LOGIN"Leila, can I talk to you?"Nilapitan ni Ethan si Leila. Kasalukuyan silang nasa isang restaurant at nagkayayaang kumain muba bago umuwi. "May kailangan ba tayong pag-usapan?" tanong ng babae. Mataray. At her age, mature na rin mag-isip si Leila. Dahil na rin iyon sa mga magulang. They need to act prim and proper. Hindi sila bata sa harap ng business partners ng kaniyang ama maging sa mga kamag-anak nila sa parte ng ama.Kaya naman nae-enjoy niya talaga na kasama si Basti dahil nafi-feel niyang isa rin naman siyang bata. Gaya ngayon. It became fun when Basti came. Kung hindi lang sana dumating si Ethan ngayon ay baka naging isip bata na siya at talagang inenjoy ang gala nilang iyon.Sa harapan ni Basti, tumatawa siya nang walang kiyeme. Sa harap ni Ethan, kailangan niyang maging pormal. Hindi niya alam kung bakit. Ganoon din naman kasi ito.Alam niyang kapareha niya si Ethan. At their young age, kailangan nilang mag-isip na matanda. And she doesn't like it."I just want to tell you s
"Can I go out? I want to meet a friend," paalam ni Ethan sa kaniyang ina. Kasalukuyan naghahanda para pumasok sa agency so Sonia."Where?" tanong agad ni Sonia. Hindi niya gustong pakialaman ang anak pero gusto pa rin niyang alamin kung saan ito pupunta. Ethan turns fourteen. Akala mo naman naging adult na ito para labas nang labas. Kaya si Sonia, gusto talagang malaman kung saan nagpupunta ang anak. "At sinong mga kasama mo—""Ma! Kailangan mo pa bang alamin? Nagpapaalam ako ng maayos. Isa pa, magpapahatid ako sa driver natin para hindi ka na mag-alala pa..."Tumaas ang kilay ni Sonia sa anak dahil sa paraan ng kung paano siya sagutin nito."I just want to go out. Get some fresh air. Ang boring dito sa bahay..." dagdag nito.Napabuga na lang si Sonia nang hangin."Kay! But I need you to come home before me or your Papa does..." bilin niya. Kinuha na ang bag at ready ng umalis."Okay. I will...""And Ethan... I'm just being concerned, anak. Ayaw kong makagawa ka ng desisyon na pagsi
Blurb:BlurbSampong taon ang lumipas. May kaniya-kaniya nang tinatahak na landas sila, Ethan, Leila at Basti. Pero ang dalawang huli ay nanatiling magkaibigan sa kabila ng lantarang nararamdaman na damdamin ni Basti para sa babae. Hindi sineseryoso ni Leila ang pagpapahiwatig ni Basti. For her, wala siyang panahon para doon.Wala nga ba?Basti is now a successful painter. Iyon ang naging calling niya sa kabila nang kagustuhan ni Lucas na i-train ito para sa kompanya nilang binuo niya ten years ago. Hindi niya ito pinilit dahil para sa kanilang mag-asawa, mas prayoridad pa rin nila ang kasiyahan ng mga anak at kung ano ang gusto ng mga ito.Leila, on the other hand, became a superstar. Gaya ni Basti, hindi nito ginusto ang buhay sa corporate business. Mas ginusto niyang sundin ang puso niya—at iyon nga ang pag-aartista. Ang nagha-handle ng kaniyang career ay ang S entertainment na pinamununuan ni Sonia. Masaya siya sa takbo nang kaniyang karera lalo na at inaalagaan siyang mabuti ng
Namatay din si Mr. Ilagan sa araw na iyon habang nasa bahay nito si Robert. Nang bumalik siya sa hospital ay payapa na itong nakahiga sa hospital bed nito. "Nakikiramay kami, Mr. Perez..." ika ng nurse na nakilala niyang matagal na rin na kasama ng ama nito. May pinapaabot pa si Mr. Ilagan para sa iyo. Iniabot nito ang isang maliit na brown envelope. At nang buksan niya iyin ay susi iyon ng isang vault sa isang banko."He is really ready," ika niya sa sarili. Hawak pa rin ang nakuhang USB stick sa bahay nito.Huminga siya ng malalim. Malungkot siya siyempre, pero para sa kaniya, nakabubuto na rin na namahinga ito. Wala ng sakit itong madarama. Wala nang maaalalang sakit dahil sa nakaraan. Payapa na ito kung saan man ito naroroon ngayon.Gusto ni Mr. Ilagan na i-cremate ang mga labi nito at dalhin din kung nasaan ang kaniyang ina. Iyon ang kahuli-huling kahilingan nito. Hindi na rin nito ginustong iburol pa. Diretso iyon sa sementeryo.Sinunod ni Robert iyon. At sa kaniyang tabi, nar
Tahimik. Walang nagsasalita. Pawang mga hininga lamang nilang halos magkasabay ang pumaibabaw sa paligid. Mga puso nilang may ritmo ang pagtibok. Nakaupo sila sa sahig. Yakap pa rin ang isa't isa. Pilit na pinoproseso ang lahat. Ano nga ba ang susunod na hakbang nila? "I saw how my father cares for you. Itinuring ka niyang anak..." Si Sonia ang pumutol ng katahimikan na iyon. " I didn't see those care in different ways..." Tumango si Robert. Alam niyang genuine ang ama ni Sonia sa mga ipinakita sa kaniya. Walang anumang pagkukunwari. "Ang ina ko ang dahilan kung bakit nagdusa ang Mama mo..." Umangat ang tingin ni Sonia sa kaniya. Pareho silang mugto ang mga mata. "Those are the problem they created for themselves. Hindi tayo dapat kasali doon. Oo, apektado tayo. But Robert, both of us have a choice. Do we want to continue or stop it? Because me, walang ibang lalakeng nararapat para sa akin kung hindi ikaw..." Pinilit niyang ngumiti bago magpatuloy. "Minahal mo ako sa kabila ng m
"Hindi kita iiwan. Ang tagal nating naghintay para sa kaligayang ito, Robert. Ang dami mong sinakripisyo para lang bumitiw ng ganito kabilis..."I don't want you to get hurt, Sonia. Okay na ako ang masaktan, huwag lang ikaw..."Napailing si Sonia. Kahit hindi siya nito nakikita, alam niyang nararamdaman siya nito."Hindi ako masasaktan dahil kasama kita. At kahit masaktan ako, kakayanin ko dahil ikaw ang kahawak kamay ko...Robert—""Hindi mo naiintindihan, Sonia.""Then make me understand. Bakit ka nagkakaganito? Robert, please, I don't want to repeat what we had before," pakiusap niya. Ang haba ng naaksaya nilang oras dahil sa pride at pinairal niyang takot sa sarili. Ayaw na niyang ulitin iyon. Gusto na niyang lumigaya nang tuluyan sa piling nito. Ang kaisa-isang lalakeng minahal niya at gustong makasama habang buhay. Hindi siya basta-basta bibitiw dito kung iyon ang gusto nitong mangyari."Robert..."Hindi ito nagsalita. Ngunit ang katahimikan nito ay napalitan ng mga hikbi. Hindi







