatutok pa rin kay Damon—na ngayon ay tahimik lang.Lumapit na din sina Ace at mama para pakalmahin si papa.“Tito, kumalma po muna kayo,” ani Ace habang marahang hinahaplos ang likod ni Papa, pilit siyang inaakay palayo sa tensyon. Si Mama naman ay hawak ang braso ni Papa, pinipigilan siya sa anumang biglaang galaw.Binalingan ko si Damon na nakatingin ngayon sakin. Sinenyasan ko siyang lumabas na muna, at mukhang na-gets niya naman ako nang tumango siya at naglakad palabas.Pinaupo namin si Papa sa sofa, hawak pa rin ni Mama ang kanyang braso habang si Ace ay dali-daling umalis
LUNA’S POVKINABUKASAN, malamig at tahimik ang umaga—tila ba nakikisama ang panahon sa bigat ng iniisip ko. Nakasarado pa rin ang mga kurtina sa kwarto pero dama ko ang lamig na bumabalot sa paligid. Tahimik akong nakahiga, hindi malaman kung gugustuhin ko bang bumangon o manatiling ganito na lang—nakapikit, nagkukunwaring okay.Narinig kong bumukas ang pinto kaya napamulat ako at nakitang pumasok si Ace, may dalang tray ng almusal.“Good morning,” aniya, pilit ang ngiti. “Nag-toast si Tita ng tinapay para sa’yo. May mainit na gatas din.”Umupo siya sa gilid ng kama at inilapag ang tray sa bedside table."Tinawagan ko na nga pala si Cheska. I informed her about your current state."Napabangon ako para umupo. "Anong sabi niya?""Hindi niya ipapaalam sa management ang tungkol sa pagbubuntis mo. It's your privacy, at ayaw niyang pangunahan ka," ani Ace, habang nakatingin sa akin. "Pero dahil nga sa sitwasyon, alam niyang may epekto ito sa mga major project na kakapirma mo lang. Kaya, sh
LUNA's POVNAKATAYO ako sa harap ng sink dito sa banyo, hawak-hawak ang digital pregnancy test na pinabili ko kay Ace.Tatlong minuto na ang nakalipas at kinakabahan ako habang titig na titig sa hourglass icon na makikita sa maliit na screen ng digital PT."Luna? Ano na?" Kumatok si Ace mula sa labas."S-Sandali lang." Ilang segundo pa at nawala ang hourglass icon at napalitan ito ng..."Pregnant...?" Parang nawalan ako ng balanse at napaupo sa tile.This can't be."Luna?"Patuloy pa din sa pagkatok sa pinto si Ace pero hindi ako sumagot o pinagbuksan man lang siya. Gulong-gulo ang utak ko sa resulta at hindi alam kung ano ang gagawin. Masyadong komplikado ang lahat para matuwa ako sa resulta. Muli akong napatitig sa maliit na screen at nakitang ang numerong (3-4). Nangangahulugan itong nasa tatlo o apat na linggo akong buntis. Naisuklay ko ang mga kamay sa buhok saka nagpakawala ng malalim na buntong hininga. Hindi ko namalayan na naiiyak na ako sa sitwasyon ko ngayon.Paano ko s
LUNA's POV"Sige na, anak. Puntahan mo na sa balkonahe ang iyong ama at ako'y maghahanda pa para sa hapunan," sabi ni mama habang abala sa pag-aasikaso ng hapunan namin dito sa kusina. "Nagtatampo lang 'yon kaya ang mabuti pa'y lambingin mo siya," pagpapalakas niya sa loob ko.Hindi ako kinikibo ni papa magmula noong makarating ako dito. Kaya eto ako ngayon, nag-aalangan kung papaano ko ba siya kausapin at humingi ng tawad. Tinapik ni mama ang balikat ko bago ako umalis. Nang mapadaan ako sa sala, nakita kong prenteng nakaupo si Ace habang nanood sa TV sabay kain ng chips. Sinabi ni mama na dito daw siya maghahapunan, kaya nag-decide siyang bukas na lang uuwi sa kanila. Hindi naman malayo yung bahay nila dito kung tutuusin. Nilagpasan ko lang siya at dumiretso sa balkonahe. Pagkarating ko doon, nakita kong nakaupo si papa at sa gilid niya'y may isang tasa ng tsaa na napatong sa maliit na mesa. Dahan-dahan akong lumapit at umupo sa katabi ng silya niya. Hindi man lang siya bumaling
LUNA's POV"Bumangon ka na diyan!" Naramdaman kong may humila sa comforter na nakatalukbong sakin, kaya kaagad ko din itong hinila pabalik."Ah, ganon?" Sunod kong naramdaman ang mga kamay na nakahawak sa paa ko at buong pwersa akong hinila hanggang sa magising ako nang tuluyan.Muntikan pa akong mahulog sa kama, mabuti na lang at nakakapit ako sa bedsheet."Ano ba?" Singhal ko kay Ace pero ngingiti-ngiti lang ang loka. "Wala naman akong trabaho, kaya please, let me sleep!" Nakapameywang siya sa harap ko. "Wala nga, pero may pupuntahan tayo." Sinuklay ko ang buhok kong nakatakip sa aking mukha gamit ang kamay at tinignang mabuti si Ace.Saan naman ang gimik ng isang 'to? Gayak na gayak ah.Nakasuot siya ng high-waisted leather pants at fitted sleeveless turtleneck na tinernohan pa ng blazer. Ang init na nga dito sa pinas, pero kung maka-awrahan, waepek.May dala pa siyang maliit na designer bag na parang hindi naman kasyang lagyan ng kahit ano at pointed heels ang ipinares niya sa
LUNA’s POV“Tch,” inis kong isinara ang pinto sa kotse pagkapasok ko, at nakitang nakatingin sakin si Ace sa rearview mirror. “What?”“Nasa labas si Dr. Villaruel. Hindi ka man lang ba magpapaalam?” tanong niya.Napatingin ako sa labas ng tinted window at nakitang nag-uusap sina Cheska at Damon.Matapos niya akong balak na ilaglag kanina? Wala talaga akong tiwala sa lalaking ‘yan. Tch.“Asus! Nagtatampo ka pa yata e,” pang-aasar ni Ace na kaagad ko namang inirapan. “Hindi naman sobrang lala ng ginawa ni Dr. Villaruel e. Ayaw mo nun? Natawa pa nga yung audience sa inyo, kasi akala nila may pagka-romantic comedy ang lovestory niyo.” hirit pa niya.“Pero totoo ba talaga ang fifty-peso bill? Ano ba talaga ang nangyari behind fifty-peso bill?” natatawa niyang tanong.Kaya gusto kong ibaon na lang sa limot ‘yon e. Nakakababa ng dignidad sa tuwing naiisip kong ginawa ko ‘yon.Bago pa man ako makapagsalita, biglang bumukas ang pinto sa kabilang side dito sa backseat.“There’s an emergency at
LUNA’s POVPAGKAPASOK namin sa venue, agad kong napansin kung gaano ka-elegante pero welcoming ang ambiance.Maluwag ang event hall, may malalaking floor-to-ceiling windows sa isang gilid, kaya natural ang pasok ng liwanag. Sa kabila ng sophistication ng lugar, may mga detalyeng nagpapagaan ng atmosphere—neutral-colored curtains, soft beige carpeting, at wooden accent walls na nagdadagdag ng warmth.Nasa gitna ng hall ang simple pero stylish na setup. May isang low coffee table na may nakapatong na props tulad ng mga libro, magazine, at isang maliit na flower arrangement. Sa magkabilang gilid ng mesa, may dalawang cream-colored armchairs na halatang mamahalin.Sa background, may isang minimalist na backdrop na may pangalan ng media company at faint cityscape design, para mukhang modern pero hindi overpowering. Ang ilaw naman ay soft at strategic—may mga hidden spotlights sa kisame para i-highlight lang ang interview area, habang ang paligid ay bahagyang dimmed para hindi masakit sa m
LUNA’s POVPASADO alas sais pa lang ng umaga nang bumyahe kami papuntang Manila para sa exclusive interview mamaya. Nakisabay na din sa’min si Damon dahil maliban sa walang gasolina ang kotse niya, na-traffic din ang sekretarya niya na magsusundo sana sa kanya.“Where’s your ring?” mahinang tanong ni Damon, pero sapat na para madinig ko.Nandito kami ngayon sa backseat, habang nasa frontseat naman si Ace, katabi ng driver.Napabaling ako sa kanya at sunod na napatingin sa kamay ko. “Nandito sa purse,” simpleng sagot ko. “Mamaya ko pa susuotin.”Binigyan niya ako noong nakaraang linggo ng singsing bago kami nagpa-presscon, at pagkatapos nun, tinanggal ko din kaagad kasi hindi ako sanay. Besides, hindi ko naman din kailangan suotin lagi dahil nasa resthouse lang ako. Wala namang mga kamera dun.Hindi na din naman siya nagsalita kaya itinuon ko ang atensyon ko sa labas ng bintana. Tahimik na pinagmamasdan ang nadadaanan namin.“Nagugutom ako. Pwede bang kumain muna tayo?” saglit na napali
LUNA’s POVMARAHAN kong kinatok ang pinto ng kwartong tutuluyan ni Damon para ihatid sa kanya ang damit niya.Balak na sana niyang umuwi kanina, kaso paubos na pala ang gas ng kotse niya kaya wala siyang choice na mag-stay dito.At wala din akong choice kundi ang tanggapin na langna dito siya magpapalipas ng gabi.“Mister Villaruel?” tawag ko sa kanya.Ilang segundo pa bago bumukas ang pinto at tumambad sakin ang—“Miss Ferrer, you’re drooling.”Hindi nakatakas sa paningin ko ang biglaan niyang pagngisi. Nang-aasar ba siya?“Tch. Dream on!” I muttered irritably as I pressed his clothes against his chest, giving him a quick shove before turning away and walking off.Oo, aaminin kong nanlaki ang mga mata ko nang makita kong nakatapi lang siya ng twalya sa bandang bewang at walang pang-itaas, pero hindi ako naglaway, ano! Ang dami-dami kong nakitang mas maganda pa ang hubog ng katawan kumpara sa kanya, at hinding-hindi ko pagkakainteresan ‘yang katawan niyang— yummy?— argh! Erase that!