Chapter 5

Nagising ako sa init na tumatama sa aking mukha. Hindi ko maimulat nang maayos ang aking mata dahil sa silaw nang liwanag na tumatagos sa bintana.

Mataas na ang sikat ng araw. Tiningnan ko ang oras, alas- otso na ng umaga. Naalarma ako. Kailangan ko pa lang maghanda ng almusal. Nakalimutan ko, kaya nga pala ako isinama ni sir dito ay para may magsilbi sa kanya.

Ngunit naalala ko ang nangyari kagabi. Nalungkot ako bigla.

Umalis siya. Narinig ko ang tunog nang sasakyan niya. Saan kaya siya nagpunta?. Umuwi rin kaya siya?. Sunud-sunod na katanungan sa isipan ko. Aaminin ko nag-aalala ako. Kahit na masakit sa akin ang ginawa niya. Hindi ko alam kung bakit ako nasaktan ng sobra sa pagsigaw niya sa akin. Gusto ko lang naman tulungan siya.

Ngunit naisip kong hindi ko dapat iyon damdamin. Parte iyon ng trabaho ko, ang masigawan at isa pa boss ko siya at karapatan niya akong mapagalitan kapag ayaw niya nang mga kilos ko.

I sighed, at iwinaksi na iyon sa isipan ko. Nagpasya na akong