KABANATA 17

“I’d like that.” His eyes were suddenly filled with enthusiasm. Dahil doon ay hindi ko na talaga naawat ang napakalawak na ngisi. Umiwas ako ng tingin para hindi niya iyon makita.

“Okay.”

“I’m sorry, am I too demanding? Hindi naman kita pinipilit. Kung mas kumportable ka roon, wala namang—“

Umiling ako, “Thank you.” Binalik ko ulit ang tingin sa kanya, “I’d like that too, you, being demanding.” Bumungisngis ako at maya-maya’y narinig ko rin ang pagsegunda niya.

It wasn’t just a demand after all, it’s just him being concern about me. Hindi pa naman kami ganoong katagal na magkaibigan, hindi pa rin ganoon karami ang alam namin sa isa’t isa lalo na ang mga alam ko tungkol sa kanya pero sa lahat ng ginagawa nito para sakin, ang pagtrato niya at pakikitungo sakin, parang ilang taon na kaming magkaib