Share

Kabanata 2: Playing with Gun!

Penulis: Quen_Vhea
last update Terakhir Diperbarui: 2025-02-02 19:59:11

Xiana’s POV

“A-ano ba Gunter,” nauutal na sabi ko sa kanya, hindi parin ako maka move on sa ginawa niyang paghalik sa akin kanina sa ilalim ng treehouse. Ngayon naman ay hinihila niya ako pabalik sa loob ng bahay namin.

“Bitiwan mo ako! Ang desisyon ko ay final na, ayaw kong magpakasal sa 'yo,” sabi ko sa kanya. Napahinto naman siya at lumingon sa akin, bakas sa mukha niya na malapit na siyang mairita. Malakas kong hinila ang kamay ko, at sa wakas, nakawala rin ako sa kanya.

“You responded to my kiss, Xiana, and that’s final. Wala ka nang magagawa kundi sumunod sa gusto ng mga magulang mo,” sabi ni Gunter sa akin habang patuloy niyang hinihila ang kamay ko. Gusto kong kumawala, pero malas ko dahil napakahigpit ng pagkakahawak niya sa akin.

“Why don’t you marry Analize, Gunter? Hindi ba siya ang kasintahan mo! Huwag mo akong idamay sa gulong ito. Ayaw ko pang magpakasal at matali sa 'yo,” sabi ko sa kanya, dahilan upang mapatigil siya.

“Yeah, she is… pero matagal na kaming hiwalay,” malumanay niyang sabi sa akin habang nakatingin sa mga mata ko. Hindi ko mabasa kung ano ang iniisip niya ngayon. Siguro ako ang dahilan kung bakit sila naghiwalay ni Analize.

Ipinagpatuloy na lang niya ang paglalakad. Hindi na ako umangal dahil alam kong, ayaw ko man o hindi, mangyayari pa rin ang kasalang iyon.

‘Gusto kita, Gunter, kaya masaya ako na ikakasal tayo. Sana ikaw rin, kahit kaunting saya, mayroon,’ sabi ko sa aking isipan habang tinatahak namin ang daan patungo sa hapag, kung saan naroon sina Kuya at ang aking mga magulang.

“Anak, Xiana, I’m sorry. Hindi ko nasabi sa'yo nang mas maaga. Matagal na ang kasunduang ito na ginawa namin ni Jostavo Jones, ang ama ni Gunter. I’m sorry, princess,” malungkot na sabi sa akin ni Dad. Lumapit na lang ako sa kanya at niyakap siya.

“It’s okay, Dad. Nag-usap na rin kami ni Gunter tungkol doon, at pumapayag na po ako,” sabi ko sa kanya at ngumiti. Hindi naman halata sa ngiti ko na sobrang saya ko. Napatingin na lang ako kay Gunter, na kasalukuyang kausap si Kuya.

“Alagaan mo yang kapatid ko, Jones, kung hindi, alam mo na ang mangyayari,” sabi ni Kuya kay Gunter. Alam ko naman na kahit nag-aaway kami ni Kuya minsan, may care pa rin siya.

“Xiana, congrats sa nalalapit na kasal mo,” malambing na sabi ni Ate Leonora sa akin at niyakap ako. Sila lang ni Kuya ang nandoon ngayon, wala ang kambal at ang nag-iisa nilang prinsesa.

“Thank you, Ate. Bakit hindi ninyo sinama ang mga pamangkin ko?” sabi ko sa kanya at may pa-simangot pa. Napatawa naman siya sa sinabi ko. Siyempre, close ako sa mga pamangkin ko kaya gusto ko silang andito.

“Nagpa-iwan kasi, gusto daw bantayan ang baby girl nila, hahaha. Alam mo naman yung dalawa na ‘yon, hindi maiwan-iwan ang kapatid na babae,” sabi ni Ate Leonora sa akin. Habang nag-uusap kami, nararamdaman ko na may nakatingin sa akin, kaya nilingon ko iyon.

Nakita ko si Gunter na nakatingin sa akin, kaya napaiwas ako agad dahil sa mga titig niya na iyon, natutunaw ako. May nakakalokong ngiti si Ate nang mapansin niya na namumula ang pisngi ko. “Alam mo, ganyan ako sa kuya mo noon,” sabi pa niya sa akin.

“Nako, Ate, mainit lang talaga,” pagsisinungaling ko pa sa kanya. Tumawa naman siya, alam niya siguro na nagsisinungaling ako. “Hay nako, Xiana, tatagal, mawawala rin ‘yan, at magiging totoo ka sa nararamdaman mo sa kanya,” sabi niya pa sa akin bago siya umalis dahil may tumatawag sa kanya.

Natapos na ang kwentuhan at dinner, nandito ako ngayon sa labas, nakaupo lang sa bench sa harap ng bahay. Dito rin pala natulog si Gunter sa bahay, sanay na ako. Parang anak na rin nila si Gunter, kaya ganon.

Habang nakatingin ako sa mga ulap, may umupo sa gilid ko. Paglingon ko, si Mom pala. "Hey, princess, bakit hindi ka pa natutulog?" malambing niyang sabi sa akin. Lumapit naman ako sa kanya at yumakap.

"Nothing, Mom. Hindi lang ako makatulog. Alam mo naman ako, pag marami akong iniisip, hindi makatulog," sabi ko sa kanya, habang hinahaplos niya lang ang buhok ko. "Are you okay, anak? Hindi ka ba napipilitan sa kasal ninyo ni Gunter?" aniya sa akin.

"Mom, naguguluhan ako ngayon. May part sa akin na nagustuhan ko, pero may part din na hindi. Siguro dahil matagal ko na siyang gusto, kaya I'm happy," sabi ko sa kanya. Napangiti naman siya sa sinabi ko.

"Alam ko na yan, anak, matagal na. The way you look at him, yun yung look na binibigay ko sa dad mo noon hanggang ngayon. Ang baby ko, dalaga na," sabi niya habang kinikiliti ako sa tagiliran. Wala akong magawa kundi tumawa ng tumawa dahil sa ginagawa niya.

Hindi nagtagal ang pag-uusap namin ni Mom at umakyat na siya sa taas dahil inaatake naraw siya, kaya naiwan nanaman akong mag-isa sa labas. "Kaya mo 'to, Xiana. Paano, pat'long isa kang Secret Agent slash Assassin, hindi ba?" sabi ko na lang.

May bulalakaw na dumaan kaya pumikit ako para humiling. Hindi ko man lang napansin na may tumabi na pala sa akin habang umuupo. Nagulat na lang ako dahil pagmulat ng mata ko, nasa harap ko na si Gunter. Sobrang lapit na ng mukha niya sa akin.

Napa-angat ako ng tingin at nagulat sa sobrang lapit ni Gunter. Ang mga mata niya, malalim, parang may gustong sabihin pero hindi na lang niya sinasabi. "Gunter," nahihirapan kong nasabi, "B-bakit mo ako nilapitan?"

Tinutok niya ang mga mata sa akin, hindi bumibitaw. "Xiana," sabi niya, malalim ang boses, "huwag mong gawing mahirap ang lahat. Alam ko ang nararamdaman mo."

Napakunot ang noo ko. "Anong ibig mong sabihin?" tanong ko, ngunit sa kabila ng kalituhan, may nararamdaman akong hindi ko maintindihan.

Magsasalita na sana si Gunter nang may biglang nagpapotok ng baril. Pagtingin ko, isang sniper iyon na nasa katapat na bahay lang. “G-Gunter, ano ba? Bitawan mo nga ako, kaya ko ang sarili ko,” sabi ko sa kanya.

Nagising si Dad at Mom dahil sa putok na iyon. Sunod-sunod na ang putok sa labas, kaya kinuha ko na ang cellphone ko at tinawagan si Milisa Suan para mag-request ng backup. Samantalang si Dad naman ay sinisiguradong ligtas si Mom.

Tinawagan ko naman si Kuya, at ilang ring lang ay sumagot agad ito. "Kuya, may mga kalaban na umaatake dito sa bahay. Nagre-request ng backup ASAP," sabi ko. Umakyat naman ako sa taas para kunin ang Fedorov Avtomat kong baril.

Nagulat pa nga si Gunter nang makita akong hawak ang baril, siguro nakakalimutan niya na anak ako ng Mafia Big Boss. Nagpalitan kami ng putok sa kalaban, at hindi nagtagal, dumating na rin ang backup namin.

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi

Bab terbaru

  • Mafia Series 2: The Mafia's Assasin Wife   Kabanata 44: She's Back

    Xiana’s POVTahimik. Sa wakas.Walang putok ng baril. Walang sumasabog. Wala akong kaharap na kalaban na pilit akong pinapapatay. Ang tanging naririnig ko lang ngayon ay ang tunog ng hinga ko—pagod, mabigat, pero buhay.Nasa loob na kami ng HQ. Medyo nagkakagulo pa ang mga tauhan, may radio updates, mga sugatan, pero kahit gano’n ka-chaotic, sa loob ko… may katahimikan.At sa gitna ng chaos na ‘yon, nakita ko siya.Si Samara.“Ma!” sigaw niya habang tumatakbo papunta sa akin.Sinalubong ko siya kahit nanginginig ang tuhod ko. The moment niyakap niya ako, para akong pinunit sa gitna—lahat ng lakas ko, parang naubos, pero at the same time, napuno rin ako. Kasi yakap niya ‘to. Yakap ng anak kong mahal na mahal ko.“Ma… akala ko di ka na babalik,” bulong niya habang umiiyak.Hinawakan ko ang pisngi niya. “I promised, di ba? I told you… kahit ilang gera pa ‘yan, babalik ako sa’yo.”She nodded, at ngumiti habang tumutulo pa ang luha. God, that smile. That smile saved me more than she will ev

  • Mafia Series 2: The Mafia's Assasin Wife   Kabanta 43: For Her, We Burn the World

    Xiana’s POVGabing tahimik. Wala kang maririnig kundi yung mahina at tuloy-tuloy na pagtunog ng kuliglig sa labas.Ako, nakaupo sa balcony, may bitbit na basong may laman na red wine. Hindi ako sanay sa alak, pero ngayong gabi, parang kailangan.May mga gabing hindi mo na kayang magpakatatag… at may mga gabing gusto mo lang… umamin.Narinig ko ang mahinang yabag mula sa loob ng kwarto. Nang lingunin ko, andun siya—Gunter, freshly showered, naka-plain black shirt at pajama pants. Wala yung armor, wala yung title. Siya lang.Lumapit siya sa tabi ko at naupo. Tahimik lang. Sandali kaming hindi nagsalita.Then, softly, he said, “Can I be honest tonight?”Napalingon ako. “You’re not usually honest?”Ngumiti siya. Tipid, pero sincere.“Not with my feelings,” sagot niya. “Not with you… not for a long time.”“I thought I lost you,” dagdag niya, tinatapunan ako ng tingin habang hawak niya ‘yung baso ko at humigop din. “Noong iniwan kita noon, akala ko tama ‘yung ginawa ko. Akala ko mapoprotekt

  • Mafia Series 2: The Mafia's Assasin Wife   Kabanata 42: Truth

    Xiana’s POVNasa kwarto ako ni Samara, pinagmamasdan ang anak kong mahimbing pa ring natutulog.Ilang araw na mula nung nakuha namin ang classified files kay Lazaro. Ilang ulit ko na ring binalikan ‘yung mga documents, voice memos, at data. Lahat ng sinabi niya—na si Samara raw ay anak niya—lahat ‘yon, paninira lang pala.Dahil ngayon, hawak ko na ang totoo.Flashback Two nights ago, nasa main lab ako ng ops center. Si Agent Mels ang nag-abot ng envelope sa akin. Confidential. Galing sa isang private medical genetics lab na si Victor mismo ang nag-secure para sa akin-off-record, walang ibang may alam.Kinabahan ako habang binubuksan ko ‘yon. Nakalagay sa loob:PATERNITY RESULTS DNA of: Samara Montemayor Compared with: Gunter Jones Result: 99.99% probability of paternity. Conclusion: Mr. Gunter Jones is the biological father.Napatitig lang ako sa papel na ‘yon. Para akong na-freeze.Totoo.Si Gunter ang ama ni Samara.Hindi ko alam kung matatawa ako, maiiyak, o sasabog na lang s

  • Mafia Series 2: The Mafia's Assasin Wife   Kabanata 41: Lies

    Xiana’s POVHindi ako mapakali.Paulit-ulit sa utak ko ang ultrasound photo na nakita ko sa classified folder. May nakalagay pang pangalan sa ilalim: “Baby S. Montemayor – CLASSIFIED.”Hawak ko ang tablet habang nasa kwarto ako, pero kahit gaano ko pa ito titigan, wala pa rin akong ibang makitang ibig sabihin kundi isa lang: pinaglalaruan ako ni Lazaro.Pero hindi lang ‘to basta laro. Gusto niyang guluhin ang mundo ko. Gusto niyang sirain ang pamilya ko.At sa ganyang bagay… hindi ko siya patatawarin.Nag-ring ang cellphone ko. Si Victor.“Xiana, we cracked the rest of the encrypted files. Pero kailangan mong makita ‘to in person. Hindi namin pwedeng ipadala digitally.”“On my way,” sagot ko, sabay tayo.Pagbaba ko sa ops room, naroon na sina Victor, Mia, at si Agent Mels—seryoso ang mga mukha nila.Pinakita nila sa akin ang isang bagong file:PROJECT LEGACY – PHASE 2: Successor Implant Plan At sa baba… picture ni Samara.“Xiana,” sabay tingin ni Victor sa akin. “Hindi siya anak ni

  • Mafia Series 2: The Mafia's Assasin Wife   Kabanata 40: What!

    Xiana’s POVTatlong araw matapos mahuli si Lazaro, pero hindi pa rin ako mapalagay. Oo, nasa secure facility siya ngayon, binabantayan ng mga tauhan namin—pero kilala ko siya. Hinding-hindi siya susuko nang ganoon lang.Laging may kasunod.Nasa loob ako ng monitoring room ng safehouse. Ilang screens ang nasa harap ko—may CCTV feed mula sa paligid, satellite images, at live intel reports. Sa isang tabi, si Victor, seryoso ang mukha.“Wala pa rin tayong clear connection sa mga kasabwat niya,” sabi niya, pinindot ang tablet. “Clean ang records ng karamihan. Parang mga ghost agents.”Napahigpit ako ng hawak sa kape ko. “Impossible. Walang ‘ghost’ sa mundo namin. Kung may gumagalaw sa dilim, may bakas ‘yan. We just have to dig deeper.”Bumukas ang pinto. Si Gunter, hawak ang phone. Halatang galing sa tawag.“X, we got a problem,” seryoso niyang sabi. “May leak sa loob.”“Anong leak?” agad kong tanong, alerto na.“Yung location natin… nabisto.”Bago pa ako makagalaw, biglang nag-red alert a

  • Mafia Series 2: The Mafia's Assasin Wife   Kabanata 39: Ambush

    Xiana’s POVSabado ng umaga, maaliwalas ang langit. Nasa park kami ni Samara—ako, siya, at si Gunter. Parang isang normal na araw lang. Gunter was pushing Samara’s swing habang nakaupo ako sa bench, hawak ang iced coffee at tahimik na pinagmamasdan sila.For a moment, I forgot. I forgot the pain. The past. The war behind our smiles.“Higher, Daddy!” sigaw ni Samara, tuwang-tuwa. “Hold tight, bunny girl!” sagot ni Gunter, habang tinutulak pa ulit ang swing. His laugh echoed, soft and rare.Pero isang bagay ang hindi ko kailanman nakakalimutan: ang mga mata ng paligid. Trained pa rin ang instinct ko—paggalaw ng anino, direksyon ng hangin, at bawat pamilyar pero kahina-hinalang presensya.At hindi ako nagkamali.Paglingon ko sa kabilang kalsada, may itim na sasakyan na huminto. Malinis. Tinted windows. Walang plate number.“Gunter!” sigaw ko, tumayo agad. Pero huli na.RATATATAT! Bumukas ang bintana ng sasakyan at sabay-sabay ang putok ng mga baril.“DOWN!” sigaw ni Gunter, tinakpan ag

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status