Share

Chapter 5

last update Last Updated: 2025-08-28 00:19:40

Dylan's Pov.

Napapailing na pumasok ako sa kwarto ko dito sa office para kumuha ng pera. Hindi ko akalain na luluhod ang maingay na babaeng 'yon sa harapan ko. Mukhang kelangan nga niya ng trabaho. Pero sa tingin ko ay hindi siya pasado bilang assistant ko.

She's too annoying.

Ayaw ko sa lahat iyong maingay.

Tsk!

She's a college graduate and an editor of the magazine tapos mag-apply siya bilang assistant.

Unbelievable!

Kumuha na lang ako ng pera sa wallet ko. Sampung libo ang kinuha ko bago naglakad papunta sa pinto.

"Hello, nay," rinig ko pa nang buksan ko ang pinto ng kuwarto ko.

Napatingin ako sa may pintuan palabas ng office ko. Nakasandal siya doon habang may kausap sa cellphone at nakayuko.

Tiningnan ko lang siya habang tahimik na naglakad ako papunta sa table ko.

"Nay, pasensiya na po, ah. Hindi pa ako nakahanap ng pera na maipadala riyan eh," sabi pa nito sa kausap.

Nakatingin lang ako sa kaniya. Halatang problemado talaga siya base sa mukha niya.

"Kasi po n-nag resign ako sa pinagtrabahuan ko, nay. Mahabang istorya po pero naghahanap na po ako ng trabaho. Kaya lang po wala pa akong nahanap. Kaya wala akong maipadala riyan," halata ang pagpipigil ng emosyong sabi pa niya.

Nakaramdam ako ng awa habang nakatingin sa kaniya. Napabuntong-hininga na lang ako. Kaya pala gano'n na lamang siyang magmakaawa para lang tanggapin ko.

Am I that bad?

"'Wag kang mag-alala, inay, hindi po ako hihinto sa paghanap ng trabaho para makapadala ako riyan. Ilan na po ba ang bill niyo sa hospital?" mahinang tanong pa nito.

Bill sa hospital?

"Gano'n po ba? Sige, sikapin ko po makahanap ng trabaho ngayon para makabale ako. Sige po. Ikamusta mo na lang ako kay bunso. Mag-ingat po kayo, inay. Hmm. Ayos lang po ako. Ako pa! Malakas kaya 'to! Sige po, bye." Ibinaba ang tawag.

Nakita ko pang pilit siyang ngumiti bago bumuntong-hininga. I sighed heavily.

Napapailing na lang ako. Halata namang hindi siya okay sa ganiyang lagay.

Tsk!

Nakita ko pang napapunas siya sa mata bago tumalikod at binuksan ang pinto.

Akmang lalabas na siya nang magsalita ako dahilan upang mapatigil siya.

"Come here," kaswal na sabi ko habang prenteng nakasandal sa swivel chair ko.

Hindi siya kumilos at nanatiling nakatalikod.

"A-ah, aalis na po ako. Maghahanap pa ako ng trabaho eh," sabi nito bago lumabas.

"I said, come here!" sigaw ko kaya napatigil na naman siya.

So stubborn.

Para naman siyang natakot at dahan-dahang bumalik at nakayukong tumayo sa harapan ko.

Silly girl!

"Put your resume here." Turo ko sa ibabaw ng mesa.

Takang nag-angat siya ng tingin sa akin psh!

"B-bakit naman? Sabi mo hindi mo ako––"

"Don't talk too much. Just follow what I've said,” putol ko sa kaniya.

"Sungit!" mahinang bulong pa niya.

Agad na itong sumunod kaya inabot ko sa kaniya ang perang nasa mesa ko.

Nanlaki pa ang mata niyang napatingin sa akin.

Psh!

"Get this,"

"Po? B-bakit mo naman ako bibigyan ng pera––?"

"I said, don't talk too much. Get this," seryusong sabi ko.

Napalunok pa siya sabay abot ng perang inabot ko sa kaniya.

Binilang pa niya ang pera sa harap ko at nakita ko ang pagsilay ng ngiti sa labi niya.

I look away. She's quite attractive to be honest.

Napapailing na lang ako.

"Ito po ba ang unang sahod ko?" nakangiting tanong pa nito.

Silly girl!

"Tsk! Wala pa akong sinabing tanggap ka na. Hindi ka pa nagsisimula, sahod agad?" balik tanong ko.

Nahihiyang ngumiti na lang siya sabay kamot.

Well… cute.

"A-ah, ibabalik ko na lang. Hindi pala ako tanggap eh. Sinasayang mo lang ang oras ko," sabi pa niya sabay balik ng pera.

Bahagya akong natigilan dahil sa sinabi nito. Sinasayang ko ang oras niya? Ako pa talaga?

Unbelievable!

"What did you say? Hindi ba't ikaw ang nagsasayang ng oras ko?" kunot-noong tanong ko.

Mabilis niyang binawi ang resume niya bago tumalikod.

"Eh, 'di aalis na lang ako!" masungit na sabi niya.

What the!

Kaya siguro walang tumatanggap sa babaeng ito dahil sa kaniyang ugali. Naghahanap ba talaga 'to ng trabaho?

"Are you insane?"

"Che! Hindi ako baliw! Ikaw ang baliw! Hindi kita maintindihan! Pinapalagay mo sa mesa mo ang resume ko tapos binigyan mo ako ng pera. Tapos sasabihin mong hindi pa ako tanggap! Abay sira ka pala, eh!" mabilis at maangas na sabi pa nito.

"What the..." tanging naibulalas ko habang nakatingin sa kaniya.

Sinamaan pa ako ng tingin.

Unbelievable!

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • My Boss Is My Husband    Chapter 173

    Dylan’s Pov.I was too nervous right now while kneeling in front of my beloved Zia, a small red box opened, showing a sparkling ring due to the diamonds around it. Yes. It's a diamond ring worth five million. Ako mismo ang nagpa-customized at pinalagyan ko sa loob ng first name naming dalawa. It takes only one week since I knew the jewelry owner. I’ve been planning to propose to her the day I asked her to be my girlfriend in front of everyone. Yes. Dahil para sa akin, hindi ko na sasayangin pa ang oras. Alam kong siya na ang babae para sa akin. Ang una at pinakahuling magiging kabiyak ko.Kaya rin siguro hindi ako nagdalawang-isip na siya ang pinili ko para makipag-contract na maging girlfriend ko. And luckily I had this chance to propose in front of the grave of her parents.Yes. That's the reason why I really want to go with her here. Gusto kong sa harap ng puntod ng mga magulang niya ako mag propose. I want them to witness my proposal even if they're dead. I want to show and prom

  • My Boss Is My Husband    Chapter 172

    Warning: The following scene and content is rated SPG. Not suitable for young children. Please read at your own risk.Zia’s PovSa Ikalawang pagkakataon ay nilabasan na naman ako gamit ang mainit at matulis na dila ng boyfriend ko. Pareho kaming naghahabol ng hininga nang tumayo siya at binuhat ako paupo sa ibabaw ng lababo. Napakapit ako sa batok niya. Puno ng pagkasabik ang kaniyang mga mata. Ngumiti siya at hinawakan ang magkabilang hita ko. Nanlaki ang mga mata ko nang ibukaka niya iyon dahilan upang wala ng sagabal sa kaniyang mga mata na titigan ang namumula kong pagkababa. Kita ko ang pagkamangha sa mga mata niya habang tinitigan ang gitna ng mga hita ko.“Such a beautiful view.” Dylan praised my womanhood.“Ahhh!” singhap ko nang walang pasabing hawakan niya ang hiwa kong nakabalandra sa harapan niya.“So warm and inviting, babe.” Ipinatong niya sa balikat niya ang isang binti ko saka hinila niya ang isang kamay ko.“Touch my manood, babe. He wants your touch,” aniya at iginiy

  • My Boss Is My Husband    Chapter 171

    Zia’s Pov.Nakatitig lang ako sa isang family picture namin dito sa loob ng dating kuwarto ko. Hindi ko maiwasang maging emosyonal habang marahang hinahaplos ang mukha ng mga magulang ko. Ilang taon din akong hindi nakabisita rito sa lumang bahay na naging bahay ampunan na rin. Ito ang dating bahay ng mga lola at lolo ko na pinagawa ko na lang bahay ampunan para sa mga bata upang mapakinabangan. Wala naman kasing balak ang mga kamag-anak ko na pakialaman ang bahay na ito noon. Kaya si Mother Rita ang pinagbilinan ko uoang gawing bahay ampunan.Hindi ko rin akalain na yung dating kuwarto ko ay pinalinis nila at hindi ginamit. Nagbibigay rin kasi ako ng pam-paayos sa bahay na ito para mas maging maganda pa siya kahit luma na.Pinunasan ko ang luha ko at niyakap ang family picture namin. Miss na miss ko na ang mga magulang ko. Hindi ko rin kaya puntahan ang dating bahay namin kung saan sila mismo pinaslang.Narinig kong bumukas ang pinto kaya mabilis na pinunasan ko ulit ang mga pisngi a

  • My Boss Is My Husband    Chapter 170

    Dylan’s Pov.Nakatayo kami sa labas ng isang makalumang bahay na gawa sa kahoy na mahogany. Walang bahid ng semento ang istruktura nito. Tunay na gawa sa kahoy at iba pang kagamitang makaluma. Hindi man ganun kalaki pero hindi rin naman maliit. Sakto lamang ito para gawing isang bahay ampunan. At tama nga ang aking hinala na bahay ampunan ito dahil may mga batang nagsilabasan. May kasamang isang madre na napatigil sa paglalakad nang makita kami. Lumapit ang madre at tinignan kami ng mabuti, lalo na si Zia na nakatulala sa lumang bahay.“Zia? Ikaw ba iyan, hija?” tanong ng Madre.Natauhan si Zia at lumingon sa madre na lumapit sa amin. “Mother Rita?” bulalas ni Zia at mabilis na niyakap ang Madre na ngumiti sa kaniya.“Zia, ikaw nga! Kamusta ka naman? Bakit ka nandito?” sunod-sunod na tanong ng Madre na hinawakan pa ang pisngi ng girlfriend ko.Nakatayo lang ako habang ang mga bodyguards na kinuha ko ay ibinaba mula sa sasakyan ang mga gamit at dala namin.“Bumisita lang ako, Mother.

  • My Boss Is My Husband    Chapter 169

    Zia’s Pov.Kinabukasan ay hindi ganun kaaga kaming umalis ni Dylan sa Marco Polo Hotel ng Davao City. Hapon na kami bumyahe. He has a car for us to use and a driver too. Kaya kahit bagalan pa namin ang biyahe kakahinto at tingin sa mga nadadaanan namin papunta Davao Occidental para lang i-tour siya. Oo. May mga bodyguards din na nakasunod sa amin. Pinasadya niya kasi nag background check ata siya at nalamang may mga hindi magandang nabasa. Tinanong ko pa siya kung bakit, ang sabi niya lang ay for our own safety. Alam niyang mabait at approachable daw ang mga tao sa Mindanao pero iniisip pa rin niya ang kaligtasan namin lalo na raw ako.Dinaig pang siya ang taga Mindanao at hindi ako eh.Naging tour guide din ako dahil gusto niyang makita ang lugar. Bukod kasi sa gusto niyang makita ang ganda ng Minandanao ay iniisip rin niya na baka raw puwedeng pagtayuan ng negosyo. Business minded pa rin ang lolo niyo. Kahit ang Gmall of Toril ay binabaan namin para kumain. Bumili pa kami ng mga is

  • My Boss Is My Husband    Chapter 168

    Zia’s Pov.Nakatingin ako sa pinakaguwapong boyfriend ko mas aligaga pa sa akin sa paghahanda para sa flight namin bukas papuntang Mindanao. Oo. Literal na siya pa yung mas excited makapunta sa lupang sinilangan ko. Gusto kasi niyang sumama at nang pumayag ako ay siya na namili ng mga dadalhin. Kahapon pa lang kung ano-ano na pinamili niyan. Kahit sinabihan ko na siyang marami namang bilihan doon. Ayaw talaga niya patinag at namili pa ng mga pasalubong nang sabihin ko na may mga bata akong mga tinuturuan at tinutulungan noon. Kaya ayun, akala mo galing ibang bansa. Dalawang maleta nakahanda at yung mga pinamili niya at iba pa ay pinabagahe niya. Natatawa na lang ako tuwing makitang ang seryuso niya habang kinakausap sa phone si Brandon. Inutusan niyang magpa-book sa Marco Polo Hotel sa Davao for stop over. Sinabi ko kasing hindi mismo sa Davao pa ang province namin kundi sa Occidental pa talaga. Kaya ayun, gusto niya mag-stay muna sa Davao pagdating kasi jetlag daw. “Babe, we’ll s

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status