Kabanata 5

Biglang nanahimik ang buong boutique. Naawa ang iba sa sales assistant habang sumimangot naman ang huli. Sa kabila nito, tinitigan siya ng dumating na manager, inudyukan siya nito na gawin ang gusto ng customer. Kung sabagay, isa itong mamahaling wedding gown.

Mahinahon si Marcus, at hindi umaabot sa kanyang mga mata ang ngiti sa kanyang masungit na mukha.

Hindi mapigilan ni Cordelia na humigpit ang kanyang hawak sa kamay ni Marcus.

"Hayaan mo na, huwag na nating bilhin 'yan," ang sabi niya kay Marcus. "Napakamahal ng wedding gown na 'to, at hindi naman natin 'to magagamit…"

"I-swipe mo na ang card." Malamig ang tono ng boses ni Marcus. "

Sa huli, ang manager ng boutique at ang designer ang namagitan sa sitwasyon.

Tumayo si Marcus sa may pinto at nanigarilyo habang sinusukatan si Cordelia sa loob ng boutique. Sa pagkakataong ito, walang sinuman ang nangahas na insultuhin siya. Tumayo sa isang tabi ang sales assistant pagkatapos siyang sermonan ng manager, at paulit-ulit na pinuri ng designer ang hubog ng katawan ni Cordelia. Maging ang manager ay trinato siya ng parang isang VIP, ginawan niya siya ng kape at ikinuha niya siya ng tubig.

Noong umalis na sila sa bridal boutique, malungkot si Cordelia habang pauwi sila. Higit pa sa $4,000 ang halaga ng wedding dress na ito… Kinagat niya ang kanyang labi at tumingin siya sa lalaki sa tabi niya. Walang kaemo-emosyon ang kanyang mukha at mukha siyang kasing lamig ng isang iceberg.

"Marcus." Hindi na napigilan ni Cordelia ang kanyang sarili paglipas ng ilang oras. "Kailangan nating mag-usap."

Napahinto sa paglalakad si Marcus. Seryosong tumingin sa kanya ang babae gamit ang malalaki niyang mga mata at nakatikom ang kanyang mapupulang mga labi.

"Masyado kang… Masyado kang nagpadalos-dalos kanina."

"Ano?" Kumunot ang mga kilay ng lalaki.

"Noong nasa boutique tayo kanina. Hindi naman kailangang umabot ng mga bagay sa ganun… Bakit kailangan mo pang gumanti at bilhin 'yung gown? Higit sa $4,000 ang halaga nito. Alam mo ba kung gaano katagal tayong mairaraos ng halagang 'yun?"

Hindi niya alam 'yun. Malamang ay napakaliit na halaga lang nito para sa kanya noon.

Sumilip si Cordelia sa kanya, ngunit blanko pa rin ang gwapo niyang mukha.

"H… Hindi kita sinisisi." Naging malumanay siya at sinabing, "Ang ibig sabihin ko lang ay kasal na tayo. Kailangan nating isipin ang hinaharap. Alam ko na gumaganti ka lang para sa'kin, pero pigilan mo ang sarili mo kapag kinakailangan. Mas marami tayong kailangang gastusin sa bahay natin…"

Bahay? Sa hindi malamang dahilan, agad na tumaas ang gilid ng mga labi ni Marcus noong narinig niya ang salitang iyon.

"Isa pa, hindi ko pa nakukuha ang wedding gift ko. Marami pa tayong ibang pwedeng paggamitan nito. Hindi tayo pwedeng gumastos ng malaki."

Pahina ng pahina ang boses ni Cordelia. Napuno ng pag-aalala ang kanyang mukha nang maisip niya ang kanyang ina, na nasa ospital, at ang kapatid niya, na naghihintay pa rin ng kanyang allowance. Ngunit, hindi niya hinayaan na malaman ito ni Marcus. Siya si Yelena para sa kanya.

"Gumastos ng malaki?" Inulit ng lalaki ang mga salitang ito ng pabulong, may bahid ng tuwa ang tono ng kanyang boses.

"Hindi ba ikaw ang tagapagmana ng mga Jenner? Bakit parang napakatipid mo sa pera?"

Nanlaki ang mga mata ni Cordelia habang kumakabog ang kanyang puso. Agad niyang binago ang usapan. "Nauuhaw ka ba? Bibili ako ng milk tea," ang sabi niya, at nagtungo siya sa isang milk tea parlor sa may kalye.

Natawa si Marcus habang pinapanood niya na natatarantang tumakbo si Cordelia. Nagvibrate ang kanyang phone kasabay nito, at nanigas ang ngiti sa kanyang mukha noong nakita niya ang number.

"Anong problema?"

"Mr. Z," sumagot ang taong nasa kabilang linya ng may malakas na boses. "Malapit nang matapos ang imbestigasyon. Mayroong nagsabotahe sa private jet noong araw na naaksidente ka. Wala pa kaming sapat na ebidensya sa ngayon, pero malaki ang posibilidad na yung taong pinaghihinalaan mo ang may kagagawan nito."

"Magaling." Seryoso ang tono ni Marcus. "Ituloy niyo ang imbestigasyon!"

"Masusunod. Pero… Gaano katagal ka pa mananatili sa nayon na 'yan sa Jangasas, Mr. Z? Sigurado ka ba na ayaw mo pang bumalik sa Centrolis?"