Chapter 7

FAITH'S POV

"M-my gosh! Matteo, look, balak 'ata akong patayin nitong-"

"'Cause they have my permission to do so. Inutusan ko silang lahat na barilin ang sino mang magtatangkang insultuhin ang asawa ko." Malamig ang boses na wika ni Matteo na kahit sino ay kikilabutan sa paraan ng pagsasalita nito't kung paano siya tumingin gamit ang blanko niyang ekspreyon. 

"Matt.." I called his attention at hindi naman ako nabigo dahil agaran itong lumingon sa gawi ko, at gamit ang kanyang wheelchair ay nilapitan niya ako atsaka masuyong hinawakan ang aking kamay. 

"What the.. don't tell me, she is your wife?" Ang may halong pagkadismaya na saad ng matanda matapos ako nitong pasadahan ng tingin mula ulo hanggang paa na ikinayuko ko nalang. "God, Matteo! You didn't tell me na ganyang klasi ng babae na pala ang gusto mo ngayon? Seriously, an ugly- oh my gosh!" Biglang napasinghap ang matanda matapos rin siyang tutukan ng baril ng isa sa mga tauhan ni Matteo.

"Isang salita pa at hindi ako magdadalawang isip na wakasan ang buhay mo. I don't care if you're my grandmother." Ang walang bahid ng pagbibirong turan rito ni Matteo. 

Ewan pero bigla akong nangilabot. Sarili niyang Lola ay kaya niyang patayin? 

"You've got to be kidding me, Matteo! Sasabihin ko 'to sa daddy mo!" Puno ng gigil na sigaw ng matandang babae bago ito umalis. 

Ngayon ay hindi ko tuloy maiwasang mapatanong sa sarili ko kung anong klasing tao ba kaya itong pinakasalan ko? Bakit parang ang dali lang sa kanya na tumapos ng buhay ng tao...

********

WALA na akong nagawa ng mismong si Matteo na ang magpalayas kina Mama at Freya. Muli kasi akong nakiusap sa kanya na hanggat maaari ay huwag niya ng ituloy pa ang balak niyang pagpapahirap sa dalawa. Pinag bigyan niya naman ako, pero ang kapalit nun ay aalis ang mga ito rito sa mansion niya. 

Bago umalis, ay pasikreto pa akong pinagbantaan ni Mama habang si Freya naman ay sangkatutak na pang-iinsulto ang iniwan sa akin. Pinilit kong ipagsawalang bahala nalang lahat ng yun kasi kung dadamdamin ko pa, ay paniguradong may paglalagyan na sila kay Matteo. Ang isang yun, he can be the sweetest but dangerous at the same time. 

"T-talaga? Pupunta tayo ng Palawan?!" 

Kulang nalang ay maglulundag ako sa labis na tuwa matapos na sabihin sa akin ni Matteo ang plano niya.

"Yes, baby." Ang nakangiting tugon niya, at dahil doon ay hindi ko na napigilan pa't niyakap ko na siya. 

"T-thank you, thank you!" At this point ay parang gusto kong maiyak sa labis na kasiyahan. Sa wakas kasi ay mapupuntahan ko na rin ang isa sa mga lugar na gustong-gusto ko talagang puntahan at yun ay ang Palawan. Sa internet ko lang yun nakikita pero masasabi ko ng napakaganda ng lugar na yun, parang paraiso. 

"Anything for you, baby." At nginitian niya ako, ngiting makalaglag panty, shet! 

"Wait, ba't mo pala biglang naisip na dalhin ako sa Palawan?" I can't help but to ask.

"I just want to make my wife happy. These past few days I know how sad and stress you were because of your damn oh-so-called family. Now is the time to give yourself a break and just enjoy, 'cause that's what you deserved, baby." 

Parang may kung anong humaplos sa puso ko after hearing those words from him. Hindi talaga ako mapapagod na magpasalamat sa panginoon dahil kahit ganito lang ako, ay binigyan niya naman ako ng lalaking katulad ni Matteo. I'm truly blessed to have him in my life...

"Baby, I want you to meet my friends," 

Abala ako sa pag-aayos ng aking mga gamit na dadalhin ko para mamaya. Today is the day na pupunta kami ng Palawan– nang bigla akong tawagin ni Matteo and he introduced me to his friends na ang sabi niya'y makakasama namin doon during our vacation. 

"This is Jaycee and his wife, Herra."

Tiningnan ko yung lalaking nagngangalang Jaycee at agad akong na-intimidate dahil sa pagiging seryoso nito. Guwapo siya at halos magkasing-tangkad lang silang dalawa ni Matteo. Then, sunod ko namang tiningnan ang babaeng katabi nito at isa lang ang masasabi ko– ang ganda niya, literal! Unlike dun sa asawa niya, she looks more approachable and friendly. 

"Hi! Herra at your service." Herra happily extended her hand for a handshake na agad ko namang tinanggap. 

"Hi. Ako naman si Faith," 

"Jiyanna here." Pagsingit nung babae na mala manika sa sobrang ganda. "And that's my husband, Yoshi." Sabay turo niya sa lalaking ngayon ay kausap ni Matteo. Guwapo rin ang isang yun at mukhang may lahi. Japanese, I think? 

Jusq. Parang nakakahiya namang tumabi sa kanila, lalo na kina Herra at Jiyanna, sa sobrang gaganda ba naman kasi nila ay baka magmukha lang akong libag. Shet...