4

Jhiya's Point of view....

Dalawang araw na ang nakakalipas mula ng hindi sinasadyang magkita kami ni Derex dahil kaibigan ito ni Drio. Sa totoo lang hindi ko alam ang gagawin ko ng mga oras na iyon lalo na at may kasama itong babae, pakiramdam ko ng mga sandaling 'yon ay para akong nasa isang kumunoy na hirap na hirap umahon sa nakaraan namin ni Derex. Tama si Derex ang mahal na mahal ko pa rin na si derex. Alam kong hindi tama para kay Drio ang nararamdaman ko lalo na at nalalapit na ang araw ng kasal namin.

Kahit hindi ko ito gusto ayoko namang masaktan ito dahil naging mabuti ito sa akin.

Alam nito ang sitwasyon ko kay Dad. Na wala akong sariling desisyon para sa sarili ko kundi ito ang nagdidisisyon para sa akin.

Sa totoo lang wala na ata akong maitatago pa kay Drio dahil kung meron mang mas nakakakilala sa akin 'yon ay walang iba kundi si Drio. Na naging kaibigan kong matalik bago pinakiusapang ipakasal ako dito.

Wala naman akong maipipintas dito. Dahil kung sa itsura lang naman.

Lamang na lamang na ito sa mga artistang napapanood ko.

Pero syempre mahirap turuan ang puso ko,

kung paano magmahal. Lalo na kung may laman nang iba ang puso ko.

Nasa ganon akong pag iisip ng biglang may bulaklak na lumitaw buhat sa tagiliran ko. Pag tingin ko si Drio naka ngiting nakatingin sa akin.

''Sobrang lalim naman ng iniisip mo.'' nakangiting sabi ni Drio sa akin sabay abot ng isang punpon ng red roses.

''Salamat. nag-abala ka pa. Pero paano ka nakapasok sa kwarto ko?'' tanong ko dito na agad nitong nginitian.

''Nakikita mo ba ito? halos mamaga na nga ang mga kamay ko kakakatok sa pinto mo pero 'di ka naman sumasagot. Natakot ako na baka kung napaano kana kaya kinausap ko ang Dad mo na bigyan niya ako ng pahintulot na mapasok ko ang kwarto mo. Pasensya na.''paliwanag nito sa akin at hingi ng pasensya. Na agad ko rin namang tinanggap.

Medyo nakonsensya nga ako dahil nang makita ko ang mga kamay nito na talaga namang namumula medyo napapahiya ako.

Ganun na ba talaga kalalim kung isipin ko si Derex? Ni hindi ko manlang narinig ang mga katok nito.

''Napaka swerte naman ng taong iniisip mo? Sino ba siya? Kilala ko ba siya? Mahal mo ba siya?''sunod sunod na tanong nito sa akin na agad kong ikinabaling dito.

Bakit naman niya naisip ang ganon? Ganun naba talaga ako kahalata at maski ito ay nahahalata ang nasa isip ko.

Haissttt..... Buntong hininga ko sabay hampas ko ng mahina sa balikat nito.

''Nakakainis ka wag ka ngang ganyan.'' sabi ko dito saka sabay tayo.

''Gusto mo nang meryenda? Ipaghahanda kita.'' tanong ko dito na tinanguan nito kaya sabay na kaming lumabas ng kwarto at nagtungo sa kitchen. Kumuha ako ng cake sa ref at agad kong hiniwa. Nakita ako ni Manang na gumagawa sa kusina kaya agad nitong inagaw ang ginagawa ko na agad ko rin namang inilingan.

''Ano po ba kayo manang kering keri ko na po ito. Ako na po ang bahala dito, simpleng cake lang naman po ito. Tapos ipagtitimpla ko lang si Drio ng chocolate.'' sabi ko dito na agad naman din naman nitong tinanguan.

''Ikaw ang bahala. Pero kung may gusto kayong ipaluto, ako nalang ang gagawa huh? Mauna na ako sa inyo.'' sabi ni manang sa akin na agad kong sinagot at tinanguan.

''Opo manang.'' sagot ko dito bago ito tuluyang umalis at kami nalang ni Drio ang naiwan. Matapos kong ipaghain si Drio ng meryenda ay saka ko ito inalok na umupo.

Agad din naman itong umupo sa dinning table habang ako naman ay dinampot ko ang red roses na bigay nito.

Lumapit ako sa isang table at saka ko kinuha ang vase, inalis ko ang lumang bulaklak doon at agad na inilagay ang rose na bigay ni Drio.

''Ayan ang ganda na.'' sabi ko saka ako lumapit sa mesa at kay Drio.

''Masarap ba yung cake? Alam mo ba gawa ko yan?'' sabi ko dito na tila ikinagulat nito.

''Talaga? Masarap walang biro.'' sabi nito sa akin na ikinatuwa ko.

''Salamat naman kung ganon.'' nakakahiya naman kung di masarap.'' kakamot kamot kong sabi dito na ikinatawa nito.

''Kahit hindi pa masarap ito uubusin ko pa rin ito. Lalo na ikaw pa pala ang may gawa nito.'' nakangiting sabi nito sa akin saka sabay subo.

Ng biglang.

''Awww!! Ang sakit ng tiyan ko.'' biglang d***g nito sabay hawak sa tiyan nito.

Agad akong lumapit dito at dinaluhan ito.

''Talaga masakit? Naku sana hindi ko na lang pinakain sayo yung cake, sorry.'' mangiyak ngiyak kong sabi dito pero sa gulat ko bigla nalang nitong hinawakan ang kamay ko saka sabay sabing.

''Joke lang ikaw naman masyadong seryoso.'' biglang sabi nito dahilan para mapatayo ako at paghahampasin ito.

''Sira ulo ka. Tinakot mo ako, wag mo nang uulitin 'yon naiintindihan mo ba?'' sabi ko pa rin dito habang di ko parin ito tinitigilan ng palo sa balikat. Napatigil nalang ako sa paghahampas dito nang bigla nitong hawakan ang kamay ko at sabihing.

''Tandaan mo palagi Jhiya. Bukod sa kaibigan mo ako, mahal kita, pero 'di kita pipiliting magpakasal sa akin dahil alam ko namang hindi ka sa akin sasaya.'' sabi nito na kinunutan ko ng noo.

''Umayos ka nga ano bang pinagsasasabi mo? Hindi kita maintindihan..'' tanong ko dito na nginitian lang nito saka nito hinawakan ang ulo ko at ginulo ng bahagya.

''Ang sabi ko hindi ka sakin sasaya kaya hindi kita pwedeng pakasalan.'' nakangiting sabi nito.

Nasa ganon kaming pag uusap ng biglang dumating si Daddy. Agad akong napalapit dito at humalik sa pisngi nito.

''Napasyal po kayo Dad? Akala ko po ba sa katapusan pa po kayo makakauwi?'' tanong ko dito na agad naman nitong inilingan.

''Hindi kona mahihintay pa ang isang bwan para makita kang makasal Jhiya.'' sabi ni dad na agad kong ikinakunot ng noo.

''Ano po ang ibig n'yong sabihin? Na hindi n'yo na mahihintay pa ang isang buwan para makita n'yo akong makasal?'' tanong ko dito na agad agad naman sinagot ng isang lalaking ilang araw ng laman ng isip ko.

Si Derex na agad sumulpot sa likuran ng ilang mga tauhan namin at dahang dahang lumapit patungo sa akin.

Naguguluhan akong napatingin kay Drio na nakangiti at kay Dad na laging walang reaksyon.

''Anong ibig sabihin nito dad? Bakit kayo mag kasamang dalawa?'' tanong ko kay dad pero kay derex ako nakatingin.

Ganun din naman ito nakatingin din ito sa akin.

Pero walang paliwanag akong narinig. Bagkos si derex ang nagsalita para kay daddy.

''Maghanda kana dahil makalipas lang ang dalawang araw ikakasal kana sa akin.'' biglang sabi ni Derex na agad kong ikinagulat. Napaawang din ang bibig ko pero ni isang letra ay walang lumabas buhat sa mga labi ko.

Paanong kay Derex ako ikakasal gayong may girlfriend ito? Napatingin ako kay Drio na agad lumapit sa akin at hinawakan ang magkabilang balikat ko.

Pumantay ito sa mukha ko at ng magkatapat na kami saka ako nito nginitian.

''Ano bang nangyayari dito Drio? Akala ko ba tayo ang ikakasal?'' tanong ko dito na inilingan nito.

''Pero sorry jhiya, tayong dalawa ang ikakasal sa ayaw mo man o sa gusto.'' biglang sabi ni Derex na agad kong ikinabaling dito.

Pero isang nakakalokong ngiti lang ang nakita ko dito bago ito biglang lumakad at umupo sa sofa ko.

Maya-maya pa biglang lumapit si mang Jun kay dad at tinanong ito na agad kong ikinagulat.

''Sir, saang kwarto ko po ilalagay ang maleta ni Sir Derex.'' sabi ni manang na ikinalaki ng mata ko at ikinalapit kay Dad.

''Dad, bakit nandito ang mga gamit ni Derex? Naguguluhan ako p'wede po ba magsalita naman kayo? Hindi naman po ako mang huhula, at isa pa bakit sa kanya ako ikakasal?'' tanong ko kay Dad.

''Dito na titira si Derex mula sa araw na ito hanggang sa makasal kayo.'' 'yun lang ang salitang narinig ko kay Dad bago ito tumalikod. Hahabulin ko sana ito pero pinigilan ako ni Drio.

''Tama na jhiya, mas magandang magpahinga kana muna at si Derex na ang bahalang magpaliwanag sa iyo kung ano ang nangyayari. Sa ngayon magpahinga kana muna at tutuloy na kami. Ingat ka huh? Tandaan mo mahal kita at hangad ko ang mas ikakabuti mo at ang ikaliligaya mo.'' sabi nito sa akin saka nito ginulo ang buhok ko. Bago ito tuluyang umalis kasama ang mga tauhan namin.

Nang wala na silang lahat napatingin ako kay Derex na saktong nakatingin din pala sa akin.

Biglang kumabog ang puso ko ng magtama ang mga mata namin. Lalo pang bumilis ang tibok ng puso ko ng bigla din itong tumayo at lumapit sa akin. Saka sabay sabing.

''Pakisamahan mo naman ako sa magiging kwarto natin. Gusto kona kasing magpahinga.'' biglang sabi nito na ikinataas ng kilay ko.

''Anong kwarto natin? May guestroom ang bahay na ito dun ka matulog.'' medyo nanginginig ang boses ko pero hindi naman iyon halata.

Nakita kong napangiti ito at nag taas ng kamay.

''Okay fine, easy ka lang, 'don na muna ako sa ngayon sa guestroom hanggat hindi pa tayo nakakasal.

Pero sa oras na makasal tayo, sa ayaw at sa gusto mo iisang kama at kwarto nalang ang tutulugan natin.'' nakangiting sabi nito sabay halik sa labi ko na talaga namang ikinalaki ng mata ko.

''Nagulat ba kita? Pina practice lang kita para sa araw ng kasal natin hindi na ganyang kalaki ang mga matang 'yan. Ayoko namang isipin nila na ang isang gaya kong gwapo, mayaman, at kilalang tao, ay namimilit ng babae para pakasalan ako.'' sabi nito sabay talikod at lakad paakyat ng hagdan.

''Pahinga na ako.'' sabi lang nito sa akin habang nakatalikod.

Naiwan akong napapatulalang nakatingin sa likuran ni Derex.

''Nananaginip ba ako? Si Derex at ako ikakasal? At kasama kopa ito sa bahay?'' naguguluhang tanong ko sa sarili ko. Habang dahang dahang napapaupo sa sofa.

To be continued.