CHAPTER 149

Malakas talagang mang-asar si Victor. Kahit minsan ay hindi pa natuwa si Nadja sa mga jokes nito.

“Niloloko mo ba talaga ako, Victor!”

“Hinalikan pa nga ako noong babae bago lumabas at nakiusap na pumikit ako. I don’t know how she looked like. Pangit siguro ‘yun.” Sasabayan pa niya ng haglpak ng tawa.

Bago pa matapos ang kuwento ni Victor ay hinalikan siya tulad ng halik ng babae. Natigilan bigla ang asawa. Napalunok ito.

“Ikaw?”

“Yeah, ako nga!”

“That letter… who gave you that letter?”

“Ah, iyan? Nakita ko lang iyan na nakasuksok sa locker ko. I was in grade school.”

“OMG!”

“Ano na naman ba? Napapraning ka na naman.”

“So, ibig sabihin even before that thing happens in the hotel, we knew each other already?”

“Huh! Bakit sa iyo ba galing ‘yung letter?” Nagkatitigan ang dalawa. Tinitigan ni Victor ang babae upang tingnan kong may pagkakahawig sila ng batang babae. “Ikaw?”

Tumango si Nadja at hindi alam kung paano ipapaliwanag ang sarili. Wala nang mahihiling pa si Victor. Mas