Home / Romance / My Boss was a Nerd / Annoying Travis

Share

Annoying Travis

Author: SBS
last update Last Updated: 2022-09-09 20:28:08

"Annoying Travis"

Napalunok ako nang makita ko ang iniluwa mula sa pintuan. Hindi ako makapaniwala.

" Is he my new boss?" tanong ko sa loob loob habang titig na titig sa lalaking pumasok.

No! It cannot be!

Napakagat ako sa aking pang ibabang labi. It's the same guy from the elevator. The rugged man.

Oh come on is this some kind of joke? Hello? Is somebody can explain this? Wait hahagilapin ko muna ang sarili ko, dahil pati ako ay nagulat.

Kaya pala kung makahingi ng dispensa ang babae kanina sa elevator scene ay parang takot mawawalan ng trabaho. Iyon pala anak ito ng Boss namin.

Tango tango ako sa na isip, animo'y nasagot ang isang mesteryo.

Pumasok ng tuluyan ang rugged man sa silid. Bumaling si Sir Travio na parang nagtagis ng bagang, o tama nga talaga nagtagis nga ng bagang ang Boss ko.

Malaking katanungan iyon sa utak ko, hindi ko mapuzzle kung ano ang nangyari sa eksinang ito?

"Travis what are you doing here?" tigas na tanong ni Sir Travio sa lalaking kaharap.

Travis pala ang pangalan ng lalaking matipuno at gwapo.

Akala ko ba ito ang new boss namin pero bakit galit ata ang matanda?

"The nerve! Ayusin ninyo kaya iyang eksina ninyo para maiintidihan ko", sa loob loob ko.

"Where is your brother?" patuloy ng matanda na hindi pa rin nawawala ang matigas nitong tono.

At sino naman ang brother na sinasabi nito? My God anong nangyayari sa chapter na to?

Naku naman litong lito na ako, hindi ko na talaga mahulaan kung ano na ang nangyayari.

Unang araw ko palang nahihirapan na ako, para atang hide and seek ito o kaya fill in the blank? Iyon ay hindi ko talaga mapagtanto.

Narinig kong muling nagsalita ang lalaki na si Travis.

"Dad come on, that is why I am here," ani nito sabay tapik sa balikat ng ama, sumilay ang isang ngiti sa labi.

"Then answer me where is your brother?" muling tanong nito.

"He called me recently that he cannot able to come here today because of some circumstances I think?" sagot nito.

Nanlumo ang expression ng ama nito sabay buga ng hangin.

"Okay then everyone, that's for today and by tommorow please expect your new boss understand?" iyon at tumalikod ang na matanda.

Isa isa ng nagsilabasan ang mga kasamahan ko. Ako naman ay naiwan at inayos pa ang papel sa mesa.

Bukas ko pa makilala ang bago kong boss, nakakabitin naman.

Hindi ko pansin na nagpa-iwan pala ang lalaking gwapo at matikas sa loob, naka-upo sa isang silya pinatong pa nito ang paa sa mesa na pinagkrus.

"Hey there, Miss Betty," tawag nito.

"Ayy anak ng tukwa!" napabalikwas ako sa gulat at nasaboy ko tuloy ang mga papel na hawak.

Nilinga linga ko ang aking leeg kung may iba pa ba kaming kasama sa loob ng conference room baka iyon ang tinawag nitong Betty.

Pero wala namang iba sa loob, bukod sa aming dalawa. Naiiling iling ako habang nag-iisip.

Nagsalubong ang kilay ko at hindi ko ma gets ang sinasabi nito kaya hindi ko nalang ito pinansin.

Kandarapa kong pinulot ang mga papel na nagkalat sa sahig.

Narinig kong tumawa ito na sumakop sa buong paligid.

Bwesit!Sira ba ang lalaking ito walang betty dito Pamela meron", kikibot kibot na sabi ko sa sarili.

"Hey you," muli na naman itong nagsalita , sabay turo sa akin.

"Me?" turo ko rin sa sarili ko na nagsalubong ang kilay.

"Yes you Betty," tatangu-tango na nakangiting ani nito. "As in Betty La fea," ani nito sabay kumpas ng daliri sa ere at dinugtungan pa nito ng ngiti sa dulo.

Ah! Ganun ba Betty La fea huh! Betty La fea mo ang mukha mo," pero hindi ko iyon maisatinig baka bukas wala na akong trabaho.

Padabog at nakasimangot kong pinulot ang mga papel na animo'y hindi pinansin ang lalaki.

"Are you the new hired Secretary for my brother?" kalmang tanong nito sa akin na nanatiling nakapatung ang paa sa mesa.

"Anong paki mo!" Kasihudang kibot kibot ko.

Nanatili akong tahimik at patuloy pa rin ako sa pagpulot sa nagkalat na papel, wala akong planong sagutin ang asungot na ito.

"Are you deaf?" tanong nito na hindi pa rin ako tinigilan.

Ang kulit nitong lalaking to ha patulan ko na kaya to. Naiinis na ako, inaasar ako walang ibang magawa sa buhay.

Sasakalin ko kaya to hanggang sa malagutan ng hininga! Oppps sorry hindi ako ganun ka sama.

"No I am not," sungit kong sagot kandarapang lumabas sabay bagsak na sinara sa pinto.

Nakaawang ang mga labi ni Travis na naiwan sa loob.

"Interesting!" ani nitong malapad ang pagkakangisi.

------

Abala ako sa pagset ng appointment at schedule sa bagong kong boss para bukas, kaya tuon ang aking mga paningin sa monitor.

Nang may biglang nagtapon ng ipis sa harapan ko.

Eh ako naman na inosente at walang kaalam alam ay walang preno prenong napatili sabay bumalikwas at nagtatalon talon.

"Oh my God!" namumutlang tili ko. "Ipis...ipis...," tili kong muli.

Narinig kong may tumawa sa likuran ko. Hawak pa nito ang tiyan na humagikgik. Lumapit ito sa desk ko sabay kuha ng ipis.

Ang asungot na Travis lang naman ang may pakana.

"Come on Betty it is just a toy," sabi nitong pinakita at inilapit ang ipis sa akin na humagikgik pa rin.

Bumaling ako dito sabay tagis ng tingin. Kung pwede palang pumatay sa pamamagitan ng tingin, malamang kanina pang patay ang lalaking ito at nasa loob na kabaong at nakahiga.

Hindi nalang ako nagsalita at muling akong umupo at bumalik sa ginagawa.

Abala ang aking mga daliri sa pag tipa sa keyboad. Nag input na naman ako ng walang kataposang files. Ang aking atensiyon ay nasa monitor.

"Miss Ramirez can you come inside."

Nang marinig ko iyon balikwas akong tumayo. Tarantang gumawi ako sa tapat ng sliding door ng Boss ko, akma ko iyong buksan ng biglang tumawa na naman si Travis.

Siya lang naman itong nagsalita. He tricked me.

Malapit na akong sasabog at baka masapak na ko na ito. Isa nalang at babatokan ko na talaga ang lalaki ito.

Padabog kong muling tinalunton ang desk ko at naupong muli. Muli kong senintro ang paningin sa harap ng monitor.

Nang may biglang tumayo sa isang cubicle.

"Is anyone here available on Saturday to come with boss for his appointment in Argao?" tanong nito sa lahat ng co workers ko.

Ilang sigundong walang nagvolunteer.

Eh ayaw ko rin no, hindi ko pa kilala ang boss, tapos sasama na agad ako, no way!

"Betty may butas iyong gilid ng damit mo oh," pabulong na ani ni Travis mula sa likuran ko.

"Asan asan," hinanap ko ang butas sa gilid ng damit ko sabay taas ng kamay na nakayuko. "Asan nga!"

Ayon! Naisahan na naman ako ng h*******k na Travis.

Lalong himagikgik si Travis ng tawa.

"Okay Miss Ramirez, you will come with the boss on Saturday," ani ng kasama ko sabay bumalik sa pagkakaupo.

Gusto na ko ng umiyak at maglumpasay sa sahig. Hindi ako makapaniwalang ako ang kasama ng boss namin sa sabado. Kasalanan ito ng lalaking nasa likod ko.

Isang tagis at nakakamatay na tingin ang pinukol ko kay Travis.

Ayon at parang hindi apektado. Nakangising nakatingin sa akin sabay kindat.

Nabubwesit na ako kay Travis, anong oras ba ito uuwi, wala itong ibang ginawa kundi ang asarin ako.

"Sana makatagal ka sa new boss mo Betty," bulong ni Travis mula sa likuran.

"I will," paghahamon ko sabay pukol ng matalim na tingin sa lalaki.

"Good," ani nito sabay kindat at bumalikwas ng tayu. "See you then Betty," ani nito na niyuko pa ang ulo upang matapat sa tainga ko.

Bahagyang nanayo ang balahibo ko sa batok ng madapo ang init ng hininga nito sa tainga ko.

Mabuti pa nga at umalis ito, para wala ng sagabal sa trabaho ko.

Nang makita kong tumalikod ito, bahagya na akong nakahinga ng maluwag.

Muli ipinapatuloy ko ginagawa. Malaking pasalamat ko na walang ng unggoy sa likuran ko.

-----

Alas siyete na ng gabi kakatapos lang ng trabaho ko.

Naka abang na ako ng bus papauwi ng bahay. Nakatayu ako sa ilalim ng waiting shed.

Nang may nagsisigaw sa likod ko.

"Betty? Betty?"

Napapikit ako sa aking mga mata sabay napasapo sa ulo. Hanggang ba dito sa labas maririnig ko ang pangalang iyon?

Sunod sunod na buntong hininga ang kanyang pinakawalan.

"Betty?" papalapit sa aking likuran ang may ari ng boses.

"Hold up to ibigay mo bag mo," paanas na ani ng lalaking nakasuot ng sumbrero.

Napa igtad ako ng biglang hinablot ang bag ko. Kaya pwersahan kong binawi ito. Talagang lalaban ako.

Sa gulat ko pinaghahampas ko ang lalaki sabay tadyak sa matulis na takong ng sapatos ko sa binti nito. Pinagtutulak ko hanggang nabuway ito. Ayon! at nagagalaiti sa sakit ang lalaki.

"Ouch ouch, sobra ka Betty ha," ani ng lalaking mapangahas na humablot sa bag ko.

Teka! Bakit pamilyar sa akin ang boses nito.

Madilim ang gawi sa kinaroroonan ko, kaya hindi ko masyadong naaninag ang mukha nito.

Agad kong kinuha ang phone ko sa loob ng bag at pina-ilawan ko ang mukha ng lalaki.

Napakagat ako ng aking mga labi. Nang makilala kung sino. Si Travis?

Ayon hinimas himas ang binting tinamaan sa matulis kong takong.

Maagap naman ako at nilapitan ang anak ng Boss ko. Nakayukong inilahad ko ang palad upang tulungan itong makatayo.

"S-sir sorry, bakit kasi kung saan saan ka sumusulpot eh," sisi ko dito.

"Grabeh ka naman Betty patayin mo ata ako eh", reklamo ng lalaki na tumayo mula sa pagkabuway.

"Eh kasi naman wala kanang ibang ginawa kundi asarin ako", turan ko dito habang inanalayan itong maka upo sa waiting shed.

"Hindi ka naman mabiro, sarap mo kasing asarin eh", ani ni Travis na hinimas himas pa rin ang binti.

"Bakit ba kasi ako ang dami dami iba doon sa office ako pa!".

"Eh ewan ko basta ikaw ang gusto kong asarin," ani nito.

"Ayyyy. P*****a ka pala eh trip mulang mang asar sige ngayon iyo pa sa susunod akin ang huling halakhak," Sabi ko sa utak ko.

"Ehhh Sir sa nangyari ngayon hindi mo naman siguro ako ipasisanti ano?" kagat labing tanong ko.

"Malamang," tipid nitong ani.

Huh! Seryoso ba tong asungot na to talagang e sisante ako pagnakataon?

"Sir Travis pwede naman nating pag-uusapan ito ano?" kunwa'y bait baitan na pahayag ko.

Inirapan ako nito.

Patay! seryuso ba ito?

"Sir-," pinigil nito sa sasabihin ko.

"Shhhhhhh stop calling me that way, call me Travis, at para patas na tayo e libre mo ako," ani nito.

Ano! Ganun naba ito ka desperado para magpalibre sa akin? Ang yaman nito magpapalibre sa akin?

"Please", makaawa nito sabay pinagsakop pa ang dalawang palad.

"Oo sige na tumayo kana diyan at e lilibre na kita," mabilis naman itong tumalima at mabilis umakbay sa akin.

Pilit kong inalis ang bisig nito sa balikat ko.

"Maglakad ka nga mag-isa," reklamo ko.

"Hmmm dumi ng isip mo Betty, walang halong malisya to para ka kasing kapatid ko", tukso nito at hindi pa rin ako tinigilan nito.

Sinapit nila ang maliit na restaurant.

"Sir Travis wala akong pera kaya dito lang ang makakayanan ko," pagpakakatotoo ko.

Ngumisi ang lalaki.

"No problem basta galing sayo masaya ako," sagot nito.

Oa naman ng lalaki to, feeling down to earth.

Umorder na kami at nagsimulang kumain.

Nang mapagawi ang aking paningin sa kalsada.

Nakita kong may biglang humintong magarang kotse sa tapat ng kinainan namin.

Mercedez AMG.

Ito yata ang sasakyan ng lalaki bastos noong isang araw ahh.

Patuloy akong sa pagsubo pero nakamasid at minsang sumusulyap sa gawi kung saan naroon ang kotseng nakaparada.

Ayon nakita ko na naman ang lalaking bastos na lumabas sa kotse.

Nagsalubong ang aking kilay. Iba na naman ang kasama nito?

What the hell! Kita ko pang naghahalikan ito sa ibabaw ng hood bago umalis ang babae.

Kainis na eksina. Binilisan ko ang pagsubo, hanggang sa nabulunan ako.

Maluhaluha ang aking mga mata.

Maagap naman si Travis at tumalima at pina-inom ako ng tubig.

"What wrong Betty? Are you okay?" tanong nito na bakas sa mata ang pag-alala.

Sunod sunod na tango ang aking ginawa bilang sagot. Inubos ko ang tubig sa laman ng baso.

Bakit naiinis ako sa nasaksihan?

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • My Boss was a Nerd   Hidden Proposal

    "Hidden Proposal"Walang patid ang mga luhang dumadaloy sa pisngi ko. Humihikbi ako na animo'y walang kataposan. Hindi ko gustong umiyak pero kusang tumutulo ang luha ko ng hindi ko namamalayan.Nanatili pa rin ako sa silid ng hospital na ito nang mag-isa.Nakatungo kong pinahid ang mga luha ko sabay kuyom ng mga palad ko sa ibabaw ng aking magkabilang hita.Masaya ako sa balitang natanggap ko pero may kalakip iyong takot at pangamba. Hindi ko masisi ang sarili kong matakot dahil ako lang mag-isa ang humaharap sa dayog ng buhay ko, wala akong kapamilya na malapit sa akin bukod kay Jocel. Hindi ko alam kong saan ako magsisimula, saan ako o kami ng batang ito dalhin ng unos ng buhay, pero alam ko at maipapangako ko sa sarili kong hindi ko pababayaan ang magiging anak ko.Nanatiling nakayuko ako nang mapansin ko ang isang kumikinang na bagay sa aking daliri. Nagsalubong ang aking kilay, bakas sa mukha ko ang pagkalito. Wala sa sariling napasuyod ako ng tingin sa bagay sa aking daliri.

  • My Boss was a Nerd   Blessing in Disguise

    "Blessing in Disguise""OKAY Miss Ramirez, just wait for our call, thank you," sabi ng isang babaeng nag interview sa akin. Napakabugnutin naman ng pagmumukha ng nag-interview sa akin na akala ko tuloy nakapasan sa buong mundo.Tumango lang ako bilang sagut dito, maingat akong lumabas mula sa silid kung saan ginanap ang interview sa bago kong inaaplyan.Isang buntong hininga ang aking pinakawalan nang maglakad ako sa hallway. Dalawang linggo na akong pagala-gala pero wala pa rin akong nakuhang bagong trabaho.Laglag balikat na lumabas ako sa malaking building. Nagsisimula muli ako sa una. Apply dito, apply doon hanggang sa makahanap ng panibago.Eh bahala na kaysa manitili ako doon, puso ko lang ang mahihirapan. Bahala na walang sisihan."Go go go lang Pamela!" Pinalakas ko ang aking sarili.Pang limang kompanya ko na kaya iyon, pero palagi lang sinabing maghihintay ng tawag, hanggang kailan pa ba ako maghihintay, isang linggo, dalawa,tatlo? Sadsad ang takong ng sapatos kong naglaka

  • My Boss was a Nerd   Distance is the Key

    "Distance is the Key"GABI na pero gising na gising pa rin ang diwa ko. Hindi man lang ako dinalaw ng antok. Kanina pa ako pabaling baling sa ibabaw ng kama pero wala eh, mulat na mulat pa rin ang aking mga mata.Lintik itong matang to oo. Lagyan ko kaya to vicks ano para kusang pumikit ito?Mariin kong ipinikit ito, pero palaging nag pa-flashback ang mga sinasabi ni Tristan sa aking isipan. Para atang nakaukit iyon sa utak ko. Palagi nalang lumilitaw ang gwapong mukha nito sa kukuti ko.Ibig ko na sanang paniwalaan lahat nang iyon pero natatakot ako baka sa bandang huli ay ako rin ang magdurusa at magsisisi.Kaya mas mabuti at maaga pa ay iiwas na ako para hindi na tuluyang mahulog pa ang loob ko. Itigil na niya ang kahibangan niya.Pabalikwas akong bumangon mula sa pagkakahiga, sinuot ko ang salamin sa aking mga mata.Naupo ako sa harapan ng maliit na mesa ng aking silid, kinuha ko ang ballpen sa harapan at isang malinis na papel.Magpa-file ako ng resignation hangga't maaga pa. Aya

  • My Boss was a Nerd   Shoulder to Cry on

    "Shoulder to cry on"Nang makilala ko kung sino ang bumungad sa aking harapan ay hindi ako nagdalawang isip. Lakad takbo ko itong sinalubong, pangahas ko itong hinarap. I knew I need him right now. I really do.When I reached him, I automatically leaned my head on his right chest without asking his permission and my tears bursted. I started to cry as much as could. Nilabas ko ang mga luha ko na kanina pa ko pa tinitimpi.Humagulhol at humihikbi ako na parang wala ng kataposan, nayugyog ko ang aking balikat dahil sa pag-iyak, hindi ko na napigilan ang sarili na umiyak ng umiyak sa harapan ni Travis.Wala na akong pakialam kung nagmukha akong tanga at kaawa awa sa mga mata nito sa sandaling iyon, gusto ko lang umiyak at ilabas ang sakit at sikip ng aking dibdib. At ito lang ang pwede kong takbuhan sa oras na iyon."I am sorry for grabbing your shoulder without your consent, b-but I really need this now," humahagulhol na sabi ko, hindi ko na naikulbli ang gumaralgal kong boses. Hindi it

  • My Boss was a Nerd   Denial

    "Denial"Nagising akong mabibigat at masakit ang aking katawan. Nakahiga ako sa ibabaw ng malambot na kama. Mabibigat ang aking talukap pero pinilit kong idilat ito. Pinilit kong hagilapin ang aking diwa.Kinapa ko ang aking sarili, wala akong saplot sa ilalim ng puting kumot. Napahigpit ko ang pagkakahawak ko sa kumot.Hindi ko natatandaan ang mga pangyayari pagkatapos ng lahat. Ang huling natatandaan ko lang ay kasama ko ang lalaking mahalaga sa akin. Basta ang alam ko lang na napaligaya ko ito sapat na iyon para sa akin. Kusa kong binigay ang tanging bagay na pinagka-iningatan ko nang dalawang po't anim na taon sa lalaking may malaking puwang sa puso ko. Sapat na iyon para humakbang ako pasulong.Hinanap ko ang aking salamin, nakapa ko iyon sa ibabaw ng maliit na side table dali ko itong sinuot sa aking mga mata. Matamlay akong bumangon mula sa kama. Nahagip ng aking mga mata ang orasan na nakasabit sa dingding.Ala una na pala ng hapon.Nagulat ako, ganun na ba ako katagal nakatu

  • My Boss was a Nerd   Unstoppable Desire

    "Unstoppable Desire"Isang bundol ng kaba ang aking nadarama dahil may mga bisig na yumakap sa akin mula sa likuran.Hindi ko magawang igalaw ang aking katawan dahil sa higpit ng mga bisig nitong nakapulupot sa aking beywang.Hinalikan nito ang batok ko pababa sa balikat ko."Damn it! I want you, I really want you Pamela," anas na bulong nito sa gawing batok ko.Nanindig lahat ng balahibo ko ng marinig ko ang baritono nitong boses. Alam ko agad kung sino. Si Tristan ito at hindi ako maaaring magkakamali.Dama ko ang maiinit nitong pagnanasa nang sumayad ang mainit nitong mga labi sa balat ko. Bahagya kong naipikit ang aking mga mata dahil sa malakuryenteng dumaloy sa aking mga ugat.Pinagkagat kagat nito ang puno ng tainga ko, nakikiliti ako sa ginagawa nito.Kahit kaunting pagtutol man lang ay hindi ko magawa dahil gusto ko ang ginawa nito sa aking katawan.Ibig tumutol ang kabilang panig ng aking utak, pero paano? naliliyo na ang diwa at puso ko dahil sa init na sensasyong hatid nit

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status