143RD POV“Hoy!” Gulat na napatingin si Dylan kay Anna. Habang nag-bubulung-bulungan ang mga tao na nasa paligid niya.“Fvck! Ano bang ginagawa niya?” Inis na wika niya at mabilis na nilapitan si Anna.“Ano ba? Ano ba ‘tong ginagawa mo?” Masama siyang tiningnan ni Anna at piningot ang kanyang tainga.Gulat na napahawak si Dylan sa tainga niya, dahil sa ginawa sa kanya ni Anna.“Stop it!” Mabilis niyang binuhat si Anna, kaya nagsisigawan ang mga tao na nasa paligid nila at tinutukso sila.“Ano bang pumasok sa utak mo, at nagwawala ka rito?” Tanong ni Dylan nang makapasok sila sa loob ng kanyang office.“Hindi ako nagwawala! Tinawag lang kita.” “Fvck! Ganun ba ang pagtawag Anna?” “Ano bang gusto mo? Dahan-dahan?”“Dapat naghintay ka nalang dito!”“Sa tingin mo makapaghintay pa ako sa ‘yo?”“Hindi mo ba alam na may meeting kami?”“Wala akong pakialam!” Irap na wika ni Anna at nilahad ang kamay niya sa harap ni Dylan. Napakunot ang noo ni Dylan habang nakatingin sa kanyang kamay.Naili
153RD POV“I found her.” Mabilis na tumayo si Dylan at lumapit kay Recca. Pero taka itong napatingin kay Recca, dahil kumunot ang noo nito.“Why?” Nilingon nito si Dylan at tinuro ang kanyang monitor. “Anong ginawa niya sa lugar na ‘yan?” Taka na tanong ni Dylan. “Ang alam ko, isa ito sa pinakamahal na hotel.” Wika ni Recca sa kanya. “Thanks Dude.” Tinapik ni Dylan ang balikat ni Recca at mabilis na umalis. Habang nasa kotse ay tinitingnan din ni Dylan ang bank account niya, kung nabawasan ba ito, pero wala naman siyang matanggap na message galing sa bank. “Sh!t! Sa’n ba siya kumuha ng pera?” Wika niya, dahil alam niya na hindi ganun ka yaman ang daddy ni Anna, para maka-check-in ito sa isa sa pinaka-mahal na hotel sa bansa. Tinatanong din niya ang mga magulang niya, pero ang sabi ng mga ito ay hindi humingi si Anna ng pera sa kanila. Nang makarating si Dylan sa Ai’s Hotel ay agad niyang tinungo ang ang kinaroroonan ni Anna. Pero lalo siyang nagtaka nang makarating siya sa isa
16 3RD POV “Bakit hindi ka man lang lumabas?” Tanong ni Dylan habang papalapit ito kay Anna. “Ano naman ang gagawin ko ro'n?” “Nasa labas ang parents mo kanina.” “Wala akong pakialam! Hindi ko naman sinabi sa kanila na puntahan ako rito.” “Damn! Hindi ka ba natutuwa na dinalaw ka nila?” Masamang tiningnan ni Anna si Dylan habang tumayo ito. “Hindi ko sila kailangan.” “Kahit na, magulang mo pa rin sila.” “Pwede ba Dylan tama na.” Wika ni Anna at lumapit sa pinto. Napahinga ng malalim si Dylan at tumayo. “Lumabas ka na, kakain na tayo.” “Hindi ako gutom.” Irap na wika nito kay Dylan, kaya napatitig si Dylan sa kanya. “‘Wag mo nga akong galitin.” Madiin na wika ni Dylan sa kanya, dahil napipikon na siya sa ugali na pinapakita ni Anna sa kanya. Malawak na napangiti si Anna sa kanya at nilapitan siya. “What are yo-. Fvck!” Malakas na napamura si Dylan ng lumuhod si Anna sa harapan niya at hinalikan ang gitna ng kanyang hita. Mabilis niya na naitulak si Anna at dali-dali na
173RD POV“Hindi ka ba talaga titigil sa kapupunta mo sa p*tang-inang bar na ‘yan?!” Galit na wika ni Dylan habang nasa loob sila ng kotse. “Gusto mo bang itali na kita Anna?” Muling wika nito, kaya nilingon siya ni Anna. “Ano ba kasing pakialam mo sa ‘kin? ‘Di ba dapat matuwa pa ka sa mga ginagawa ko?” “Matuwa? Sa tingin mo ikatutuwa ko ‘yon?” “Bakit hindi ba? Dylan, ‘wag mo nga akong gawing tanga!” “Damn! Mukhang nakalimutan mong asawa mo ako?”“Hindi ko naka-kalimutan ‘yon! Mukha ngang Ikaw ang nakalimut! Dahil nakalimutan mo ang contract natin!” Natigilan si Dylan dahil sa sinabi ni Anna sa kanya. Ngayon niya lang din naalala ang kontrata na ginawa niya. “Gusto mo bang ipaalala ko pa sa ‘yo?”“Enough!” Singhal niya at mabilis na pinatakbo ang kotse. “Bakit dito mo ako dinala?” Inis na wika ni Anna, habang umupo ito sa kama ni Dylan.“Dahil kailangan kitang bantayan!” Malakas na napa-halakhak si Anna, dahil sa narinig niya.“Ikaw na pala ang bago kung yaya ngayon? Nakakataw
18 3RD POVNapatingin si Dylan kay Anna, habang naka-upo ito sa kanyang swivel chair. “What are you doing?” Tanong nito habang nilapitan si Anna.“Ni-review ko ang mga ‘to.” Wika nito habang tinuro ang mga folders na nasa mesa. “What?” Natatawa na wika ni Dylan, habang nailing, kaya masama siyang tiningnan ni Anna. “Hmm, wala kang bilib sa akin?” Tumayo si Anna at inabot sa kanya ang isang folder na hawak nito. “Look, dapat mag-sign ka agad niyan. Alam mo kasi ang ganda ng proposal nila.” Tiningnan ni Dylan ang folder at hindi niya maiwasan na magulat, dahil hindi naman about sa business ang natapos ni Anna, kaya nakapagtataka kung paano niya nalaman ang laman ng folder.“Bakit ganyan ka makatingin? Wala ka talagang bilib sa akin no?” Natatawa na wika ni Anna. “Ang boring kasi rito sa loob, kaya pinakialaman ko nalang ‘yang mga ‘yan.”Dagdag nito habang tumayo. “Paano mo nalaman ang mga bagay na ‘to?” Kunot-noo na tanong niya rito at napansin niya na natigilan si Anna. “Ang dal
193RD POVMabilis na tumakbo si Dylan palabas ng kanyang office, kaya hindi maiwasan ni Anna na magtaka. Napa-upo naman ito sa sofa habang malawak na ngumiti.“Dude!” Tawag ni Recca, kaya napahinto si Dylan.“Are you alright?” Taka na tanong nito habang tinitigan siya. Mabilis na pinunasan ni Dylan ang pawis sa kanyang noo at tiningnan si Recca.“I’m good.” Wika nito habang masama na tiningnan si Recca.“Bakit ba ganyan ka makatingin?” Natatawa na tanong ni Recca sa kanya.“Bakit mo ba ako pinagtatawanan?” Kunot-noo na tanong ni Dylan.“Bakit hindi? Tingnan mo nga ‘yang itsura mo?”“Ano bang meron sa itsura ko?”“Dude! Mukha kang hinabol ng multo.” Muntik batukan ni Dylan si Recca, dahil sa sinabi nito sa kanya. “Sa’n ka ba pupunta? Bakit ka tumatakbo? May nangyari ba?”“W-wala.”“Wala? Pero tumatakb-.”“Wala nga!” Singhal niya rito, kaya lihim na napangiti si Recca, dahil kilala niya si Dylan. Alam niya na may tinatago ito sa kanya. “Wait! Sa’n ka pupunta?” Tanong ni Dylan nang ta
203RD POV“Wala ka ba talagang balak na tawagan o puntahan ako?” Nag-angat ng mukha si Dylan habang papalapit sa kanya si Britney. “Pinuntahan kita sa condo mo.” Muling wika nito habang umupo.“Masyado akong busy.” Sagot ni Dylan sa kanya at muling itinuon ang atensyon nito sa folder na hawak niya.“Busy?” Nag-angat muli ng mukha si Dylan at tumingin ito sa kanya.“Pero ang dami mong time para kay Anna! At dinala mo pa siya rito sa opisina mo!” Bulyaw ni Britney sa kanya, kaya napahilot siya sa kanyang noo. Ang akala niya, ay makapag-focus siya ngayon sa trabaho niya, dahil hindi niya isinama si Anna.“Pwede ba Britney.” Natigilan si Britney, dahil sa sinabi ni Dylan.“Britney? Tinatawag mo na ako ngayon sa pangalan ko?” Nagtatampo na wika nito sa kanya.“Hindi mo ba nakikita na busy ako? Pwede bang mamaya na natin ‘yan pag-usapan?” “Pero ni-hindi man lang kita mahagilap Dylan? Kung noon, kahit gaano kapa ka-busy, pinupuntahan mo pa rin ako! Bakit ngayon? At ang nakaka-inis pa, baw
213RD POV“Fvck!” Malakas na mura ni Dylan matapos siyang lumingon at nakita si Anna sa likuran niya. “Hinahanap mo ba ako?” Ngiting wika nito sa kanya.“Sa tingin mo.” Kunot-noo na wika ni Dylan at hinawakan ang braso niya. “Saglit lang naman!” Inis na winaksi nito ang kanyang kamay.“Bakit, hindi pa ba kayo tapos ng lalaki mo?” Singhal ni Dylan sa kanya, pero hindi siya pinansin ni Anna. Napatingin si Dylan sa isang waiter na lumapit kay Anna at inabot ang isang paper bag.“Nand’yan na po lahat Ma’am.” Wika nito matapos na i-abot kay Anna ang kanyang hawak. “Thank you.” Malawak na ngumiti si Anna, habang tumalikod na ang waiter sa kanila. “What is that?” Tanong ni Dylan habang binuksan ni Anna ang paper bag.“Pagkain malamang!” Inis na wika nito habang pumasok sa kotse. Namilog ang mga mata ni Dylan habang dali-daling pumunta sa driver seat.“A-anong pagkain?” “Pagkain nga! ‘yong tira namin.” “Damn! Bakit mo dinala? Hindi ka ba nag-iisip?” Masamang tiningnan ni Anna si Dylan
CHAPTER 23 3RD POV “Mukhang malaki talaga ang problema mo, dahil lumapit ka talaga sa akin.” Ngiting wika ng kanyang lola Aira, habang giniya siya sa upuan. “Alam kung nakakahiya, pero Lola, hindi ko na kaya na ilihim sa ‘yo ang problema ko. Lalo na at napagkamalan na nila akong bal*w. Pero maniwala kayo, totoo ang sinasabi ko.” Wika niya rito. “Alam ko, Apo. ‘Wag kang mag-alala tutulungan kita.” “Gusto kung malaman ang tunay na pagkatao ni Dan, Lola. Alam ko na siya ang sagot sa lahat ng tanong ko.”“Dan?” Wika nito. “Dan Fico. Lola.” Wika niya, habang napangiti si Aira. “Sila pala ang nagpa-pasakit sa ulo mo.” Wika nito, habang napakunot ang kanyang noo, na tumingin dito. “Kilala niyo po ba siya?” Tanong niya, habang tumango ito. “Kilalang-kilala ko silang magkapatid.” Gulat siyang napatingin dito, dahil sa kanyang narinig. “Magkapatid?” Wika niya rito. “Oo Apo.” ‘I-ibig bang sabihin, kapatid niya ang matandang ‘yon?’ “Ako na ang bahala Apo, ‘wag kang mag-alala. Dadalhi
CHAPTER 223RD POV “Hindi ko alam, kung bakit mo gina-gawa ‘to.” Wika nito, habang tumayo at nilapitan siya. “A-ano ba ‘yang pinagsasabi mo?” Utal na wika niya. “Ako pa rin ba ang pinaghihinalaan mo?” Tanong nito sa kanya, habang napakunot ang noo niya. “Paano mo nalaman?” Sinabi ko sa ‘yo, mas matalino ako.” Wika nito, kaya gulat siyang napatingin dito. “I-ikaw nga.. Ikaw nga si June!” Malakas na sigaw niya, habang tumayo. Napatingin siya sa paligid at hinhanap ang mga tauhan niya. “Mali ka, hindi ako.” Ngising wika nito. “Akala ko ba, matalino ka?” Muling wika nito habang nailing. “Kuya! Akala ko ba, matalino itong princesa mo?” Lalong napakunot ang kanyang noo, dahil sa narinig niya rito. “K-kuya?” “Kumusta kana Mahal ko?” Namilog ang kanyang mga mata, matapos makita ang isang lalaki na pumasok. “I-ikaw..” Utal na wika niya, habang napatingin sa matanda. “Bakit mo siya kasama?!” Galit na sigaw niya kay Dan. “Dan! Sumagot ka!!” Galit na sigaw niya rito. “Ako ang pinagh
CHAPTER 213RD POV “Makakalabas kana.” Wika niya sa kanyang tauhan. Nang malabas ito, ay agad niyang tiningnan ang lahat ng sulok sa opisina niya, naalala niya na mahilig si June, sa mga cctv camera. Iniisip niya na baka nilagyan nito ng cctv camera ang loob ng kanyang opisina, para makita nito ang lahat ng ginagawa niya.Halos mahalughog na niya ang lahat ng mga gamit niya, pero wala pa rin siyang nakita. Naisipan niyang umupo, dahil pagod na siya kakahanap at wala siyang ibang nagawa sa opisina niya. Tambak na rin ang mga document na kailangan niyang i-review.Kukunin na sana niya ito, pero natigilan siya nang makita ang lamisa niya. Hindi niya kasi nasilip ang ilalim. Nang sisilipin na sana niya ito, ay napa-igtad siya ng bigla niyang narinig ang malakas na halakhak mula sa speaker na nasa ilalim ng kanyang lamesa. “Ang galing mo pa lang maghanap Mahal ko..” Wika nito, kaya dali-dali niyang kinuha ang speaker. “Kung totoong matapang ka, bakit hindi ka magpakita sa akin?!” Siga
CHAPTER 20 3RD POV “Daisy.” Napatingin siyang muli kay Dahlia. “’Wag kang magpapatalo sa kanya.” Wika nitong muli. Habang muli niyang tiningnan si Dan, pero napakunot ang kanyang noo, nang makitang nakapikit na ito. NANG makarating sila sa bahay, ay agad siyang sinalubong ng kanyang ina. Sobra itong nag-alala sa kanya, dahil sa nangyari. “’Wag na po kayong mag-alala Mom, ayos na po ako.” Ngiting wika niya rito. “Sinabi ko na kasi sa ‘yo, Reymart. Na dapat hindi mo muna pinaalis si Daisy, alam mo naman na hindi pa siya ayos.” Galit na wika nito sa kanyang ama. “Mom, tama na.. Ayos lang po ako, ‘wag mo nang pagalitan si Daddy.” Wika niya, habang masamang tiningnan ni Diana ang asawa niya. “I’m sorry Anak, ang akala ko kasi kaya mo na.” Hinging tawad ng kanyang ama. “Dad, ayos naman na ako, kaya kalimutan niyo na po ‘yon.” Wika niya at agad na nagpa-alam. Mas gusto niya kasi na mag-isa para makapag-isip ng maayos. ‘Tama si Dahlia, hindi ako pwedeng magpadala sa takot sa taong ‘
CHAPTER 19 3RD POV “Daisy..” Sambit ng kambal niya, habang dahan-dahan niyang minulat ang kanyang mga mata. Napatingin siya sa paligid at nakitang nasa loob pa rin siya sa hotel. “Nasa’n siya?” Takot na tanong niya rito. “Sinong siya?” Taka na sagot ni Dahlia. “Si June.” “Daisy, sino ba ‘yang June, na sinasabi mo? Wala kaming nakikilalang June rito.”“’Yong lalaki kanina, ‘yong kasama ni Dan, siya si June.” Nanginginig na wika niya. “Ano kaba, hindi si June ‘yon. Si Mang Prido ‘yon, ang katiwala ng daddy ni Dan.” Wika nito, kaya napatitig siya rito. “Fico, mabuti at nandito kana, tawagin mo nga si Mang Prido.” Utos niya rito, kaya agad itong bumalik sa labas. “Bakit mo pinatawag? Baka ano ang gawin nun sa atin?” Galit na wika niya rito. “Daisy, mabait na tao si Mang Prido. Nakikilala ko na siya.” Sagot nito sa kanya. “Ano po ang maipaglilingkod ko sa inyo Ma’am?” Tanong ng matanda, kaya napatingin sila rito. “Mang Prido, may kakilala po ba kayong June?” Tanong ni Dahlia, h
CHAPTER 183RD POV Napakunot ang noo ni Daisy, nang marinig ang malakas na halakhak ng dalawa. “Hindi ko alam, na magaling pala, magpatawa ‘tong kapatid mo.” Iling na wika nito. “Daisy naman, saan mo ba nakuha ang impormasyon na ‘yan?” Tanong ng kapatid niya, habang natatawa pa rin. “A-akin lang.” Inis na sagot niya, habang masamang tiningnan si Dan. “Hindi marunong magluto si Fico, Ate. Sa lahat ng bagay na ayaw niyang gawin ay ang magluto.” Wika ni Dahlia. “Mukhang gusto mong malaman ang lahat tungkol sa akin.” Wika ni Dan. “Malaman?” Taas kilay na wika niya rito. “Nahahalata ko, mukhang ikaw ang may gusto sa akin.” Iling na wika nito, kaya hindi niya na-pigilan ang sarili niya at nahampas ito. “Ang kapal din ng mukha mo, para sabihin ‘yan. Alam mo, gusto ko lang malaman mo, na kahit kailan, ay hinding-hindi kita magugustuhan!” “Daisy!” Saway sa kanya ni Dahlia. “Ayos lang, wala akong pakialam, kung hindi niya ako gusto. Wala rin naman akong gusto sa kanya.” Sagot nito, h
CHAPTER 173RD POV “My problema po ba Ma’am?” Napakunot ang kanyang noo, nang marinig niya ang boses nito. ‘H-hindi, baka guni-guni ko lang ito.’ “W-wala, makaka-alis kana.” Wika niya rito, kaya agad itong tumayo. “Nababal*w na ba ako? H-hindi siya si June.” Inis na wika niya at tumayo. Tinawagan niya ang kanyang secretary, para dalhan siya ng tubig. MATAPOS niyang maka-inom ng tubig, ay iniisip niya pa rin ang P.I kanina, hindi pa rin nawala sa ilong niya, ang amoy ng pabango nito. ‘Hindi! Alam ko na hindi siya si June, a-at baka magkatulad lang sila ng boses.’ “Pinapatawag ka ni Daddy.” Wika ng kakambal niya, kaya napatingin siya sa pinto.“Bakit?” Tanong niya habang nag-kibit balikat lang ito. Nang makitang tumalikod si Dahlia, ay agad siyang sumunod dito. Gusto niyang sumabay sa kapatid niya, dahil gusto niyang humingi ng pasensya sa ginawa niya. “Ma’am Dahlia, pinabigay po sa inyo.” Wika ng bodyguard nito, habang napatingin siya sa bulaklak. “Kanino galing ‘yan?” Tanong
CHAPTER 16 3RD POV “Bakit?” Tanong sa kanya ni Dahlia, habang nakahiga pa rin ito sa kama, dahil kagigising lang nito. “Gaano na kayo katagal magkakilala ng lalaking ‘yon?” Napakunot ang noo nito, habang nakatingin sa kanya. “Lalaki? Sinong lalaki?” “Si Dan.” Sagot niya rito. “Matagal na, close friend ko siya, mula ng high school tayo. Hindi mo kasi siya maalala, dahil kung anu-ano ang inaatupag mo.” Wika nito, habang tumayo. “Bakit bigla ka nalang naging intrisado sa kanya?” Tanong nito, habang nakapamewang sa harapan niya. “Wala lang.” Sagot niya habang nag-iwas ng tingin. ‘Kaya pala parang naririnig ko na ang boses niya noon..’ “Nakalimutan mo bang narito si Dan, noong dinala ko rito si Johnson?” Wika ni Dahlia. Habang tumayo siya. “Hindi ko na maalala.” Sagot niya at tinungo ang pinto. “Daisy, hindi masamang tao si Dan, matagal na kaming magkaibigan, kaya sana ‘wag mo siyang paghinalaan.” Wika nito, kaya napahinto siya. “Alam ko na iniisip mo na siya ang kidnaper mo.”
CHAPTER 15 3RD POV “Nasa’n ang kasama mo?” Tanong niya, matapos niyang makita ang kakambal niya.“Si Fico? Bakit?” Taka na tanong nito sa kanya. “Basta.” Wika niya, habang napatingin sa paligid. “Fico! Halika!” Sigaw nito at nakita niya ang isang lalaki na lumapit sa kanila. “Bakit?” Kunot-noo na tanong nito. “Hinahanap ka ng kakambal ko.” Napatingin ito sa kanya, dahil sa sinabi ng kakambal niya. “Bakit mo ako hinahanap? May problema ba?” Tanong nito, habang tinitigan siya, kaya tinitigan niya rin ito. ‘Ang boses niya, ay parehong-pareho kay June.’“Daisy..” Namilog ang kanyang mga mata. Nang sambitin nito ang pangalan niya. “S-sino ka?” Tanong niya, habang taka itong napatingin sa kanya. “Daisy, ano ba ‘yang pinagsasabi mo? Nakalimutan mo ba na nagkakilala na kayo?” Taka na tanong ni Dahlia. ‘T-tama, ang kanyang mga mata.. Naalala ko na.. s-siya...’“Gusto mo bang magpakilala ako sa ‘yong muli?” Wika nito, habang tinitigan pa rin siya nito. “Dan Fico.” Wika nito, habang