LOGINShare
CHAPTER 1 โดนยา (3)
Last Updated:
2025-05-24 00:18:09CHAPTER 1
โดนยา (3)
"คะ...คุณ...อึก ชะ...ช่วย" เอ่ยออกมาเสียงแผ่วมือเล็กปัดป่ายไปทั่วเพื่อให้เป็นจุดสนใจ
"โธ่ นี่เพื่อนไทด์เอง จะให้มันช่วยอะไรล่ะ" คนตัวโตเอ่ยทั้งกลั้วหัวเราะหยัน สายตาหยาม เช่นเดียวกับผู้ชายคมนั้นที่มองเธอเหมือนกับว่าทำเรื่องโง่เง่าลงไป
ความหวังเล็ก ๆ ของเธอหายวับไปกับตา ดวงตาเอ่อคลอด้วยน้ำใสทั้งยังพยายามผลักไสด้วยตัวสูงใหญ่ให้ออกห่างได้มากที่สุด
"สวยว่ะ มึงไปหามาจากไหนวะ"
"หึ ระดับกูไม่น่ายากปะวะ"
"เชี่ย อย่างแจ่ม" ชายอีกคนพูดและกวาดสายตามองร่างบางอย่างหื่นกระหาย
"เปิดประตูดิ" เสียงเข้มเอ่ยทำให้เพื่อนของเขารีบเปิดประตูเข้าไปในห้อง
ร่างของแพรดาวถูกวางลงบนเตียงกว้าง ภายในห้องมืดที่มีเพียงแสงจากโคมไฟส่องสว่างเพียงเท่านั้น ผู้ชายสี่คนยืนมองเธอที่ข้างเตียงก่อนที่ไทด์จะหยิบสิ่ง ๆ หนึ่งออกมา
"ทะ...ไทด์ ปะ...ปล่อย..." เธอเอ่ยออกมาแม้ว่าจะไม่มีแรงแต่เธอก็อยากจะอ้อนวอนเขาอีกครั้ง
"เรายังไม่ได้สนุกกันเลยนะแพร" เสียงทุ้มเอ่ยและนั่งที่บนเตียงข้าง ๆ กายเธอ มือหนาลูบที่เรือนผมเธอเบา ๆ ก่อนจะไล้ต่ำลงมาที่แขนเรียวเล็ก
"ฮึก...ปล่อยแพรไปเถอะ"
"เริ่มร้อนแล้วใช่ไหมล่ะ" ไทด์เอ่ยเมื่อเห็นเหงื่อผุดออกจากใบหน้าหวานจำนวนมาก เขาได้ร่วมมือกับบาร์เทนเดอร์เพื่อให้ใส่ยาปลุกเซ็กส์ในเครื่องดื่มของเธอ
"ฮึก..." ร่างกายของเธอมันร้อนรุ่มและควบคุมตัวเองไม่ได้ แต่รู้ดีว่าสถานการณ์แบบนี้มันไม่ปลอดภัยกับตัวเธอเลย
"ก่อนจะเริ่มเราต้องเพิ่มความฟินกันก่อนนะแพร" ไทด์หยิบเข็มฉีดยาออกมาจากกระเป๋า แพรดาวมองมันด้วยความตื่นกลัวเธอเองก็ไม่รู้ว่ามันคืออะไรแต่มันต้องเป็นสิ่งที่ไม่ดีแน่ ๆ
แพรดาวเบี่ยงตัวหนีเมื่อถูกจับตรึงเอาไว้ เข็มฉีดยาถูกฉีดที่แขนของเธอจนหมดกระบอก เธอได้แต่ร้องไห้ออกมาเนื่องจากไม่มีแรงพอที่จะต่อกรกับชายกลุ่มนี้
เธอถูกฉีดสารเสพติดหลายเข็มจนทำให้เธอนอนหอบหายใจนิ่ง ๆ สายตาเริ่มมองไม่เห็นสิ่งรอบข้าง ร่างกายของเธอเริ่มขยับไม่ได้และร้อนรุ่มมากกว่าเดิมหลายเท่าตัว
"ขอเปิดก่อน ส่วนพวกมึงก็ไปต่อคิวเอาเอง" ไทด์เอ่ยทำให้คนที่เหลือเดินออกจากห้องไปในที่สุด
"เรามาสนุกกันดีกว่านะแพร..." มือสกปรกลูบที่ใบหน้าหวานริมฝีปากก้มลงจูบซับที่หน้าผากนูนเบา ๆ ก่อนจะเริ่มถอดเสื้อของเธออย่างใจเย็น
"...สวยไปทั้งตัวเลยนะ" วายตาหยาบโลนมองร่างบางด้วยความหื่นกระหาย
พลั่ก
"เฮ้ยไอ้ไทด์!"
"สัส! กูบอกแล้วใช่ไหมว่ารอกูเสร็จก่อน"
"ไอ้สัสไทด์ตำรวจมา! ไอ้บอสยังอยู่ในงานวันเกิด!"
"สัส! ใครโทรแจ้งวะ!!"
"รีบไปเหอะมึง ก่อนที่ตำรวจจะมาเจอ"
"แล้วยัยนี่ล่ะวะ!"
"ไอ้สัส! ปล่อยไว้ดิวะ มึงจะให้มันเอาเรื่องไปบอกตำรวจรึไง รีบหนีเร็ว!"
"แม่งเอ๊ย!!!" คนตัวโตรีบลุกขึ้นและออกจากห้องไปในที่สุด
ร่างบางที่นอนหอบหายใจรวยรินเธอยันกายเพื่อลุกขึ้นหยิบขวดน้ำที่หัวเตียงขึ้นมาดื่มหวังว่าจะให้บรรเทาอาหารร้อนรุ่มในร่างกายลงได้
หญิงสาวตัวระริกเมื่อความต้องการถูกปลุกขึ้น มือเล็กกำผ้าห่มแน่นเพื่อระงับอารมณ์ของตัวเองแต่ก็ไม่เป็นผล แค่เสียงที่จะเปล่งออกมาเธอยังไม่มีแรงจะเอื้อนเอ่ยคำใด
อึก...
คนตัวเล็กพยายามข่มอารมณ์ร่างกายเพื่อไม่ให้ควบคุมไปได้ยากกว่านี้ เพราะค็อกเทลที่เธอดื่มบวกกับสารเสพติดที่ถูกฉีดเข้าร่างกายหลายเข็มทำให้เธอควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่ได้
เธอต้องการที่จะปลดปล่อยมัน
วิธีใดก็ได้
เธอไม่ไหวแล้ว
แต่ทว่า...
พลั่ก
ประตูห้องถูกเปิดออกตามด้วยร่างของชายคนหนึ่งเดินเข้ามา เสียงลมหายใจหนักถูกผ่อนออกมาในขณะที่ร่างบางพยายามจ้องมองกับบุคคลที่มาใหม่
ร่างสูงเดินตรงเข้ามาหาแพรดาวบนเตียงจนได้กลิ่นแอลกอฮอล์จากร่างกายเขา คนตัวสูงถอดสูทราคาแพงออกก่อนจะค่อย ๆ ปลดกระดุมเสื้อตัวในช้า ๆ
ใช้เวลาไม่นานมือหนาก็ปลดกระดุมออกจนหมด คนตัวโตถอดเสื้อออกและโยนทิ้งไปอย่างไม่ใยดีเผยให้เห็นกล้ามมัดบนร่างกายแข็งแรงอย่างชัดเจน
คนตัวเล็กที่เห็นภาพตรงหน้าเธอกัดริมฝีปากตัวเองแน่น เพราะในตอนนี้เธอไม่สามารถควบคุมตัวเองได้แล้ว
"นี่เธอ!" เสียงทุ้มเอ่ยด้วยความตกใจเมื่อมองเห็นใบหน้าหญิงสาวบนเตียงชัด ๆ
แพรดาวหรี่ตามองพยายามควบคุมสติ เธอมองเห็นหน้าผู้ชายคนนั้นไม่ชัด แต่รู้สึกคุ้นเหลือเกิน หากแต่ในร่างกายตอนนี้ร้อนรุ่มจนอยากดึงรั้งเข้ามากอด
"ฮื่อ..."
"ทำไมเธอถึง..." คนตัวโตมองร่างบางด้วยความแปลกใจที่เจอเธอที่นี่ "นี่เธอ 'ขาย' งั้นเหรอ"
"ยะ...อยาก"
เขาทบทวนกับตัวเองร่วมสองนาที กระทั่งเห็นร่างเล็กบิดเร้ายั่วยวนสติก็ขาดผึ่ง ผู้หญิงตรงหน้ากำลังเรียกร้องต้องการเขาแล้วจะทนมองเฉยเป็นพระอิฐพระปูนได้ยังไง
"ก็ดี" ชายหนุ่มปรับใบหน้าก่อนจะจ้องมองร่างบางคนตรงหน้า เขาพิจารณาใบหน้าจิ้มลิ้มนั้น ปากนิดจมูกหน่อย ผิวขาวเนียน แก้มแดงระเรื่อของเธอทำให้มุมปากกดยิ้มอย่างพึงพอใจ
แอลกอฮอล์ในร่างกายที่ดื่มมาราวกับเชื้อเพลิงปลุกอารมณ์ในกายเข้าทันที กลิ่นกายหอมหวานของเธอเหมือนเป็นตัวกระตุ้นทำให้เขามีความต้องการมากยิ่งขึ้น
หากเธอเป็น ‘ผู้ขาย’ เขาก็จะเป็น ‘ผู้ซื้อ’ เอง!
Latest chapter
MY MAFIA ยอมจำนนให้นายมาเฟีย CHAPTER 3 ข้อแลกเปลี่ยน 1 (4)
CHAPTER 3ข้อแลกเปลี่ยน 1 (4)“ใช่ค่ะ ใช่ แพรกับเพื่อนไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องเลยสักนิด”“เรื่องคืนนั้นก็แปลว่าเธอโดนยาปลุกเซ็กซ์ใช่ไหม”“เอ่อ...ค่ะ...” ฉันตอบเสียงแผ่วลง ยิ่งพูดถึงเรื่องคืนนั้นฉันก็ยิ่งรู้สึกแย่“คืนนั้นฉันไม่ได้ป้องกัน เธอรู้ดีใช่ไหม”“คะ? อะ...เอ่อ ค่ะ! แพรทานยาคุมฉุกเฉินแล้วค่ะ ไม่ต้องกังวลนะคะ หากผิดพลาดแพรก็จะไม่เรียกร้องหรือให้คุณรับผิดชอบเลนสักนิดค่ะ แพรรับรองได้!” ฉันตอบทันควัน หากมันผิดพลาดอะไรฉันจะขอรับมันไว้คนเดียวก็พอ แต่ฉันมั่นใจมากว่ามันจะไม่ได้เรื่องแบบนั้นแน่ๆแอบแปลกใจเหมือนกันแหละที่เขาพูดเรื่องคืนนั้นแทนที่จะพูดเรื่องคดี แต่เขาคงกลัวว่าจะมีปัญหาตามมาละมั้งถึงได้ย้ำอีกครั้ง แน่นอนว่าคนอย่างฉันเองก็รอบคอบที่จะซื้อยาคุมฉุกเฉินมากิน ถึงเขาจะบอกว่าใส่ถุงหรือป้องกันแล้วก็เถอะ ไม่ว่าเขาจะพูดยังไงฉันก็ต้องป้องกันด้วยวิธีที่ตัวเองทำได้เหมือนกัน“ละ...แล้ว...คะคุณจะช่วยแพรไหม”&
MY MAFIA ยอมจำนนให้นายมาเฟีย CHAPTER 3 ข้อแลกเปลี่ยน 1 (3)
CHAPTER 3ข้อแลกเปลี่ยน 1 (3)“เปลี่ยนใจรับข้อเสนอของฉันแล้วหรอ” เสียงเข้มเอ่ยขณะที่มุมปากหยัดเป็นรอยยิ้มหยันนิด ๆ ทว่าสายตาของเขากลับยังไม่แม้แต่จะเชยขึ้นมองกันสักนิด“คะ...คือ...แพร...เอ่อคือฉัน...”“ฉันจะจัดการให้วันนี้ ไปอาบน้ำแล้วถอดเสื้อผ้ารอเลย”“!?” เท่านั้นล่ะ ร่างกายและสติสตังของฉันก็ถูกพรากหายไปทันทีเหมือนถูกของบางอย่างทุบตีจนไร้การรับรู้ไปชั่วขณะ ฉันยืนนิ่งค้างอยู่อย่างนั้นจนคุณเวลตันแปลกใจละมั้งเขาถึงเงยหน้ามองและเอ่ยอีกครั้ง“ยืนนิ่งอยู่ทำไม”“คุณฟังแพรก่อนนะคะ ที่แพรมาที่นี่แพรอยากให้คุณช่วย”“ก็ฉันจะช่วยอยู่นี่ไง” เขาวางปากกาและเปลี่ยนมาเป็นกอดอกกดสายตามองกัน“ตะ...แต่ไม่ใช่ด้วยข้อแลกเปลี่ยนแบบนั้น”&ldquo
MY MAFIA ยอมจำนนให้นายมาเฟีย CHAPTER 3 ข้อแลกเปลี่ยน 1 (2)
CHAPTER 3ข้อแลกเปลี่ยน 1 (2)“แพรไม่ต้องกังวลนะ แพรก็บอกตำรวจไปเลยว่าแพรได้ทำ แต่ส่วนเรา...เราก็...เราไม่ได้ทำอะไรผิด เราถูกใส่ร้าย ยังไงแล้วเราก็ไม่ผิด” หลินจับมือฉันพลางเอ่ยปลอบประโลม หากแต่ฉันรู้ว่าสภาพจิตใจของหลินในตอนนี้ย่ำแย่มากถึงปากจะพูดแบบนั้นแต่ใจลึก ๆ ก็รู้เกินครึ่งแล้วว่าเราไม่มีทางรอดง่าย ๆ“อื้ม เราไม่ผิดนี่ ไม่มีใครทำอะไรเราได้หรอก” ฉันฝืนยิ้มตอบกลับไปแม้ว่าในใจจะกลัวมากแค่ไหนก็ตามตัวฉันเองน่ะไม่เท่าไหร่หรอก เพราะฉันก็สามารถหาหลักฐานจากกล้องวงจรปิดได้ว่าฉันถูกบังคับให้เล่นยา แต่หลินนี่สิของกลางอยู่กับตัวขนาดนี้คงจบไม่สวยแน่“แต่ว่า...ถ้าฉันถูกจับ...”“ไม่! อย่าพูดแบบนี้ จะไม่มีใครถูกจับทั้งนั้น คนที่ถูกจับต้องเป็นไทด์!” เสียงพูดโพล่งขึ้นเมื่อได้ยินแบบนั้นฉันทนไม่ได้ที่จะปล่อยให้เพื่อนสนิทเพียงคนเดียวต้องตกเป็นแพะรับบาป แต่ก็ต้องยอมรับว่าจนปัญญาแล้วจริง ๆ เพราะฉันหาทางออกให้กับเรื่องนี้ไม่ได้เลยหรือว่า...หรือว่าฉันควรต้องไปขอร้องคุณเวลตันให้ช่วยทบทวนเรื่องนี้อีกครั้งยังไงแล้วเราก็เป็นคน(เกือบ)รู้จักกัน คุณเวลตันมาไทยบ่อย ๆ เขารู้จักกับแฟนพี่สาวของฉันในฐานะนักธุรกิ
MY MAFIA ยอมจำนนให้นายมาเฟีย CHAPTER 3 ข้อแลกเปลี่ยน 1 (1)
CHAPTER 3ข้อแลกเปลี่ยน 1 (1)“เราจะทำยังไงกันดีแพร” เสียงของหลินเอ่ยถามฉันด้วยสีหน้ากังวลใจ ซึ่งฉันเองก็ไม่แพ้กัน ฉันมีความกังวลใจเป็นอย่างมากเพราะเรื่องมันพัวพันเกี่ยวข้องกับคดีสารเสพติดหลังจากที่ฉันออกมาจากโรงแรมพร้อมกับคุณเวลตัน เขาก็พาฉันมาที่สถานีตำรวจเพื่อมาหาเพื่อนสนิทอย่างหลินที่โทรมาบอกกันก่อนหน้า ตอนนี้หลินถูกสอบสวนอยู่ยกใหญ่เช่นเดียวกับคนอื่น ๆ ที่อยู่ในงานวันเกิดเมื่อคืนหลายคนถูกจับตรวจสารเสพติดและแน่นอนว่าเกินครึ่งที่พบว่ามีสารเสพติดอยู่จริง เมื่อฉันไปถึงก็ไม่พบว่าไทด์และกลุ่มเพื่อน ๆ ของเขาอยู่ที่นี่ด้วย คงเป็นเพราะพวกนั้นไหวทันและหนีไปได้ส่วนเจ้าของวันเกิดก็รอดตัวไปอย่างง่ายดายเพราะพ่อของเธอมีอิทธิพล เพียงแค่โทรหา พ่อของเธอก็จัดการเรื่องราวต่าง ๆ ได้ในพริบตาแต่ความซวยดันมาตกที่ฉันกับหลินนี่สิ!พอฉันมาถึงสถานีตำรวจฉันก็ตกเป็นผู้ร่วมขบวนการในงานปาร์ตี้เมื่อคืนนี้ทันทีเนื่องจากในร่างกายฉันพบสารเสพติด ทั้งยังมีภาพจากกล้องวงจรปิดยืนยันได้ว่าฉันก็อยู่ในงานวันเกิดนั้นจริง ๆ และหลินเองก็ถูกตรวจค้นตัวพบว่ามีสารเสพติดไว้ในครอบครองเรื่องราวความโชคร้ายทั้งหมดที่ฉันกับหลินเจอน
MY MAFIA ยอมจำนนให้นายมาเฟีย CHAPTER 2 ถ้าเธอขาย ฉันก็จะซื้อ (3)
CHAPTER 2ถ้าเธอขาย ฉันก็จะซื้อ (3)"สงสัยฉันจะเอาเธอเบาไป ถึงได้คิดหนี!""!!!" แพรดาวยืนนิ่งงันเมื่อเสียงทุ้มเอ่ยด้วยความไม่พอใจ ร่างบางสั่นเทาแววตาเบิกโพล่งเมื่อความหวังอันน้อยนิดที่เธอจะออกไปจากที่นี่นั้นดับลงพลั่ก!เมื่อถูกลากออกมาที่ห้องด้านนอกเวลตันก็ผลักแพรดาวให้นั่งลงบนโซฟา ก่อนที่เขาจะยืนกอดอกมองเธอเหมือนนักโทษไม่มีผิดร่างบางนิ่วหน้าด้วยความเจ็บที่กลางกาย ซึ่งในตอนนี้ตามร่างกายของเธอเต็มไปด้วยร่องรอยดูดเม้มไปทั่วที่ตัวเธอเองไม่กล้าแม้แต่จะมองมันด้วยซ้ำ"ที่แขนนั่นรอยอะไร" เสียงเข้มเอ่ยขึ้นทำให้แพรดาวก้มขงมองตามรอยที่เขาบอกเธอรีบยกมือขึ้นมาปิดมันทันทีเพราะมันเป็นร่องรอยที่เธอโดนเข็มฉีดยาจากสารเสพติด!"ฉันถาม!" เวลตันตะคอกเสียงให้ดัง"อึก..." ร่างบางก้มหน้าลงพรางเม้มปากเพื่อไม่ให้น้ำตาไหลออกมา เธอไม่อยากแสดงความอ่อนแอให้เขาเห็น แค่เสนอตัวให้เมื่อคืนเธอก็อับอายมากพอแล้ว"แพรดาว..." เสียงเข้มกดต่ำคล้ายข่มอารมณ์และเหมือนเป็นการนับตัวเลขถอยหลังในใจว่าถ้าหากเธอดื้อด้านกว่านี้ความอดทนของเขาก็จะหมดลงตามไปด้วย"ทะ...ทำไม..." ดวงตาหวานสั่นโต เชยหน้าขึ้นมองคนตัวสูงด้วยความตกใจที่เขารู
MY MAFIA ยอมจำนนให้นายมาเฟีย CHAPTER 2 ถ้าเธอขาย ฉันก็จะซื้อ (2)
CHAPTER 2ถ้าเธอขาย ฉันก็จะซื้อ (2)“มะ...ไม่ค่ะ ไม่หยุด”เวลตันที่เห็นแบบนั้นก็ยกยิ้มพอใจขึ้นมาทันที ฝ่ามือหนาจับหมับที่เอวคอดกิ่ว ก่อนที่เอวหนาจะสอบกระทั้นรุนแรงจนร่างบอบบางโยกเคลื่อนสะท้านไปทั้งตัวหมับ!พรึ่บ!"อึก! อื้ออออ" ใบหน้าหวานเหยเกด้วยความอึดอัดและเจ็บแสบเมื่อถูกกระแทกตอกตรึงอย่างหนักหน่วงหญิงสาวสั่นคลอนตามจังหวะหยาบโลนที่ถูกส่งมา มือเล็กจับยึดแขนแกร่งเอาไว้เมื่อถูกกระแทกอย่างหนัก"อ่า แน่นฉิบ!""อึก! แพรเจ็บ!" แพรดาวร้องออกมาเพราะคนตัวโตถาโถมกระแทกเข้ามาไม่หยุด เธอรู้สึกจุกและเจ็บไปพร้อม ๆ กัน"อ่า เจ็บเหรอ อ่า...แน่นฉิบ!" เวลตันสบถออกมาเมื่อถูกตอดรัดอย่างหนัก เขาถามเหมือนห่วงใยแต่กลับสอบเลยกระแทกสวนอย่างรุนแรงเสียงหยาบโลนเปล่งออกมาจากปากเขานับไม่ถ้วน เป็นเพราะร่างกายของเธอที่ทำให้เขาเสียการควบคุมได้ขนาดนี้"อึก พะ...แพร...อึก เจ็บแล้วก็เสียว อะ...อ๊า!""อ่า ฮึ่ม! ครางออกมาสาวน้อย อ่า""อื้อ แพรไม่ไหว อ๊า" เสียงหวานเอ่ยคลอยามถูกกระแทกสุดแรง ความเจ็บปวดกลางกายราวกับร่างกายของเธอจะแตกพร่าละเอียด“ครางดังกว่านี้ อ่า...ครางออกมาคนสวย”"อะ...อ๊า ว้าย!" แพรดาวร้องขึ้นเพราะถู
You may also like
เล่ห์พรางใจนายมาเฟีย
มนต์สิงหา897 viewsมาเฟียติดสัตว(แพทย์)
มิส ศิริ841 viewsToxic Lie รักร้ายลวงหลอก
Sherlina2.1K viewsปมสวาทซาตาน
สกายควีน620 viewsผมชอบผู้หญิงร้ายแบบคุณ
moon175 viewsอ้อนรักมาเฟียแสนร้าย
ขลุกขลิก244 viewsเพียงเวลา(After in the rain)
ohpal588 viewsBad Love มาเฟีย NC20+
Naya Solene1.5K views
