Chapter 16

Eana Beatrix

Tuwang-tuwa ang mga bata sa bagong bahay na nilipatan namin. Hindi sila magkamayaw sa kakatakbo sa labas at loob. Totoo nga’ng mababait ang mga kapitbahay namin dahil malugod nila kaming tinanggap sa loob ng compound na iyon.

Kanina rin pagkarating namin ay inuna na namin linisan ang mga silid nang sa gayon ay may matulugan kami kung sakali man na hindi agad kami matapos sa pag-aayos dito sa kusina at sala.

Habang abala ako sa pag-aayos ng mga gamit sa kusina ay biglang pumasok si Juancho roon. Nagpupunas ito ng pawis sa kaniyang mukha at hinihingal pa.

“Can I have some water, please?” pagod na ani nito. Hindi niya siguro napansin ang pitchel na nasa kaniyang harapan.

“Ayan oh, nasa harapan mo. Kung nakakapagsalita lang ‘yan sinigawan ka na niyan,” pagbibiro ko.

Nagmadali siya sa pagsalin ng tubig at inisang lagok ang punong baso. Nagkataon naman na nakatalikod siya sa aking gawi kaya nagkaroon ako ng tiyans