Chapter 6

FAITH'S POV

HALATA ang pagkamangha sa mukha nina Mama at Freya habang nililibot ng tingin ang paligid ng mansion ni Matteo. 

"Grabe, buhay reyna kana nga talaga, Faith." May halong sarkasmong komento ni Mama. "Isipin mo, nakatira ka sa mala palasyong tahanan na 'to, ta's andami pang mga bodyguards at katulong. Tsk. Suwerte mong panget-" 

"Ma," ang mariing saway sa kanya ni Freya na ikinairap lang naman nito't tsaka nagtawag ng isang kasambahay. 

"Pakikuha mo nga ako ng maiinom. Samahan mo na rin ng masarap na dessert, okay?" Daig pa nito ang amo kung makautos. 

Lihim na kumuyom ang aking kamao. Sa mga oras na ito'y hindi ko na maipaliwanag ang inis at gigil na nararamdaman ko. Napapatanong na tuloy ako sa sarili ko kung tama lang ba ang naging desisyon ko na dalhin sila rito. Tsk. 

"Saan ba ang magiging kuwarto namin?" Ang tanong ni Freya habang abala sa pag tingin-tingin ng mga kagamitan na narito sa may salas. 

"Hindi ko pa alam. Si Matteo ang magde-desisyon kung saang kuwarto kayo ilalagay." Blanko ang emosyong tugon ko. 

Noong una'y ayaw pumayag ni Matteo na dumito sila, pero nadala ko rin ito sa pakiusap. Mas nanaig kasi sa akin ang awa keysa galit dahilan kung bakit sila narito ngayon. 'Gaya nga ng sabi ko'y hindi ko sila kayang talikuran dahil para sa akin ay pamilya ko parin sila. 

"Ang baho ko na. Puwede ba akong makiligo? Tsaka pahiram narin ng damit." Anang Freya at nauna pang naglakad paakyat ng hagdan. Akala mo naman talaga ay alam niya ang pasikot-sikot rito. 

"May C.R dito sa baba, dito ka nalang maligo." Nanatili paring blanko ang aking emosyon habang kinakausap ito. 

Inirapan niya ako. "Fine. Yung damit, a." 

"Sigurado ka talagang manghihiram ka ng damit sa babaeng yan? Baka magmukha ka lang manang kapag suot mo ang dam-"

"Hindi parin talaga kayo napapagod sa pang-iinsulto sa akin? Matapos ko kayong kaawaan ay ito pa ang igaganti nyo? Kung ganoon naman pala ay pupwede na kayong lumayas-" 

"Hey, calm down, Faith. Nagbibiro lang si Mama." Ang kinakabahang turan ni Freya atsaka pasimpleng pinandilatan ng mata si Mama. 

"Pasensya kana." Labas sa ilong na ani Mama sabay upo sa pang-isahang sofa.  

Mariin na lamang akong napapikit at pagkuwan ay tinalikuran na sila. Umakyat na ako at nagtungo sa aking silid at pagkapasok ko'y doon na tuluyang kumawala ang aking mga luha. Ang sakit lang kasi kahit nagmalasakit na ako sa kanila ay balewala parin. Mas pinapansin pa nila ang panlabas kong kaanyoan keysa sa kung paano ko sila pakitunguhan sa kabila ng hindi magandang pagtrato nila sa akin. I hate that I still care for them.

"Faith," 

I heard a knock outside my door, si Matteo. 

Dali-dali kong pinunasan ang aking mga luha atsaka inayos ang sarili. Hindi niya ako pupwedeng makitang umiiyak... 

"H-hi," Pilit ko siyang nginitian. 

"You cried." Ang agad na puna niya kasabay ng pag-igting ng kanyang panga. 

"H-hindi, napuwing lang-" 

"You can't fool me, Faith." Pagkasabi'y kinuha niya sa kanyang bulsa ang cell phone atsaka may tinawagan. "Dalhin mo sa torture room yung dalawang babae." 

Kaagad na nanlaki ang mga mata ko sa narinig. Malakas ang kutob ko na sina Mama at Freya ang tinutukoy niyang dalawang babae. 

"Matt-" 

"Ibabalik ko lang lahat ng hirap at sakit na ipinaranas nila sayo." Madilim ang mukha niyang saad bago ako tuluyang tinalikuran. 

Dali-dali akong bumaba para habulin si Matteo. Nagkanda tisod-tisod na nga ako habang pababa ng hagdan sa sobrang pagmamadali. 

"Matt-" hindi ko na naituloy pa ang aking sasabihin dahil sa eksenang bumungad sa akin sa may salas. 

"Napaka ganda ng asawa mo, apo. She's like a goddess." Ang nakangiting komento ng isang matandang babae. 

"I told you, she's not my wife." Mariing turan naman ni Matteo. 

"Nagkakamali po kayo, Lola. Yung kakambal ko po, y-yun po ang asawa ni Mr. Montenegro.." ang kunwari'y nahihiya na ani Freya. Kung hindi ko lang ito kilala, ay iisipin ko talaga na mabait ang babaeng 'to kasi ang galing niyang magpanggap. Kung makangiti'y akala mo anghel na hindi makabasag pinggan. 

"Oh, is that so? Kakambal mo, meaning she's also beautiful like you," Ang muli ay saad ng matanda. 

Mula rito sa kinatatayuan ko ay kita ko kung paano magpalitan ng tingin sina Mama at Freya na para bang nag-uusap sila gamit lamang ang kanilang mga mata, pagkuwan ay narinig ko nalang ang mahinang pagtawa ni Mama. "You would surely get disappointed once you see-" 

Hindi na natapos pa ni Mama ang kanyang sasabihin matapos biglang maglabas ng baril ang tauhan ni Matteo at walang kaabog-abog na itinutok yun kay Mama. Doon ay napasinghap ako't kaagad na silang nilapitan.