Chapter 5

WARNING SOME SCENES ARE RATED SPG

Karen's POV

"Aray! Paul,” sigaw ko.

“Hindi ko kaya, totoong masakit na 'yan, ah," reklamo ko pa.

Pinipilit niya kasing ipasok ang etits niyang malaki sa akin. Feeling ko sintaba ng malaking Pipino na mahaba at malaki.

Hindi ko pa nakikita ngunit kanina’y naaninag ko lang ito habang naghuhubad. Medyo madilim kasi sa hotel na pinagdalhan niya sa akin.

Matapos niya akong halikan kanina'y dali niyang pinaandar ang sasakyan at wala pang limang minuto'y nasa loob na ng garahe ang sasakyan niya kung saan nasa itaas lang ang kuwarto.

Dahil first time kong mahalikan kaya hindi ko mapigilan ang masarapan sa ginagawa niya sa labi ko. Sinipsip niya ito nang sinipsip na para bang isa akong inumin na kailangan niyang higupin.

Mabuti na lang at wala akong bulok na ngipin kaya may laban pa din ako.

Napakabilis ng pangyayari kaya ngayon hubo't hubad na ako sa ilalim niya at nasa entrada na ng aking perlas ang sintigas na bakal niyang ari. Para akong sinaksak ng tubo sa sobrang sakit.

"F*ck, you're still a virgin? I'm sorry Sweetie," sabi nito saka tinanggal ang kanya sa akin. Gusto ko sanang sabihin at magreklamo sa kanya. Pero naramdaman ko na lang bigla ang labi sa akin nang binuka nito ang aking dalawang binti. Napapikit ako sa sarap na dulot niyon at nawala bigla ang sakit.

"Paul, ano’ng ginagawa mo d'yan?" ‘di ko mapigilang tanong nang tingan ito. Bukang-buka ang aking mga binti at nakasubsob siya sa aking Perlas ng Silangan kung saan ramdam ko ang dila nitong ginagalugad ang pagkababae ko.

"Pleasuring you, Sweetie, enjoy and stay still," sagot din nito nang humarap ang mapupungay niyang mga mata at basang labi sabay ngiti nito sa akin bago ipinagpatuloy ang ginagawa.

"Paul, ang sarap pala ng plea-su-ring!" nagkandaduling kong matang sabi sa kanya.

Tinanggal ko ang tingin sa kanya nang mas inigihan pa ang ginagawa sa aking Perlas kaya napakapit ako sa kanyang buhok nang wala sa oras at napatingin sa kisame na ngayon ko lang napansin na may salamin pala. Kahit madilim ay hindi ito hadlang upang makita ko ang aming posisyon.

Kung saan maskuladong likod at braso nito ang una kong nakita bago nagawi sa matambok nitong p'wet na makinis pa yata sa aking mukha. So unfair talaga.

"Paul, masarap ang ganyan ahhh," halinghing ko pa. Mabilis niyang ginalaw ang dila mula sa butas papunta sa itaas kong saan naroon ang aking man* na siya niyang tinutusok ng matulis na dila. Ang sarap pala ng ganito at ang ang swerte ko dahil isang Adan ang unang nakagawa at tikim sa akin. Aba! Hindi na rin naman siya lugi, kahit hindi ako naliligo araw-araw pero alaga ang Perlas ko at dalawang beses ako kung magpalit ng panty. Mabuti na lang naghugas ako ng maayos at ‘di pa nakaihi. Ngunit parang naiihi na ako kaya pilit ko siyang tinutulak.

"Paul, naiihi na ako, alis d'yan.m," naduduling ko sa sarap na sabi sa kanya. Ngunit hindi siya tumigil kaya lalong tumindi ng aking nararamdaman at naging doble ang aking paningin sa salamin. Pag ako natuluyan maduling, kasalanan niya ito.

"I want to taste your first orgasm, Sweetie." Hindi ko na inintindi ang orgasm na sinasabi niya, dahil tuluyan na akong naihi sa kanyang harapan, Pero kakaibang sarap ito na para bang ayaw kong matapos. Kaya pala nagsipag-asawa agad ang mga kaedaran ko at alam ko na kung bakit.

Umalis siya sa aking gitna at itinapat ang kanya sa bukana ko at walang babala niyang ipinasok ang sing-laki ng pipinong malaki na ari nito sa akin.

"Aray! Ayaw ko na," sigaw ko. Hindi naman niya sinabi na ganito pala ka sakit. Kaya pala pinatikim muna niya ako ng sarap at ngayon ay masakit naman ang ipinalit nito.

"Sorry Sweetie, sa umpisa lang 'yan, promise magugustuhan mo na," sabi nito nang dumagan sa akin at salitan na naman pinapapak ang aking may kalakihang dibdib.

"Sweetie, hindi ko na kaya, gagalaw na ako," bulong nito saka ito gumalaw. Mabagal sa umpisa pero kalaunan binilisan na niya ito. Masakit pa rin pero hindi na gaano. Hanggang sa nakakaramdam na rin ako ng sarap dahil sa kanyang ginagawang paglabas masok sa akin. Ramdam ko ang haba niyon dahil sinasagad niyang talaga habang nakadagan sa akin at ang labi ay nasa aking mga dibdib. Masarap na masakit pero tiniis ko ito. Dahil ang sabi niya kanina bago kami mag-umpisa ay siya na daw ang bahala sa akin at sana tutuparin niya iyon.

Maya-maya'y walang pakundangan na itong mabilis na bumabayo sa 'kin na mas lalo ko pang ikinaduling dahil mas masarap pala ito sa pakiramdam kahit na masakit. Medyo madilim pero kita ko pa rin ang nakapikit nitong mata at pawisang mukha. Di nagtagal ay naramdaman ko na ang mainit niyang ibinuga sa aking sinapupunan. Hanggang sa matapos ito at tuluyang nahiga sa aking dibdib. Hingal na hingal kami’t sabay ko rin narating ang pangalawang sarap na natikman ko sa buong buhay ko. At si Paul lang ang nakapagbigay nito sa akin. Niyakap niya ako nang umalis siya sa aking ibabaw. Hindi ko na rin alam ang oras pero palagay ko'y madaling araw na.

"Take a rest. Bukas kakausapin ko ang Lola mo," sabi nito saka ako hinalikan sa noo. Napangiti ako sa kanyang sinabi bago ipinikit ang aking mga mata at magkayakap kaming nakatulog.

*

Sakit sa buong katawan ang aking naramdaman nang magising ako kinabukasan. Kinapa ko ang aking katabi upang sana batiin ito pero wala ito dito at tanging unan lang ang naroon at wala ang kanyang malaking katawan. Kaya bumangon ako ng marahan at hinanap siya sa buong kuwarto. Ngunit ‘di ko makita ni anino niya. Kaya nagpasya akong bumangon upang buksan ang malaking ilaw. May suot na rin naman akong malaking damit at kahit paika-ika ako'y nagawa ko pa rin para masigurado. Baka kasi naliitan siya sa kama at lumipat sa malaking upuan.

"Paul?" Pumunta ako sa banyo pero wala rin ito doon. Kaya inisip ko baka may binili lang siya sa labas. Nagpasya akong pumasok na lamang sa banyo upang makaligo na rin.

"Aray, aray, naku! Ang sakit naman nito," tila kumakanta kong sabi habang umiihi. Grabe. gano'n pala ka sakit ang mapasukan ng malaking sandata. Namula ang aking pisngi nang maalala ang pinagsaluhan namin kagabi.

Matapos akong maligo’y nagtapis ako ng tuwalya sa katawan. Excited ako lumabas.

"Paul …?" Ngunit natigil ang saya at ngiti sa aking labi nang makitang wala pa rin siya paglabas ko. Ayaw kong mag-isip ng masama kaya kumain na lamang ako sa nakahandang pagkain sa mesa matapos ako mag-bihis ng damit na suot ko kagabi. Mabuti na lang at maayos itong naka hanger sa loob ng kabinet na alam kong si Paul ang may gawa. Umupo ako sa mahabang upuan at binuksan ang nakatakip na tela sa mesa na alam kong pagkain ang laman. Ngunit natigilan ako at tuluyang naantala sa maliit na papel na aking nakita sa tabi ng basong may lamang tubig. Pinulot ko ito at binasa.

"Sorry." Nanginig ang kamay ko sa limang letra na nakalagay sa maliit na papel. Bakit siya nag so-sorry? Haggang mapansin ko ang sobre sa may bandang kabila ng mesa. Nanginginig na kamay ko itong pinulot at binuksan ang laman. At doon tuluyang nagtuluan ang mga luha kong kanina ko pa pinipigilan.

"Paksh*t ka Paul," di ko mapigilang mura habang nakatingin sa hawak kong lilibuhing pera. Kong kinita ko siguro ito dahil sa pagbebenta ko ay baka nagtatalon na ako sa tuwa. Pero pakiramdam ko'y kabayaran ito ng puri ko at pagkatao na naibigay sa lalaking hindi ko kilala at higit sa lahat hindi ko alam kong saan hahagilapin. Kahit buong pangalan niya o kung saang ospital siya nagtatrabaho ay hindi ko rin alam. Gusto ko pang saktan ang aking sarili kaya binilang ko ang malulutong na lilibuhing pera na iniwan niya sa akin. Gusto kong malaman kung magkano lang ba ang halaga ng aking pagka-birhen.

"Tatlumpung-libo? Iyan lang ang halaga ng isang tatanga-tangang probinsyana na gaya mo Karen," turan ko sa aking sarili. Gusto ko man itapon ito pero naisip ko rin na malaking tulong ang perang ito sa amin ni Lola, lalo na sa akin. Hindi kami mapapakain ng pride. Kaya labag man ito sa aking pagkatao ay kinuha ko pa rin. At sisiguraduhin na gagamitin ko sa tama ang kabayaran sa katangahang aking nagawa.

Umuwi ako sa amin at pilit na inayos ang sarili bago humarap kay Lola na masaya akong sinalubong at pinaghandaan.

"Nagpakasaya ka ba Apo ko? Ang sabi ni Luningning ay maganda raw sa pinuntahan ninyo, kaya kayo inumaga,"

puno ng kagalakang tanong ni Lola. Isang yakap lang kay Lola ang una kong isinagot.

"Opo Lola, ang saya-saya ko po, salamat at sorry po," iyon lamang ang aking sinabi at niyakap lamang siya ng mahigpit.

"Sorry dahil nakalimot ako sa mga pangaral mo sa akin Lola, nagkamali po ako." Gusto ko sanang idugtong iyon sa sinabi ko kay Lola pero hindi ko na lamang binuka ang aking bibig at sinarili na lamang ito. Pagkababae ko lang ang nawala at hindi ang aking sarili kaya tuloy pa rin ang buhay.

"Mukha kang namumutla Apo ko. Umupo ka na lamang diyan at igagawa kita ng gulay na pamparami ng dugo." Pansin ni Lola sa aking mukha ng pakatitigan ako nito, bago lumabas sa likod bahay upang ikuha ako ng gulay. Labis man ang aking hinagpis ay hindi ko ito pinahalata kay Lola at ibinalik sa normal ang buhay ko. Kasalanan ko naman ito dahil sa katangahan ko at nagtiwala agad kay Paul na hindi ko pa lubos na kilala.