ไม่มีสิทธิ์อะไรในตัวเธอ

@สองวันต่อมา

เสียงเพลงจังหวะมันส์ๆ ดังสนั่นภายในผับดังใจกลางเมือง แสงไฟวิบวับสาดส่องลงบนโต๊ะมุม VIP ที่ตอนนี้มีแก้วเหล้าวางเรียงรายจนเต็มโต๊ะ กลิ่นเหล้าผสมกลิ่นน้ำหอมราคาแพงของผู้หญิงที่นั่งล้อมจอมทัพคละคลุ้งไปทั่ว จอมทัพเอนตัวพิงโซฟา มือข้างหนึ่งโอบเอวสาวผมยาวในชุดเดรสสีแดงที่นั่งชิดแทบจะซุกตัวในอกเขา อีกข้างถือแก้ววิสกี้วนเล่นอยู่ในมือ รอยยิ้มมุมปากและสายตาเจ้าเล่ห์บอกชัดว่ากำลังสนุกกับเกมล่าเหยื่อของตัวเอง ขุนศึกนั่งมองเพื่อนตัวดีพลางส่ายหัวช้าๆ นี่นะเหรอไอ้คนที่บอกจะหยุดแรด มันหยุดได้ที่ไหนกัน

"ไอ้ทัพ… มึงนี่นะ เปลี่ยนหญิงเร็วกว่าเปลี่ยนเสื้อผ้าซะอีก เดี๋ยวควงคนผมสั้น เดี๋ยวผมยาว เดี๋ยวสาวหวาน เดี๋ยวสายแซ่บ มึงเอาเวลาที่ไหนจีบวะ เปลี่ยนทุกสองชั่วโมงแบบนี้"

"อย่างมันไม่ต้องจีบหรอก แค่กวักมือเรียกก็วิ่งเข้ามาหาแล้ว ดูหน้าแม่งมันสิ…หล่ออันตรายขนาดนี้" เสือใต้

"ว่าแต่…มึงทำแบบนี้ ไม่กลัวน้องมะนาวจะรู้เหรอ ไหนบอกจริงจังหนักหนา นี่อะไร ยังไม่ถึงไหน ออกลายเดิมละ" ขุนศึกพูดขึ้นพรางยกแก้วเหล้าขึ้นจิบ

สิ้นสุดคำถามของเพื่อนรัก จอมทัพเลิกคิ้ว หัวเราะในลำคออย่างไม่ยี่หระ

"จะกลัวทำไมวะ เขาอยากคิดยังไงก็เรื่องของเขา ตอนนี้กูโสด กูจะควงใคร จะทำอะไร จะเอากับใคร ไม่เกี่ยวกับใครหน้าไหนทั้งนั้น" เขาพูดพลางโน้มหน้าไปกระซิบข้างใบหูของหญิงสาวในอ้อมกอด จนเธอหัวเราะคิกคักแล้วเอามือแตะอกเขาเบาๆอย่างเขินอาย

"โสด? มึงนี่นะพูดออกมาได้เต็มปากเต็มคำ ถ้าน้องนาวมาได้ยิน มึงโดนตบจนหัวทิ่มแน่ เผลอๆมือหนักกว่าพริกแกงอีก" ขุนศึก

"หัวทิ่มไม่พอว่ะ…ดูท่าจะชะตาขาดด้วย" เสือใต้หัวเราะเบาๆ เอ่ยแซวเพื่อนรัก น้ำเสียงเต็มไปด้วยความหยอกล้อ ไม่รู้เลยว่าคนที่กำลังตกเป็นประเด็นนั้น ใบหน้าแข็งตึง สายตาขุ่นมัว ไร้รอยยิ้มขี้เล่นแม้แต่น้อย

"หึ...ต่อให้กูไปนอนกับใครต่อใคร เขาก็คงไม่มาสนใจหรอก กูไม่ใช่คนในใจ เรื่องอะไรที่เขาจะมาแคร์"

จอมทัพหยิบแก้วเหล้าขึ้น พลิกข้อมือเทน้ำสีอำพันลงลำคอในรวดเดียว กล้ามเนื้อกรามเกร็งแน่น ริมฝีปากกระตุกเล็กน้อยคล้ายกดกลืนอะไรบางอย่างลงไปพร้อมเหล้า เสียงพูดเรียบแต่ท้าทาย แฝงความขมในใจที่ปิดไม่มิด

"เชี้ย...นี่มึงเป็นเหี้ยอะไรวะ เอ้า! เบาๆ ดิ เดี๋ยวก็น็อคตายคาโต๊ะหรอก" ขุนศึกยื่นมือจะดึงแก้วออกจากมือเพื่อน แต่จอมทัพกลับเบี่ยงหลบ แล้ววางแก้วลงแรงจนกระแทกโต๊ะ เสียงแก้วกระทบกับไม้ดัง "กึ้ง" ดึงสายตาสาวๆ ที่นั่งอยู่รอบๆ ให้หันมามองอย่างตกใจ เสือใต้มองเพื่อนพลางถอนหายใจยาวพรืด อาการแบบนี้เขาเคยเป็นมาก่อน

"อาการแบบนี้ กูว่ามันมีเรื่องว่ะ ไม่ใช่แค่อยากเมาแน่ๆ"

บรรยากาศบนโต๊ะเหมือนถูกกดให้หน่วงลงทันที ทั้งที่รอบๆ ยังมีเสียงหัวเราะของคนอื่นดังอยู่ แต่ในวงเล็กๆ นี้ เหมือนคลื่นความตึงเครียดเริ่มก่อตัวอย่างชัดเจน

"มึงเป็นอะไรวะ? ดูเครียดๆนะ" ขุนศึกถามเสียงต่ำ พลางจ้องตาเพื่อนอย่างจับผิด เมื่อหลายวันก่อนมันยังปกติดีอยู่เลย ยังตามติดมะนาวต้อยๆ มาวันนี้ทำท่าทางอย่างกับคนอกหัก ได้แต่เอ่ยถามมันก่อนที่มันจะยักไหล่ เงยหน้าขึ้นสูดลมหายใจลึก แล้วพูดเสียงเรียบแต่ออกแนวขมขื่น

"กูมีเรื่องนิดหน่อย เรื่องแม่งโคตรเหี้ยสำหรับกู"

"เรื่องอะไรวะ? ถึงกับทำให้คนอย่างมึงเครียดได้" เสือใต้เลิกคิ้วถาม ปกติไอ้จอมทัพมันไม่เคยเครียดหรือกังวลอะไรในชีวิต แต่ดูมันตอนนี้โคตรเครียด โคตรกังวล เหมือนมีอะไรอยู่ในใจเต็มไปหมด

จอมทัพมองไปทางอื่นก่อนจะพ่นลมหายใจออกมาอย่างหนักหน่วง

"มะนาว…" คำพูดนั้นทำให้บรรยากาศเงียบสนิท รอบข้างยังหัวเราะสนุกสนาน แต่ที่โต๊ะนี้ ทุกคนรับรู้ถึงความเจ็บปวดที่ซ่อนอยู่ภายในใจของจอมทัพ

"ยังไงวะ เกิดอะไรขึ้น" เสือใต้

"ดูเหมือนเธอยังลืมแฟนเก่าไม่ได้ ถึงไม่ยอมเปิดใจให้กูสักที"

"เห้ย น้องนาวเคยมีแฟนที่จริงจังขนาดนั้นด้วยเหรอ กูไม่เคยได้ยินเมียกูพูดถึงเลยนะเว้น มึงเข้าใจอะไรผิดหรือเปล่า" : ขุนศึก

"เข้าใจผิดเหี้ยอะไร กูเจอมากับตัว แถมเธอยังย้ำสถานะกับกู กูแม่ง ไม่มีสิทธิ์อะไรในตัวเธอทั้งนั้น"

"เอาน่า....เดี๋ยวทุกอย่างก็ดีขึ้นเองแหละ มึงอย่าเครียดไปเลย ผ่อนคลายหน่อย" : ขุนศึกพยายามพูดให้บรรยากาศผ่อนคลายจากความตึงเครียดแต่จอมทัพส่ายหน้า ไม่มีทางไหนที่จะดีขึ้น หากหัวใจเธอปิดตาย ไม่ยอมเปิดรับเขาเข้าไปแบบนี้

"มันทำยากว่ะ กูพยายามแล้ว แต่แม่งโคตรยาก ทั้งวันทั้งคืนกูเอาแต่คิด คนที่เคยบอกว่าเป็นของกู แล้วตอนนี้..." เขาหยุดพูดชั่วครู่ น้ำเสียงสั่นเล็กน้อย ขณะนั้นเอง เสียงสัญญาณโทรศัพท์ของขุนศึกดังขึ้น เขาหยิบมือถือขึ้นมาดูหน้าจอ แล้วสีหน้าที่เคยนิ่งกลับขมวดเข้าหากัน ก่อนจะยื่นมือถือไปให้เพื่อนรักดู

"เชี้ยทัพ...มีคนส่งรูปที่มึงนัวเนียกับผู้หญิงไปให้มะนาว" ขุนศึกเบิกตากว้างเมื่อได้รับข้อความจากเมียรักอย่างพริกแกง ในข้อความระบุชัดเจน ว่า "ไหนว่าเพื่อนพี่จริงใจ แล้วนี่มันอะไร สมแล้วที่อีนาวมันไม่ยอมเปิดใจ"

จอมทัพดูภาพที่ปรากฏในมือถือ ภาพที่เห็นคือเขากำลังโอบกอดสาวผมยาวอย่างใกล้ชิด แววตาสาวในภาพเต็มไปด้วยความหวานซึ้ง เห็นได้ชัดว่าเพิ่งถ่ายกันสดๆ ร้อนๆ

"คนส่งมันจงใจปั่นให้เรื่องบานปลายชัดๆ" เสือใต้สบถออกมา ในส่วนของจอมทัพกดปิดมือถือลง ก่อนจะพึมพำด้วยน้ำเสียงแหบพร่า

"อยากจะส่งอะไรไปก็ส่งเถอะ ในเมื่อกูไม่ใช่ของใคร..กูจะทำอะไรมันก็ไม่เกี่ยวกับเธอ"

น้ำเสียงแหบพร่าของเขา แฝงด้วยความเจ็บปวดและความเย็นชา ดวงตาคมขุ่นมัว จ้องมองแก้วเหล้าในมือราวกับกำลังค้นหาความมั่นคงที่สลายไป เพื่อนทั้งสองต่างเงียบไปไม่พูดอะไรต่อ ท่าทางซึมๆแบบนี้ของมันไม่คุ้นตาพวกเขาเลยสักนิด ดูท่าแล้วคงจะชอบมะนาวมาก มันถึงได้จมดิ่งกับแค่คำพูดไม่กี่ประโยคของเธอ รอบตัวเขายังคงเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะและเสียงเพลงที่ไม่เคยหยุด แต่ในใจลึกๆ กลับรู้สึกโดดเดี่ยว เหมือนคนที่กำลังถูกพายุชีวิตซัดกระหน่ำโดยไม่มีที่พึ่งพิง