Chapter 10

ARMELLE LUNA

Ilang araw ng para kaming estranghero ni Hanz sa isa't isa. Kinakausap ko lang siya kapag may importanteng sasabihin tungkol sa mga upcoming meetings niya kahit parang ayaw ko na s'yang lapitan.

Nakakatakot kasi siya lapitan. Lagi na lang mainit ang ulo na akala mo ay malaki ang problemang pinagdadaanan niya rito sa opisina. Sa ilang araw kong nagtatrabaho dito sa opisina niya ay mukhang maayos naman ang takbo ng kumpanya niya. Siya lang itong halos akala mo pasan ang mundo.

Minsan isang beses ay nagulat ako ng lumapit si Hanz sa desk ko at binigay sa akin ang cellphone niya. Gusto ko siya tanungin pero hindi na ako nag-abala dahil kahit tingnan niya ako ay hindi man lang niya magawa.

Si Tito Harold pala ang nasa kabilang linya. Nagtanong ito kung kumusta raw ba ako sa kompanya ng anak niyang daig pa ang babae na may regla kung mag sungit. Dahil nakapamulsa lang siyang nakatayo sa harap ko at mukhang walang balak umalis at gusto pa makitsismis sa usapan ng ama niya ay