Chapter Twenty Seven

PAGPASOK pa lamang ni Rudny sa condominium niya ay naamoy na niya ang mabangong amoy ng nilulutong ulam ni Beatrice.

"Ano iyan?" tanong niya sa dalaga na abala sa ginagawang paghahalo nito sa kaserola na nakasalang.

Inilagay na lang ni Rudny ang susi ng kotse sa kabinet at ang baril niyang nakasuksok sa likuran niya.

"Hulaan mo," pambibitin ni Beatrice.

"Kung alam ko lang iyan magtatanong ba ako. Sige na sabihin mo na!" Pangungulit ni Rudny habang pinagmamasdan ang laman niyon. Kita niya ang ilang karne ng baboy.

"Adobo lang iyan,"tuluyan sabi ni Beatrice.

"Talaga? bakit kulay puti naman ang sabaw niyan. Ang alam ko na adobong baboy hindi naman ganyan ang itsura," namamangha pa niyang saad. Napalunok na siya ng ilang beses dahil bigla siyang nagutom sa amoy niyon.

"Secret, speciality ko ito sa tuwing wala ang Daddy," wika ng dalaga. Vegetarian kasi ang ama. Kapag magkakasama sila ay puro dahon lang sila.

Sa pagkaalala muli rito ay nakaramdam na naman ng lungkot si Beatrice. Ngunit mab