KABANATA 6MYCA’S POVWe waited for Ace to finish. Mukhang na-enjoy niya ang ginagawa niya dahil medyo tumagal siya sa baba. He seems to be good at this. Baka dati na siyang diver o nakahiligan na niya ang pag-s-scuba diving kaya nagagawa niyang tumagal nang ganun na lang. I think he have surpassed my previous record. I don’t think I will be able to hold on that longer. Malaki kasi ang nagagamit ko sa gas ng tank ko kaya hindi ako nakakatagal na manatili sa pinaka-ilalim. Pero siya ay mukhang ilang taon na itong ginagawa.“Nandito na si Sir, Ma’am,” pagbibigay alam ni Chid nang matulungan nilang umahon si Ace.Umaliwalas naman ang mukha ko. Nakapagpalit na ako at medyo tuyo na ang buhok ko kaya naman ay lumapit ako kay Ace. Inabot niya ang tuwalya kay Wil.“You didn’t mention that you are good at diving, Ace. Tumagal ka pa sa baba,” ani ko na may halong pagkamangha.Napakamot siya sa kanyang batok. Isinabit niya lang ang tuwalya sa kanyang leeg at hinarap ako nang buo.“One of my hobb
KABANATA 7MYCA’S POVOur day ended after the fishing activity. Nakarami kami ng huli ni Ace at nawala ang inis ko dahil natuwa ako sa dami ng huli namin. Hindi ko tinignan man lang si Ian hanggang sa dumating kami sa hotel. Kinabukasan naman ay maaga akong bumaba sa opisina ko para tignan ang summary of feasibility report ng isang staff ko sa Palawan. At ang akala kong mapayapang araw ay muli na namang dumilim nang makatanggap ako ng tawag kay papa na gusto niyang samahan ko si Farish sa isang mall. Of course he wants us to have a date. At ang lalaking iyon naman ay tuwang-tuwa dahil nagmessage pa sa akin na manonood kami sa sinehan. Wala akong nagawa kundi ang pumayag dahil si papa ang may gusto. Kaya naman ay pagsapit ng alas nuebe ay umalis na ako ng resort papunta sa mall na sinasabi ni Farish.“Mabuti at pumayag ka,” salubong niya sa akin.He gave me a bouquet of roses. Tinanggap ko iyon kahit na labag sa aking kalooban.“Let’s get this over with. Pumili ka na ng panonoorin nati
KABANATA 8MYCA’S POVLutang ako habang nanonood kami ni Farish ng isang romantic movie sa sinehan. Ang utak ko ay lumilipad sa ibang bagay. Pagkatapos ng sinabi ni Ian sa akin na iyon ang paraan niya para humingi ng sorry sa akin ay umalis din siya agad dahil dumating ang apat na tauhan niya siguro. Mukhang flight niya ngayon at ngayong oras na mismo. I should be at peace. Pero tila balisa ang mga kulisap sa tiyan ko. Gusto ko pa rin ba siya? Akala ko ba ayaw ko na sa kanya? Ayaw ko sa mga ginagawa niya kaya bakit ako makakaramdam ng lungkot ngayon? Naiinis ako kapag nagpapakita siya sa akin. Pero ngayong alam kong hindi na kami magkikita pa ay parang nakakalungkot bigla. “Pasensya na. masama ang pakiramdam ko ngayon. Can we call it a day?” walang kabuhay-buhay kong sabi kay Farish pagkatapos ng palabas.He stared at me as if weighing my expression. Tahimik na lamang siyang tumango nang mukhang mapansin na wala talaga ako sa kondisyong tarayan siya ngayon. Ihinatid niya ako sa resor
KABANATA 9MYCA’S POVUmayon ang lahat ng naging plano namin. Pagkalabas ko sa hotel ay bumalik naman ang babaeng nagngangalang Sasha upang magdisguise at gayahin ako. Naghihintay naman si Jilo sa akin sa likod mismo ng hotel. Good thing he is not drawing too much attention. Wala rin naman kasing dumadaan dito pero ang ibang staff ng hotel ay pumupunta rito upang magtapon ng basura. Jilo is in disguise too. Nauna kaming pumunta sa meeting place dahil may ginawa pa muna si Majo para imanipulate ang security system ng hotel kung saan ako nag check in. Handa na ang lahat pati ang pangalawang fake passport na gagamitin ko para sa pagbaba sa karatig na bansa bago nila ako pasakayin sa isang barko patungo sa Pilipinas. Hindi ko alam ang lahat ng plano ni Jilo pero pinagkakatiwalaan ko siya kaya hindi naman ako nakakaramdam ng takot na baka ay pumalpak ang lahat.“Pagkababa mo sa isla na iyon ay kokontrolin ko na ang signal. You are not allowed to communicate with anyone through smart phone
KABANATA 10MYCA’S POVPagdating namin sa isla ay hindi na kami nagsayang pa ng oras at sinimulang tignan ni Majo ang security system at ang mga pagkain na kakabili lang namin. There is a jetski here and Jilo bought me a scuba gear so I can enjoy myself here for the mean time. Kung tutuusin ay para lamang akong magbabakasyon dahil parang wala akong pinoproblema sa sitwasyon ko ngayon. Majo assembled the personal computer so I can still review the report on my resort that Jilo will forward to me. Mayroon ding signal para sa TV kaya maaari pa rin akong manood. Pero bawal akong makipag-usap sa ibang tao lalo na ang buksan at gamitin ang social media accounts ko. I know that Jilo is spoiling me so I cannot start overthinking while I am alone here in this private island. I can’t help it but feel so blessed and loved. Ang swerte naman ng babaeng mapapakasalan niya.“Uuwi na ako mamayang alas kuwatro. Magpapatrol lang ako nang isang beses ngayon para masigurong safe ka rito. Don’t turn off t
KABANATA 11MYCA’S POVWala akong oras para isipin kung bakit nandito ang taong iyon. I did everything to give him warm because his body will never stop from trembling. Sa lahat ng ginawa ko ay saka lang siya medyo uminit nang naka limang makakapal na kumot siya. hindi ko siya kayang iakyat sa taas kaya ang nangyari ay ibinaba ko ang isang spare bed foam at doon siya pinahiga. Pinatuyo ko na rin ang buhok niya. Now that I am trying to figure out how did I manage to take off his pants, hindi ko alam. Basta sa sobrang taranta ko at sa sobrang pagmamadali ko ay hindi ko na matandaan ang ibang ginawa ko sa kanya. Wala pa rin siyang malay kaya hindi ko siya mapakain. I cooked porridge for him. Iinitan ko na lang siguro sakaling magising siya.Pero hindi siya nagising hanggang sa mag-umaga na. Kung kahapon na lamig lang ang nararamdaman niya, ngayon ay sinabayan na ng sinat. I can’t contact Jilo to help me because of the typhoon. Hindi ko naman magawang ayusin ang tower dahil paniguradong m
KABANATA 12MYCA’S POVPagkatapos kong maghanda ng pagkain namin ay saka ko tinawag si Ian. Mas lalo lang kaming naging tahimik ngayon na kumakain na kami. The truth is I am still trying to absorb everything. Hindi man lang ako nagkaroon ng oras para mag-isip at magulat sa mga nagdaang araw dahil sa mga nangyari. Ngayon ko pa lang nararamdaman ang pinaghalo-halong hiya, gulat, saya, inis, at pagtataka. Dumagdag pa na ngayon ko pa lang naaamin sa sarili ko na nakakahiya ang mga ginawa ko sa mga nagdaang araw. Dapat na ba akong magdasal na sana ay hindi niya malaman man lang kung paano ko siya napapakain? Nakakawala ba ng dignidad ang mga ginawa ko? Pero hindi ba ay may rason naman ako para gawin iyon? He can’t just blame me because I saved him!“So… Did you even feed me while I am past asleep?” Halos mabulunan ako sa naging tanong ni Ian bigla.Para namang narinig niya ang nasa isip ko kanina. Tumikhim ako at tumango nang simple. Hindi ko naman sasabihin sa kanya kung paano ko iyon gin
KABANATA 13IAN’S POVThey always say that life is unfair and that having a bad day is already a bad luck. But for me, experiencing such phenomena is a blessing in disguise. Because if we try to look into it, there is a reason behind why that phenomenon has happened to you or why did you experience it. That is what I always believe in. Lumaki ako na walang ibang iniisip kundi maging isang positibong tao. Kung bakit kahit na maraming balakid na ang nakakasalubong ko sa daan ay hindi ako nagpapatinag. I focused on surrounding myself with people who give nothing but positive vibes to my life, because I don’t want to live a meaningless life.Sabi ni mama sa akin ay piliin ko kung anong alam ko na makapagpapasaya sa akin. At gawin ko ang sinasabi ng puso ko dahil walang pupwedeng magdikta sa kung anong buhay ang gusto ko para sa sarili ko. Pero kaya nga naniniwala ako na may rason sa likod ng mga bagay na nangyari na ay dahil sa alam kong kasunod niyon ay isa lang sa dalawa: ang maging mat